Kjo është një ngjarje vjetore që shënohet çdo vit më 23 prill dhe që ka për qëllim promovimin e leximit, botimit dhe të drejtave të autorit.
Për herë të parë, kjo ditë është shënuar më 23 prill të vitit 1995.
Organizata për Arsim, Shkencë dhe Kulturë e Kombeve të Bashkuara (UNESCO) ka zgjedhur këtë datë pasi ajo shënon përvjetorin e lindjes ose vdekjes së disa shkrimtarëve me famë botërore, si: Miguel de Cervantes Saavedra, Maurice Druon, Vladimir Nabokov e William Shakespeare.
Dren Abazi ka publikuar këngën e tij më të re “Deja Vu”.
Muzikën dhe tekstin e kësaj kënge e ka bërë vet këngëtari, kurse kënga është incizuar në “Red Room Records”, transmeton Koha.net.
Miksimin dhe incizimin e këngës e ka bërë Samer Agolli. Ndërsa videoklipin e ka punuar Pinkmoon./ KultPlus.com
Për nderë të 20-vjetorit të rënies së heroit legjendar Adem Jashari, në kullën e Jasharëve në Prekaz dhe Epopesë së UÇK-së, Besart Gashi, kishte vendosur që të formojë një mozaik prej 200 gëzhoja plumbash portretin e Adem Jasharit.
Por ky mozaik me portret të Adem Jasharit nuk është si në fillim.
Gëzhojat me të cilat ishte ndërtuar ky mozaik dikush i ka vjedhur.
Reperi i mirënjohur shqiptar, Arian Agushi, i njohur për publikun si Gold AG ka publikuar disa fotografi të portretit të heroit kombëtar, Adem Jashari.
Plumbat e këtij portreti dikush i ka vjedhur, e kjo e ka zemëruar tejmase Gold AG-n.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10155753041554751&id=642139750
Ai ka publikuar fotografitë në profilin e tij zyrtar në rrjetin social Facebook, me mbishkrimin ” BAC .. në kohën e luftës nuk t’i kanë pru plumbat e tash në liri po ti vjedhin !!!”.
Gili Hoxhaj
Në lagjen Ulpiana, tek ish-banesat e YU Programit, tash e disa vite një grup piktorësh zhvillojnë art, aty ku edhe janë pozicionuar me atelietë e tyre. Këtë të diele, ata janë mbledhur në një lokacion të vetëm, për të krijuar një koloni të vogël artistike që ka për qëllim të ofrojë vetëdijesim që edhe në Kosovë si në shumë shtete të tjera, ekziston një rrugë ku zhvillohet arti pamor.
Sot në Ditën Ndërkombëtare të Tokës, piktorët e shtatë atelieve janë bashkuar në një vend të vetëm, ndërsa rreth tyre qëndronin piktura të stileve të ndryshme, përmes të cilave edhe kanë zbërthyer emocionet e tyre të brendshme. Qëllimi i këtij aktiviteti ishte që tashmë ata që e duan artin pamor dhe ata që duan të mësojnë më shumë rreth tij, ta kenë një pikëtakim, për të mësuar nga përvoja këtyre piktorëve. Krahas kësaj, ky event u përcoll edhe me muzikë, ushqim dhe pije, e gjithë kjo me vetfinancim të artistëve për ta realizuar synimin e tyre të vetëm, që të sjellin një rrymë të re në kryeqytet.
Aritstët që kanë ekspozuar sonte punën e tyre në këtë koloni të artit janë: Merita Maloku, Agron Mulliqi, Mentor Avdili, Bardha Buza, Anton Krasniqi, Driton Gusia, Afrim Spahiu, Artan Shala, Artan Kyqyku, Rilind Kabashi, Shpetim Mehmeti, Engjell Berisha, Ariana Bekteshi.
Punimet e Agron Mulliqit janë zbërthim i stilit të tij të veçantë, e punimet e tij bijnë lehtë në sy. Ai tha se kjo ide ka lindur pasi që ata si kolegë, një pjesë të madhe të ditës e shpenzojnë së bashku, ndërsa shtoi se shpreson që aktivitete të tilla të përsëriten dhe në të ardhmen dhe të mbledhin sa më shumë vizitorë pasi që piktura është një nga elementet kryesore në art dhe kjo është një mundësi e mirë që të takohen me vlerat e piktorëve kosovarë.
“Duke qenë se gjatë gjithë kohës jemi së bashku, në bazë të komunikimeve e diskutimeve të ndryshme vendosëm që të bëjmë së bashku që kjo pjesë të identifikohet si një rrugë e artistëve sic është Montmartre në Paris”, tregoi piktori Agron Mulliqi.
Bardha Buza është një emër tjetër, jo dhe pak i njohur për artin kosovar. Vizitorët patën rastin që t’i shohin edhe punimet e saj e ta takojnë atë nga afër. Ajo tregoi për KultPlus se deja për ta sjellë këtë aktivitet për Ditën e Tokës ishte në mënyrë që ta bëjnë edhe një pastrim dhe ta shndërrojnë edhe si në një lloj feste.
“Këtu jemi bërë pothuajse tetë atelie dhe kjo iniciative është një nxitje për njerëzit e thjeshtë që ta dinë një vend që të takohen me piktorët dhe t’i vizitojnë atelietë tona”, tregoi piktorja Buza.
Ariana Bekteshi është një nga emrat më të rinj në mesin e këtyre piktorëve, e që tanimë zotëron edhe atelien në këtë lagje. Puna e saj karakterizohet nga stili realist i përzier me surealizëm dhe ekspresionizëm, ndërsa në qendër të punimeve të saj është femra, e cila është e punuar më shumë delikatese dhe çdo element në imazhin e saj, piktorja Beka e zbërthen në një kuptimësi.
Ariana Bekteshi tregoi se kjo është iniciativa më e mirë që kanë marrë deri më tani edhe për faktin se piktorët mund të ndajnë mendimet dhe pikë vështrimet e tyre edhe me njerëz që nuk i përkasin fushës së pikturës.
“Gjithmonë ka pasur koloni të tilla që na kanë thirr në qytete të Shqipërisë por jo dhe tek ne, këtu është punuar por prapë nuk ka qenë atmosfera si kjo që është krijuar sot, ku ka atelie të piktorëve ku secili e ka hapësirën dhe krijimtarinë e vet dhe mund të hysh në atelienë e secilit dhe të njoftohesh me karakterin e secilit piktorë”, tregoi Ariana për KultPlus, duke shtuar se shpreson që aktivitete të tilla do të vazhdohen edhe më tutje, duke ftuar edhe artistë të cilët nuk punojnë në këtë dilemë. Beka tregoi se kjo veçmas është një mundësi e mirë e takimit të njerëzve të thjesht me piktorët, në mënyrë që edhe të çmohet edhe arti i tyre.
Një nga vizitorët e kësaj ekspozite, Hekuran Sokoli tha për KultPlus se kjo është një iniciativë mjaft e mirë e cila vlen të përkrahet nga i gjithë komuniteti.
“Kjo është një iniciativë e artistëve që kanë qëlluar në një lagje dhe kanë vendosur që ta hapin një ekspozitë duke e ekspozuar punën e tyre dhe mendoj që shoqëria civile duhet të jetë më e interesuar për aktivitete të tilla në mënyrë që të njoftohen me punën e artistëve”, u shpreh Hekuran Sokoli.
Po ashtu sonte u hap edhe ekspozita me pikturat e Driton Gusisë në Qendrën Sociale “Sabota”, ekspozita përmban gjithësej 17 punime. / KultPlus.com
Projekti filmik “Cirku Fluturues” – bashkëprodhim mes Kosovës e Shqipërisë, me regji të Fatos Berishës dhe me producente Vjosa Berishën, ka mbyllur kësisoj javën e tretë të xhirimeve pasi ka kaluar nëpër Prishtinë, Ulqin dhe Shkodër.
Java e fundit do të jetë në kryeqytetin shqiptar, Tiranë.
“Jam jashtëzakonisht e kënaqur me gjithë çfarë kemi arritur të bëjmë deri tani. Xhirimet po shkojnë shumë mirë, jemi në kohë me të gjitha planifikimet e bëra sa i përket sheshit të xhirimit, çdo ditë ka qenë një përjetim i vecantë dhe mendoj se jemi duke bërë me të vërtetë një film të bukur. Si ekip do të thoja pak a shumë ballkanik pasi kemi aktorë dhe staf teknik nga disa vende të Ballkanit, po funksionojmë shumë mirë” tregon Vjosa Berisha për KultPlus.
