Dua Lipa vazhdon të mbetet një ndër këngëtaret më të dëgjuara në të gjithë botën. Krahas shumë vlerësimeve, albumi “Future Nostalgia” vazhdon të korrë një sukses të jashtëzakonshëm.
Albumi i vlerësua si më i dëgjuari në kategorinë e femrave vitin e kaluar në Spotify. Por së fundmi, është bërë albumi i parë i një artisteje që për gjashtë muaj me radhë ka qëndruar në listën e 10-es më të mirë në Billboard 200.
Ishte Mike Adam, që e bëri me dije lajmin. “’Future Nostalgia’ nga Dua Lipa është albumi i parë nga një artiste femër që qëndroi gjashtë muaj në top 10-shen e më të mirave në ‘Billboard 200’ këtë dekadë. Urime Dua Lipa”, shkroi Adam./ KultPlus.com
Andie MacDowell shkaktoi senzacion në Festivalin e Filmit në Kanë në fillim të këtij muaji. Kur aktorja 63-vjeçare, modelja dhe nëna e tre fëmijëve doli në tapetin e kuq në premierën e filmit Annette, fijet gri në flokët e saj morën gjithë vëmendjen.
Gjatë karantinës, pas shumë vitesh lodhje me idenë për t’i ngjyrosur flokët kaçurrela, MacDowell vendosi t’i vë në pah flokët e saj me disa fije të thinjura. Për MacDowell, lënia pas e një tabuje të vjetër dhe përqafimi i idesë për rritjen e flokëve të thinjura shënon fillimin e një kapitulli të ri emocionues në jetën dhe karrierën e saj.
Aktorja thotë se asaj nuk i intereson se çfarë do të thotë dikush tjetër për këtë, transmeton KultPlus. “Në fillim të karantinës, flokët e mi filluan të rriteshin dhe sa herë që fëmijët e mi më shihnin, ata më thoshin se dukesha keq me flokët e mi gri. Kur i lidhja lart, gjithçka që mund të shihje ishte kripë dhe piper, ajo e cila jam edhe une, e dini, e errët dhe e argjendtë”, thotë MacDowell për Vogue.
MacDowell thotë se ndonëse në fillim është ndjerë keq, tani ajo ndihet shumë rehat me këtë ndryshim në pamjen e saj. “Sapo e bëra, ishte thjesht aq e qartë për mua që tiparet e mia kishin të drejtë sepse unë kurrë nuk jam ndjerë kaq e fuqishme. Ndihem më e sinqertë. Ndihem sikur nuk pretendoj. Ndihem sikur po përqafohem aty ku jam. Ndihem vërtet rehat. Thjesht ndjehem sikur më përshtatet”, shton tutje aktorja./KultPlus.com
“Engjëlli blu” është libri me poezi nga Bekim Lumi, e që do të prezantohet nga Qendra Multimedia, shkruan KultPlus.
Libri vjen në përvjetorin e tretë të vdekjes së Lumit, e që do të promovohet në Teatrin Kombëtar të Kosovës, ngjarje kjo që do të mbahet më 30 korrik, prej orës 19:00.
Jeton Neziraj, drejtori i Qendrës Multimedia me paralajmërimin e këtij promovimi ka përzgjedhë edhe një poezi të Lumit, të cilën po e ndajmë me lexuesit e KultPlus.
Testament
jo ditën e vdekjes mbi rrasë të vorrit ma shkrueni ditën që u mërgova./ KultPlus.com
Tre filmat kosovarë, “Në kërkim të Venerës”, “Luaneshat e Kodrës” dhe “Pa vend”, do të jenë pjesë e Festivalit ndërkombëtar të Filmit në Sarajevë që do të mbahet më 13 gusht të këtij viti.
Qendra Kinematografike e Kosovës ka njoftuar se tre filmat kosovarë do të jenë pjesë e konkurencës zyrtare në këtë festival, shkruan KultPlus.
