Çdo gjë shqip në Panairin e Krishtlindjeve në Bruksel (FOTO)

Për herë të parë, Shqipëria po merr pjesë në një nga Panairet më të mëdha të Krishtlindjeve “Winter Pret -Christmas Market” i cili zhvillohet në Bruksel, në datat 24 Nëntor deri me 31 dhjetor 2017.

Në ceremoninë zyrtare të hapjes së këtij eventi, mori pjesë kryetari i Bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj, i shoqëruar nga kryetari i Bashkisë së Brukselit, Philip Closse.

Veliaj tha se kjo është një mundësi fantastike, që shërben si kartolinë e bukur për kryeqytetin dhe Shqipërinë në sytë e vizitorëve dhe të investitorëve.

Ai tha se sot shqiptarët kanë një detyrë historike për të treguar vlerat më të mira të vendit tonë dhe shprehu bindjen se marrëdhëniet që do të krijohen në këtë panair mes njerëzve, janë ato që na bëjnë realisht europianë.

Veliaj falenderoi dhe ambasadën tonë në Bruksel dhe organizatat e ndryshme që veprojnë në diasporë për mbështetjen dhe përpjekjet e tyre në këto vite për ruajtjen dhe përcjelljen tek brezi i ri të kulturës dhe të traditave të vendit tonë.

Kryetari i Bashkisë së Brukselit, Philip Closse e cilësoi vendin tonë dhe Tiranën, kryeqytetin e shqiptarëve, si të ftuarit e nderit të këtij edicioni të panairit “Winter Pret”.

Më herët, kryebashkiaku Veliaj u prit në zyrën e tij nga homologu i tij, Philip Closse, ku biseduan rreth shtimit të marrëdhënieve dhe të bashkëpunimit mes dy qyteteve, si dhe realizimit të projekteve të përbashkëta. Në shenjë mirënjohje dhe vlerësimi për kontributin e dhënë për mbështetjen e shqiptarëve që jetojnë atje, Veliaj i dhuroi homologut të tij belg, Kullën e Sahatit të Tiranës.

Panairi i Brukselit është një nga më të mëdhenjtë në Europë, që vizitohet çdo vit nga më shumë se 2.000.000 vizitorë nga e gjithë bota.

Shqipëria do të përfaqësohet me një seri aktivitetesh si Konferenca Ndërkombëtare “Tiranë – Bruksel, rrugëtimi historik i shqiptarëve”; takimeve dypalëshe midis përfaqësuesve të biznesit shqiptar dhe atyre europianë; vendosje të marrëdhënieve bashkëpunuese midis operatorëve turistikë shqiptarë dhe europianë, si dhe një seri eventesh dhe programesh artistike-kulturore. / KultPlus.com

Lajmi kur u lirua Flamuri Kombëtar (FOTO)

Bajram Mjeku

Ditën e diel më 6 tetor të vitit 1968, në ballinën e të përditshmes Rilindja, shqiptarët e Kosovës u njoftuan zyrtarisht për lirinë e përdorimit të Flamurit Kombëtar në Kosovë dhe viset tjera shqiptare në ish-Jugosllavi.

Në fakt, regjimi komunist mori vendim një ditë më parë për përdorimin e lirë të shkabës dykrenare.

Në faqen e parë botohet edhe komenti i gazetarit Jusuf Kelmendi me titull: “Nji logjikë e shëndoshë” dhe thotë: “Ishte kjo nji logjikë e shëndoshë marksiste, e cila tue shtrue këtë çashtje njiherit dënoi qëllimet e politikës burokratike dhe etatiste të grupit frakcionist të Rankoviqit dhe bashkëmendimtarëve të tij, grup ky që vjet me radhë thuri intriga ma banale në lidhje me përdorimin e flamurit nga ana e pjesëtarëve të kombësisë shqiptare…”.

Dita e 5 tetorit të vitit 1968, ishte shenjuese në historinë e shqiptarëve në Kosovë. I hapi udhë themelimit të Universitetit të Prishtinës, Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës dhe institucioneve tjera më të rëndësishme, të cilat u bën shtylla në sendërtimin e pavarësisë së Kosovës plot 40 vjet më vonë.

Falënderoj mikun tim Izet Avdyli, sekretar i Bibliotekës Kombëtare në Prishtinë, i cili më siguroi ballinën e të përditshmes Rilindja për publikimin e këtij postimi.

Ekspozita me fotografitë e rralla të Dhimitër Vangjelit sjellë në Prishtinë thesarin e çmuar të Kolonjës

Gili Hoxhaj

Ekspozita “Dhimitër Vangjeli, një arkiv i shpëtuar dhe i dokumentuar” mbrëmë solli një udhëtim vizual përmes fotografive që zunë vend brenda Muzeut të Kosovës në Prishtinë, shkruan KultPlus.

Këto fotografi prekin Kolonjën në gjysmën e parë të shekullit 20-të, ndërsa pamjet që vijnë përmes tyre e dëshmojnë fuqishëm që Dhimitër Vangjeli nuk ishte një fotograf i studios. Studioja e tij ishte natyra dhe jeta e njerëzve. Studioja e tij ishte bota jashtë. Ai me aparatin e tij fotografik ishte ndalur pothuajse në pragun e çdo familjeje në Kolonjë, duke reflektuar jetën e njeriut të varfër dhe të pasur, të riut dhe të vjetrit.

Fotografitë e tij sjellin para syve të shikuesit përditshmërinë e banorëve të Kolonjës e deri tek ngjarjet më të rëndësishme të kësaj zone. Përmbajtjet e fotografive të Vangjelit reflektojnë gëzimin dhe dhimbjen. Në fotografitë e tij janë gdhendur portrete grash dhe burrash ndërsa pasqyrohen përjetimet e tyre në momente të lumtura si martesat dhe pagëzimi e deri tek ceremonitë mortore. Përmes këtij fotografi na kalojnë para syve ritet dhe zakonet kolonjare, veshjet tradicionale dhe moderne. Ndërsa disa nga pamjet dokumentojnë banda muzikore, zanatçinj, portrete të ndryshme popullore dhe bashkëjetesën fetare, shkollat dhe manifestimet me qindra njerëz duke festuar festat kombëtare.

Arti i tij të prekë edhe më fuqishëm kur dihet që puna e Dhimitër Vangjelit nuk bazohej nga një shkollë e fotografisë, por ishte gërvishtja e talentit të tij që sot edhe pas shumë kohësh e paraqet fotografinë në një dimension profesional.

