Muaj: Nëntor 2017

Carmen këndon një këngë dashurie: a s’ më dashuron më

Posted on by KultPlus

Poezi nga Tua Forsström

Ne arritëm pak pas orës pesë
Pastaj u orientuam një grimë.
Malli i fëmijëve dhe nipërve u bë më i lehtë
Ne bëmë një shëtitje të gjatë dhe freskuese.

Mantegna shkroi në pikturën e tij të fundit:
“Asgjë tjetër përveç Zoti s’qëndron çdo gjë tjetër është tym …”
Ne do të kalojmë fundjavën me disa miq
Mezi e pres këtë.

U zgjuam në një peizazh të qetë dhe të mrekullueshëm
me ujë dhe bredh pa erë!
Ndryshe ishte gati ashtu si e imagjinoja
E falënderoj të dashurin tim te mrekullueshëm

Ushqimi është i shijshëm dhe i shëndetshëm
Pra dashuria juaj ka përfunduar? këndon
Carmen me fustanin e kuq si gjaku.
Sigurisht ju mendoni për mua.

Dhe pyesni veten: si jam unë?
Ditët shkojnë shumë lehtë
Më mire do t’i dërgoj pyetjet e mia me shkrim
Megjithatë shpresoj, do të kthehem./KultPlus.com

Përktheu nga suedishtja Edita Kuçi Ukaj

HAVEIT vijnë me “Baby Blues” te “Motrat”

Posted on by Kult Plus

Hapësira ekspozuese “Motrat” më 30 nëntor, sjellë ekspozitën e radhës, shkruan KultPlus.

HAVEIT me 30 nëntor do të prezantonjë ekspozitën e tyre të quajtur “Baby Blues”, me kurator Lulzim Zeqiri.

‘’Ma së pari laji flok’t, veç mos e le zdralin e kres me t’i ra trupit se sy e kam nuk t’ bahen nja’’

Beteja për drejtpeshimin e shpirtit dhe trupit në mes të një ‘’çmendunie’’ që pesha dhe gjatësia nuk i matet kurrë sakte, është një ‘’e ’bajsh me sh’net’’ e kahmotshme qe në krye i është dal veç me veten përgjysmë. I ndërtum si nji tansi inteligjente e mekanizmave mbrojtës të trupit n’gjendje të caktuar e mund mendjen dhe e refuzon atë që ta udhëheq plotësisht, në këtë ngatërrese frekuencash, ndërsa nga jashtë vie stigma.

HAVEIT (Alketa Sylaj, Hana Qena, Vesa Qena, Arbërore Sylaj) është një grup prej katër grave të cilat tentojnë të shkojnë përtej kënaqësive të përditshme, rregullave morale dhe refuzojnë të bien dakord me qështjet që po servohen.
Ato nuk bëjnë asgjë përpos se tregojnë historinë e tyre dhe të juajën! Grupi është themeluar në 2011, në Prishtinë.

Hapja e ekspozitës do të mbahet të Enjten, 30 Nëntor, nga 19:00 deri në 21:30 në (Rrugën Shaban Polluzha, pas Teatrit Kombëtar), dhe do të shoqërohet me një koktej të vogël.

Ekspozita do të jetë e hapur për publikun deri më 30 dhjetor, nga e hëna deri të premten, nga ora 09:00 deri në orën 18:00./ KultPlus.com

Blerta Zeqiri: Filmi “Martesa”, filmi më i mirë që kam realizuar deri tani (FOTO/VIDEO)

Posted on by KultPlus

Ekipi i filmit “Martesa” me skenar dhe regji të Blerta Zeqirit, me aktorët: Adriana Matoshi, Alban Ukaj e Genc Salihu në rolet kryesore janë në ethet e premirës së këtij filmi, që pikërisht në ditën e flamurit ka premierën në një festival shumë prestigjioz në Estoni. Në një intervistë për KultPlus, pikërisht para nisjes në Estoni, regjisorja Blerta Zeqiri ka treguar për pritjet që ka për këtë film. Për këtë film që ka guxuar të prekë për herë të parë një temë mjaftë të ndjeshme, atë të dashurisë në mes gjinisë së njëjtë, Zeqiri ka thënë se pret të hapë debat në shoqërinë kosovare, dhe pikërisht premiera në Prishtinë, sipas saj i jep ethe më shumë se sa paraqitjet jashtë vendit. Për filmin “Martesa”, sa i përket lojës së aktorëve, skenarit, regjisë, fotografisë dhe shumë elementeve të tjera që përbëjnë realizimin e filmit, ajo ka thënë ta ketë zemrën plot, pasi që realizimi i filmit ka tejkaluar edhe pritjet e saj.

Ardianë Pajaziti

KultPlus: Tashmë jeni në ethet e premierës së filmit “Martesa” që do të prezantohet më 28 nëntor në festivalin e kategorisë A në Estoni, një pritje e gjatë, por duket të jetë një pritje e suksesshme, me çfarë emocioni jeni duke e kaluar këtë periudhë?
Blerta Zeqiri: Tani po bëhen 5 vite prej kur kemi filluar punën në këtë film. Ka qenë punë e gjatë, shumë sfiduese, herë herë e lodhshme, por gjithnjë me shumë dashuri e entuziazëm, sepse kemi pasur një ekip të mrekullueshëm. Jam shumë e gëzuar që më në fund do ta japim premierën e filmit dhe e pres me padurim ta shoh nëse ky film do të komunikojë edhe me publikun, ashtu siç ka komunikuar edhe me profesionistët e idustrisë së filmit, sepse shpesh një film mund të pëlqehet nga industria, por jo edhe nga publiku. Jam duke i numëruar ditët deri në premierë.

KultPlus: Është filmi i parë kosovarë që ka guxuar të prekë një temë më të ndjeshme, sikurse është dashuria në gjininë e njëjtë, dhe zakonisht këto tema shumë shpesh janë përcjellë me zhurmë, je e përgatitur për këtë “zhurmë”?
Blerta Zeqiri: Prej momentit kur kemi filluar punën në këtë film, e kemi diskutuar gjithmonë këtë çështje. Kemi folur edhe për zhurmën që do ta bëj ky film tek ne. Unë kam dëshirë shumë që filmi të shikohet dhe të hapë debat në shoqëri. Kohët e fundit kam parë shumë projekte artistike që kanë trajtuar këtë temë dhe nuk kanë shkaktuar skandale. E kam ndjenjën se në Kosovë ka ndodhur një lloj përparimi sa i përket të drejtave të komunitetit LGBTIQ- natyrisht ende jo aq sa duhet – por mjaftueshëm sa projektet artistike të kuptohen dhe të trajtohen si të tilla.

KultPlus:Filmi është një ndërlidhje: skenar, regji, aktorët, fotografia dhe shumë elemente të tjera, megjithatë, cilën e konsideroni si pikën më të fortë të këtij projekti?
Blerta Zeqiri: Mendoj se natyrshmëria e lojës së aktorëve është ajo që më së shumti karakterizon punën time dhe më së shpeshti ndjehem krenare me lojën e aktorëve në film. Kësaj radhe është hera e parë që përveç aktrimit, në film ndjehem krenare për të gjitha elementet e filmit: çdo element i dizajnit të produkcionit (udhëhequr nga Lendita Zeqiraj), ka qenë jashtëzakonisht mirë i punuar, si skenografia (Burim dhe Blendina Arifi), kostumet (Yllka Brada), grimi(Leonora Mehmeti), ndaj dhe kemi arritur të kemi një fotografi shumë të bukur të drejtuar nga syri i Sevdije Kastratit.
Montazhin në film e ka punuar Keka Kreshnik Berisha dhe është kjo një montazhë shumë fluide e cila e ngrit lart punën e aktorëve duke e arritur që të bëj filmin të duket shumë i vërtetë.
Kolonën zanore gjithashtu e kemi të mrekullueshme: kemi këngë shumë të bukura që i interpretojnë aktorët kryesorë të filmit (Genc Salihu dhe Alban Ukaj), kemi muzikën popullore nga grupi Melodia e Vjetër me solisten e mrekullueshme Nezafete Shala. Zëri i filmit (Pëllumb Ballata) është i punuar për mrekulli. Kemi këngë nga artistë të ndryshëm kosovarë, si Shpat Deda, Nesim Maxhuni, Armend Xhaferi, Labinot Sponca, Bicalko e Iliros. Thjeshtë secili ka bërë punën e tij me përkushtim dhe kjo shihet në rezultatin final të filmit.

KultPlus: Ju pastaj keni rrezikuar në përzgedhje të aktorëve, duke përfshirë edhe jo profesionistë, sikurse është rasti me Genc Salihun, pse besove kaq shumë te Genci?
Blerta Zeqiri:Performancat e Gencit gjithmonë i kam përcjellur, sepse është i mrekullueshëm kur është para publikut: këndon, folë, imiton, luan, të gjitha i bën pa pikën e kompleksit, ndaj dhe kam qenë e sigurt se do t’ia del edhe kësaj sfide. Gëzohem shumë që nuk kam gabuar, sepse Genci ka realizuar një performancë të mrekullueshme në film.