Ndërkaq, ‘Luaneshat e Kodrës’ dhe ‘Pa vend’ ishin filmat e parë nga Kosova që shfaqën premierat në Festivalin e Kanës.
“Në kërkim të Venerës, Luaneshet e Kodrës dhe Pa vend në Festivalin Ndërkombëtar të Sarajevës Tre filmat nga Kosova, ‘Në kërkim të Venerës’ me regji nga Norika Sefa, ‘Luaneshat e Kodrës’ me regji nga Luana Bajrami dhe ‘Pa vend’ me regji nga Samir Karahoda, do të jenë pjesë e konkurencës zyrtare të Festivalit Ndërkombëtar të Filmit të Sarajevës. ‘Në kërkim të Venerës’ kishte premierën në Rotetardam ku fitoi çmimin Special të Jurisë; ndërsa ‘Luaneshat e Kodrës’ dhe ‘Pa vend’ ishin filmat e parë nga Kosova që shfaqën premierat në Festivalin e Kanës, në programin ‘Director’s Fortnight’ dhe në kategorinë kryesore. Kjo do të jetë prezencë e madhe e filmbërësve tanë, ku vitin e kaluar Kosova rrëmbeu zemrën e Sarajevës me filmin ‘Exil’ të regjisorit Visar Morina. Tre filmat janë mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës”, thuhet në njoftimin e QKK-së./KultPlus.com
Opera e parë shqiptare “Mrika” e kompozitorit të shquar shqiptar Prenk Jakova (1917–1969) me libret të shkrimtarit Llazar Siliqi, u shfaq më 1 dhjetor të viti 1958 në Teatrin Migjeni të Shkodrës.
Ishte opera më katër akte dhe e vënë në skene nga regjisori Andrea Skanjeti. Këtë vepër që ishte një proces krejtësisht i ri, në të gjithë veprimtarinë e tij krijuese, Prenk Jakova e pasuroi me këngë, valle, pjesë korale, arie, duke e bërë atë një operë kombëtare.
Puna për operën filloi në vitin 1956. Me një punë këmbëngulëse e vullnet të fortë, Prenk Jakova fillon të hedhë në partiturë notat e muzikës që kishte në imagjinatën e vet. Të gjitha punimet mbasi i kalonte në piano, çdo pasdreke deri natën vonë, i konsideronte të përfunduara.
Kompozitori ishte shumë i vendosur dhe këmbëngulës për ta çuar punën deri në fund, ashtu siç e kishte programuar ai vetë. Në maj të vitit 1958, filloi puna për vënien në skenë të operës “Mrika”.
Provat bëheshin herë në shtëpinë e kulturës (më vonë, filarmonia e qytetit) herë në teatrin “Migjeni”, teksa më 27 nëntor bëhet prova gjenerale. Ndërsa, më 1 dhjetor 1958, u dha shfaqja e operës që pati një sukses të madh.
Drama muzikore u vu me sukses të plotë nga trupa e Shkodrës. Suksesi ishte jo vetëm për kompozitorin, por edhe për libretistin Llazar Siliqi, regjisorin Andrea Skanjeti, këngëtarët, korin, valltarët dhe orkestrën.
Kur Prenk Jakova zuri vend në podin e vet të dirigjimit, para orkestrës, i veshur me një kostum jeshil i errtë, me një paraqitje elegante. Pesë minuta para se të fillonte flautisti i parë Tish Hila, që ishte njëkohësisht edhe argjendar, i dhuron Prenkës një shkop të artë si dhuratë nga orkestra, me të cilin do të dirigjonte Prenk Jakova operën atë natë.
Ngjarjet e operës “Mrika” zhvillohen në vitet 50-të dhe në to, përshkruhet jeta e një vajzë mirditore dhe e familjes së saj. Aria e Mrikës, “dielli ka perendue”, ka një ton lirik dhe shume tërheqës, po ashtu edhe aria e aktit të dytë “Oh! Ç’janë këto trazime” është po aq e bukur, tërheqëse dhe me shumë elemente lirike dhe dramatike, ashtu si e gjithë muzika që kompozitori ia ka përshtatur vendit të ngjarjes, dialektit të të folurit, veshjes dhe botëkuptimit.