“Mirëserdhët kolonjarë dhe ishte kënaqësi që me ardhjen tuaj këtu na bëtë të zbulojmë edhe një komunitet të kolonjarëve në Kosovë. Aq sa jam gëzuar që Dhimitër Vangjeli erdhi në Muzeun e Kosovës, aq jam gëzuar edhe për kolonjarët të cilët siç duket nuk e kemi ditur që i kemi këtu prezent në Kosovë” ishin disa nga fjalët e Drejtorit të Muzeut të Kosovës – Skënder Boshtrakaj, në hapjen e ekspozitës.

Silva Breshani nga Qendra Kombëtare e Inventarizimit të Pasurive Kulturore, ekspozitën e mbrëmshme e cilësoi shumë më tepër se një protokoll ndërministror ndërsa theksoi se puna e Dhimitër Vangjelit është një thesar i çmueshëm për identitetin dhe kulturën tonë.

“Kjo ekspozitë a nisur si një histori para dy viteve ku edhe filloi pjesa e dokumentimit ndërsa ky takim është edhe një amanet ndaj një mikut tim që më nuk jeton, ish-kryetarit të bashkisë, Arben Malo i cili na krijoi mundësinë e parë për të shpëtuar këto thesare. Kjo ekspozitë më shumë se sa një aktivitet është një thirrje për ndërgjegjësim, e kemi titulluar “Dhimitër Vangjeli një arkiv i shpëtuar dhe i dokumentuar” sepse nuk është thjesht puna jonë vetëm të dokumentojmë por që nëse dokumentojmë atë që na është trashëguar do të thotë që kemi shpëtuar jo vetëm historinë por edhe atë që na përfaqëson identitetin, kulturën dhe trashëgiminë”, tha mes të tjerash Silva Breshani.
Para dokumentimit të këtyre fotografive, emri i Dhimtër Vangjelit ishte shndërruar në një legjendë urbane, pasi fotografitë e tij gjithnjë ishin botuar duke e mohuar autorësinë e tij.

Fondi i negativëve i ishte blerë familjarëve të fotografit dhe ishte marrë në ruajtje nga Bashkia Kolonjë pasi rrezikonte shkatërrimin pas vdekjes së Dhimitër Vangjelit, por asnjëherë nuk u regjistrua si fond në inventarët e muzeut apo bashkisë. Ky fond për shumë kohë kishte qenë i rrezikuar nga pluhuri i harresës pasi që ndodhej në një arkë të vjetër armatimesh, që askush nuk e kishte guxim ta hapte. Breshani mes të tjerash mbrëmë rrëfeu edhe për historinë në të cilën kishte kaluar ky fond për të dalë në dritë para publikut.

“Kur e kemi zbuluar këtë koleksion, ishte në një arkë armatimesh dhe shumëkush na thoshte mos e hapni se do të shpërthej dhe do të shpërtheni edhe ju bashkë me muzeun. Kur e hapëm arkën ajo çfarë na emocionoi është se i pamë fotografitë tek flinin që ndoshta myku i kohës i kishte lënë aty të ruheshin dhe të zbeheshin pak”, tregoi përplot emocion Silva Breshani.

Drejtori i Muzeut të Kosovës, Skënder Boshtrakaj, tha për KultPlus se këtë ekspozitë e cilëson si disa herë të rëndësishme për Muzeun e Kosovës, ndërsa shton se ky është edhe një shembull se si duhet të mbrohet trashëgimia kulturore.

Fotografitë e vendosura mbrëmë në Muzeun e Kosovës sollën jetën dhe traditën e kolonjarëve para një shekulli, kurse kolonjarët e Shqipërisë mbrëmë këtë traditë e bartnin edhe përmes veshjeve e sofrës kolonjare që e kishin sjellë me vete, me ushqime të lehta, raki rrushi dhe manaferre. Kolonjarët e Kosovës së bashku me ata të Shqipërisë e përmbyllën këtë mbrëmje të bashkuar në mes të ekspozitës ku dhuruan këngë nga shpirti e dashuri për njëri-tjetrin.

Për të gjithë ata që duan të njihen me jetën e banorëve të Kolonjës dhe punën e fotografit të madh Dhimitër Vangjeli, kjo ekspozitë do të qëndrojë e hapur deri më 28 nëntor, në Muzeun e Kosovës. / KultPlus.com

Fëmijët e Sarajevës kujtojnë luftën pak ditë pas përfundimit të saj (VIDEO)

Fëmijët e lindur në fundin e viteve 80-të dhe fillimin e viteve 90-të të shekullit të kaluar, në Bosnje, janë ata që kanë parë me sytë e tyre dhe janë rritur afër krimit, vrasjeve e masakrave.

Dokumentarë të ndryshëm tregojnë se fëmijët që kanë arritur të shpëtojnë nga Srebrenica, apo edhe nga Saga e Sarajevës, kanë traumat e tyre dhe përballen shpeshherë me të kaluarën e tyre, të kaluarën e prindërve të tyre.

Pamje poshtë tregojnë fëmijët të cilët flasin për luftën, në ditët e fundit të saj, por edhe pas përfundimit të saj. Madje, për disa është e pakuptueshme se si fqinjët e tyre janë kriminelët, dhe se ata nuk do të mund ta lëndonin shokun a shoqen e tyre, siç po bëjnë “fqinjët” – kriminelët e Serbisë, shkruan KultPlus.

Ata vizitojnë edhe varrezat ku vajtojnë dhe qajnë bashkë me mësuesit e tyre, për humbjen e familjarëve dhe më të dashurve të tyre.

Saga e Sarajevës ka nisur me 5 prill 1992 e deri me 29 shkurt të vitit 1996. Ajo do të ishte pilot-testi i parë i tmerrshëm i Serbisë para se diçka e tillë të provohej në Kosovë, vetëm pak vite më pas. Lufta megjithatë përfundoi falë Marrëveshjes së Dayton-it.

13 mijë e 952 njerëz kanë humbur jetën në këtë Sagë. Sarajeva dhe Bosnja në tërësi sot merr frymë më lirë pasi Ratko Mladic, Radovan Karadzic, Dragomir Milloshevic dhe Stanislav Galic kanë marrë dënimin e tyre të merituar për këto krime. / KultPlus.com

Një çast

Poezi e shkruar nga Mire Prenaj.

Ky është çasti.
Po, kjo është jeta e ditës së mirë.
Eshte rrezja e ngrohtë!
Kaltërsia e gëzimit, gjethet e skuqura të
dashurisë së drunjve të vjeshtës,
toka e mbuluar me gjethe plot ar,
të vije të shtrihesh mbi to;
të përjetosh këtë çast plot jetë.
Kjo është lumturia.
Vetja ime;
E mbështjellur lehtë me dridhjen e blinjëve
ç’më ngjall kujtimin e të qenurit fëmijë,
e dlirë kur mendoja se bota sillej rreth meje,
duke shijuar dhe lumturuar secilën gjethe të rënë në tokë!
Dhe folet e pritjes së zogjëve në degë seç i shtojnë bukurinë k’ti çasti!
Nuk e lë të ikë ky çast!
Kjo është jeta,
Ky është çasti!