“Cirku Fluturues” flet për kohën para luftës në Kosovë dhe mbyllet në fillim të luftës. I takon zhanrit komedi e zezë, duke na treguar edhe kohën e vështirë që ka kaluar Kosova në vitet 90 pak para se të nisë lufta. Projekti duket se po merr formën e tij të duhur me një kast aktorësh që po japin maksimumin e tyre.
“Projekti ka kosto e ngarkesa të mëdha dhe duke qenë se lëvizë nga një shtet në tjetrin, organizimi i produksionit duhet të jetë preciz. Si udhëheqëse e produksionit deri tani jam e kënaqur me punën në çdo aspekt. Sot jemi në javën e fundit, në Tiranë, dhe kësisoj do të përjetojmë rrugëtimin e protagonistëve të filmit mu ashtu siç e kanë përjetuar ata në vitet e 90-ta” vazhdon Vjosa.
Aktori Armend Smajli tregon se me xhirimet e filmit po bëhet një rrugëtim i jashtëzakonshëm. Sipas tij, po bëhet një mishërim i veçantë me skenarin dhe me punën artistike dhe kjo është bukuria e tërë procesit filmik.
Aktori Tristan Halilaj, në anën tjetër, thotë se për të ka qenë atraktive njohja me një periudhë kohore pjesë e së cilës nuk ka qenë vetë ai.
“Më ka bërë përshtypje sa universale e origjinale është kjo periudhë. Ndihem shumë mirë që jam pjesë e tregimit të këtij rrëfimi” tregon Halilaj.
“Një fluturim i mirë deri tani, po shpresoj dhe besoj që jemi duke bërë një film shumë të mirë, me shumë përkushtim e mbi të gjitha me shumë dashuri” thotë aktori Afrim Muçaj.
16 ditë të xhirimeve kanë qenë të lodhshme për ekipin por morali i punës është i madh dhe dëshira që në fund një film i bukur dhe i arrirë të dal në pah, është më e madhe se gjithçka.
Vetë Fatos Berisha thotë se xhirimet e filmit janë përjetim i mirë.
“Na prej një javë plot punë dhe angazhime në Tiranë, por kemi arritur fuqishëm deri këtu dhe jam i lumtur që kemi arritur deri këtu” tregon Berisha për KultPlus. / KultPlus.com
Poezi nga Mevi Rafuna.
Zhurmat u shuan
në mjegullën që mbështolli këtë tokë të harruar,
ku çdo pikë gjaku
në trëndafil të bardhë mbiu.
Mizoria këtu ishte zot
ndër shekuj,
u harruan të gjithë etërit
dhe të njomët vogëlush.
Në trupat e tyre
ushqeheshin krimbat
për të marrë mbretërinë
e këtij dheu të lashtë.
Kanë mbetur vetëm gërmadhat
heshturazi rrëfejnë
vuajtjet që bota i fshehu.
Dhe ca zogj
që bëjnë roje
e vajin lëshojnë
përmes cicërimash.
“Toplicës”
Në Pallatin e Literaturës në Gothenburg të Suedisë u mbajt një tubim kulturor, në të cilin u përuruan tetë romane në gjuhën suedeze të krijuesit shqiptar, Hamit Gurguri.
Në kuadër të shënimit të ditës ndërkombëtare të librit, dje në Pallatin e Literaturës në Gothenburg të Suedisë u mbajt një tubim kulturor, në të cilin u përuruan tetë romane në gjuhën suedeze të krijuesit shqiptar tashmë të afirmuar, Hamit Gurgurit. Këtë event të rëndësishëm për kulturën dhe krijimtarinë shqiptare e organizuan QKSH “ Migjeni” nga Borosi, QKSH“ Mbretëresha Teuta” nga Gothenburgu dhe Shoqata e Shkrimtarëve të Suedisë, dega për rajonin e Lindjes. Këtë manifestim letrar e hapi kryetarja e Shoqatës Rajonale të shkrimtarëve FCV Kristin Bjornadotter, e cila përgëzoj punën e madhe që po bëjnë poet e shkrimtarë shqiptarë në Suedi. Me pas duke folur për krijimtarinë letrare të Hamit Gurgurit, ndër të tjera tha, se falë këtij njeriu në shoqatën e shkrimtarëve suedezë janë anëtarësuar edhe disa krijues shqiptarë, shkruan albinfo.ch.
Shkrimtar me dhunti e me plot përshkrime kënaqësie
Recenzente për librin “ Prins och Sultan” ( Princi e Sulltani) ishte shkrimtarja Ana Matson, e cila veç tjerash tha: “Ngjarja zhvillohet gjatë Betejës në Fushën e Mëllenjave, gjatë fundit të shekullit XIV. Aty u zhvilluan luftime të cilat e ndërruan gjendjen për Kosovë e banorët e saj. Ishte një disfatë që pati pasoja për ardhmëri të Ballkanit, diç që ne shofim gjurmë edhe sot, në këtë kohë.Hamit Gurguri është një shkrimtar me dhunti plot me përshkrime kënaqësie e pasuri për njohuri detalesh. Është lehtë t’i shohësh njerëzit në qendër të romanit para vedit. Përshkrimi i ambientit të kaplon me mbresa dhe duket aq e vërtetë dhe prezente. Para se gjithash unë jam e fascinuar nga aftësia e tij të përshkruaj motin, puhinë dhe natyrën. Një aftësi e tij që, sikur i jep historisë një afërsi të prekshme fizike.Në qendër të historisë janë princat e basti i tyre jetësor. Princ Miroshi I, Miroshi II dhe në fund Miroshi III. Portretet e personalitetet e tyre janë të theksuara në fondin e ambientit dhe të historisë. Megjithatë është fati i Zojës ai që më preku më së shumti, që ishte e fejuara e Princ Miroshit III, e cila u bë murgeshë në manastir. Ajo u turpërua, gjë që përshkruhet me përjetim dhe ndjenjë përjetimi me viktimën.Në tërësi rrjedha për histori të Ballkanit për mua është diç e plasaritur. Duket se autori do të thotë si shumë, po që nuk arrin në tërësi e në qartësi. Ndoshta (sipas meje), do të ishte më efektive për bazën e tregimit nëse shkrimtari do ta zgjidhte një karakter si tregimtar, por në pikëpamje që lexuesi mund ta përcillte. Si për shembull Zojen; ta shifte natyrën, tëra detalet si mjetet e punes, ndërtesat dhe llojet e ushqimeve, p. sh. përmes syrit të saj, duke dhënë reagimet dhe mendimet e saj. Të përcillte ndërrime sundimesh në vend me syrin e saj. Më duket se do të ishte me efektive e me fokus më të fortë për histori.Atë epokë që e përshkruan autori në shumë forma e paralele është edhe në kohën tonë, që e pasqyron historinë bashkëkohore të Kosovës, por nga shumë këndveshtrime, që do të mund ta lente anësh. Pse jo dy tregime paralele, një bashkëkohëse e një të moçme?H. Gurguri ka pushtet mbi gjuhën e metaforat, përpos njohurive të tij të detajuara të historisë dhe përvojës personale. Vetëm na mbetet të presim çka do të na sjellë së shpejti”.
Ndërkaq recenzent i librit ” Bortom frenser” ( Përtej kufijve) ishte Ana Degermani, ” Mormor fron Oslo” ( Gjyshja nga Oslo” Lenart Shëgreni, ” Frihets Vingar” ( Flatrat e lirisë) Tomas Nydahl dhe Gunnar Fyr, ” Kvevd och Tystnad” (Ngulfatje në heshtje) Jan Erik, ” I Sepos Klor” ( Në kthetra të sigurimit) Henrik Mimerson, ” Vex upp prinsessa” ( Rritu princezë) Saranda Iseni dhe për romanin ”Froken i krig” ( Mësuesja në luftë) recenzente ishte Britta Stenberg.
Gurguri ka botuar gjithsej 49 libra të zhanreve të ndryshme në tri gjuhë
Për krijimtarinë e pasur letrare të Hamit Gurgurit folën disa shkrimtarë, poetë e krijues tjerë të pranishëm, mirëpo në mënyrë të veçantë e të detajuar u angazhua Ana Matson. Ajo u shpreh me fjalë miradije për shkrimtarin shqiptar, i cili para lexueve dhe opinionit suedez doli me një vëllim të madh të punës krijuese, përkatësisht me këto tetë romane me tema shumë interesante të shtjelluara.