Për herë të parë, opera “Mrika” e kompozitorit Prenk Jakova, u interpretua nga artistët e Teatrit të Operas dhe Baletit në Tiranë, më 26 nëntor 1959. Kjo foto e rrallë, e nxjerrë nga arkiva e TKOBAP, na risjell të gjallë interpretimin e Marie Krajës, në rolin e Mrikës dhe Ibrahim Tukiçin, në rolin e Dodës./KultPlus.com
Një mosmarrëveshje midis udhëheqësve nigerianë mund të rrezikojë planet për kthimin e disa prej artefakteve më të famshme të Afrikës, bronzet e Beninit, të cilat u plaçkitën gjatë epokës koloniale dhe që tani ruhen kryesisht në muzetë perëndimore, siç raporton shkrimtari Barnaby Phillips.
Bronzet, mijëra skulptura metali dhe gdhendje në fildish, iu morën mbretërisë së Afrikës Perëndimore të Beninit ( sot Edo Shteti në Nigerinë jugore), nga një forcë ushtarake britanike në vitin 1897, transmeton KultPlus.
Në Evropë bukuria dhe sofistikimi i tyre shkaktoi një ndjesi të menjëhershme dhe ato vlerësohen gjerësisht si ndër veprat më të mëdha artistike të Afrikës. Në vitet e fundit, përderisa qeveritë evropiane janë nën presion për të shlyer krimet e epokës koloniale, disa kanë folur për dëshirën e tyre për të kthyer artefakte të plaçkitura gjatë asaj periudhe.
Në prill qeveria gjermane tha se dëshironte të kthente qindra bronze të Beninit. Edhe disa muze në Mbretërinë e Bashkuar kanë bërë njoftime të ngjashme. Kthimi i bronzeve të Beninit në Nigeri do të shënonte një moment të jashtëzakonshëm në historinë post-koloniale të Afrikës dhe është një perspektivë që duket më e mundshme tani sesa në çdo kohë që nga viti 1897.
Por kur mbreti i Beninit, Ewuare II, thirri “të gjithë njerëzit me qëllime të mira” në një takim urgjent në kryeqytetin Edo Benin City në fillim të këtij muaji, nuk u cilësua festë. Qindra njerëz iu përgjigjën thirrjes së mbretit dhe u mblodhën në pallatin e tij, të veshur me rroba të bukura, duke kënduar lavdërimet e tij. Ewuare II, stërnipi i Oba-s i cili u rrëzua nga Britanikët në vitin 1897, paralajmëroi një përpjekje që ai e quan “grup artificial” që po synon të “devijojë” kthimin e Bronzave. Ky grup, Trusti i Restaurimit të Trashëgimisë (LRT) kishte edhe mbështetjen e Guvernatorit të Shtetit Edo Godwin Obaseki dhe kishte planifikuar të vendoste Bronzet në një Muze të Artit Afrikan Perëndimor. “Destinacioni i duhur dhe i vetëm i ligjshëm” për bronzet do të ishte një “Muzeu Mbretëror i Beninit”, tha ai, i vendosur brenda ambienteve të pallatit të tij.