Milano
24 Nëntor 2017
Mire Thaqi Prenaj

Lum shqiptarët për ty, Tefta Tashko-Koço! (VIDEO)

Këngëtarja e fuqishme lirike nuk ka vdekur për veshin e dëgjuesit shqiptar.

Artiste e Popullit e Shqipërisë, Tefta Tashko Koço ka lënë një mal me këngë të bukura shqiptare, disa prej tyre të incizuara edhe në Paris e në Milano. E lindur në vitin 1910 në Egjipt, ajo ndërroi jetë në Tiranë.

Tefta ishte vajza e patriotit të shquar shqiptar nga Frashëri i Përmetit, Thanas Tashkos i cili prej vitit 1910 qe vendosur familjarisht në Egjipt. Me vdekjen e Thanas Tashkos më 1915, familja e tij kthehet në Korçë në vitin 1921.

Në Korçë kemi aktivizimet e para të Teftës si këngëtare dhe data 26 qershor 1926 mbahet si koncerti i saj i parë në publik.

Tefta Tashko u martua me Kristaq Koçon dhe pati një djalë me të, dirigjentin Eno Koço, Artist i Merituar.
Po i sjellim sot katër këngë të Teftës, të cilat këngëtarët tjerë ndër vite kanë provuar ti sjellin në versionet e tyre. / KultPlus.com

https://www.youtube.com/watch?v=3M9HIHyLdyU

https://www.youtube.com/watch?v=E2zBbHkn-aU

https://www.youtube.com/watch?v=h1nvre_qhNc

Martesa e dështuar e Adelina Mamaqit, dhe poezitë për dy djemtë

Adelina Mamaqi mbetet ndër shkrimtaret më të njohura të letërsisë për fëmijë. Për rreth tri dekada ajo botoi libra me poezi, tregime, fabula e përralla.

Ajo spikati qysh me botimin e përmbledhjes së parë, – “Ëndrra vashërie”.

Jeta e Adelinës megjithatë nuk ka qenë fushë me lule a këngë e bukur. Në bashkëbisedim me Sanije Gashin, për librin – Ecje nëpër kujtesë -, Adelina tregon mes tjerash edhe raportin me burrin e saj dhe me fëmijët e saj. Një martesë e dështuar ndoshta ka qenë inspirim për Adelinën, me poezitë e së cilës janë rritur mijëra e mijëra fëmijë kudo ku ka shqiptarë.

Ja çfarë thotë ajo mes tjerash në libër:
Poetja është ndër gratë e rralla që sinqerisht rrëfen të kaluarën e saj, ashtu çiltër, pa komplekse, si në rininë e saj kur shkruante poezi dashurie:
Unë ka pasur një dashur platonike, që s`u realizua kurrë…
Ishte martuar e re me këngëtarin e operës, Thoma Nova (tani i ndjerë), mirëpo kjo martesë nuk qe e mbarë.
E dini pse? Unë, që natën e parë, ndjeva zhgënjimin e martesës! Ndoshta pse ishte martesë me një fejesë shumë të shkurtër, që nuk arrita ta njihja bashkëshortin tim. Qava dhe i thashë: ne do të ndahemi! Megjithatë, vazhduam të jetonim bashkë. Unë pritja me lumturinë më të madhe lindjen e fëmijës, i cili erdhi pas dy vjetësh. E pagëzova Darling. Ja pse: kisha lexuar një roman, më kishte bërë përshtypje emri Darling, por edhe duke qenë një cikë nën ndikimin e gjuhës angleze, që në shtëpinë tonë e flisnin mama, babai, xhaxhai dhe tezja (dy vëllezër të martuar me motra), që të gjithë me shkolla amerikane. Po e dëshiroja këtë fëmijë, ishte gjithë dashuria ime. Darling do të thotë i dashur.

Darli, bir, ti se di
Telefoni s`është tingull
Është dridhje e shpirtit:
Sa herë bie – je ti!

Darli, bir, ti s`e di
Zgjimi im s`është zgjim,
Gjumi im s`është gjumë
Jetë e ëndërr je ti!
Darli bir, ti se di!

Pas tij linda djalin e dytë po kaq të dashur e të dëshiruar, ai ka emër të vjetër shqiptar, Bledar, këtu jam shqiptare – qesh. Atij, në mërgim, i kushtoj vargjet:

Biri im, o dritë, o jetë
Qielli pus e deto hon
Midis tyre, nënë e shkretë,
Për ty vdes, e për ty rron!

Jetova me Thomain pesë vjet dhe i thashë: Mjaft më, nuk ecën! Ishim të natyrave të ndryshme. I morra fëmijët dhe e kalova jetën tek prindërit.
Unë i dua njerëzit. Veçse jap shumë, e marr pak. T`jua them, unë kam një të mirë, rrëzohem, po sërish ngrihem në këmbë! Ky ka qenë edhe mërgimi im. Ndoshta pse vuajta shumë atje, atë stres ia kam përcjellë edhe tim biri, e që duhej ta bëja të kundërtën- / KultPlus.com

“Vetëm ata njerëz që janë të aftë për të qëndruar vetëm, janë të aftë për të dashuruar”

“Aftësia për të qëndruar vetëm është e lidhur më aftësinë për të dashuruar. Mund të ju duket paradoksale, por nuk është. Kjo është një e vërtetë ekzistenciale: Vetëm ata njerëz që janë të aftë për të qëndruar vetëm, janë të aftë për të dashuruar, për të ndarë, për të depërtuar në bërthamën më të thellë të tjetrit – pa e poseduar tjetrin, pa u bërë të varur nga tjetri, pa e reduktuar tjetrin në diçka të pa rëndësishme.

Ata i lejojnë tjetrit lirinë absolute, sepse e dijn se edhe nëse tjetri ikën, ata do të jenë po aq të lumtur sa janë edhe tani. Lumturia e tyre nuk mund të merret nga tjetri sepse ajo nuk u është dhënë nga tjetri.”

– Osho

Zeni Ballazhi vjen me ekspozitë në Galerinë Kombëtare të Arteve në Tiranë

Galeria Kombëtare e Arteve ka kënaqësinë të hapë dyert e saj në Natën e Bardhë.

29 Nëntori, dedikuar natës së gjatë të muzeve, vjen në GKA me inagurimin e një ekspozite të re.

Në koleksionin “Pa titull” që artisti kosovar Zeni Ballazhi propozon për publikun shqiptar dhe të huaj, përpiqet që nëpërmjet artit të rindërtojë shpirtërisht unitetin e njeriut, t’i rijapë atij energji dhe tension, për të transformuar raportin e tij personal me botën.