Ana Matson me tej tha se Hamit Gurguri është edhe një përkthyes i shkëlqyer nga gjuha shqipe në atë suedeze dhe anasjelltas. Deri me tash, tha ajo, Gurguri ka arritur që të përkthejë librat e shkrimtarëve suedez: J. Vasenius, A. Strindberg dhe të V. Muberg. Ajo shprehu me këtë rast edhe një falënderim për të për shkak të përkrahjes dhe përkthimit gjatë vizitës së një grupi të shkrimtarëve suedezë në Shqipëri dhe Maqedoni dhe takimet e tyre letrare që i mbajtën me kolegët shqiptarë.
Nga oratorë të tjerë të këtij manifestimi kulturor u tha se nuk mund të gjendet edhe një shembull tjetër në letrat shqipe që për një periudhë aq të shkurtër të shkruhen aq shumë libra të zhanreve të ndryshme ashtu siç ka vepruar me aq sukses ky krijues shqiptar. Kjo dëshmohet me faktin se Hamit Gurguri deri me tash ka botuar 35 libra në gjuhën shqipe, 11 në atë suedeze dhe tre të tjerë në gjuhët sllave. Ndërkaq, këta tetë romane stolisin raftet e bibliotekave universitare të Stokholmit, Gothenburgut, Uppsales, Lundit, Linshopingut, Umeos, si dhe bibliotekat e shumë qyteteve të këtij shteti skandinav. Shërbimi bibliotekar pritet që këto ditë t’i shpërndaj librat e këtij krijuesi shqiptar edhe në shumë biblioteka tjera anëkënd suedisë.
Falënderim nga Mbrëtëria Norvegjeze
Vëmendje të veçantë gjatë këtij tubimi letrar zgjoi djaloshi nëntë vjeçar nga Oslo, i cili solli falënderimin me shkrim, të vënë në kornizë, të dërguar nga Mbrëtëria Norvegjeze për romanin ” ”Gjyshi nga Oslo”, të shkruar nga Gurguri. Ky gjest simpatik i këtij djaloshi u përcjell me duartrokitje frentike. Po ashtu Hamit Gurgurit iu dha ftesa për ta vizituar kryeqytetin norvegjez Oslon.
Gjatë bisedës që patëm me autorin e këtij vëëlimi kaq të madhe librash mësuam se ai në të vërtetë kishte tre festa: biri i tij Betimi fitoi licencën për pilot, , mbesa e tij kishte ditëlindjen ( 14 vjeçare), ndërsa djali i tij i madh pas tre javësh diplomon në shkollën e lartë në programin ” Organizimi i punës”. Në pyetjen tonë se çfarë planesh ka në të ardhmen në fushën e krijimtarisë, ai duke buzëqeshur na u përgjigjë : kjo varet nga shëndeti, por me duhet të them se ca libra i kam të përfunduar, disa të tjerë të gatshëm e disa në duar të redaktorëve.
Në fund i uruam shëndet të mirë dhe punë të mbarë në pasurimin e sfondit të librave në mërgatën shqiptare./ KultPlus.com
Gili Hoxhaj
“Nëse ki qef me pa Kishë e Xhami, dil n’shadërvan kafe me pi”, kështu shkruhet në njërin nga punimet e artistes së re Hana Arapi. Ky punim që sjellë në mënyrë artistike arkitekturën e qytetit më të bukur të Prizrenit, shënon një nga shumë punimet e saj që u prezantuan mbrëmë në ekspozitën e saj personale “n’4tën”.
Hana Arapi është absolvente e dizajnit grafik, ndërsa me po këtë ekspozitë po kurorëzon edhe rrugëtimin e saj katërvjeçar në këtë fushë të studimit. Ajo është rritur në Prizren dhe pikërisht në këtë qytet po kthehej së bashku me shumë kolegë e të afërm të saj, për të ndarë momentet e ekspozitës së saj personale.
Hamami “Gazi Mehmet Pasha” në Prizren, ishte bërë pikëtakim i artistes me mysafirët që kishin ardhë t’i shohin punimet e saj, të cilat kishin marrë një pamje të mahnitshme të vendosura në murin e gurtë të këtij hamami. Punimet e saj që tregonin për një stil modern, e shprehje të re artistike në fushën e dizajnit grafik, tashmë ishin mbështetur në një nga monumentet më të vjetra të këtij qyteti. Punimet e i përkasin fushës së Komunikimit Vizual, duke përfshirë Mediat Dixhitale, Ilustrimin, Fotografinë dhe Tipografinë.
Profesoresha dhe kuratorja e kësaj ekspozita, Lyra Zajmi në ceremoninë hapëse të ekspozitës tha se ndihet tejet krenare për ekspozitën dhe punën e studentes së saj, Hana Arapi.
“Jeta është e çuditshme, para shtatë vitesh e kam hapur ekspozitën këtu. Për mua atëherë ka qenë një sukses shumë i madh, e kam ndjerë veten shumë krenare por mund ta them që sonte po ndihem edhe më krenare për ekspozitën e Hana Arapit. Sonte më shumë kënaqësi jam edhe kuratore, në radhë të parë jam edhe profesoreshë e këtyre vajzave punëtore dhe të suksesshme”, u shpreh Zajmi gjatë hapjes së ekspozitës.
Kolegia e saj, Diellza Balaj gjatë hapjes së ceremonisë u shpreh se duke e njohur punën e Hanës përgjatë katër viteve, kjo nuk do të mbetet ekspozita e saj e fundit dhe se ajo ka edhe shumë për të dhënë nga vetja në vazhdimësi.
Për Hana Arapin kjo ishte dita më e mirë e jetës së saj. Ajo tha se mbrëmë është ndjerë shumë e plotësuar me praninë e të gjithë atyre që kishin ardhur ta shohin ekspozitën.
“Nuk kam prite kaq shume publik, në ekspozitën time kanë ardhur njerëz qe nuk i kisha pa me vite edhe kishin ardhë enkas për këtë ekspozitë, po ndihem shume e privilegjuar. Sinqerisht dua shume t’i falënderoj të gjithë ata qe kanë qenë pjesë e ekspozitës sime, ndërsa ne veçanti profesoreshën e dashur dhe kuratoren time Lyra Zajmin, shoqërinë, familjen, Iniciativën “Femaktiv”, Organizatën “Dokufest” dhe Dj Esnaf(Agon) pa të cilët kjo ekspozitë nuk do të shkëlqente ne këtë mënyrë ”, ka treguar për KultPlus, artistja Hana Arapi./ KultPlus.com
Çdo këngë që mban vulën e emrit të Armend Rexhepagiqit, duket sikur ka marrë edhe një vulë të përjetshme të suksesit. Këngët të cilat ai i ka interpretuar përçojnë emocion të rrallë për shkak edhe të përjetimit të çdo fjale që vjen përmes zërit të tij.
E tillë është dhe kënga “Dashurinë o ku e kam”, vlerën artistike të së cilës nuk e ka zbehur as koha e pothuajse një dekade që nga realizimi. Që nga melodia e fillimit të këngës e deri tek interpretimi i tekstit, Armend Rexhepagiqi të merr me vete me dhimbjen, nën mëshirën e fatit për ta ri gjetur dashurinë e parë, tashmë kur as rrezet e diellit, as lulet e pranverës e zëri i bilbilit s’kanë më kuptim.
KultPlus sot ju rikujton këtë këngë më interpretimin e këngëtarit të pazëvendësueshëm, Armend Rexhepagiqi. Po ashtu këtu mund ta lexoni edhe tekstin e fuqishëm të kësaj kënge.
Vjen një ditë e do të kthehem
Rrugës s’ime do t ‘kaloj
Nga dritare e shtëpisë sate
Sy të huaj do t’me shikojnë
Do t ‘shtrëngon diçka në zemër
E s’do t’lë as fryme te marr
Dashuria ime e parë
Njerëzit shkojnë e njerëzit kthehen
Kujt t’i kthehem unë nuk kam
Mysafir si i paftuar
N ‘zemër te secilit jam
Frynë veriu frynë rreth meje
Ne mëshirë te fatit jam
Dashurinë o ku e kam
Krejt çka dua tjetër kujt i ndodh
e secila m ‘duket se të ngjanë,
A A A
Perëndo përgjithmonë o diell
Thaju lule ne pranvere
Dashurinë o më se kam,
O O O
Shtjeru zë i bilbilit
Thehu shpatë në dorë të trimit
Dashurië o më se kam
Njerëzit shkojnë e njerezit kthehen
Kujt t’i kthehem unë nuk kam
Mysafir si i paftuar
N ‘zemër te secilit jam
Fryn veriu fryn rreth meje
Në mëshirë të fatit jam
Dashurin’ o ku e kam
Krejt çka dua tjetër kujt i ndodh
e secila m ‘duket se të ngjanë,
A A A
Perëndo përgjithmonë o diell
Thaju lule në pranvere
Dashurin o më se kam,
O O O
Shtjerru zë i bilbilit
Thehu shpate ne dore te trimit
Dashurin’ o më se kam
Kalaja e Kaninës ishte mbushur me dasmorë nga të gjitha anët mbarëkombëtare, të cilët kishin ardhur të jenë pjesë e dasmës së madhe të Skënderbeut e të Donikës, ceremoni kjo që është organizuar në bashkëpunim me Arbëreshët e Italisë, Elida Jorgani dhe Fate Valaj, shkruan KultPlus.