KultPlus: Në anën tjetër, rolet kryesore në këtë film vijnë nga aktorët më të treguar të periudhës së fundit, sikurse është Adriana Matoshi e Alban Ukaj, sa keni nxjerrë ndryshe këta aktorë, duke pasë parasysh se tashmë kanë pasë shumë role?
Blerta Zeqiri: Albani e Adriana janë aktorë të përkryer. Jam shumë e lumtur që kanë qenë pjesë e projektit që nga fillimi (viti 2012). Kisha pasur shumë dëshirë t’i falenderoj publikisht, sidomos Albanin, me të cilin nuk kam punuar asnjëherë më parë, për besimin që ka pasur në mua dhe që ka pranuar të bëhet pjesë e projektit ende pa u shkruar skenari, atëherë kur filmi ka qenë vetëm një sinopsis. Zakonisht draftet e para të skenarit nuk janë edhe aq të mira dhe unë jam frikësuar shumë se Albani me të cilin nuk kisha punuar më herët, nuk do të qëndroj në projekt. Por, fatmirësisht që të tretë kanë qëndruar në projekt dhe bile kanë kontribuar në punën e skenarit, sepse pas çdo drafti të rëndësishëm kemi bërë punëtori, ku e kemi lexuar skenarin, kemi diskutuar për karakteret, aktorët kanë bërë improvizime të skenave të ndryshme dhe këto prova i kemi xhiruar, pastaj kemi inkuadruar gjëra nga provat në skenarin final. Aktorët, kanë arritur të mishërohen aq shumë me personazhet e tyre në film, sa që ata për mua në film janë Bekimi, Anita dhe Noli.

KultPlus: Personalisht, si skenariste dhe regjisore e keni zemrën plot me nxjerrjen e këtij rrëfimi?
Blerta Zeqiri: Unë e kam përshtypjen se ky film është filmi më i mirë që unë kam punuar deri më tani. Ndoshta nuk do të pëlqehet nga të gjithë për shkak të temës që trajton, porse si realizim, unë mendoj se është puna më e mirë e imja deri më tani. Po. Zemrën e kam plot. Gjithmonë ka mundësi që diçka të jetë edhe më mirë, porse ky film i ka tejkaluar pritjet e mia dhe ndjehem krenare për realizimin e tij.

KultPlus: Filma me tema të tilla kanë përfunduar si filma shumë te suksesshëm, po guxon të mendosh për një sukses të tillë?
Blerta Zeqiri: Filma që kanë trajtuar këtë temë kanë qenë shumë të suksesshëm në botë viteve të fundit. Nganjëherë kam frikë se kjo temë për botë nuk është shumë interesante, sepse ata i kanë trajtuar këto tema shumë. Porse, gjithsesi do të jetë një film i rëndësishëm për ne në Kosovë dhe ndoshta në rajon. Por tani filmi do të ketë premierën në Tallinn Black Nights dhe kjo më gëzon, sepse e shoh mundësinë e një suksesi edhe ndërkombëtar.

KultPlus: Filmi më pas do të prezantohet në dhjetor edhe në Kosovë, cila audiencë të jep ethe më shumë, ajo e Estonisë apo e Prishtinës?
Blerta Zeqiri: Së shpejti do ta lajmërojmë edhe datën e premierës në Kosovë. Mua definitivisht gjithmonë më japin ethe paraqitjet në Kosovë, sepse kam dëshirë që filmi të përjetohet si i vërtetë dhe audienca të harrojë se është duke shikuar film dhe të zhytet brenda rrëfimit. Audienca jonë më së miri e gjykon këtë, ndaj dhe reagimi i publikut tonë është shumë i rëndësishëm për mua.

KultPlus: Keni marë ndonjë konfirmim për ndonjë prezantim tjetër?
Blerta Zeqiri: Së pari do të shfaqet filmi në festival, pastaj nuk besoj se do të mungojnë edhe prezantimet tjera, porse të gjitha do të vijnë pas premierës.

KultPlus: Dhe për fund, ju jeni regjisore e shperblimeve me filma të metrazhit të shkurtë, mendon se jeni prej atyre regjisoreve që jeni e bërë vetëm për çmime?
Blerta Zeqiri: Hahahahah. Si me u përgjigj në këtë pyetje? Po e marr si kompliment, faleminderit Ardianë!
Po provoj të përgjigjem disi: Unë i bëj filmat sipas vizionit tim dhe fatmirësisht deri më tash ky vizion më është shpërblyer. Por bota e filmit të gjatë është krejt tjetër dhe nuk e kam as edhe ndjenën më të vogël se si do të shkojë puna me këtë film. Besoj se do ta përcjellim bashkarisht jetën e këtij filmi./KultPlus.com

Tre artistë kosovarë sivjet pjesë e çmimit Onufri

Posted on by Kult Plus

Ekspozita e 23-të Ndërkombëtare e Artit, sivjet sjellë gjithsej dhjetë artistë që garojnë për çmimin e madh Onufri, shkruan KultPlus.

“AU FIL DU TEMPS – Kujtime kolektive, kujtime personale”, titullohet ekspozita e kuruar nga Gaetano Centrone, e cila hapet më 20 dhjetorë në Galerinë Kombëtare të Arteve të Tiranës.

Ekspozita do të presë dhjetë artistë ndërkombëtarë si protagonistë:
Zeni Ballazhin – Maqedoni, Kosovë; Adi Haxhiaj – Shqipëri, Itali; KOJA (Fitore Isufi) – Kosovë; Perino & Vele – SHBA & Itali; Leonard Qylafi – Shqipëri; Calixto Ramirez – Meksikë; Jelena Tomaseviq – Mal i zi; Vangjush Vellahu – Shqipëri, Gjermani; Alketa Xhafa Mripa – Kosovë, Angli; Fani Zguro – Shqipëri, Itali, Gjermani.

“AU FIL DU TEMPS – Kujtime kolektive, kujtime personale”, nga 21 dhjetori e deri më 20 janar 2018-të do të jetë e hapur në Galerinë Kombëtare të Arteve

Ekspozita Ndërkombëtare AU FIL DU TEMPS

Kurator: GAETANO CENTRONE

Ekspozita ofron një itinerar që zhvillohet në dhomat e Galerisë Kombëtare të Arteve të Tiranës. Ka dhjetë artistë pjesëmarrës nga gjashtë vende të ndryshme; të gjithë ata kanë lindur në vitet ’70 dhe në vitet ’80 dhe kanë kurrikulë ndërkombëtare të vlefshme.
«Unë u përpoqa të gjeja – megjithatë është e mundur – një emërues që kombinon përvojën e shumicës midis artistëve shqiptarë, sepse fillova prej tyre gjatë hulumtimit tim. – thotë Gaetano Centrone – Unë i kam studiuar ata për disa vjet dhe më ka bërë përshtypje prania e historisë në veprat e tyre. Megjithatë nuk kam ndërmend të krijoj një ekspozitë politike, që nuk është qëllimi im, unë jam gjithmonë shumë i vëmendshëm për të ndarë elementin kulturor dhe atë social-politik. Unë jam një mbështetës i fortë i së vërtetës intuitive të artit, kështu që unë kam vënë theksin në konceptin e kohës. Mënyra se si koha krijon mendjen tonë dhe atë që mbetet si ish-post.

Dallimi midis kujtesës kolektive dhe kujtimeve personale është shumë i lehtë, më lehtë sesa mendojmë. Gjithashtu, dallimi midis formës së njëjësit dhe shumësit, është më kompleks se sa ne e mendojmë. A ka vetëm një ose a ka më shumë kujtime kolektive? Kush i krijon ato? Sa kujtime personale ndikohen nga ngjarjet historike? Është e padobishme të mohohet fakti, se në këtë pjesë të botës, ngjarjet historike kanë ndikuar shumë në të kaluarën e popullsisë. »

Rreth zgjedhjes së titullit Centrone thotë: «Au fil du temps është një shprehje e mrekullueshme nga gjuha franceze. Në anglisht mund të përkthehet si- me kalimin e kohës, por bukuria e vërtetë mund të gjendet në të vërtetë në kuptimin origjinal: në fije kohore. Një fije që ngjall historinë dhe historitë personale, duke u shtyer nga sipër me zërat polifonikë të ndryshëm të një historie. »/ KultPlus.com

Petro Marko, apostulli i shkrimtarisë shqiptare

Posted on by Kult Plus

Shkruan Dorian Koçi

Nëse bilingulizmi do të vlerësohej ndonjëherë si vlerë e veçantë në Ballkan, pa dyshim fshati Dhërmi do të ishte një nga vendet që do të përmendej si tillë.

Ky fakt edhe nëse është hipotetik pasi Ballkani ende vuan nën etnocentrizmin e vet dhe shoqëritë ballkanike me shumë vështirësi e pranojnë kulturën e “Tjetrit”, nuk duhet të na trembë dhe as të na trishtojë pasi vetë këto shoqëri dhe mikrokozmose të vogla lindin dhe personalitete që me ndërgjegje të hapur dhe të lirë kontribuojnë në kulturën me dimensione më universale sesa në atë lokale.