“Koncepti i artit përqaset me nevojën për të futur të gjithë elementet e gjallë në raport me botën dhe komunikimin ndërmjet tyre, pa privilegjuar asnjë…”shprehet Ballazhi.

Në vizionin e tij mbi artin bashkëkohor artisti është i vetëdijshëm se ndikimi i realitetit që e rrethon, tek artisti është mjaft i rëndësishëm dhe se ai vlerëson artin tek emocioni që ai i transmeton publikut si edhe tek profesionalizmi që artisti shfaq përmes disa mediumeve si: video-instalacion, pikturë, disenjo, fotografi, skenografi filmi dhe teatri, kostumografi, land art.

Ekspozita do të hapet në orën 18:00.

Në mbrëmjen e “Natës së Bardhë”, deri në orët e para të mëngjesit publiku do të ketë mundësi të vizitojë të gjitha sallat e Galerisë Kombëtare të Arteve, siç është linja muzeale me krijimtarinë e artistëve të traditës si: Kol Indromeno, Simon Rrota, Ndoc Martini, Spiro Xega, Zef Kolombi, Vangjush Mio, si dhe tablotë me vepra të artit të propagandës komuniste që u realizuan në Shqipëri nga viti 1944-1990. Në dy salla të veçanta të Galerisë, gjatë Natës së Bardhë, do të vazhdojnë të jenë të hapura dy ekspozitat e përkohshme: Kotësia e Dallime të Vogla” nga GRAYSON PERRY dhe ekspozita e artistes së njohur gjermane ROSAMARIE TROCKEL. / KultPlus.com

Në vdekjen time…

Poezi e shkruar nga Qendrim Badalli.

Në vdekjen time se dua askënd.
Dua t’vdes i vetëm, pa të tjerët.
Dua t’vdes siç s’mund t’jetoja: me veten në mesin e të tjerëve!

Në vdekjen time të heshtin të gjithë!
S’dua të më flitet pranë varrit,
Është folur shumeë. Kanë folur të gjithë.

Tani lërmeni t’vdes në heshtje.
Le t’pajtohemi njëherë, se asnjëherë su pajtuam.
Në vdekjen time mos më ngushlloni!
Se nuk friksohem nga ferri, atë sapo e kalova.
Askush.
As ai!
Ai ka genjyer gjithë jetën.

Në vdekjen time t’du ty, Qiell!
Ty t’du. E Dua shiun dhe ylberin tënd, hënën dhe diellin tënd.
Se e dua të bukurën, prandaj ty.
E dua tokën, dua mikëpritje nga ty!

Atë se gjeta mbi ty prandaj nën ty. O madhështi!
Mbi tokë e nën qiell, e dua femrën!
Femrën e dua.
Me fustan t’bardhë, se m’simbolizon paqen!
Me flokë t’gjata se m’simbolizon brishtsinë!
Këmbzbathur, duarhapur, trupdrejt. Kështu e dua, se m’simbolizon thjeshtësinë.
Me kokë lart, me qeshje t’lehtë se m’smibolizon t’përjetshmen, dashurinë!
Kështu e dua, si se gjeta asnjëherë!
Në vdekjen time,
e dua qiellin, tokën dhe femrën!
Se t’vertetën e dua.

Kleofina Pnishi, me rroba banje në fotografinë zyrtare për Miss Franca (FOTO)

Kleofina Pnishi, e vetmja shqiptare në garë për më të mirën e Francës këtë vit, ka pozuar kësisoj me rroba banje në fotosesionin e radhës.

Kjo edhe është fotografia zyrtare e saj për këtë garë, bashkë me vajzat tjera të cilat kanë realizuar fotografitë për kategorinë e rrobave banjo, shkruan KultPlus.

Vajzat kanë pozuar pasi kanë përfunduar testin e njohurive elementare mbi artin, kulturën dhe politikën evropiane.
Fotografi Laurent Vu ka qenë ai që ka fotografuar vajzat dhe trupat e tyre në Hotel La Quinta.

Kleofina Pnishi, shqiptarja që konkurron këtë vit në Miss Franca 2018, është zgjedhur paraprakisht Miss Provence.

Ajo do të garojë me vajzat tjera me datë 16 dhjetor kur edhe mbahet ceremonia e shpalljes së më të bukurës së Francës. / KultPlus.com

Viti 1911, kur për bukurinë e vashës shqiptare shkruhej në ‘New York Times’

Kur kthejmë vështrimin nga historia e vendit tonë, dominuese janë betejat për liri, lavdi dhe varfëria e vuajtjet e pafundme të këtij kombi.

Literatura, mediat, e historianët janë fokusuar gjithnjë te beteja e vështirë për t’iu përcjellë brezave realitetin e kohërave të vështira falë të cilave kemi një të tashme. Probleme ka edhe sot, por tashmë kemi një Shqipëri të pavarur që ka armik vetëm veten.

Në morinë e dëshmive është folur edhe për gratë. Kryesisht për ato që morën pushkën, luftuan e u flijian. Por sa është komentuar bukuria e vashave shqiptare? Gjithnjë e më shumë po u “hiqet pluhuri” fotografive që nuk dihet se ekzistonin. Fotgrafët, gazetarët dhe historianët e huaj na e kanë bërë këtë “nder”.

Në kohët kur Shqipëria e trazuar luftonte të bëhej shtet, të huajt nuk kishin se si të mos ndalnin shikimin e apartët e tyre përballë bukurisë natyrale të vajzave shqiptare.

Një fotografi e publikuar nga prestigjiozja “New York Times” në vitin 1911 është dëshmi e qartë për këtë.

Vajza shqiptare e veshur me elementë të kostumit popullor, e lirshme para aparatit sikur të kishte një jetë që pozon dhe e stolisur me hijeshi na tregon një Shqipëri të bukur që pak njihet. / KultPlus.com

Fotografi të rralla të Durrësit në vitin 1913-të (FOTO)

Në vitin 1913, Auguste Leon dhe Jean Brunhes u nisën për një ekspeditë të fotografisë nëpër Ballkan.

Mes tjerash, ata vizituan edhe Shqipërinë, për të dokumentuar jetën e qytetarëve, zakonet, traditat, kostumet, religjionin e tyre, dhe e dokumentuan atë me anë të fotografive dhe portreteve në disa qytete.