Si në kohët e vjetra, Skënderbeu me helmetën e tij të famshme, me kostume shqiptare kishte hipur mbi kalin e bardhë që të merrte për nuse Donikën.
Arbëreshë, ansamble të ndryshme të këngëve dhe valleve nga Shqipëria e Kosova ishin krushqit e kësaj dasme të madhe që kishin mbushur Kalanë e Kaninës për të shënuar këtë festë të madhe, edhe njëherë, pas një periudhe pesë shekullore.
Dhe si sapo të martuar, Gjergj Kastriot Skënderbeu dhe Donika, të cilët performoheshin nga dy arbëreshë, kishin zënë vend në fronin e tyre dhe po përcillnin dasmën, por deri aty, sa nusja e Kastriotëve hudhi edhe tufën e luleve, bestytni kjo për të sjellë dasmën e radhës në këto troje.
Fate Valaj, njëri nga organizatorët është shprehur të jetë i lumtur që ka arritë bashkë me arbëreshët dhe Elida Jorganin të organizojnë këtë festë të madhe, duke uruar që manifestime të tilla që bashkojnë gjithë shqiptarët të mbahen edhe më shpesh.
Dhe trashëgimtari i Gjergj Kastriot Skënderbeut, që vjen nga gjenerata e pesëmbëdhjete, Loris Castriota Skenderbeg para të pranishmëve të shumtë ka thënë se mos të ishte kjo dasmë nuk do të ishte i pranishëm këto ditë në dasmë. “Kjo dasmë na ka mundësuar që të bëjë bashkë gjakun e shqiptarëve”, ka thënë ai, duke kujtuar se rrethanat historike kanë bërë që shqiptarët të jenë të ndarë në gjitha anët e botës. “Shqipëria ka një histori të shkëlqyer për të gjithë, dhe vetëm atëherë kur ta kuptojë Evropa rëndësinë e Shqipërisë, Shqipëria do të jetë pjesë e saj”, ka thënë Skenderbeg.
Më pas në këtë cermoni kanë folur edhe përfaqësues të tri komuniteteve arbëreshe nga Italia, të cilët e kanë shprehur dashurinë për këtë ritakim të shqiptarëve. E Elida Jorgani ka premtuar se kjo festë do të bëhet e përvitshme, dhe po me këtë festë do të takohen të gjithë shqiptarët.
Më pas, kjo dasmë e madhe është shënuar edhe me mbjelljen e pemës së paqes nga Skënderbeu dhe Donika, kurse më pas, kjo festë është shënuar me këngë dhe valle nga shumë ansamble, por me një hapësirë të theksuar për arbëreshët./KultPlus.com
Poezi nga Arben Duka.
Fevzon s’e kam dashur,
që kur se është dukur,
po ndonjëherë-natën,
ky ta bën të bukur!
Herë e parë-dy orë,
komplet m’i ka vjedhur,
se mbrëmë “Opinioni”,
kish panel të zgjedhur!
Ndaj të gjithë e ndoqa,
Fevzon kësaj here,
sepse kishte zgjedhur,
vërtetë karaktere!
Imazhin e Ramës,
e kishin në qendër,
ndaj ja vlejt të themi,
dy fjalë për çdo emër!
Se ndryshe nga gjyqet,
tek ky emision,
nuk vlen kush gjykohet,
po kush të gjykon!
E nisim nga Preçi,
violinë e parë,
që ende ka mbetur,
gjer në rrënjë fshatar!
Ky gjithnjë ka bërë,
zanatin e minjve,
shërbëtor i flaktë,
i gjithë zotërinjve!
Si për t’ju larguar,
pak genit fshatar,
në çdo tri fjali,
thotë-se jam shkrimtar!
Po jo-more Preçi,
ti je puthador,
sepse një shkrimtar,
s’bëhet shërbëtor!
Edhe që të jemi,
fare të përpiktë,
Vorpsi para teje,
është e çeliktë!
Ajo ende sot,
është një yll në ngjitje,
është ngjitur në majë,
po jo me zvarritje!
Gjysma e shqiptarëve,
janë keq me barkun,
se dëgjojnë shpesh,
Preçin edhe Markun!
Marku kudondodhur,
gjithnjë ja fut kot,
duket një vit larg,
që është një idiot!
Unë ata studentë,
i quaj të gjorë,
që Markun dhe Markun,
e kanë profesor!
Markun do ta quaj,
portret i mjerimit,
që kurrë s’ka hyrë dalta,
e qytetërimit!
Për Gridën nuk them,
ka hije skandali,
se Fevzua e thirri,
si shtyllë morali!
E gjora mundohej,
publikun ta joshte,
por as vetë s’i dinte,
ato që po thoshte!
Nuk është Gridë e shkretë,
për këtë lloj lufte,
se para Ornelës,
është një lilipute!
Më tutje me Gridën,
fjalën s’po e ngasim,
se dy fjalë do themi,
dhe për Luarasin!
Në ambjent të tillë,
mos shko-moj Iris,
se je shumë e bardhë,
edhe bëhesh pis!
Se aty shumë lavde,
i thurren të zezës,
ndaj këtë ja them,
dhe Muçit e Pezës!
Fevzua mbledh kasapët,
që Ramën ta grijnë,
rreth e rrotull Ramës,
gjithë ekranet vijnë!
Sa shumë injorancë,
në tv-ë është mbjellë,
këta diturakë,
të bëjnë për të vjellë!
T’i quash këta,
truri i Shqipërisë,
si titull t’i japësh,
gomarit dhe dhisë!
Alberina Haxhijaj
Janos Balazs, pianisti më i shpërblyer hungarez, ka qenë prurja e radhës e Chopin Piano Fest Prishtina për edicionin e tij të 9-të. Piasnisti, Janos Balazs, repertori i të cilit shtrihet nga Baroku dhe Romanticizmi deri në muzikën e shekullit XX dhe që është një ndjekës i Georges Cziffra, solli në Prishtinë një program jashtëzakonisht të pasur, shkruan KultPlus.
Të gjitha veprat e kompozitorit Chopin ishin të luajtura mjeshtërisht dhe prezantonin shpirtin e kompozitorit. Mirëpo pianisti njëkohësisht shfaqte edhe dramaticitetin dhe energjinë që ka kompozitori Liszt. Duke treguar mjeshtërinë e tij pianistike edhe të kompozitorët e tjerë që solli.
Kjo është hera e dytë që pianisti, Janos Balazs, po performonë në Kosovë. Ai në intervistën e tij dhënë për KultPlus pas koncertit tregoi se për të është shumë e rëndësishme që të sjellë vepra që kanë një histori prapa tyre dhe që tregojnë shpirtin e kompozitorit.
“Është shumë e rëndësishme që brenda programit të ngërthesh në vete vepra të lumtura dhe ato që janë më dramatike, pastaj vepra të gjata dhe disa të shkurtra kështu në një mënyrë do kesh vëmendjen e publikut. Zakonisht sjellë vepra të shkurtra por që kanë një histori prapa tyre”, tha pianisti për KultPlus duke shtuar se veprat që i ka sjellë sonte ishin mjaft të vështira pikërisht për ndryshimet që kanë veprat nga njëra-tjetra, e që sjellin edhe emociono të kundërta.
“Më pëlqen që të luaj këtu sepse të gjithë janë shumë shpirtmirë. Prishtina ka më të vërtetë nevojë për një festival të tillë të këtij kualiteti të lartë. Prandaj edhe vi dhe luajë këtu sa herë që më ofrohet mundësia. E di që nuk mund të them se është më i mirë në botë mirëpo është një kujtim shumë i bukur për mua dhe unë çdoherë pres më padurim që rikthehem”, përfundoi ai.
Mirëpo pianoja në të cilën performoi pianisti Janos Balazs dhe që ka mirëpritur artistë të njohur ndërkombëtarisht pikërisht në kuadër të këtij festivali, nuk i përmbushë kërkesat e artistëve dhe të festivalit. Kështu organizatorët e festivalit kanë vendosur që të kërkojnë të holla për blerjen e një piano të re.