Një rast i tillë është fenomeni letraro-kulturor e politik Petro Marko që ka shënjuar gjithë skenën kulturore e politike të gjysmë shekullit të kaluar duke na lënë dëshmi të plota me veprat e tij të karakterit të çuditshëm e jo lehtësisht të përshkueshëm të shqiptarit modern. I ndërgjegjshëm se në galerinë e personazheve të veta më së shumti risjell atmosferën e njohjeve të para në jetë në fshatin e tij Dhërmi, në librin e tij madhor “Retë dhe gurët-Intervistë me vetveten” pohon me zë të plotë dhe pa mëdyshje se i përket me shpirt, por jo vetëm me të , por edhe me gjak, kulturës, gjuhës dhe kombit shqiptar sikur do t’u tregojë hartuesve të skenarëve më të vonshëm të telenovelave nacionaliste testamentin e vet por edhe përkatësinë e fshatit të vet. E çuditshme, për të mos thënë e paimagjinueshme që një shkrimtar të intervistojë vetveten për së gjalli, por ngaqë kumtet besoj që dëshiron të lërë janë të rëndësishme dhe ai vet e kupton me frymëmarrjen e rënduar se nuk ka kohë që të presë pyetje nga të tjerë , në një atmosferë Borhesiane në një shtëpi në bulevardin që mbante emrin e një njeriu në emër të të cilit në rininë e vet kish luftuar në Spanjë (Bulevardi Stalin-Sot bulevardi Zogu I), rrëfen pa asnjë mëdyshje 50 vjet histori e kulturë të socializmit të lodhur shqiptar.

Dikur njeriu që mban emrin e bulevardit ku ai ka shtëpinë i ka quajtur shkrimtarët si “inxhinierë të shpirtrave” ndoshta i nisur dhe i joshur nga ideja se shkrimtarët do ta ndihmonin të projektonte një nga ëndrrat më të vjetër të diktatorëve, modelimin sipas dëshirave të shpirtit njerëzor. Por Petro Marko, është ndryshe nga të tjerët, edhe pse vet ka luftuar për utopinë e komunizmit, ai është shumë njerëzor dhe universal dhe nuk bie në grackën që për dogmën të sakrifikojë ndërgjegjen. Në të kundërt në gjithë veprat e tij kërkon utopinë ta kthejë në shërbim të njerëzimit, ndaj nuk joshet nga subjekte të vogla dhe lokale por heronjtë e romaneve të veta i ka internacionalë. Janë të radhë shkrimtarët ballkanikë, në mos edhe ata evropianë që të kenë pasur një jetë të vrullshme por edhe një pjesëmarrje në disa nga ngjarjet më të rëndësishme të shekullit si ka qenë jeta e Petro Markos dhe aktiviteti i tij shoqëror, kulturor e politik. Lufta e Spanjës , internimi në Ustikë, përjetimi i burgjeve të komunizmit, dhimbja familjare për djalin, kthimi i veprave në karton, moslejimi i publikimit janë seri ngjarjesh të denja për të krijuar mllef e urrejtje por Petro Marko e tejkalon vetveten dhe habit dhe gjithë bashkëkohësit e vet. Ai ndërton një botë të vetën të ngjarjeve dhe personazheve ku Mbretëria shqiptare, Lufta e Dytë Botërore dhe Socializmi real shqiptar ngjajnë më tepër si dinozaurë të frikshëm për shkak se dhunojnë lirinë dhe ndërgjegjen e të gjithëve sesa i kanë ndonjë borxh shkrimtarit.

Në mes të fitores së krekosur të një populli të vogël që dilte nga lufta gjen mundësinë të përshkruaj ata që kanë pësuar disfatë njerëzorë në fatet e tyre dhe presin të pashpresë të kthehen në atdhe. “Qyteti i Fundit” është nga të vetmit romane në letërsinë shqipe që thyen konvencionet tradicionale bardhë e zi të personazheve dhe dashurinë dhe ndjenjat njerëzore i përshkruan si fllad që i përshkon të gjithë , të mundur dhe fitimtarë. Në Ustikë aty ku jeta njerëzore poshtërohet, ai rindërton sërish tempullin e dashurisë dhe si ballkanas që është mund të pritet që në zëmërin e sipër ta shkatërrojë, por në të kundërt ndodh çudia që shpirtërat njerëzorë edhe pse të munduar nga tallazet e nacionalizmit ballkanik, në fakt bëhen bashkë të pandarë duke projektuar një të ardhme më të mirë. Ç’gjë tjetër mund të dëshirojë një autor, sesa të depërtojë kaq thellë në shpirtin njerëzor e për rrjedhojë të jetë i lexueshëm për breza të tjerë. A nuk i përket përjetësisë një shkrimtar që përcjellkumte të tillë?

Nuk ka rëndësi se në këtë 100 vjetor të lindjes së tij nuk gjen një monografi të plotë studimore të veprës së tij, e për më tepër askund të shkruar e zezë mbi të bardhë se është themelues i romanit modern shqiptar, as një emër rruge në Tiranë ku jetoi që nga vitet 30’ ,e rëndësishme është se me veprën e vet madhore ka krijuar një gjeografi të shpirti rebel shqiptar që endet sa në brigjet e Ebros, në Ustikë , Vlorë, Labëri, Durrës e Tiranë si për të na kujtuar se në letërsi nuk vlejnë rekomandimet as emërimet por mesazhi dhe magjia e fjalës që bën sot e kësaj dite çdo të ri shqiptar në të gjithë hapësirat shqipfolëse ta ndjekë e ta lexojë Petro Markon, apostullin e shkrimtarisë shqiptare. Letërsia e vështirë dhe e mundimshme e një populli të vogël nuk mund të gjente një apostull më të mirë sesa Petro për të përçuar mesazhin e vet, ndaj ajo por edhe ne jemi me fat që kishim Petro Markon mes nesh./ KultPlus.com

Rita Ora sot feston datëlindjen (FOTO/VIDEO)

Posted on by Kult Plus

Këngëtarja shqiptare më fama botërore Rita Ora, sot feston datëlindjen, shkruan KultPlus.

Krijuesja e hitit “Anywhere”, këngën kjo e publikuar së fundmi nga Rita, sot mbush 27 vite.

Rita lindi më 26 nëntor 1990-të, në Prishtinë.

Ajo së fundmi udhëhoqi ceremoninë glamuroze të çmimeve MTV EMAs, ku edhe interpretoi këngën e saj të re, ndërsa mahniti të pranishmit dhe publikun me pamjen e saj përrallore.


Tashmë Rita Ora, është në përfundim të albumit të saj të dytë i cili pritet të dalë së shpejti.

Ndërkohë për datëlindjen e Ritës, sot janë përkujdesur edhe fansat e saj, të cilët i kanë dërguar urime pafund, e poashtu kanë realizuar edhe disa video interesante. Prishtinasen me famë botërore e kanë gëzuar pa masë këto urime dhe këto dhurata, të cilat i ka ndarë edhe nëpërmjet rrjetit social Instagram. / KultPlus.com

Gjenerali M. dhe djali me çokollatë

Posted on by Kult Plus

Nga Sinan Kamberaj.

Si e ke emrin bukurosh?
Braho, iu pergjegj ai
Sa vjeç je?
Dymbëdhjetë, – tha, duke i fshehur dy

Po ti, e ti
Ti atje?

“Merrini, se s’do të hani mē”!

Çunit me çokollatë në dorë
I ngriu shikimi –
Si dhe shokëve të tij ..

“Merri, – urdhëroi Rreshterin –
Çoji atje –
Poshtë” …

Fëmijët me çokollata në duar
U nisën mbas Rreshterit

Gjeneral M. numëroi krismat në Luginë –
Kujtoi mbiemrin e vet *)
Dhe preku armën në brez!

*
Shumë ujë rrodhi e rrodhi
Nën Urën e Driniës …

Djali me çokollatë
Sot do të mbushte 34
Pa ato që ia fshehu Gjeneralit M. atëherë …

Kur u kthye në Sallë
Gjyqtari Alphons Orie iu drejtua:
Mr. Mladić, a e pranoni krimin?

Gjenerali M. ulēriu si bishë:
– Protestoj!
Nuk e njoh këtë Gjyq!

– Burg të përjetshëm!, – tha Z. Orie
Dhe e lëshoi çekanin mbi tavolinë

“Kur ka ndodhur kjo?” –
pyeti vetën Gjenerali M.
Pastaj zu të përmjerrej
Dhe heshti

Ai kërkoi leje nga Gjyqtari
Të shkonte në banjo
Dhe u kthye sërish i lagur

Sakaq iu shfaqen sytë e ngrirë të Brahos:
Po ata sy, si dikur !
Pastaj pa kurrizin e tij dhe të shokëve
Pastaj pa horizontin e Srebrenicës në muzg …

Dhe u ul

“Merre, merre”, i tha Braho
“Ta hash nga pak –
Se mjaft do të keshë kohë”

“Shporru!
Unë nuk ha çokollatë!” –
U çart Gjenerali M.
Dhe u ngrit në kēmbë
Duke prekur vendin bosh të pistoletës

U ngrit sërish
Mbylli veshët nga jehonat e Luginēs
Dhe u ul me vrull

– Ju duhet të qëndroni në këmbë Mr. Mladić! – tha gjyqtari gjentil

Gjeneralit M. iu duk prapē e vogël
Gjykatorja dhe Serbia

– Protestoj!, tha
Dhe u ngrit e u ul
E u ngrit e u ul –
Në shurrë të vet –
Çull
Duke murmuritur
Gj – Gj – Gj…

Paptitmas ngriti kryet lart
Dhe me instinktin e oficerit
Çoi dorën nē brez ..