Ai këmbënguli se bronzet duhej të ktheheshin nga ishin marrë dhe se ai ishte “kujdestari i të gjithë trashëgimisë kulturore të Mbretërisë së Beninit”. Argumenti i mbretit është bindës, por në mënyrë të çuditshme, djali i tij dhe trashëgimtari i caktuar, princi i kurorës Ezelekhae Ewuare, mori pjesë në mbledhjet e bordit të LRT-së për të cilat ai pretendon se nuk di asgjë. Edhe Komisioni Kombëtar i Nigerisë për Muzeumet dhe Monumentet, që përfaqëson qeverinë federale thotë se nuk di asgjë për këtë plan. Muzeu Britanik ka nënshkruar një marrëveshje me LRT për një projekt arkeologjik në Benin City. Qeveria gjermane po diskuton të bëjë të njëjtën gjë, për financimin e një ndërtese për të strehuar fillimisht bronzet e kthyera./KultPlus.com
Drejtori i shfaqjes së ceremonisë së hapjes së Lojërave Olimpike është shkarkuar, një ditë para se të mbahet kjo ngjarje.
Së fundi janë përhapur pamjet e Kentaro Kobayashi të vitit 1990 në të cilën ai shfaqet duke bërë shaka me Holokaustin, transmeton KultPlus.
Shefi Olimpik i Japonisë Seiko Hashimoto tha se videoja përqesh “faktet e dhimbshme të historisë”. Shkarkimi i Kobayashi është i fundit në një varg skandalesh që goditën Lojërat Olimpike. Që nga fillimi i vitit, janë sharkuar tre persona.
Në fillim të kësaj jave, një kompozitor u largua nga ekipi pasi doli se ai kishte ngacmuar shokët e klasës me aftësi të kufizuara në shkollë. Në mars, shefi krijues i Olimpiadës, Hiroshi Sasaki u shkarkua pasi sugjeroi që komediani i njohur, Naomi Watanabe mund të paraqitej si një “Olimpig”. Më pas ai kërkoi falje.
Në shkurt, Yoshiro Mori u detyrua të heqë dorë nga posti i kryetarit të komitetit organizues pasi bëri vërejtje për gratë që u kritikuan si “të papërshtatshme”. Z. Mori citohet të ketë thënë se gratë flisnin shumë dhe se takimet me shumë drejtoresha të bordeve do të “merrnin shumë kohë” Skandali i fundit sheh ish-aktorin e humorit z. Kobayashi të kritikohet ashpër për një skicë që ai interpretoi 23 vjet më parë, në të cilën ai dhe një tjetër humorist pretenduan të ishin argëtuesit e fëmijëve. Në skicë z. Kobayashi i drejtohet kolegut të tij, duke iu referuar disa kukullave prej letre, duke thënë se ato janë “ato nga ajo kohë që ju thatë ‘le të luajmë Holokaustin”, sipas agjensisë së lajmeve AFP. “Çdo person, sado krijues, nuk ka të drejtë të tallet me viktimat e gjenocidit nazist,” tha Rabini Abraham Cooper, nga trupi kërkimor i Holokaustit me qendër në SH.B.A. Simon Wiesenthal Center./KultPlus.com
Prej periudhës së pasluftës, parti të ndryshme politike të Kosovës kanë pas një premtim të njëjtë sa i përket fushës së kulturës, ndërtimin e objektit të Operës dhe Baletit të Kosovës, premtime që janë bartë prej zgjedhjeve në zgjedhje, herë parlamentare e herë lokale, duke mos përjashtuar edhe gurthemelin e këtij objekti afër Fakultetit Teknik në Prishtinë, hapjes së tenderëve për projekte ideore, që kanë pas kosto të larta, e deri te zvogëlimi i këtij projekti, prej objektit të Operës së Baletit dhe Kosovës, në kalim të një salle koncertale, që po mendohet të ndërtohet në ish objektin “Gërmia”, në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Por me udhëheqjen e Qeverisë Kurti, duket se kanë ndryshuar gjërat sa i përket kësaj qasje, pasi që, kjo Qeveri duket të mos e këtë prioritet ndërtimin e objektit, para asaj të themelimit të këtij institucioni.
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve, e udhëhequr nga Hajrulla Çeku ka iniciuar themelimin e këtij institucioni, propozim që edhe është miratuar nga Qeveria e Kosovës, e që pritet të kalojë edhe në Kuvendin e Kosovës.