Për dyshen, myslimanët dhe katolikët e asaj kohe në Shqipëri ishin të një interesi të veçantë. Fotografitë janë të rralla por të bukura për tu parë në Shqipërinë e sotme, shkruan KultPlus.
Brunhes madje ishte edhe drejtor shkencor i Archives de la Planete, i ftuar nga Albert Khan. Ai vdiq në vitin 1930-të, pasi udhëtoi në Ballkan, në Kanada, në Spanjë, në Libi, në Siri e në Francë.

Sonte po i sjellim disa fotografi nga Durrësi i tetorit të vitit 1913-të. Para disa ditësh sollëm Prishtinën dhe Prizren.

Në vitin 1912-të, shteti shqiptar u bë i pavarur. Ky do të ishte një vit plot ngjarje në Rumeli.

Nga gushti, Qeveria Otomane e pranoi autonominë e Shqipërisë. Shqipëria e shpalli pavarësinë në nëntor të 1912-tës, me shpërthimin e Luftës së Parë Ballkanike – liga Ballkanike kundër Perandorisë Otomane. / KultPlus.com

Këto janë rolet e Donald Trump në filmat dhe serialet amerikane ndër vite (VIDEO)

Donald Trump, njeri kryesor i politikave amerikane, dikur ka qenë i pranishëm në disa emisione televizive, seriale e filma.

Donald Trump, krijuesi i “The Apprentice” dhe një prej personazheve më të përfolura në botën e të pasurve, dikur është paraqitur në serialet si “Princi i Bel Air”, “Sex and the city” apo “Home Alone 2: Lost in New York”, shkruan KultPlus.

Trump ka befasuar me paraqitjet e tij si statist dhe me rolet shumë të vogla në krahasim me serialet e tilla, disa mjaft të suksesshme. Në Spin City ai erdhi krahas aktorëve kryesorë, ndërsa ishte edhe në krah të Fran Drescher tek “The Nanny”. / KultPlus.com

https://www.youtube.com/watch?v=yosAVMB47-Y

Tre dokumentarë për Srebrenicën, Mladicin dhe krimet e Serbisë (VIDEO)

Bosnja mbetet një prej plagëve tjera të Ballkanit dhe luftërave që goditën Ballkanin jo shumë kohë më parë.

Ratko Mladic, gjenerali serb që e dirigjon Masakrën e Srebrenicës, ka marrë dënimin e tij me burg të përjetshëm.

Derisa e shohim këtë dënim dhe e festojmë atë, në emër të drejtësisë për të vrarët në Srebrenicë, po sjellim këtu edhe tri dokumentare tjera që do të na ndihmojnë ta njohim më mirë këtë pjesë të historisë së përgjakshme të Ballkanit.

MISS SARAJEVO (1995)
Bill Carter, një vullnetar amerikan, xhiron në Sarajevë vuajtjet e qytetarëve gjatë luftës që zgjati rreth tri vite. Carter realizon fotografi dhe bindë anëtarët e grupit U2 për të ndihmuar qytetarët e Sarajevës dhe për ta shpërndarë lajmin në mbarë botën.

https://www.billcarter.cc/films

SREBRENICA: A CRY FROM THE GRAVE (1999)
Realizuar nga BBC, dokumentari dokumenton Masakrën e Srebrenicës e cila u iniciua e dirigjua nga kasapi Mladic. Kombet e Bashkuara dështuan të shpëtonin mijëra qytetarë që u vranë nga regjimi serbomadh i asaj kohe.

THE DEATH OF YUGOSLAVIA (1995)
BBC ka realizuar edhe këtë dokumentar ku tregohet fytyra e vërtetë e Jugosllavisë, rritja e nacionalizmit dhe politika e tmerrshme që çoi deri në luftën në Kroaci dhe Bosnjë. Dokumentari na ofron edhe njohuri të reja në atë sesi Kosova u fut në lojën e krimeve dhe gjenocidit dhe se si konteksti jugosllav e bëri Kosovën një viktimë tjetër të luftës.
https://m.youtube.com/watch?v=DdS9M7oSVOg

Marrë nga: Casey Cooper Johnson / KultPlus.com

Ahmeti: Shpenzohen 500 mijë euro ndërsa Xhamia e Çarshisë mbetet e pakryer

Pak më herët, edhe Shpend Ahmeti ka reaguar rreth vendimit të gjykatës dje, që Agim Gërguri dhe Gani Gashi të dënohen me disa muaj burgim dhe me gjobë.

Gërguri dhe Gashi kanë qenë për disa kohë pjesë e institucioneve që merren me trashëgiminë kulturore.

“Në vitin 2014 kam has në një parregullsi të madhe në renovimin e xhamisë së Çarshisë. Komuna kishte transferuar 500 mijë euro tek Instituti për Mbrojtjen e Trashëgimisë Kulturore për renovimin e xhamisë. Tani po i kërkonin edhe 80 mijë të tjera.
Nuk kishte asnjë raport të 500 mijë eurove të shpenzuara, nuk kishte asnjë raport për tender, ndërsa gjendja e xhamisë nuk tregonte se ishte afër. Prandaj që atëherë kërkova hetim dhe auditim sepse nuk ishin pak para. Nuk e dija as kush ishte drejtor në Institut e as kush është marr me atë punë.
Dje kuptova që Gjykata ka konstatuar keqpërdorim të pozitës dhe ka dënuar dy persona me 6 muaj burg, dhe më pastaj këtë dënim e ka kthyer në gjobë prej 3600 eurove.
500 mijë euro, xhamia e pakryer, asnjë dokument, asnjë raport dhe në fund 3600 euro gjobë” ka shkruar Ahmeti në rrjetin social Facebook.

Ish-drejtori i Institutit të Kosovës për Mbrojtjen e Monumenteve (IKMM), Agim Gërguri dhe shefi i sektorit të arkitekturës në këtë institut, Gani Gashi, janë dënuar, të enjten, me nga gjashtë muaj burgim, për keqpërdorim të pozitës zyrtare.

Dënimi me burgim, me pajtimin e të akuzuarve, u është shndërruar në dënim me gjobë, në shumë prej 3600 euro për secilin, shkruan KultPlus.

Ndër kompanitë përfituese për kryerjen e punimeve, sipas aktakuzës, kishin qenë edhe kompania “Arch Code” me pronare bashkëshorten e të akuzuarit Gashi, Luljeta Gashi, pastaj kontrata për shërbime ishin lidhur edhe me Amir Gërgurin, djalin e të akuzuarit Gërguri dhe Ard Gashin, djalin e të akuzuarit Gani Gashi.Me këto veprime, sipas prokurorisë, të akuzuarit kanë kryer veprën penale “keqpërdorim i pozitës apo autoritetit zyrtar”, nga neni 422 i Kodit Penal të Kosovës. / KultPlus.com

Vetëm

Poezi e shkruar nga Maya Angelou, përkthyer nga Blega Sheholli.