Iu bë se dikush thirri:
Gjeneral, Gjeneral!

Ai s’e kishte ditur asnjëherë
Sa pranë qëndrojnë në Fjalor
Fjala Gjeneral
Me fjalën Gjenocid!

“Një ditë” shkriu rrëfimet e 30 grave në lëvizjet e mahnitshme të Trupës së Baletit të Kosovës

Posted on by Kult Plus

Tregimet e grave kosovare mbrëmë erdhën të shkrira në vallëzimin e tetë balerinëve të cilët sollën premierën “Një ditë”, duke shënuar kështu edhe Ditën Ndërkombëtare të Dhunës ndaj Gruas, shkruan KultPlus.

Gili Hoxhaj

Kjo shfaqje mbrëmë erdhi nën koreografinë e amerikanes Christie Coleman, ndërsa në skenë e jetësuan në mënyrë të përsosur balerinët: Teuta Krasniqi, Sead Vuniqi, Leonora Rexhepi, Fisnik Smani, Fatmir Smani, Vjollca Llugiqi, Jeta Musolli dhe Donmir Biblali.

Në një kënd të hollit të Teatrit të Kosovës një grua e re tërheq vëmendjen e të pranishmëve me vallëzimin e saj të lehtë cili përkufizon lirinë që ajo ka deri në momentin kur kapet nga një dorë burri, e që përfaqëson autoritetin e vëllait të saj i madh.

Pas kësaj, e gjithë ngjarja zhvillohet në skenën e Teatrit të Kosovës, ku pjesa e tjetër e shfaqjes fokusohet në ndërveprimin e një familje tradicionale ku balerinët përfaqësojnë dy prindër, një djalë dhe dy vajza. Lëvizjet e balerinëve japin mesazhin e qartë për çështjet me të cilat përballën gratë dhe me rolin e burrave në krijimin e këtij realiteti. Një grua duhet të bëjë gjashtë lëvizje për të arritur në një vend të caktuar, kurse burri arrin në atë vend me një lëvizje të vetme. Punët e shumëfishta të grave vijnë përmes lëvizjeve të shpeshta të balerinave, e të cilat në shumë raste kufizohen brenda një hapësire të një dore të burrit, e që shpesh gjatë vallëzimit kjo dorë drejton edhe lëvizjet e tyre.

Janë burrat ata që zotërojnë pushtetin në punë dhe familje dhe kjo shfaqje paraqet të katërt burrat të ulur në karriget e kuqe brenda skenës. Janë gratë ato që në këtë skenë shpesh ulen për tokë e ngrehen zvarrë madje edhe nga vet gratë, dhe janë po ato që ngrihen përsëri së bashku.

Koreografja Christie Coleman për KultPlus tregoi në mënyrë të detajuar lidhur me zanafillën e këtij projekti, i cili për të reflektuar në mënyrë kaq të saktë realitetin e familjes tradicionale, kishte kaluar në biseda të thella me rreth tridhjetë gra të kryeqytetit.

“Unë kam intervistuar tridhjetë gra në Prishtinë me të cilat diskutuam shtatë çështjet me të cilat ato përballen në baza ditore dhe po ashtu këtu dua patjetër të tregoi se shumica e probleme me të cilat ato përballen janë probleme ndërkombëtare, të njëjta probleme mi kanë treguar edhe miqtë e mijë që jetojnë në Nju Jork. Çështja e parë që nxirret në pah nga bisedat e mija janë e drejta pronësore, e dyta është se një grua humb vendin e punës edhe pse ajo është më e kualifikuar se një burrë, pastaj rrëfime tjera lidhen me punët e shumëfishta që ato duhet të bëjnë gratë si të kujdesen për shtëpinë, fëmijët, për burrin dhe të shkojnë në punë. Një vajzë tjetër paraqitet nën mbikëqyrjen e familjes lidhur me atë se ku shkon, çfarë bën dhe me kë takohet. Vajza tjetër flet për imazhin e trupit dhe problemet e portretizimit të femrave në media ku ka për qëllim të tregoi se standardet e bukurisë nuk janë ato se çfarë ne vërtetë jemi. Dhe çështja e fundit që trajton kjo shfaqje është se 61 për qind e grave në botë përjetojnë dhunë në forma të ndryshme dhe 40 për qind e grave në Kosovë vuajnë nga dhuna në familje dhe kjo është diçka për të cilën ne nuk flasim dhe kjo ishte pikërisht arsyeja përse e kemi ndërthurur në shfaqjen tonë sepse nëse gratë e tjera e shohin atëherë ato e kuptojnë se nuk janë të vetmet që përballën me këtë probleme dhe kështu mund të tregojnë edhe ato përjetimet e tyre”, shpjegoi për KultPlus, koreografja Christe Coleman.

Ajo po ashtu përmes KultPlus përcolli edhe një porosi duke thënë që trajtimi i barabartë gjinor vjen vetëm atëherë kur përpjekjet e shoqërisë arrijnë të jenë të barabarta.

“Shoqëria mund të ec përpara vetëm nëse edhe gratë i shtyjnë të ecin përpara. Nëse duam ta bëjmë ndryshimin, duhet ta bëjmë të gjithë së bashku. Të gjitha këto pabarazi që unë i përmenda, janë pabarazi të cilat ne jemi rritur duke i parë si të natyrshme dhe unë mendoj që është koha që të ndalemi dhe të reflektojmë se çfarë mund të bëjmë lidhur me këto probleme”, përfundoi Coleman.

Balerina Jeta Musolli erdhi mjaft dinamike përmes rolit të saj të një ylli të popit, e cila në të njëjtën kohë përjeton dhunë sistematike nga familja dhe i dashuri. Gjatë shfaqjes vallëzimi i saj që nënkupton lirinë dhe synimet e vërteta të saj shpesh ndërpriten nga personazhet që e rrethojnë. Shpesh duke dënesur dhe në luftë me realitetin, ajo arrin deri në fund për të jetësuar qëllimet e saj.

Jeta Musolli e përshkruan si shumë sfidues rolin e saj në këtë shfaqje ndërsa tregoi për KultPlus se bashkëpunimin e dytë me koreografen Christie Coleman e vlerësoi si shumë të suksesshëm.

“Për mua personalisht ka qenë shumë e vështirë sepse nuk ishte aspak e lehtë ta përjetosh një skenë të tillë por duke qenë se këto gjëra ndodhin edhe në jetën reale mendoj se mesazhi që e transmetuam sonte ka qenë mjaft i qartë që një herë e përgjithmonë duhet të ndalet kjo dhunë. Ky bashkëpunimi ashtu si bashkëpunimi i parë me Christie ka qenë shumë i mirë, unë jam munduar që të jap atë çfarë ajo ka kërkuar nga roli dhe besoj që e kemi gjetur gjuhën e përbashkët”, është shprehur Musolli për KultPlus.

Në dorën e balerinëve një letër që simbolizon pasurinë e familjes kalon sa në një dorë sa në tjetrën mes pëshpëritjeve “E imja”, dhe po ajo letër më pas shqyhet nga vajza dhe djali për të treguar që nëse pasuria nuk ndahet në mënyrë të barabartë atëherë ajo nuk i takon askujt.

Po ashtu një lloj abuzimi vije edhe fshehur në njërin nga këndet e teatrit i cili shfaqet vetëm në periudha të shkurtra, duke reflektuar kështu natyrën e fshehur të dhunës, e cila shpesh ndodh prapa dyerve dhe syve të mbyllur të shoqërisë.

Vjollca Llugiqi në këtë shfaqje erdhi në rolin e nënës e cila përmes djalit të saj shpesh bën edhe trysni ndaj vajzës së saj deri në momentin kur edhe ajo përballet me vështirësi në gjetjen e një punë.

Vjollca Llugiqi tregoi për KultPlus se puna një mujore për këtë shfaqje është përcjell më shumë emocione dhe entuziazëm duke qenë se brenda saj trajton një temë të ndjeshme.