“Gjatë koncerteve kemi parë që kjo piano është shumë e vogël dhe nuk mundet të sjellë tinguj që sjellë një piano e madhe. Prandaj kemi menduar që të ngrisim një fondacion për blerjen e një piano të re e cila do kushtonte rreth 150 mijë euro. Mjafton që 150 mijë persona të na dhurojnë nga një euro, për të pasur një piano të tillë. Mirëpo shpresojmë që edhe komuna edhe institucionet do të na ndihmojnë”, tregoi drejtuesja organizative e festivalit, Besa Luzha e cili ftoi të pranishmit në koncert por edhe të tjerët që ti përkrahin në këtë iniciativë.
Sot në kuadër të këtij festivali do të jenë dy koncerte. Në ora 12:00 në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Universitare do të jetë koncerti me nxënësit e shkollave të muzikës. Ndërsa në ora 20:00 në të njëjtin vend do jetë pianisti nga Rusia, Vitaly Pisarenko./ KultPlus.com
Alban Skenderaj ka sjell projektin e ri muzikor në tregun shqiptar. “Imagjino”, titullohet kënga e re, të cilin e ka shoqëruar me videoklip.
Këtë të fundit e ka realizuar video kompania e mirënjohur, Max Production.
E veçanta e videos është se bashkëshorti i Miriam Canit, Albani për asnjë moment nuk shfaqet në videon ndërsa hapësirë iu ka dhënë pastruesve të rrugëve, punonjësve në pastiçeri e fabrika, elektricistëve, shitësve në treg të gjelbër dhe njerëzve të zakonshëm.
Ai për këtë këngë të re ka bashkëpunuar me Dj e famshëm shqiptar, Sardin. Kënga e re është krijim i Alban Skenderaj, ndërsa për tekstin është kujdesur vetë Skerdi.
Ndryshe, këngëtari ka paralajmëruar se do të sjell edhe këngë të tjera gjatë këtij viti. /Telegrafi/ KultPlus.com
Nëse është e vërtetë se një vend e bëjnë vetë banorët e tij, Kosova për mua është një nga vendet më të bukura në botë. Në asnjë vend nuk kam takuar njerëz kaq të sjellshëm, kaq të disponueshëm dhe kaq të edukuar sa në këtë shtet të vogël (të madh) të Ballkanit.
Kështu e nis shkrimin e saj gazetarja dhe udhëtarja e njohur italiane, Francesca Masotti, të publikuar në blogun e saj “Francesca on the top World”.
Megjithë varfërinë ekonomike të një pjese të madhe të popullsisë, padrejtësitë e vuajtura para, gjatë dhe pas luftës dhe situatën aktuale politike në nivel ndërkombëtar, shqiptarët e Kosovës nuk e kanë humbur humanizmin e madh, që i karakterizon ata duke i bërë njerëzit më dinjitozë në botë.
Më shumë se një herë më ka ndodhur të kërkoj informacion për të arritur në një vend dhe njerëzit janë angazhuar për të më ndihmuar duke kontrolluar në Google Maps rrugën, për të më shoqëruar më pas në destinacionin tim, më urojnë ditë të mirë dhe më dhurojnë buzëqeshje para se të thonë mirupafshim, transmeton ATSH.
Për mua është shumë i rëndësishëm aspekti njerëzor në një udhëtim dhe Kosova nga ky këndvështrim, më ka prekur thellë dhe më la një kujtim shumë pozitiv, aq shumë saqë shpresoj që të kthehem sa më shpejt të jetë e mundur.
Ndërsa flamuri aktual i vendit që është blu dhe me gjashtë yje të verdhë (që përfaqësojnë gjashtë grupet etnike në vend, përkatësisht shqiptarët, serbët, turqit, romët, boshnjakët dhe goranët), duke udhëtuar në Kosovë do të shihni gjithmonë flamurin shqiptar: shqiptarët e Kosovës që takova gjatë udhëtimit tim, të gjithë kanë zemrat dhe mendjet e tyre drejtuar Shqipërisë, e konsideruar prej tyre si atdhe.
Duke udhëtuar në vend, megjithatë, më shumë se një herë e kam harruar se nuk jam në Shqipëri: ngjashmëria me Vendin e Shqiponjave, para së gjithash traditat historike dhe gjuha.
Gjithashtu, m’u duk absurde që duke ardhur nga Shqipëria të kalosh në kufi, të paraqesësh pasaportën dhe të hysh në një tokë ku jetojnë shqiptarë, flitet shqip, traditat dhe zakonet janë shqiptare dhe mbi të gjitha, banorët e konsiderojnë veten shqiptarë.
Ja çfarë mund të vizitoni në Prishtinë:
Bulevardin “Nënë Tereza”
Ky bulevard i madh për këmbësorë nuk ka ndonjë gjë emocionuese sa i përket arkitekturës, por ju duhet të kaloni patjetër aty për të arritur në zonat kryesore të qytetit sepse është shndërruar në shëtitoren e këmbësorëve të Prishtinës ku njerëzit duan të kalojnë kohën e lirë. Pranë tij gjendet Teatri Kombëtar i Kosovës, më i rëndësishmi në vend dhe në fund, ka një statujë të madhe kushtuar Gjergj Kastriot Skënderbeut, heroit kombëtar shqiptar, i cili mbrojti Shqipërinë dhe Perëndimin nga përparimi i Perandorisë Osmane.
Muzeun etnografik “Emin Gjiku”
Muzeu Etnografik i Prishtinës është i vendosur në një ndërtesë të bukur osmane që ndodhet në lagjen më të vjetër të qytetit. Brenda tij ndodhen kërkime interesante të antikitetit, sidomos nga epoka osmane dhe në dhomat e saj ju mund të admironi objekte dhe artefakte interesante të atyre viteve.
Hyrja është e lirë dhe të ofrohet dhe udhëzuesi që shpjegon (në një anglishte të shkëlqyer) në mënyrë shumë të detajuar zbulimet dhe zakonet e kohës.
Xhaminë e Sulltan Mehmed Fatihut
Kjo xhami e bukur është ndërtesa më e rëndësishme e kultit islam në Prishtinë. Menjëherë pas vizitës sime, unë pashë thirrjen për namaz, një kohë kur të gjithë besimtarët kalonin në rrugë dhe tregtarët e dyqaneve pranë ndërtesës vraponin për të hyrë në xhami dhe të luteshin. Gjëja që më goditi më shumë për këtë ndërtesë ishin dekorimet e bukura të tavanit të brendshëm dhe, mbi të gjitha pamja e jashtme.
Monumentin “New Born”
Monumenti “Newborn” u ngrit në ditën e shpalljes së pavarësisë së Kosovës më 17 shkurt 2008 dhe është një domosdoshmëri për këdo që viziton Prishtinën. Është vendi ideal për të bërë disa foto të bukura, por pa harruar rëndësinë historike, se sa arkitektonike. Një kuriozitet: çdo vit, 17 shkurt, pamja e monumentit ndryshohet. Këtë vit, me rastin e 10-vjetorit të pavarësisë, shkrimi, siç mund ta shihni nga figura, përmban numrin 10.
Bibliotekën Kombëtare të Kosovës “Pjetër Bogdani”
Biblioteka Kombëtare e Kosovës është një ndërtesë e veçantë, vepër e arkitektit kroat Andrija Mutnjakoviç, e cilësuar nga shumica si një nga ndërtesat më të shëmtuara në botë. Sinqerisht kam gjetur këtë ndërtesë shumë interesante: jo vetëm jashtë me grilat e saj prej hekuri dhe 99 kupola të bardha secila prej një madhësie të ndryshme nga tjetra, por edhe brenda vendit ku mund të admiroje kupolat nga një këndvështrim tjetër.
Pranë bibliotekës ekziston një kishë ortodokse e papërfunduar: sipas planeve të Sllobodan Millosheviçit (ish-lideri serb i akuzuar për krime kundër njerëzimit jo vetëm në Kosovë, por edhe në Bosnje dhe Kroaci) do të ishte kisha më e madhe ortodokse serbe në Kosovë, por pas shpërthimit të luftës nuk ka përfunduar dhe duke gjykuar nga shteti në të cilin ndodhet, nuk mendoj se do të përfundojë shumë shpejt.
Katedralen katolike “Nënë Tereza”
E përuruar në shtator 2017, Katedralja e Nënë Terezës është kisha më e madhe katolike në Kosovë. Nënë Tereza ishte një nga figurat më të rëndësishme fetare të shekullit XX. Pra, nuk është e vështirë të kuptohet pse kaq shumë ndërtesa, rrugë, sheshe dhe vende të rëndësishme mbajnë emrin e saj në Kosovë dhe Shqipëri./ KultPlus.com
Kori i qytetit të Pejës, nesër do të paraqitet me koncert recital në KINO “Jusuf Gërvalla”, në Pejë duke filluar nga ora 20:00, shkruan KultPlus.