Mramë
E shtrime,
Tuj mendu qysh me ja gjetë
Shpirtit tem nji shpi,
Atje ku uji nuk asht i etun
Dhe buka nuk asht gurë
E m’ra n’mendje diçka
(E s’po besoj që jam gabim)
Se askush
Ama
Askush
S’mundet me ja dalë
vetëm n’këtë botë.
Vetëm për vetëm,
Askush s’mundet me ja dalë.
E tash nese m’dëgjoni mirë
Kam me ju kallxu at’ që e di,
Stuhitë e rrufetë janë tuj u bashkue
Era po frynë,
Raca e njerzimit po vunë
E unë e ndij britmën
“Se askush s’mundet me ja dalë
Vetëm n’këtë botë”.
Se, vetëm për vetëm,
Askush s’mundet me ja dalë.

Ermonela Jaho dhe Placido Domingo, verën tjetër së bashku në Peralada

Sopranoja shqiptare Ermonela Jaho është ndër të parat këngëtare klasike që kanë konfirmuar pjesëmarrjen në Festivalin Peralada.

Ermonela Jaho do të jetë krahas Placido Domingos në festivalin e madh spanjoll, duke performuar operën “Thais” nga Jules Massenet. Koncerti do të ndodhë verën e ardhshme, me 29 korrik.

Një ditë më parë, me 28 korrik, tenori Jonas Kaufmann do të shoqërohet nga Orkestra e Teatrit Mbretëror të Spanjës.
Ermonela Jaho, në anën tjetër, ka bashkëpunuar edhe në të kaluarën me Placido Domingon ndërsa në Spanjë do të sjellin operën më të mirë të francezit, e cila tani po kalon në një periudhë lulëzimi në disa skena të mëdha botërore, shkruan KultPlus.

Jaho vjen në rolin e kurtizanes, ndërsa Domingo në rolin e Athanael. Artistët do të shoqërohen nga Michele Angelini, Jean Teitgen, Lidia Curtis dhe Elena Copons. Performanca fillon në ora 22:00 në The Castle Gardens Auditorium në qytetin Peralada.

Libretoja e operës bazohet në novelën me të njëjtin titull nga Anatole France. Premiera e operës është dhënë në Paris me 16 mars 1894. / KultPlus.com

Realiteti i grave kosovare vjen nesër nëpërmjet shfaqjes “Një ditë”, nga Trupa e Baletit të Kosovës

Në Ditën Ndërkombëtare të Dhunës ndaj Gruas, Baleti Kombëtar i Kosovës në bashkëpunim me UN Women, nesër më 25 nëntor do të sjellin për publikun premierën e shfaqjes “Një ditë”, e cila vjen nën koreografinë e Christie Coleman, shkruan KultPlus.

Gili Hoxhaj

“Një ditë”, në skenë do të vije përmes lojës së tetë balerinëve, në përbërje të katër çifteve ku bëjnë pjesë balerinët: Teuta Krasniqi, Sead Vuniqi, Leonora Rexhepi, Fisnik Smani, Fatmir Smani, Vjollca Llugiqi, Jeta Musolli dhe Donmir Biblali.

Kjo shfaqje është e frymëzuar nga tregimet e vërteta të grave të Kosovës, duke vënë në pah disa çështje gjinore në Kosovë. Shfaqja e titulluar “Një ditë” do të sjellë në skenë një ditë të familjes tradicionale, ku përmes personazheve do të preken disa nga çështjet kryesore me të cilat përballen gratë gjatë gjithë jetës së tyre. Hapja e kësaj shfaqje do të fillojë në mënyrën më të jashtëzakonshme, që do të nxjerrë shikuesit jashtë sallës së teatrit. Gjithçka do të nis para objektit të Teatrit, ku do të paraqitet një grua me një vallëzim të lirë, ndërsa më pas kufizohet brenda nga anëtarët e familjes të cilët i përkasin gjinisë mashkullore.

Ahmet Brahimaj, drejtor i Baletit Kombëtar të Kosovës sot gjatë një konferencë për media ka thënë se projekti është ofruar nga UN Women, ndërsa tregoi se shfaqja trajton temën e dhunës brenda dhe jashtë familjes.

“E kemi sjellë një punë të përbashkët me iniciativë të stafit të UN Women, të cilën ne e kemi pranuar me shumë kënaqësi. Për këtë shfaqje është bërë një punë shumë serioze, pasi që kemi punuar shumë së bashku në mënyrë që të sjellim një shfaqje sa më të suksesshme. Kjo shfaqje arrin që përmes lëvizjeve dhe përmes interpretimit ta thotë tekstin”, është shprehur drejtori i BKK-së, Ahmet Brahimaj.

Koreografja Christie Coleman, tha se përmes kësaj shfaqje do të trajtojnë një realiteti që prek edhe jashtë kufijve të Kosovës ndërsa shtoi se është ndjerë shumë e kënaqur që të bashkëpunoj për të dytën herë me trupën e Baletit Kombëtar të Kosovës.

“Jam kënaqur gjatë realizimit të kësaj shfaqje. Është shumë nder për mua të punoj me trupën e Baletit të Kosovës, valltarët e kësaj trupe janë shumë të mirë dhe punojnë me mjaft përkushtim. Shfaqja është e bazuar nga tregimet e njerëzve që jetojnë në Prishtinë por shumica e gjërave që ajo nxjerr në pah janë edhe probleme ndërkombëtare, kam dëgjuar që tregime të njëjta brengosin edhe miqtë e mi në Nju Jork . Andaj lidhur me këtë çështje ne duhet të jemi të gjithë të bashkuar në mënyrë që ta bëjmë progresin. Ne duhet të punojmë së bashku në mënyrë që ta rrisim barazinë gjinore”, ka thënë koreografja Coleman.

Vlora Nushi, nga Agjencioni i Kombeve të Bashkuara – UN Women, thotë se ky është aktivitetit qendror në kuadër të fushatës gjashtëmbëdhjetë ditore për sensibilizimin e shoqërisë lidhur me dhunën ndaj gruas.

“Un Ëomen e udhëheq globalisht për gjashtëmbëdhjetë ditë fushatën kundër dhunës ndaj gruas. Këto aktivitete në Kosovë dhe vende të tjera shërbejnë për sensibilizimin e njerëzve kundër dhunës ndaj grave. Këtë vit, ky është aktiviteti qendror të cilin më shumë dëshirë e ka mbështetur drejtoresha jonë, Flora Macula në bashkëpunim me teatrin kurse përmes një performance të Baletit Kombëtar të Kosovës pasqyrohen marrëdhëniet ndër-njerëzore dhe pabarazitë që lindin ndërmjet çifteve në jetën tonë të përditshme”, ka thënë Vlora Nushi sot gjatë konferencës për media.