“Duke qenë se ky është bashkëpunimi i dytë me koreografen Christie normalisht që ka qenë pak më lehtë pasi tashmë e njohim stilin e saj, dhe mënyrën e punës se saj e cila mundohet që çdo ngjarje të tregohet në detaje me anë te lëvizjeve. Ka qenë vërtetë një punë me shumë entuziazëm për një muaj pa pushim, po ashtu me shumë emocione të ndryshme duke pasur parasysh se çfarë teme e ndjeshme ishte sidomos për neve femrat, ka pas shume emocione edhe gjatë ushtrimeve duke dëgjuar gjithmonë nga një histori te një gruaje e cila në një apo tjetrën mënyrë ishin të dhunuara psiqikisht dhe fizikisht nga gjinia e kundërt. Shpresoj qe kjo shfaqje te jetë një nga mënyrat më të mira që zëri i femrës të dëgjohet me fuqishëm”, është shprehur Vjollca Llugiqi për KultPlus.

Kjo shfaqje ishte rezultat i bashkëpunimit i Baletit Kombëtar të Kosovës dhe Un Women ndërsa është aktivitetit qëndron në kuadër të fushatës gjashtëmbëdhjetë ditore për sensibilizimin e shoqërisë lidhur me dhunën ndaj gruas./ KultPlus.com

Ambasadori Minxhozi vizitoi sot Muzeun e Kosovës

Posted on by Kult Plus

Sot, Muzeun e Kosovës, e vizitojë ambasadori i Shqipërisë në Kosovë, Qemal Minxhozi, i cili u prit nga drejtori i Muzeut të Kosovës Skënder Boshtrakaj.

Kjo vizitë u realizua në kuadër të festave të Nëntorit, respektivisht për të parë për së afërmi ekspozitën “Dhimitër Vangjeli një arkiv i shpëtuar dhe i dokumentuar”, organizuar nga Ministria e Kulturës së Shqipërisë në bashkëpunim me Qendrën Kombëtare të Inventarizimit të Pasurive Kulturore dhe Bashkinë Kolonjë.

Kjo ekspozitë do të jetë e hapur deri më 30 nëntor ndërsa ekspozita në fjalë është në kuadër të marrëveshjes së bashkëpunimit ndërinstitucional të Ministrisë së Kulturës së Shqipërisë dhe asaj të Kosovës, si dhe referuar kalendarit të përbashkët Shqipëri-Kosovë 2017./ KultPlus.com

Sonte Bujar Llapaj, dirigjon koncertin e Orkestrës së Filharmonisë së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Filharmonia e Kosovës sonte më 26 nëntor me fillim nga ora 20:00, do të sjellë koncertin e radhës nën interpretimin e Orkestrës së Filharmonisë dhe dirigjentit nga Shqipëria Bujar Llapaj, shkruan KultPlus.

Në kuadër të këtij koncerti do të interpretohen veprat e kompozitorëve Kreshnik Aliçkaj, Drinor Zymberi dhe Antonin Dvorak. Kurse mbrëmja do të përcillet edhe me tinguj të violinës nga violinist kosovar Festim Fanaj ndërsa në piano do të interpretoj Shkelëzen Baftiari nga Maqedonia.

Ky koncert do të mbahet javën tjetër më 26 Nëntor në Sallën e Kuqe të Pallatit të Rinisë dhe Sporteve./ KultPlus.com

“Ditët e Kulturës Shqiptare” u mbajtën edhe në Gjenevë

Posted on by Kult Plus

Komuniteti shqiptar me seli në Gjenevë të Zvicrës, në bashkëpunim me Qendrën Kulturore Shqiptare me seli në Cyrih, në mbështetje të Ministrisë për Diasporë dhe Investime Strategjike të Republikës së Kosovës, në Gjenevë, kanë organizuar Ditët e Kulturës Shqiptare në Diasporë.

Në kuadër të këtij aktiviteti kulturor pati ekspozitë pikturash, komedi dhe program muzikor me pika muzikore të muzikës qytetare dhe asaj moderne në gjuhën shqipe dhe gjermane, shkruan albinfo.ch. Pos pjesëmarrësve të shumtë nga komuniteti shqiptar në Zvicër morri pjesë edhe zëvendësministri i Ministrisë së Diasporës, Faruk Nura.

Zëvendës ministri Nura, ka thënë me këtë rast se kjo ministri i qëndron në krah çdo aktiviteti që zhvillohet nga mërgata kosovare dhe se Ditët e Kulturës, janë një ngjarje që meritojnë një përkrahje të veçantë pasi organizohen nga një qendër e cila është drejtpërdrejtë e lidhur me ministrinë dhe që kanë për qëllim të bëjnë bashkë gjithë diasporën në aktivitete kulturore dhe artistike me çka e mbajnë gjallë kulturën tonë edhe jashtë vendit.

“Ministria e diasporës pos përkrahjes së diasporës në aktivitete kulturore, përkrah edhe çdo iniciativë që vjen nga diaspora në investime dhe zhvillim ekonomik, pasi që me këtë pos që ndihmohet diaspora ndihmohet edhe zhvillimi ekonomik i Kosovës”, ka thënë zv. Ministri Nura, dike potencuar se gjatë qëndrimit në Zvicër ka pasur shumë takime që ndihmojnë investimet nga diaspora në Kosovë.

E Ridvan Murati, drejtor i Qendrës Kulturore në Cyrih, ka theksuar se kjo qendër grumbullon shumë artistë shqiptarë nga e gjithë Zvicra gjermane, dhe në saje të entuziazmit e punës së madhe të këtyre artistëve, zhvillohen aktivitet të ndryshme kulturore siç janë Ditët e Kulturës së Diasporës.

“Prej këtij viti krahas Zvicrës gjermane, aktivitetet tona i kemi shtrirë edhe në atë franceze siç është ky aktivitet në Gjenevë ku jemi mirëpritur shumë mirë nga mërgimtarët. Kurse në të ardhmen do të shtrihemi edhe në Zvicrën italiane”, është shprehur Murati, duke shprehur gatishmërinë e kësaj qendre të bashkëpunojë edhe me qendrat simotra në vendet tjera ku janë krijuar si dhe me shoqata tjera që grumbullojnë mërgimtarë shqiptarë.

Qendra Kulturore e Cyrihut në Gjenevë ka prezantuar një ekspozitë me piktura, pastaj ka prezantuar komedinë “stacioni 17 b” si dhe programin muzikor të përgatitur nga grupi Lyra dhe të rinjtë./ KultPlus.com

“Shota” sonte në Teatrin Kombëtar të Kosovës

Posted on by Kult Plus

Ansambli Kombëtar i Këngëve dhe Valleve “Shota”, për nderë të 28 nëntorit, Ditës së Flamurit, sonte, e diele 26 nëntor, do të sjellë koncertin festiv të titulluar “Festa e Bashkimit”, shkruan KultPlus.

Ky koncert i kushtohet edhe ditëlindjes së komandantit Adem Jashari dhe 20 vjetorit të daljes publike të UÇK-së, ndërsa do të mbahet të dielën duke filluar nga ora 20:00, në sallën e Teatrit Kombëtar të Kosovës.

Në këtë koncert do të performojë trupa artistike e Ansamblit “Shota” dhe pjesëtarët e grupit polifonik “Bilbili” nga Vlora.

Përveç në Prishtinë, Ansambli do të shfaqë program edhe në Gjakovë, me datë 24 Nëntor dhe në Gjilan më 27 Nëntor, me rastin e zbulimit të shtatores së Idriz Seferit./ KultPlus.com

Poeti Ag Apolloni- si e zbulova unë

Posted on by Kult Plus

Nga Kujtim Morina

Kisha lexuar më parë poezi të veçanta të Ag Apollonit por s‘më kishte bindur si poet. Në një mbrëmje leximi të organizuar nga poeti Agron Tufa tek kafe ‘E Për7shme” në Tiranë para 6-7 vitesh, ku z Apolloni ishte i ftuar në panel për të lexuar dhe iu kërkua një mendim për poezinë shqipe, ai iu përgjigj se do të veçonte vetëm disa poetë shqiptarë përfshirë Azem Shkrelin e ndonjë tjetër që s’po më kujtohet emri. M’u duk më shumë shprehje mendjemadhësie për t’u dukur para atij publiku të ngushtë, disa dhjetëra veta, krijues letrarë dhe studentë.

Më tej edhe titulli i librit të tij për të cilin kisha dëgjuar por jo lexuar, “Zomb” më dukej më shumë emërtim prej snobisti e gjoja modernisti. Ndërkohë, Ag Apolloni, mori nismën e ribotimit të revistës letrare “Jeta e re” në Prishtinë së bashku me një grup krijuesish letrarë aty dhe pas dy vjetësh a diçka e tillë ia la stafetën e drejtimit të revistës, krijuesit tjetër Agron Y Gashi, me siguri po mendoj unë i lodhur nga burokratët dhe mënyra si i bëjmë gjërat në botën shqiptare që pothuajse çdo gjë duhet të rregullohet “me mik” e “me lidhje” ku ligji dhe rregulli shumë herë janë të fundit në listë. Z Apolloni vijoi më tej duke themeluar një tjetër revistë kulturore dhe letrare “Symbol”, me siguri më elitare.