“Opera fillimisht është koncept i veçantë Evropian i interdisciplinaritetit në kulturë, ku bëhen bashkë të gjitha artet, kështu që kërkesat fillestare duhet të jenë të natyrës strukturore, të organizimit të institucionit të përgatitjes së trupave të ndryshme artistike, të zhvillimit të strukturës administrative etj. Ndërsa godina është aspekt dytësor, i rëndësishëm por dytësor, sidomos në shekullin 21”, kanë thënë zyrtarët e MKRS-së, në pyetjet e KultPlus, në lidhje me themelimin e këtij institucionin.
Se prej sa anëtareve do të jetë kjo trupë, duke përfshirë ata artistik, por edhe pjesën përcjellëse, zyrtarë të MKRS kanë thënë se pas miratimit të këtij propozimi nga ana e Qeverisë së Kosovës, pritet të themelohet komisioni iniciues që harton statutin e institucionit që përcakton edhe organogramin në bazë të legjislacionit në fuqi. “Ku do të vendosen edhe elementet tjera që ndërlidhen, përfshirë këtu edhe emrin. Qëllimi është që të jenë sa më efikas dhe profesional”, është thënë në përgjigjet e MKRS-së.
Poashtu për ngritjen e një institucioni të tillë, ende nuk është e qartë se çfarë buxheti do të jetë i mjaftueshëm, dhe sipas zyrtarëve të MKRS-së, një planifikim i tillë do të vjen kur të funksionalizohet institucioni, dhe buxheti do të përgatitet në bazë të kërkesave të planit vjetor.
Ndërkohë, deri sa po shënohen hapat e parë të themelimit të institucionit të Operës dhe Baletit të Kosovës, ende nuk dihet se pas funksionalizimit se ku do të vendoset kjo trupë, por se kur do të shijohet shfaqja e parë operistike, zyrtarë të MKRS-së kanë thënë se në proces të funksionalizimit, në vitin e ardhshëm, institucioni në bazë të planit vjetor do të ofroj për publikun kosovar programin operistik./ KultPlus.com
Presidentja Osmani udhëtoi për në Japoni për pjesëmarrje në ceremoninë hapëse të Lojërave Olimpike Tokio 2020 si dhe për takime bilaterale
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani ka udhëtuar për në Japoni, ku krahas shumë liderëve të tjerë botërorë do të jetë prezente në hapjen e Lojërave Olimpike Tokio 2020. Ajo poashtu, gjatë ditëve në vijim, do të zhvillojë një sërë takimesh bilaterale me përfaqësues të shtetit japonez. Kosova do të përfaqësohet me 11 sportistë në Lojërat Olimpike Tokio, ndërkaq Presidentja Osmani do t`i mbështesë ata nga afër.
Ajo ka përgëzuar sportistët kosovarë, duke uruar që secili nga ta të triumfojë në disiplinat përkatëse sportive.
Gjatë qëndrimit në Tokio, Presidentja Osmani së bashku me liderë të tjerë botërorë do të pritet nga Perandori Naruhito. Teksa në kuadër të takimeve bilaterale, zonja Osmani do të realizojë takime me kryeministrin e Japonisë, Yoshihide Suga, ministrin e jashtëm Toshimitsu Motegi, me përfaqësues të organizatave ekonomike e tregtare si dhe me përfaqësues të tjerë shtetëror./ KultPlus.com
Burri që shihni në fotografi është Kadri Sinamati nga Kukësi, bashkë me familjen e tij, e cila gjatë regjimit komunist u persekutua deri në përmasa tragjike.Sinamati në vitin 1941 u emërua sekretar i nënprefekturës së Drenicës, e cila funksiononte si pjesë e Prefekturës së Pejës. Me të marrë detyrën, Kadri Sinamati, pati një ide: T’i ndryshohej emri qytezës. Emri “Serbicë” ishte emër i imponuar nga sundimi i serb dhe meqë ky sundim kishte marrë fund, tani duhej gjetur një emër që do të reflektonte historinë dhe identitetin kombëtar të popullatës së Drenicës.