Ky event cilësohet si pre-koncert i udhëtimit të korit në festivalin ndërkombëtar të koreve botërore “Nancy voix du monde” që mbahet nga 9-13 Maj në Nnacy të Francës, ku Kosova paraqitet për herë të parë në këtë festival.
“Natyrisht ky koncert për neve është shumë i rëndësishëm. Jam shumë i lumtur që brenda një periudhe shumë të shkurt ne kemi arritur të ndërtojmë një program të nivelit të tillë, që nuk është aspak e lehtë, çdoherë duke ju referuar vullnetit të mire të koristëve”, ka thënë Memli Kelmendi, dirigjent i korit.
Në këtë mbrëmje do të paraqiten vepra të ndryshme të kompozitorëve të njohur botërorë. Në këtë mbrëmje do të shfaqet Premierë vepra e kompozitorit kosovar “Siparantum” nga Kreshnik Aliçkaj, vepër e kompozuar enkas për këtë kor. Në mesin e shumë veprave të njohura do të jetë “Bohemian Rhapsody” nga Queen, që kësaj radhe vie nën interpretimin e Matej Karaqit në përcjellje të pianistit Agron Shujaku.
Vitin e kaluar kori Siparantum është shfaqur në festivale dhe koncerte të ndryshme në Kosovë dhe Kroaci, me 26 prill kori do të paraqitet në kuadër të festivalit Post-DAM bashke me korin e shkollës së mesme të muzikës “Halit Kasapolli” nga Peja që mbahet në Amfiteatrin e ri të Bibliotekës Universitare në Prishtinë./ KultPlus.com
Festa më e gjatë e vitit po vjen. Nën tingujt e Dj-ve vendor dhe atyre ndërkombëtar, edhe për këtë 1 Maj, Bamboo kujdeset për ju.
Si asnjëherë më parë, në 10 vjet bashkë, Ministria e Kënaqësisë, është kujdesur që të organizojë festën më të bukur ndonjëherë.
Pranë detit Adriatik në Ulqin, kësaj radhe me risi të shumta edhe në ambientin e Hotel Otrant do të mund të kaloni 4 mbrëmje fantastike. Përveç muzikës dhe argëtimit që nuk do të ndalet gjatë gjithë ditëve festive, këtë vit do të keni mundësi të relaksoheni me rekreacionet e reja si Yoga, Volleybeach, Basketboll, Beach Soccer, Kërcime akrobatike në ujë, Cross Fit, Beer Pong, SPA Qendra, Art dhe Body Painting, Animation Team dhe performanca vallëzimesh.
Për kënaqësinë tuaj në skenë do të jenë Secret 47 & Groove Soudiers Live, Mr. Cool, Ad Disha, Dj Mim, Dj Bannzz, Dj Dagz, Dj PM, Dj Geek, Eskoman, Burim Radoni, , Denik Prizreni, Dj Isne, Ministri i Kënaqësisë si dhe mysafir dy emrat kryesorë DJ Sem Thomasson dhe Dj Ali./ KultPlus.com
Shqipëria dhe Kosova nisin bashkëpunimin për rigjallërimin e shtigjeve malore dhe lidhjen me korridorin “Via Dinarica”.
Fondi Shqiptar i Zhvillimit dhe organizata simotër në Kosovë CDF (Fondi për Zhvillimin e Komuniteteve) kanë filluar punën për zbatimin e këtij projekti që financohet përmes fondeve IPA Programi i Bashkëpunimit Ndërkufitar Kosovë – Shqipëri. Qëllimi është përfshirja e një numri shtigjesh të Alpeve Shqiptare në itinerarin e Via Dinarica, tashmë pjesë e platformës globale për turizmin malor, i cilësuar nga revista National Geographic Traveler në vitin 2017 si një ndër vendet më të mira për t’u vizituar, shkruan ata.gov.al
“Via Dinarica” vlerësohet në Planin Kombëtar Sektorial të Turizmit të Alpeve Shqiptare (PKST) si një ndër itineraret turistike më të rëndësishme që duhet zhvilluar. “Via Dinarica” është një shteg 2,000 km i gjatë dhe përshkon Slloveninë, Kroacinë, Bosnje – Hercegovinën, Malin e Zi, Shqipërinë, Kosovën dhe Maqedoninë.
Shqipëria dhe Kosova do të punojnë së bashku për një sërë ndërhyrjesh në përmirësimin e infrastrukturës turistike, rigjallërimin e shtigjeve malore në të dy anët e kufirit, rritjen e aksesit për të apasionuarit e ecjes në këmbë dhe me biçikleta, etj.
Qëllimi është përfshirja e një numri shtigjesh në Alpeve Shqiptare në itinerarin e Via Dinarica, tashmë pjesë e platformës globale për turizmin malor i cilësuar nga revista National Geographic Traveler në vitin 2017 si një ndër vendet më të mira për t’u vizituar.
“Via “Dinarica” është një korridor kulturor që në mënyrë natyrore përmes shtigjeve të reja apo ekzistuese lidh shtatë vende të Ballkanit Perëndimor dhe komunitetet, duke shpërfaqur një larmi mbresëlënëse pejsazesh e traditash.
Në thelb jo vetëm nxitet potenciali i të gjithë rajonit për turizëm, por njëkohësisht synohet edhe zhvillimi i zonave rurale të thella përgjatë shtegut dhe rritja e mirëqenies së popullsive lokale nëpërmjet nxitjes së shërbimeve turistike.
Gjatë vitit 2017, FSHZH është përzgjedhur si partner në 6 projekte të financuara nga Programet CBC/Bashkëpunimit Ndërkufitar. Këto projekte kanë fokus zhvillimin turistik dhe novacionin në mjedis. Projektet në total kanë një vlerë prej 1 milion ruro dhe kanë filluar zbatimin në fillim të vitit 2018.
Alpet e Shqipërisë, renditen në majën e këtij itinerari, Via Dinarica, për shkak të mjedisit surprizues.
Synimi është që të realizohet kombinimi i duhur mes turizmit të aventurës dhe autenticitetit. Maja të ashpra, shtigje të markuara, banesa tradicionale, ushqim i freskët dhe mikpritje nga vendasit.
Kjo është ajo që ofron projekti itinerari Via Dinarica, me impakt në shtimin e një fluksi të ri turistësh, përmes një ane të re të turizmit, e pa eksploruar më parë në vendin tone dhe me shtrirje gjeografike rajonin e Ballkanit. e.xh/ /a.g/
Drejtori i Kulturës në Komunën e Prishtinës, Yll Rugova, përmes një njoftimi në profilin e tij në Facebook, ka thënë se Prishtina brenda këtij viti do të bëhet me Muzeun që do të mbajë emrin e artistit të njohur “Ibrahim Kodra”.
“Është kënaqësi që sot në 100 vjetorin e lindjes së mjeshtrit të artit Ibrahim Kodra, mund të jap njoftimin në emër të Komunës së Prishtinës se brenda vitit do ta kemi të gatshëm Muzeun Ibrahim Kodra në Prishtinë”, ka shkruar Rugova.
“Brenda javëve e nënshkruajmë marrëveshjen për nisjen e punimeve të Muzeut Ibrahim Kodra në Prishtinë. Tashmë jemi dakorduar me planin edhe me Fondacionin Kodra në Lugano, për bartjen e koleksionit të tyre në ekspozim permanent në Prishtinë”, ka thënë ai.
Ibrahim Kodra (1918-2006) është ndër piktorët më të njohur shqiptar të viteve 50, 60 dhe 70. Kubist dhe post-kubist që ka ekspozuar edhe me Picasson në Paris.
(Në foto piktura me titull “Konformistët”, vaj në pëlhurë, 50 x 60 cm, 1968).
KulPlus ju sjellë disa nga hitet më të mëdha nga Dj Avicii. Avicii, vdiq të premten në moshën 28 vjeçare ndërsa la pas vetës një pasuri të tërë të këngëve hit që nuk do të vdesin asnjëherë.
“Wake Me Up”
Avicii lëshoi albumin e tij të parë, “True”, në shtator të vitit 2013 me hitin ndërkombëtar “Wake Me Up” si këngë kryesuese. Këngë arriti kulmin në nr. 4 në Billboard Hot 100, dhe mbizotëroi radio stacionet gjatë vitit 2013.