Librin me poezi të tij “Zomb” të botuar në vitin 2012 e mora në panairin e fundit të librit në Tiranë. Është një ribotim i librit të parë me të njëjtin titull të vitit 2009 por tani të përmirësuar dhe të zgjeruar me poezi të tjera. Që në poezitë e para të këtij libri, për mendimin tim, Ag Apolloni është një zbulim i poezisë së mirë dhe të artikuluar hollë. Ai e ndërton poezinë në simbiozë me muzikën, ritmin e kadencën e vargut. Poezia e tij është kryesisht me rimë por edhe me varg të lirë të ndërlidhur në të, me figuracion por jo aq shumë sa ta errësojë atë dhe t’ia humbasë toruan lexuesit. Madje një nga cilësitë e vargut të tij poetik a strofës së tij është liria e të shkruarit apo e thënë më qartë pas vendosjes së disa skicave apo shtyllave ku qëndron, poezia duket sikur ecën vetë me flatrat e një të dehuri që ka marrë një dozë të lehtë. Ai besoj shkon në gjurmët e poetëve shqiptarë Ndre Mjeda e Zef Zorba apo të poezisë moderne të Ezra Pound e Bob Dyllan. Poeti nuk heziton të shkruajë në gegnisht, me siguri se këtij lloj stili i përshtatet më shumë ky dialekt i shqipes por me një elegancë dhe kujdes në të zgjedhurit e fjalëve saqë besoj kuptohet lehtë edhe nga shqipfolësit e zonave më jugore të vendit.

Në poezinë “Flamengo”, po sjellim vetëm një strofë:

Prej ni grusht balte u bana
dhe ti nga i njajti brum je.
S’e di a ish dashni a urrejtje
po diçka na joshi ne.

Kështu i zgjedh titujt e poezive, një kombinim i terminologjisë muzikore, toponimeve të ndryshme, termave të njohur e panjohur ndërkombëtarë me referenca nga religjioni, kryesisht nga Bibla, Kurani dhe budizmi gjithashtu. Poeti rreket ta tërheqë lexuesin në botën e tij por të mos ia rrëmbejë lirinë, të ndërtojë imazhe sa më të prekshme apo edhe të vizatojë skica reale apo të kapë detaje të forta reale që janë sa vetë imazhi apo reflektojnë edhe më fort. Ai synon që lexuesi të ndjehet aty me praninë dhe lojën e tij dhe të marrë pjesë vetë në poezi madje edhe të përfitojë prej saj. Natyrisht se Ag Apolloni shkruan për një lexues të kultivuar por kështu është poezia e mirë dhe sot në botën e internetit, edhe termat apo referencat që nuk kuptohen menjëherë, lexuesi që e ka celularin apo tabloidin në dorë, mund t’i kërkojë menjëherë në internet dhe t’i gjejë. Kështu lexuesi tërhiqet në lojën e paralojën e poetit, përfiton në ndjesi e mendim, në skenën e krijuar apo të sajuar dhe prapa kuintave gjithashtu.

Nga mesi i librit, poezitë duket sikur e humbasin pak origjinalitetin dhe freskinë. Por kjo i ndodh edhe poetëve të tjerë aq më shumë që duke iu afruar fundit, libri e rimerr ritmin e kërkuar. “Zomb” është konceptuar në kuadrin e një poeme të ndarë në poezi të veçanta që kanë një rrjedhje logjike dhe harmonike apo si një roman në vargje që e fillon me një lidhje dashurie që shkon deri në zenit, pastaj zbret poshtë derisa çifti ftohet e ndahet. Më tej, poeti i vetmuar tashmë i këndon dashurisë së humbur, transcendencës së jetës dhe vdekjes e amëshimit. Vetë poeti ka bërë një shënim të gjatë në fund të librit që e titullon “filozofia e kreacionit” ku sqaron shtyllat kryesore ku është mbështetur në këtë libër, mënyrën si e koncepton ai poezinë, synimet e tij që këtë projekt ta vazhdojë, po mendoj unë si me modelin e Lahutës së Malcisë të Gjergj Fishtës apo Fije Bari të Uollt Uitman duke e zgjeruar në vite me këngë apo poezi të reja.

Në përfundim, do të thosha se për poezinë e Ag Apollonit dhe jo vetëm për të, vlen shumë ajo shprehja se përsëritja është mëma e dijes. Pra nga një fillim ku poezia e tij dukej e pakuptueshme apo e pandjeshme, duke e ripunuar, përmirësuar e evoluar në vite, kjo poezi e afron dhe e ndjell më shumë lexuesin në skutat apo orbitat e saj poetike derisa fiton të drejtën e qytetarisë së plotë mes krijuesve të qenësishëm letrarë. Pavarësisht nga një farë skepticizmi për poezinë shqipe të re të autorëve kosovarë, sidomos pas viteve 2000, mendoj se po afirmohet një brez i mirë i poetëve që nga Ag Apolloni, Ndriçim Ademaj, Donika Dabishevci, Ndue Ukaj, Ilire Zajmi, Xhevat Latifi, Sibel Halimi, etj. Më kuptoni, poezia shqipe është një, kudo që të shkruhet, por desha të shkruaj këtu për poezinë e re të Kosovës. Ky ishte një shënim i shkurtër për poezinë e Ag Apollonit duke pasur parasysh gjithashtu se ai e ka vijuar krijimtarinë e tij të botuar kryesisht nga shtëpia botuese OM Publisher me drama, prozë të shkurtër e të gjatë si dhe dy libra me studime e kritikë letrare./ KultPlus.com

Erjon Kame nis turin në qytete me komedinë teatrore “Një jetë me ty”

Posted on by Kult Plus

Komedia “Një jetë me ty” shkruar dhe me regji nga Erion Kame ditët e para të muajit dhjetor do të jetë në skenën e teatrit “Andon Zako Çajupi” në Korçë.

Për tre net me radhë në skenën e teatrit komedia vjen me interpretimin e aktorëve të njohur Romir Zalla, Suela Bako dhe aktorja Ina Gjonçi. Kjo është një vepër që vjen në skenën e Korçës vetëm pak ditë pasi aktori Romir Zalla u vlerësua me çmimin “Aktori më i mirë” në festivalin e teatrit “Othello” në Gostivar. Pas skenës së Korçës që shfaqja do të jetë në datat 1, 2 dhe 3 dhjetor, do të vijojë një tur në skena të ndryshme të teatrit në vend, që regjisori bashkë me aktorët kanë menduar të vijojnë për t’u prezantuar para publikut. Komedia ka si subjekt martesën. Çfarë është ajo? Si përkufizohet? Pse duhet të martohemi? Janë këto pyetjet që protagonistët i japin përgjigje në mënyrë humoristike. Aktori i njohur për publikun Romir Zalla vjen në rolin e bashkëshortit dhe dy interpretueset e tjera Suela Bako në rolin e gruas dhe Ina Gjonçi në rolin e “vajzës së fotokopjes”, e cila shkakton xhelozi tek gruaja. Çifti në shfaqjen teatrore rrëfen historinë që nga njohja deri tek martesa e lindja e fëmijëve si dhe peripecitë e kaluara midis tyre. Si gruaja ashtu dhe burri kanë një version të vetin të ngjarjeve, duke i parë nga një këndvështrim tjetër. Si autor i veprave shqipe, në teatër Erion Kame ka vënë në skenë dhe të tjera shfaqje, që kanë angazhuar aktorë të njohur dhe të rinj. Ndërsa me këtë komedi më të fundit “Një jetë me ty”, që rreket të tregojë një jetë bashkëshortore, janë problemet e zakonshme të një çifti që mund t’i çojnë ata deri në divorc. Regjisori Erion Kame tregon se kur mbizotëron dashuria në jetën bashkëshortore atëherë dhe mosmarrëveshjet kalojnë. “Kjo shfaqje flet për jetën bashkëshortore, martesën, familjen në përgjithësi dhe besoj është një temë, që është universale e të gjitha kohërave dhe kur çiftet kanë mosmarrëveshje apo gjëra të tjera të vogla dhe mbi to mbizotëron dashuria atëherë ia vlen të vazhdosh”, tregon regjisori Kame për shfaqjen e tij.

Formula që funksioni për veprën

Pas suksesit që ka pasur më parë me shfaqje në teatër, Erion Kame këtë herë vjen si autor dhe regjisor me një tjetër komedi që është me skenografi nga Noset Shijaku. Ka zgjedhur që në rolet kryesore të veprës së tij “Një jetë me ty” të vendosë dy aktorët Romir Zalla e Suela Bako, që janë çift edhe në jetën reale. Këtë bashkëpunim me aktorët për këtë shfaqje ai e vlerëson jo pak duke cilësuar se përzgjedhja e aktorëve ka qenë një formulë që rezultoi e suksesshme për veprën në teatër. “Kam përzgjedhur në role Romirin dhe Suelën, që janë bashkëshortë dhe në jetë, dhe padiskutim që kjo formulë më funksionoi. Ka qenë një kënaqësi kjo punë me shfaqjen teatrore dhe me kastin e të gjithë aktorëve në vepër, do ta mbaj mend gjatë si një nga bashkëpunimet më harmonike”, pohon regjisori Kame mes të tjerave për shfaqjen e tij. Edhe më parë si autor Erion Kame ka sjellë në skenën e tetarit dhe vepra të tjera, duke pasur në vëmendje dhe mesazhe për shoqërinë. E këtë herë është pikërisht kjo komedi, që është e shkruar prej tij në vitin 2013 që po vijon turin në skena të ndryshme të teatrit. Sa i takon aktorëve që janë pjesëmarrës në këtë shfaqje teatrore janë tre emra të vlerësuar me rolet e tyre në jetën artistike. Jo vetëm me teatrin, por dhe në kinema aktiviteti artistik i tyre nuk ka munguar. Këtë herë janë bërë bashkë me regjisorin Erion Kame dhe skenografin Noset Shijaku për të sjell në skenë komedinë “Një jetë me ty”, shkruan SotNews./ KultPlus.com

Në Lozanë të Zvicrës u mbajt konferencë njëditore mbi trashëgiminë historike dhe etnokulturore të Shqipërisë (FOTO)

Posted on by Kult Plus

Universiteti Popullor Shqiptar i Gjenevës, me traditë në organizimin e tryezave, debateve dhe sesioneve të ndryshme shkencore edhe kësaj here ka qenë nismëtar i mbajtjes së një konference njëditore mbi Shqipërinë dhe shqiptarët.