Kjo shfaqje do të vjen nesër në Teatrin Kombëtar të Kosovës duke filluar nga ora 20:00. Shfaqja “Një ditë” shënon premierën e pestë për këtë vit nga trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës. / KultPlus.com

Sonte hapet ekspozita “Dhimitër Vangjeli një arkiv i shpëtuar dhe i dokumentuar”

Në kuadër të kalendarit të përbashkët Shqipëri-Kosovë, Ministria e Kulturës së Shqipërisë në bashkëpunim me Qendrën Kombëtare të Inventarizimit të Pasurive Kulturore dhe Bashkinë Kolonjë organizojnë në Muzeun e Kosovës në Prishtinë ekspozitën “Dhimitër Vangjeli një arkiv i shpëtuar dhe i dokumentuar”.

Kjo ekspozitë hapet sonte më 24 me fillim nga ora 18:00 ndërsa qëndron e hapur deri më 30 nëntor në Muzeun e Kosovës.

Dokumentimi shpëton thesare të trashëgimisë kulturore.

Emri i Dhimitër Vangjelit është pothuajse i panjohur në historinë e fotografisë shqiptare dhe pse fotot e tij i gjejmë të pasqyruara në botimet më të rëndësishëm që në vitet ’20-të, por mjerisht pa përmendur autorin. Në regjistrat e kohës të fillim shekullit të 20-të, Kolonja nuk ka të evidentuar fotograf dhe Dhimitër Vangjeli ishte i regjistruar si sheqerxhi. Në një foto të ruajtur, jo nga fondi i negativave, por e ristampuar, gjejmë tabelën e dyqanit, ku shkruhet: HEMBELTORE. ORENDREQES DHE FOTOCRAFIA. DIMITER K. VANGJEL. Profesionin e ushtroi prej disa dekadash, u kujdes dhe e ruajti me dashuri për të na e lënë si trashëgimi të vyer e të papërsëritshme.

Qendra Kombëtare e Inventarizimit të Pasurive Kulturore dispononte të dhëna se në fondin e Muzeut Historik Ersekë në fundin e viteve ’60 të shekullit të kaluar, ishin depozituar për ruajtje rreth 1300 negativë në xham të arkivit të fotografit kolonjar Dhimitër Vangjeli. Fondi i negativëve i ishte blerë familjarëve të fotografit dhe ishte marrë në ruajtje nga Bashkia Kolonjë pasi rrezikonte shkatërrimin pas vdekjes së Dhimitër Vangjelit, por asnjëherë nuk u regjistrua si fond në inventaret e muzeut apo bashkisë, askush nuk e vlerësoi apo studioi, por mbeti i mbyllur në një valixhe të vjetër dhe arkë municionesh, dhe e njohën vetëm një grup i vogël njerëzish. Kaloi aq shume kohë sa u përhapën legjenda nëse ekziston vërtet ky arkiv i çmuar apo jo.

QKIPK, në përmbushje të misionit madhor për krijimin e Inventarit Kombëtar të Pasurive Kulturore, bëri të mundur zbulimin, inventarizimin dhe regjistrimin në databazën kombëtare të Fondit të rrallë të fotografive negativë në xham nga krijimtaria e fotografit Dhimitër Vangjelit si një nga personalitetet e artit të fotografisë të realizuar në Shqipëri. Tashmë mund të themi se ky fond është i shpëtuar dhe i sigurt dhe i përcillet publikut jo më si një legjendë urbane.

Albumi “Kolonja përmes fotografisë së Dhimitër Vangjelit”, do të krijojë për publikun shqiptar dhe të huaj mundësinë e njohjes, vlerësimit dhe popullarizimit të kësaj pasurie kulturore si pjesë shumë e rëndësishme për jetën qytetare të fillim shekullit 20-të, në një nga qendrat e zhvillimit të kulturës shqiptare për atë periudhë./ KultPlus.com

Letër nga një grua e marrë

(letër për një burrë)

Poezi e shkruar nga Nizar Qabbani.

Mjeshtri im i dashur,
kjo eshte nje leter e nje gruaje te marre,
e nje gruaje te marre perpara meje, shkruar per ty!
Emri im? Me lejo t’i leme menjane emrat
Rania, o Zaynab
a te mevonshmet si Hayfa
Gjeja me e pamend qe mbajme mbi vete, Mjeshtri im, emrat jane…

Mjeshtri im,
kam frike te te them mendimin tim
Kam frike-pse e kam bere-
qe qiejve u djegsha.
Per Lindjen tende, Mjeshtri im i dashur,
te konfiskosh letra blu,
te konfiskosh endrra nga arka e thesarit te grave.
Ushtrim shtypjeje mbi emozione e grave,
perdor thika ..e sakica
per te folur me grate
e ben kerdine mbi pranveren e ndjenjave e
gershetat e zinj.
Eshte Lindja jote, i dashur Mjeshter,
Prodhon kuroren delikate te Lindjes
me kafkat e grave

Mos me kritiko, Mjeshter,
nese shkrimi im eshte i varie
sepse shkruesi dhe shpata jane jashte portes sime,
jashte, pertej kesaj dhome eshte tingulli i eres dhe lehja e qenve
mjeshtri im.
“Antar al Abys” pas portes sime pergjon
Ai me vret
nese letren time do te shihte,
ai koken do ma priste atje jashte
nese do flisja per torturen time,
ai koken do ma priste atje jashte
nese do shihte Sheerness-in ne veshtjet e mia.
Per Lindjen tende, mjeshtri im i dashur,
rreth e rrotull grave me ushta.
Eshte Lindja jote, mjeshtri im i dashur,
qe zgjedh burrat per t’u bere profete
e varros grate neper pluhur.

Mos m’u besdis,
mjeshtri im i dashur, nga keto rreshta,
mos m’u besdis!
Nese thyeni denoncimet e bllokuara ne shekuj,
nese une s’do kisha ruajtur vetedijen,
nese s’do kisha ikur
nga kupolat e haremit ne keshtjella…
sepse u rebeluan kunder vdekjes sime
kunder varrit tim, kunder rrenjeve te mia…
Mos m’u besdis, mjeshter i dashur,
Sepse kam shfaqur ndenjat e mia
Per burrin oriental.
Nuk eshte çeshtje poezie o ndjenje,
Burri oriental, me falni per shprehjen, nuk e kupton gruan,
perveçse mbi çarçafe…

Me vjen keq, mjeshtri im,
-nese pafytyresisht kam sulmuar mbreterine e Burrave
per letersine e madhe te rruges-
eshte letersia e burrave.
Edhe dashuria gjithnje ka qene
Percaktim i burrave,
edhe seksi gjithnje ka qene
nje helm i shitur prej burrave
Nje perralle e ngjashme,- liria e grave ne vendet tona,
qe nuk eshte liri!
Eshte ndryshe liria e burrave…
Mjeshtri im!
Thuaj gjithçka deshiron per mua. S’ka rendesi
Shallow .. Stupida .. Crazy ..E marre…thjeshte mentalitet.
qe s’me perket …

Ajo qe shkruan shqetesimet e saj…
ne llogjiken e burrave quhet
nje grua e marre.
Nuk te kam thene ne fillim
Qe jam nje grua e marre??