“Hey Brother”
Këngëtarja Dan Tyminski ka qenë vokaliste në këtë këngë, në videon e të cilës janë përfshirë pamje që lidhen më Luftën e Vietnamit. Aktualisht kjo këngë ka më shumë se një milion pëlqime në YouTube.
“Levels”
Kjo këngë është lansuar në vitin 2011 dhe ka qenë kënga depërtuese nga Avicii. Kjo këngë ka arritur top Ten në 15 vende.
“I Could Be The One (Nicktim)”
Avicii fillimisht e performoi këtë këngë një vit para se ajo të publikohet në vitin 2012. Kënga ishte një bashkëpunim me Deuch DJ dhe me producentin Nicky Romero.
“X You”
Kjo këngë paraqet në video Aviciin duke punuar në këngën e tij dhe pamje nga udhëtimet e tij nëpër koncerte për të perfomuar.
“Addicted to you”
Avicii bashkë-shkroi këtë këngë me Mac Davis, Josh Krajcik, dhe Pournouri. Ai gjithashtu bashkëpunoi me një tjetër këngëtare amerikane për këtë këngë, këngëtaren Audra Mae.
“The Days”
Duke u larguar nga disa nga partnerët e tij tipikë, Avicii bashkë-shkroi “The Days” me producentët fitues të çmimit Grammy të Suedisë Salem Al Fakir dhe Vincent Pontare dhe këngëtarin U.K. Robbie Williams.
“The Nights”
Në mesin e bashkë-tekstshkruesve të pjesës së dytë të “The Days/Night EP” ka qenë këngëtari amerikan Nicholas Furlong. “The Nights” ndjek tingullin e muzikës popullore-rock gjetur në këngët “Wake Me Up” dhe “Hey Brother”.
“Waiting For Love”
Avicii krijoi këtë këngë me një tjetër muzikant të suksesshëm, Martin Garrix. Kënga ishte në krye të albumit të dytë të Avicii me titull “Stories”.
“Lonely Together”
Kjo këngë së bashku me këngëtaren Rita Ora ishte një nga hitet më të mëdha të Avicii para vdekjes së tij.
“Friend of Mine” ft Vargas & Lagola
Kjo ishte kënga e fundit e ngarkuar në kanalin YouTube të Avicii para vdekjes së tij.
Poezi nga Ewa Lipska, sjellë në shqip nga Mazllum Saneja.
Mund të bëhesh i çmendur
Valutën e çmendurisë mund ta këmbesh me gjeniun
Asgjë nuk është e sigurt
Prej dhjetë dëshmitarëve
Të pranishëm në sallë
I njëmbëdhjeti dëshmon
Se është fajtor
Mund ta sjellin në valixhe popullin
Mund ta dashurosh nga frika
Apo nga dashuria
Mund të kultivosh zarzavate
Të cilat të helmojnë
Koleksioni i armëve tua
Mund të të qëllojë
Ndoshta e nesërmja vjen fatlume
Ndonëse do të jetë e martë
Asgjë nuk është e sigurt./ KultPlus.com
Thuhet shpesh se Amerika është një ide, jo thjesht një vend. Me dëshirën për të kërkuar lirinë dhe një jetë më të mirë, për të realizuar ëndrrën e tyre larg shtypjes, dhunës dhe privimeve, emigrantë të shumtë populluan Shtetet e Bashkuara gjatë dekadave.
Shumica, mes tyre edhe shqiptarë, shkelën së pari në Amerikë përmes një ishulli të vogël të quajtur Ellis Island në Gjirin e Nju Jorkut, ku sot ka një muze për nder të atyre emigrantëve.
Dikur ky ka qenë kompleksi i stacionit të imigracionit dhe sot është restauruar për t’i dhënë pamjen që kishte në fillim të viteve 1920.
Përmes këtij kompleksi ndërtesash, në Ellis Island kanë hyrë në Amerikë rreth 12 milion emigrantë.
Më shumë se 40 për qind e amerikanëve mund të gjejnë gjurmë të familjeve të tyre në Ellis Island.
Shumica e imigrantëve që hynë në Amerikë nëpër këtë pikë pranimi ishin nga Evropa lindore dhe jugore. Ata vinin këtu për t’u larguar nga varfëria, luftrat dhe padrejtësitë politike apo shoqërore në vendet e tyre.
Shumë shqiptarë kanë hyrë në Amerikë përmes Ellis Island. Është e pamundur të dish numrin e saktë, por aty-këtu në muze gjen gjurmë të tyre.
E famshme është kjo foto e shqiptares që ka ardhur në Amerikë rreth vitit 1905 dhe që kuratorët e kanë vendosur në një vend të dukshëm të muzeut. Kjo pasaportë i përket një gruaje nga fshati Rrëmbec i Korçës, të datëlindjes 1853. Pullat në pasaportën e saj janë me flamurin e Shqipërisë së Princ Vidit. Arësyeja e udhëtimit? “Punë vetiake”, shënohet në pasaportë.
Një tjetër person me mbiemrin Pojani, ka hyrë këtu në vitin 1928. Shumë prej atyre që merrnin rrugën e emigrimit, në fillim bënin qindra kilometra në këmbë, me kuaj ose me mjete të tjera për të arritur në një port prej nga të merrnin një anije drejt Amerikës.
Udhëtimi me anijet shpesh të tejmbushura zgjaste disa javë.Njerëzit vinin të ngarkuar me valixhe të rënda, si këto që janë ekspozuar këtu.
Një nga gjërat e para që shinin emigrantët kur arrinin në Gjirin e Nju Jorkut, ishte Statuja e Lirisë, e ngritur në një ishull tjetër këtu pranë. Atje ku është liria është vendi im, thoshte Benjamin Franklin, njëri ndër themeluesit e Shteteve të Bashkuara. Dhe kjo është ideja me të cilën vinin këtu udhëtarët, të cilët brohorisnin, ose qanin nga gëzimi kur kalonin pranë këtij simboli të famshëm të Amerikës.
Të ardhurit inspektoheshin në fillim nga zyrtarët e shëndetësisë, kur anija ishte ende në det. Ata që e kalonin inspektimin silleshin në Ellis Island për procedurat e imigracionit. Kishte të tjerë me shenja sëmundjesh që ktheheshin mbrapsht nga autoritetet, sepse nuk e kalonin dot provën. Ata përbënin rreth 2 përqind të të gjithë udhëtarëve.
Ellis Island quhej ndonjëherë “Ishulli i Lotëve”, për shkak të atyre pak njerëzve që detyroheshin të ktheheshin pas kalimit të mundimshëm të oqeanit.
Pas Luftës së Parë Botërore, kur emigrimi nga Evropa drejt Amerikës mori përmasa të reja, Kongresi amerikan vendosi kufizime për numrin e njerëzve që hynin në vend.
Viti 1921 shënoi fundin e imigracionit masiv drejt Amerikës. Emigrantët që lejoheshin të hynin, duhet ta merrnin miratimin në konsullatat amerikane jashtë.
Pak më vonë, funksioni kryesor i kompleksit Ellis Island ndryshoi. Ai u kthye në një qendër paraburgimi dhe deportimi për të huajt që kishin hyrë në mënyrë të paligjshme, ose që dyshohej se kishin shkelur procedurat.
Në vitin 1932, ish-Kryeministri i Shqipërisë, Fan Noli u mbajt këtu për gati një javë derisa mori miratimin e autoriteteve, që dyshonin se viza e tij e nxjerrë në Hamburg të Gjermanisë ishte e parregullt.
Në Ellis Island ka një bazë të mirë të dhënash me emrat e emigrantëve që kanë hyrë nëpër këtë pikë emigracioni dhe aty mund të gjesh emra shqiptarësh, të cilët kanë ardhur në Amerikë kush për të emigruar e të tjerë si vizitorë.
Ju mund të provoni të kërkoni në listën e udhëtarëve online, sepse mund të gjeni aty emrin e gjyshërve ose të stërgjyshërve tuaj, që dikur erdhën në Amerikë për të kërkuar një jetë më të mirë përtej oqeanit.
KulPlus ju sjellë disa nga hitet që Dj Avicii i ka krijuar për artistë të tjerë. Emri i vërtetë i artistit suedez është Tim Bergling. Ai është gjetur të premten pa jetë në Muscat, Oman.
Coldplay – “A Sky Full Of Stars”
Kënga është lansuar në vitin 2014, si kënga e tretë kryesuese e albumit të gjashtë “Ghost Stories”, të grupit britanik Coldplay. Bendi e ka realizuar tekstin dhe produksionin e këngës në bashkëpunim me Avicii, gjithashtu për produksion kanë marrë ndihmë edhe nga Paul Epworth, Daniel Green dhe Rik Simpson.