Sikurse viteve të mëparshme edhe këtë vit pa kurrfarë hezitimi organizimin e këtij seminari me shumëllojshmëri temash e kanë përkrahur: Ambasada e Republikës së Shqipërisë në Bernë të Zvicrës, si dhe shoqatat voduaze“L’Atelier du Voyage” dhe “Foundation Octopus”.

Hapjes së këtij seminari i kanë paraprirë këngët e bukura të këngëtares sonë të njohur Elina Duni dhe poezitë tejet tërheqëse në frëngjisht dhe shqip të poetes dhe pedagoges Besa Myftiu.

Pastaj zonja Valbonë Hoxha, drejtoreshë e “L’Atelier du Voyage”të Lozanës,para auditorit të përbërë nga profesorë,studentë,nxënës e intelektualë të fushave të ndryshme ka kumtuar emrat e referueseve dhe temat që ata trajtuan në këtë sesion shkencor.

Hoxha e përpiktë në respektimin e kohës fjalën ia ka dhënë Ilir Gjoni-Ambasador i Republikës së Shqipërisë në Bernë të Zvicrës.

Gjoni pjesëmarrësve të shumtë të këtij seminari u ka shprehur mirëseardhje, e në veçanti ka përshëndetur ekspertët e arkeologjisë: Jean Terrier, Gionata Consagra, Saimir Shpuza dhe Julien Pfyffer, udhëheqës i Fondacionit “Octopus” dhe gazetar special i shqyrtimit të temave nga fusha e arkeologjisë,sidomos nga ajo e navigimit dhe e gjetjeve nënujore.

Gjoni nga pozita e diplomatit pahyrë shumë në aspekte të tjera ka folur për Shqipërinë si vend i vogël i Gadishullit Ballkanik.

Ai ka thënë se vendi i tij është banuar qysh para 50000 vjetëve. Shqipëria e gjendur pranë brigjeve të detit Adriatik e Jon, në kryqëzimin e rrugëve midis Perëndimit dhe Lindjes,Veriut dhe Jugut në vijën detare ka krijuar historinë e saj mijëvjeçare.

Populli shqiptar edhe pse një popull i vogël me punën dhe luftën e tij krijoi vlera të vërteta materiale dhe kulturore. Ai në periudha të ndryshme kohe dha një ndihmesë modeste në historinë e përgjithshme të njerëzimit.

Ambasadori Gjoni me këtë rast përmendi kryeheroin e kombit tonë Gjergj Kastrioti–Skënderbeu, Gonxhe Bojaxhiun alias Nënë Tereza ose Shën Tereza shqiptare.

Ai po ashtu përmendi nobelistin në mjekësi Ferid Murati, shkrimtarin Ismail Kadare, këngëtaret Rita Ora e Dua Lipa, koreografin e vallëzimit klasik Driton Dovolani-Toni, fotografin Fadil Bersisha, paharruar edhe këngëtaren e muzikës popullore dhe xhaz Elina Duni, e cila me prezencën e saj i dha seminarit të sotëm fizionominë e dëshiruar.

Në vazhdim të diskutimit të tij Ambasadori Gjoni foli edhe për marrëdhëniet e Shqipërisë me fqinjët. Ai tha se Shqipëria asnjëherë nuk ka pasur pretendime territoriale ndaj fqinjëve të saj.

Ajo vijimisht ndaj vendeve me të cilat kufizohet ka treguar tolerancë e mirëkuptim.

Me këtë frymë vazhdohet edhe sot jo vetëm ndaj vendeve të rajonit por ndaj të gjitha vendeve paqedashëse të botës.

Ambasadori Gjoni me theks të posaçëm vështroi marrëdhëniet e Shqipërisë me Zvicrën,në fusha të ndryshme. Zvicrën ai e quajti tokë të azilit duke e cilësuar si mike të vërtetë të shqiptarëve. Në momentet më të vështira dhe më kritike Zvicra priti dhe strehoi mijëra shqiptarë. Veç kësaj ajo ofroi ndihmë logjistike pothuajse në të gjitha fushat. Marrëdhëniet tona në të gjitha sferat me Zvicrën po shënojnë rritje dhe progres.

Shumë sipërmarrës zviceranë kanë shprehur gatishmërinë e tyre për investime në Shqipëri, sidomos në turizëm,i cili me bregdetin e tij të mrekullueshëm ofron zhvillim për Shqipërinë,dhe sjellë dobi për investitorët zviceranë.

Krahasuar me vitet e më parme edhe numri i vizitorëve zviceranë në Shqipëri është shumëfishuar. Vetëm gjatë verës së sivjetme vendin tonë e sidomos bregdetin e tij e kanë vizituar mbi katërmijë zviceranë. Andaj qëllim ynë është dhe mbetet ruajtja dhe forcimi i këtyre marrëdhënieve të shkëlqyera ndërmjet dy vendeve tona tha në mbarim të diskutimit të tij ambasadori shqiptar.


Më pas në skenë është rikthyer zonja Valbonë Hoxha, udhëheqëse e “L’Atelier du Voyage” dhe konferenciere e këtij seminari duke thënë:”kam kënaqësinë,nderin dhe privilegjin e veçantë që sot para Jush, të prezantoj gruan e guximshme të nismave dhe aksioneve të shumta në Zvicër dhe Shqipëri zonjën Albana Krasniqi- Malaj, e cila edhe pse më 1992 shumë e re migroi në Gjenevë,pashkëputshëm punoi për sensibilizimin e çështjes shqiptare.

Pastaj zonja Krasniqi-Malaj, si çdoherë modeste dhe e matur në trajtimin e temave të mëdha pakaluar për asnjë çast kompetencat e saj si drejtuese e UPSH-së së Gjenevës dhe anëtare e Zyrës Federale për Migracion në Bernë të Zvicrës,foli mbi gjuhën,historinë dhe kulturën shqiptare.

Ajo nëpërmjet pamjeve të paraqitura në ekran plot emocion prezantoi kryeqytetin dhe qytetin më të madh të Shqipërisë-Tiranën. Për qytetin e saj të lindjes Tiranën zonja Krasniqi-Malaj ,tha se daton qysh në kohët më të lashta,gjë që është vërtetuar edhe nga gërmimet e gjetjet arkeologjike. Rindërtimi i Tiranës i përket vitit 1614. Qyteti nga të gjitha anët rrethohet nga një kurorë kodrinore-malore. Lartësia më e madhe arrin në malin e Dajtit me 1612 metra që shtrihet në lindje të qytetit./ KultPlus.com

ShKA Agimi sonte sjellë koncertin “Në mbrojtje të vlerave kulturore dhe artistike të shoqërisë’’

Posted on by Kult Plus

Sot më 26 nëntor në Shtëpinë e Kulturës në Prizren, me fillim nga ora 19:30, vjen koncerti i ShKA Agimit, kushtuar 28 Nëntorit Ditës së Flamurit, shkruan KultPlus.

Veçantia e koncertit të sivjetmë për Ditën e Flamurit është rikthimi pas shumë vitesh i emrave të njohur në repertorin e Agimit. Koncerti vjen me një program shumë cilësor, me performancës të korit nën udhëheqjen e Fikrim Emrës, oktetit nën udhëheqjen e Besim Berishës, orkestrës nën udhëheqjen e Kastriot Markut, grupit të valltarëve nën udhëheqjen e Luljeta Brahës dhe Blerim Gashit, valltarëve veteranë nën udhëheqjen e Mazllum Karamanit dhe rapsodëve udhëhequr nga Tomë Sokoli. Një numër solistësh, emra të njohur të artit në Kosovë si Rina Bilurdagu, Neki Emra, Elizabeta Krasniqi, Denik Prizreni dhe Agim Tejeci do të jenë gjithashtu pjesë e programit të koncertit.