Përktheu Aqif Hysa

Shfaqja ’55 shades of gay’ të hënën shfaqet në Suboticë

Shfaqja “55 shades of gay – pranvera ballkanike e revolucionit seksual” e Qendrës Multimedia nga Prishtina, do të shfaqet të hënën (27 nëntor), në Suboticë, në Festivalin Ndërkombëtar të Teatrit Bashkëkohor Desire. Desire që këtë vit shënon edicionin e 9-të, organizohet nga teatri hungarez në Suboticë Dezső Kosztolányi Theatre.

Në këtë edicion të këtij festivali, veç shfaqjes nga Kosova, marrin pjesë edhe trupa të tjera teatrore nga regjioni e Evropa. Ndër emrat e regjisorëve të njohur, janë edhe Oliver Frljić, Árpád Schilling, Sebastijan Horvat, Selma Spahić, András Urbán e të tjerë.

Shfaqja “55 shades of gay” e autorit Jeton Neziraj, në regji të Blerta Nezirajt, ka pasur premierën këtë shtator në Teatrin Kombëtar të Kosovës. Nga ajo kohë ajo është dhënë edhe në Ferizaj e Tiranë. Në shfaqje luajn aktorët: Tristan Halilaj, Bujar Ahmeti, Shengyl Ismaili, Semira Latifi, Alketa Sylaj, Luan Durmishi (vokal). Skenografia dhe kostumet: Sebastian Ellrich, muzika: Irena Popovic, koreografia: Florian Bilbao.

55 shades of gay është një rrëfim burleskë për politikat rreth LGBTI në Ballkan dhe Evropë. Politikanët lokalë të Ballkanit përpiqen të manipulojnë e mashtrojnë zyrtarët e BE-së, mercenarët humanitarë të NGO-ve ndërkombëtare shpesh shfrytëzojnë terrenin homofob për të vjelur fonde e për të realizuar projektet e tyre sociale e edukative [të tipit të punëtorive e seminareve për mënyrën e përdorimit të kondomëve], ndërsa që zyrtarë të BE–së, duke shfrytëzuar pozitën e tyre superiore financiare e politike, përpiqen t’i nënshtrojnë të gjithë.

Në këtë trini [Manipulim. Abuzim. Nënshtrim], pyetja që shtron shfaqja është:
a është i mundur një çlirim seksual [sexual liberation] në Ballkan? Ose, a mundet Ballkani ta nisë një ‘Pranverë ballkanike të revolucionit seksual’?

Në shfaqje, një çift gay bën kërkesë për kurorëzim në një qytet provincial konservativ dhe thellësisht homofob. Kërkesa bëhet në kohën kur shoqata italiane Don Bosco ka nisur në qytet ndërtimin e një fabrike për prodhimin e prezervativëve, një projekt ky që është përkrahur financiarisht nga Bashkimi Evropian dhe që synon zvogëlimin e papunësisë në atë qytet ku papunësia shkon deri në 90%. Intelektualë, artistë, politikanë, përfaqësues të fesë e bombahedhës profesionistë angazhohen që kjo martesë të mos ndodhë, pavarësisht se martesa e çifteve të së njëjtës gjini lejohet me kushtetutën e vendit, të cilën kryeministri e ka nënshkruar simbas udhëzimeve të BE-së.

Kjo shfaqje është financuar nga The Olof Palme International Center dhe Goethe Institute. Menaxhere e skenës: Lendita Idrizi / Ass. e produksionit: Verona Koxha / Drejtor teknik: Denis Berisha / Ndriçimi: Mursel Bekteshi. / KultPlus.com

BKK pasurohet me bibliotekën e re “Esad Mekuli”, sjellë gjërat më të vlefshme të shkrimtarit të madh (FOTO)

Në këndin e bibliotekave personale të Bibliotekës Kombëtare të Kosovës sot është bërë hapja e Bibliotekës së Esad Mekulit.

Gili Hoxhaj

Në kuadër të kësaj biblioteke janë të përfshirë librat e tij të blerë, librat që janë redaktuar nga ky autor, gazetat, revistat. Po ashtu në këtë bibliotekë zë vend edhe makina e tij e shkrimit, kapela, syzet, tavolina e punës, lapsat… Në një kënd të BKK-së është i vendosur edhe shtrati i Esad Mekulit, po ashtu dhe vitrinat origjinale të bibliotekës së tij.

Fazli Gajraku, drejtor i Bibliotekës Kombëtare të Kosovës tregoi për KultPlus, se hapja e kësaj biblioteke të pasur në BKK vije pas një punë të gjatë dhe intensive.

“Familja e Esad Mekulit, ia ka dhuruar Bibliotekës Kombëtare të Kosovës, bibliotekën e Esad Mekulit, dhe kësisoj ne e kemi krijuar një hapësirë për të që të duket tamam si biblioteka që ai e ka pasur në shtëpi. Ne kemi angazhuar njerëzit kompetent që të merren me këtë punë dhe pas një pune goxha të gjatë dhe intensive, sot edhe arritëm ta sjellim brenda Bibliotekës Kombëtare të Kosovës, bibliotekën e Esad Mekulit, e cila është shumë e pasur”, ka thënë Gajraku për KultPlus.

Ai poashtu shtoi për KultPlus, se kjo bibliotekë do të jetë e përhershme ndërsa do ta pasuroj Bibliotekën Kombëtare të Kosovës, pasi që, sjellë shumë gjëra të vlefshme nga jeta dhe veprimtaria e tij Esat Mekulit.

“Kjo bibliotekë do të jetë e përhershme në institucionin tonë dhe të gjithë të interesuarit mund t’i shohin nga afër shumë gjëra të papara deri më tash të shkrimtarit Mekuli. Po ashtu kemi shumë dorëshkrime ekskluzive që asnjëherë nuk janë publikuar dhe mund të them se është një ambient shumë i këndshëm që na e ka pasuruar Bibliotekën Kombëtare të Kosovës”, shtoi tutje Gajraku.
Tash e tutje kjo bibliotekë do të jetë në dispozicionin e artdashësve të Esad Mekulit dhe jo vetëm./ KultPlus.com