David Guetta – “Lovers on the Sun”
Kënga e këngëtarit David Guetta është realizuar për albumin e tij të gjashtë “Listen”. Në të përfshihen edhe vokale nga këngëtari dhe tekstshkruesi amerikan Sam Martin. Ndërsa producent i këngës ka qenë vet këngëtari Guetta, së bashku më Avicii, Riesterer dhe Tuinfort.
https://www.youtube.com/wtch?v=BPiW0tkWfeg
Madonna – “Devil Pray”
Kënga është shkruar dhe krijuar nga Madona, Avicii dhe DJ Dahi. “Devil Pray” është një këngë technopop në të cilën janë kombinuar elemente nga muzika country-pop dhe folk, dhe ka ngjashmëri më këngën “Don’t Tell Me”, nga Madonna, me punët e mëparshme të DJ Avicii dhe me verzionin “The Animals” të këngës tracionale popullore “The house of the Rising Sun”.
Conrad Sewell – “Taste The Feeling”
Kënga “Taste the Feeling” është realizuar nga Avicii dhe nga këngëtari australian Conrad Sewell. Kjo këngë është përgatitur për kampanjën e kompanisë së njohur Coca-Cola.
https://www.youtube.com/watch?v=F82W3tKtr8c
Coldplay- “Hymn for the Weekend”
Në këtë këngë shfaqet si vokaliste këngëtarja Beyonce ndërsa Avicii është djali pas zhurmës së këndshme, ai është producenti i kësaj këngë.
Mëngjesi i së shtunës kishte sjellë në Portin e Durrësit 60 arbëreshë nga Italia, të cilët kanë ardhur në pjesën tjetër të detit të shënojnë Vallen e Fitores, në 557 vjetorin e vdekjes së Skënderbeut, shkruan KultPlus.
Një festë të tillë gjithmonë e kanë shënuar në Itali, në pjesë të ndryshme ku janë shtrirë arbëreshët tash e mbi 500 vjet, por këtë traditë të tyre, të njëjtit po e festojnë tash e dy vite edhe në Shqipëri.
Krejt kjo festë bëhet për shënimin e fitores së betejave të Gjergj Kastriotit Skënderbeut ndaj forcave otomane, dhe prijësi i tyre nga ana tjetër e detit, Pirro Qendro ka thënë për KultPlus se kjo iniciativë lindi si dëshirë,më pas për tu shndërruar në një realitet, dhe sipas tij, ansamble të ndryshme të arbëreshëve, të cilët prezantohen edhe me pika të ndryshme muzikore tashmë janë pjesë edhe e shumë festivaleve mbarëkombëtare.
Arbëreshët e Italisë, fillimisht kanë nisë prezantimin e tyre në Kalanë e Prezës, për të vazhduar më pas në Memorialin e Skënderbeut, e krejt në fund të Kalaja e Krujës,për të shënuar kështu paraqitjen e fundit të tyre të ditës së parë, pasi që, prezantime të ndryshme të këtij komuniteti do të paraqiten edhe përgjatë ditës së sotme dhe ditën e hënë.
Gjaku nuk prishet, ne jemi si dallëndyshet, kthehemi cdo herë në pranverë, dhe deklarata të ngjashme që tregojnë se ky komunitet nuk do të harrojë asnjëherë rrënjët, ishin vetëm disa prej deklaratave të cilët shprehën arbëreshët, mu pranë varrit të Skënderbeut, sikurse donin ti tregonin heroit të madh kombëtar, se pasardhësit e tij do të kthehen gjithmonë te rrënjët e tyre.
Noe Andreano, përfaqësues i Kazalvekios në Itali para të pranishmëve ka thënë se janë të nderuar që janë në Shqipëri. “Jemi shumë të nderuar që po shënojmë betejat e Skënderbeut, mbi të gjitha, historinë tonë. Dhe po bëjmë të gjitha përpjekjet që të rujmë traditën dhe kulturën tonë. Atë që e bëjmë ne, edhe ju e bëni, sepse, gjaku nuk prishet”, ka thënë Andreano.
Kurse përfaqësuesi nga Lungro, Gjyzepino Santoniano përpos që ka treguar për gatishmërinë e arbëreshëve për të ardhur në Shqipëri dhe më gjerë, i njëjti ka bërë ftesë që edhe pjesa tjetër këndej detit të vizitojnë këtë komunitet që po ruan me kaq dashuri kulturën shqiptare, sikurse njëjtë është shprehur edhe pasardhësi i Gjergj Kastriot, Loris Castriota Skenderbeg.
Kurse Paulin Zefi nga Qendra Memoriale e Skënderbeut, përpos që ka uruar mirëseardhje për arbëreshët, ai ka shprehur një një mirëseardhje për të gjithë shqiptarët që po marin pjesë në këtë festë.
“Kur ju shohim juve, ne na duket sikur është ndaluar koha, ne në ju shohim se si ishim me të vërtetë para pushtimit osman, dhe domosdo na bëni të ndihemi krenarë në zemrat dhe shpirtat tonë”, ka thënë Zefi, i cili ka shprehur një lutje që një vizitë e tillë të bëhet edhe më shpesh, sepse, sipas tij, arbëreshët janë shembulli më i mirë se si mbahet gjallë kombi shqiptarë.
Kurse Elida Jorgoni, organizatore e këtij manifestimi ka thënë që shqiptarët këndej detit u zgjuan më në fund nga gjumi, pasi që, sipas saj, arbëreshët që 551 vjet festojnë clirimin e Krujës, kurse në Shqipëri, kjo festë po shënohet tash e dy vite. “U zgjuam më në fund nga ky gjumë vrastar”, ka thënë Jorgoni.
Ndërkohë, kjo festë e madhe arbëreshe është mbyllur me këngë dhe valle te Kalaja e Krujës. Përderisa arbëreshët po ngjiteshin rrugës për në Kalanë e Krujës, Ansambli I Këngëve dhe Valleve “Dasma”, nga Pozhorani i Vitisë, me këngë e valle po vinin në drejtim të arbëreshëve, një puqje kjo mu në majë të Kalasë, për të bashkuar shqiptarët andej e këndej detit, nëpërmjet këngës e valles.
Kurse sot pritet të jetë një festë e madhe, pasi që do të shënohet damsa e Gjergj Kastriot Skënderbeut me Donikën, ku krushqit do të shkojnë të marin nusen në Kalanë e Kaninës. /KultPlus.com
Mic Sokoli kishte lindur në vitin 1839 në Fang të Bujanit, Tropojë dhe ra në vitin 1881. Ishte luftëtar i shquar i Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, Hero i Popullit.
Mic Sokoli rrjedh nga një familje patriotësh. Udhëhoqi njësi të mëdha luftarake të Lidhjes në shumë beteja dhe u shqua për strategji, gatishmëri dhe trimëri.
Mori pjesë aktive në luftimet e Shkupit, Prizrenit, Ferizajt, Gjilan, në Gjakovë kundër Mehmet Ali Pashës, u dallua në betejën e Nokshiqit kundër agresorëve malazezë, luftoi në Plavë e Guci, në Hot, Grudë, Tuz.
Pastaj në rrafshin e Kosovës në betejën e madhe të Shtimes, të Carralevës dhe së fundmi në atë të Slivovës, ku dhe ra heroikisht.
Në betejën e Slivovës në afërsi të Shtimes, në (prill 1881) kundër forcave osmane të Dervish Pashës kreu një akt trimërie të rrallë, duke i vënë gjoksin topit të armikut dhe ra heroikisht në fushën e betejës duke frymëzuar të gjithë luftëtarët e tjerë të vazhdojnë luftën me trimëri e krenari.
Mici ra heroikisht në moshën 42 vjeçare, duke lënë pas gruan dhe 2 fëmijë, një djalë dhe një vajzë.
Më shumë se një shekull më pas, po një nip i tij e vazhdoi aty ku e la Mici, aty ku e ndërpreu Lidhja Shqiptare.
Ai kishte trashëguar nga gjenet e Micit trimërinë dhe shkathtësinë ushtarake.
Nipi i Mic Sokolit, ra dëshmor duke luftuar për bashkim kombëtar dhe quhet Tahir Sinani.
Shumë ngjarje dhe luftëtarë të Epokës së Lidhjes Shqiptare të Prizrenit u përjetësuan përmes epikës historike, mirëpo vendin e parë e zë Mic Sokoli, prijësi i Krasniqes, biri i Sokol Ramës nga Malësia e Madhe.
Heroizmi i pashoq i Micit u kthye në legjendë dhe këngët për të jehuan nëpër vite duke mbërritur deri tek ne./21Media/ KultPlus.com