Koncerti për nder të Ditës së Flamurit është vazhdimësi e protestës artistike të anëtarëve të përkushtuar të ShKA Agimit. Rezistenca e anëtarëve do të vazhdojë në formën e protestës artistike, gjithnjë me synimin që Agimi të kthehet në piedestalin e veprimtarisë dhe namit të vet, si Shoqëri që i bën bashkë të gjithë personat që ia duan të mirën Prizrenit dhe kulturës. Kjo protestë do ta vazhdojë edhe tutje, në mbrojtje të vlerave kulturore dhe artistike të shoqërisë, derisa Agimi t’i kthehet të gjithëve, anëtarëve të vet, dashamirëve e përkrahësve dhe gjithë qytetarëve./ KultPlus.com

Edhe një këngëtare shqiptare synon tregun ndërkombëtar (VIDEO)

Posted on by KultPlus

Me emrin Mimoza, këngëtarja shqiptare në Los Angeles ka lansuar këngën e saj “ Big Girls Cry”, shkruan KultPlus.

Kjo këngë ritmike tashmë është lansuar në YouTube, dhe duket të jetë një këngë mjaftë e pëlqyer, këngë kjo e cila ka mjaftë ritëm. Për më shumë dëgjojeni këngën e Mimozës./KultPlus.com

Edi Rama e Ramush Haradinaj do të shpallin zyrtarisht llogon e vitit mbarëkombëtar të Gjergj Kastriot Skënderbeut

Posted on by KultPlus

Në dy ditë mbledhje të përbashkët, qeveritë e Shqipërisë dhe Kosovës do të firmosin 4 marrëveshje. Axhenda tashmë është gati.

Qeveritë e Tiranës dhe Prishtinës, do të takohen të hënën dhe të martën, më datë 27 dhe 28 nëntor, në Korçë dhe Vlorë.
Mbledhja e përbashkët do të nisë në orën 16:00 të së hënës dhe në orën 17:15 do të mbahet ceremonia e nënshkrimit të marrëveshjeve ndërqeveritare, e cila do të pasohet nga një konferencë e përbashkët e dy kryeministrave, Rama dhe Haradinaj.

Të dy delegacionet do të zhvendosen në ditën e pavarësisë, në qytetin e Vlorës, ku në mesditë do të organizohet ceremonia e ngritjes së Flamurit në sheshin e “Pavarësia”.
Pas ceremonisë, do të shpallet zyrtarisht edhe logoja e vitit mbarëkombëtar të Gjergj Kastriot Skënderbeut, shkruan 27.al.

Pas axhendës së ditës, dy delegacionet do të nisen për në Tiranë, ku do të marrin pjesë në pritjen që organizohet nga Presidenti i Republikës, me rastin e festës kombëtare. Edhe qeveria e Kosovës ka shpallur ditën e 28 nëntorit, si festë kombëtare dhe ditën e shqiptarëve./KultPlus.com

Gazetari Marin Mema nderohet me çmimin ‘Hasan Prishtina’

Posted on by KultPlus

Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, mori pjesë në ceremoninë e ndarjes së çmimit “Hasan Prishtina” për gazetarin Marin Mema, të cilin e jep Shoqata për Kthimin e Shqiptarëve të Shpërngulur nga Trojet e Veta.

Kryeministri Haradinaj, tha se është një numër i madh i atdhetarëve shqiptarë që rrugëtimin e tyre e kanë përmbyllur me flijim për atdhe.

“Njëri nga ta që nderon shqiptarët në shumë parametra është Hasan Prishtina. Çmimi ‘Hasan Prishtina’ është i lidhur me një kauzë tepër të dhimbshme për shqiptarët, pra me shpërngulje, por edhe krenari se nuk është hequr dorë për kthimin në atdhe”, tha kryeministri Haradinaj, duke falënderuar kryetarin e Shoqatës për Kthimin e Shqiptarëve të Shpërngulur nga Trojet e Veta, Jahja Lluka, për angazhimin e tij në sensibilizimin e shqiptarët për kthimin në atdhe.

Me tej, kryeministri Haradinaj tha se ndarja e çmimit nga Shoqata për Kthimin e Shqiptarëve të Shpërngulur nga Trojet e Veta, për gazetarin Marin Mema dallon, sepse Marini nuk është nga ata që e ka përmbyllur karrierën e tij jetësore, por është prej atyre shqiptarëve të rinj që nuk është ndalur së gjurmuari atë se kush janë shqiptarët.

Kryeministri Haradinaj, ka uruar që shqiptarët kudo që janë të forcohen dhe të bashkohen në trojet e tyre me vëllezërit e gjakut, të shpërngulur nga atdheu i tyre në të gjitha kohërat.

Kryetari i Shoqatës për Kthimin e Shqiptarëve të Shpërngulur nga Trojet e Veta, Jahja Lluka, tha se çmimi “Hasan Prishtina”, nuk është vetëm një çmim që ndahet nga kjo Shoqatë, por është një çmim që në bazën e tij ka dhimbjen, vuajtjen e popullit shqiptarë, por edhe krenarinë dhe luftën për liri.

Fituesi i çmimit “Hasan Prishtina”, gazetari Marin Mema, tha se çmimi ka rëndësi të dyfishtë për të, e para ngase mbanë emrin e njërit prej figurave më të mëdha të kombit shqiptar, Hasan Prishtinës, dhe së dyti sepse është detyrim për të ardhmen, detyrim për të ecur përpara dhe për të sjell sa më shumë të vërteta historike.

Kur Kasandra erdhi në Shkup, qytetarët e pritën me plot dashuri (FOTO)

Posted on by KultPlus

Kur aktorja Coraima Torres erdhi në Shkup para disa vitesh, një pjesë e mirë e qytetarëve doli ta priste e ta përshëndeste.

Torres ka qenë aktorja kryesore në serialin e famshëm “Kasandra”, i cili për disa vite është transmetuar në plot shtete të Ballkanit, dhe në rreth 100 shtete në mbarë botën.

Kasandra e bukur erdhi në Shkup para disa vitesh dhe fotografitë poshtë tregojnë se si ajo u prit nga qytetarët e Shkupit.

“Kasandra” për herë të parë u transmetua në vitin 1992 ndërsa zgjati der në vitin 2012-të. Seriali është nga Venezuela, prodhuar nga RCTV. Tregimi bazohet në një vajzë e cila punon në një shtëpi të pasur, por më vonë e realizon se rrënjët e saja brenda shtëpisë janë më të thella sesa ajo kishte menduar, shkruan KultPlus.

Për një kohë, “Kasandra” u transmetua edhe në Kosovë. / KultPlus.com

Zbulohen këngëtarët që do të performojnë në Natën e Bardhë në Tiranë

Posted on by KultPlus

Janë zbuluar sot emrat e artistëve shqiptarë të cilët do të hapin Natën e Bardhë.

Këtë vit në Tiranë, Nata e Bardhë me 29 nëntor në Sheshin Skënderbej do të festohet më veçantë se kurrë.
Pos këngëtares së njohur Emeli Sande, Alban Ramosaj dhe Kamela Islamaj do të jenë pjesë e një koncerti të madh në Tiranë, shkruan KultPlus.

Erion Veliaj ka zbuluar lajmin për të dy artistët, Ramosaj një zë i veçantë në skenën shqiptare dhe Kamela tanimë një vokaliste e dalluar dhe trajnere e talenteve të reja.

Koncerti i madh këtë vit vjen tradicional pasi gjithmonë në këtë datë në Shqipëri festohet Nata e Bardhë. / KultPlus.com

Dua Lipa nuk ndalet as në New York (VIDEO)

Posted on by KultPlus

Këngëtarja shqiptare, Dua Lipa po vazhdon të japë performanca të bukur në turin e saj nëpër botë.

Pas Torontos, ajo ka dhënë performancë të jashtëzakonshme edhe në New York, në të cilën ka kënduar hitet e saj.
Ajo e cilëson këtë performancë si një nga më të mirat e saj.

“New York, një nga shfaqjet e mia favorite, 24.11.2017, ‘The self-titled tour’”, ka shkruar ajo në rrjetet sociale.

Më poshtë keni disa video nga performanca e saj e fundit, në të cilat mund të shihni se edhe publiku këndon së bashku me të.

Ana Kodra kërkon votën tuaj për Junior Eurovision 2017

Posted on by KultPlus

Këngëtarja Ana Kodra nga sot kërkon votën tuaj për suksesin e saj në Junior Eurovision 2017.

Votimi online realizohet për herë të parë, ndërsa të gjithë, me pak mund, e ndihmojmë kësisoj Ana Kodrën të pozicionohet mirë në festivalin e Eurovizionit për më të vegjlit.

https://vote.junioreurovision.tv/ – është adresa ku duhet ta votoni Anën dhe këngën e saj “Dont touch my tree”. Duhet të zgjidhni së paku tri këngë që vota juaj të jetë valide, shkruan KultPlus.

Poshtë po e sjellim edhe një provë të Anës në skenën e madhe. Tekstin e këngës e ka shkruar Jorgo Papingji ndërsa kompozimi është realizuar nga Kristi Popa.

Ana Kodra do të këndojë nesër mbrëma, me 26 nëntor, e dhjeta në renditje. / KultPlus.com