Po, cili emër meritonte të përzgjidhej?
Në ato vite, si pasojë e ndikimit të historiografisë së Rilindjes Kombëtare Shqiptare, por edhe të ideologjisë monarkiste të Zogut, në mesin e shqiptarëve, Skënderbeu ishte figura më e vlerësuar historike.
Kjo figurë u shkonte përshtati si nacionalistëve shqiptarë, ashtu edhe autoriteteve italiane, për shkak se raportet politike në mes shqiptarëve dhe italianëve, nën regjimin e Musolinit, shiheshin edhe si ringjallje e raporteve dhe aleancave që kishte pasur dikur Skënderbeu me shtetet italiane mesjetare, Venedikun, Napolin dhe Shtetin e Papatit. Në funksion të këtij perceptimi pragmatik politik, në vitin 1940, në Romë, u vendos shtatorja e Skënderbeut dhe një shesh mori emrin “Piazza Skanderbeg”. Inaugurimin e sheshit e bëri vetë Benito Musolini. Sheshi, edhe sot, ka të njëjtin emër dhe shtatorja e Skënderbeut përbën një nga atraksionet turistike për turistët që udhëtojnë në Romë.
Në kontekstin e këtij valorizimi të madh që i bëhej Skënderbeut në vitet e pushtetit italian, Sinamati nuk e kishte të vështirë të gjejë emrin e duhur për qytezën e vogël në zemër të Drenicës. Dhe emri që ai kishte në mendje ishte Skënderaj. Si nacionalist që ishte, Sinamati nuk dëshironte që emri të kishte prapashtesën turke “beg” dhe të quhej Skënderbeg, por prapashtesën “aj” të gegnishtes, me të cilën emri merrte formën Skënderaj. Ideja për emrin e ri të qytezës, iu propozua qeverisë së Tiranës, e cila e miratoi menjëherë dhe më 28 nëntor të vitit 1942, në Ditën e Pavarësisë së Shqipërisë, në qytezën që tani quhej Skënderaj, u ngrit për herë të parë flamuri kombëtar shqiptar./ KultPlus.com
Mësohet se sopranoja e talentuar Elbenita Kajtazi, ka nisur provat për shfaqjen e saj të radhës.
Artistja shqiptare do të marrë pjesë në dy koncerte “Salzburger Festspiele | Salzburg Festival”, të cilat mbahen më 24 dhe 25 korrik 2021 në Austri.
“Ndjehem jashtëzakonisht e lumtur që jam pjesë e këtij festivali, në mesin e emrave botërorë që do këndojnë këtë edicion. Ju faleminderit shumë për përkrahjen!”, – shkruan Kajtazi në rrjete sociale. /Albinfo.ch/ KultPlus.com
As bora nuk asht e bardhë në këtë muzg. Gjindja me kambë të randa vrapon kah dritaret e tingullit.
Në sallën e koncertit edhe diktatorët marrin vesh masën e instrumentave.
Ndëgjuesit veshë-imët mbyllën sytë e kapën currila pullazesh të lashta, djegie qytetesh e drush të thata. Në tempon e dytë gzhatshëm era përkuli grurin deri në tokë.
Në sallën e koncertit edhe dirigjenti symbyllë s’pau tjetër pos tingujsh të ndezun mbrenda nji rrotulle terri. / KultPlus.com
‘’PlayFest’’ së shpejti do të sjell workshopin e radhës ku pjesë e tij do të jenë dy artistet nga Ferizaji, Pranvera Sylejmani dhe Bardha Goga, përcjellë KultPlus.
Një përzierje e hijshme mes një bisede dhe një seminari interaktiv duket se është thelbi i artdashësve të cilët do të kenë rastin të jenë pjesë e kësaj punëtorie që do të hapet me datë: 05.08.2021.
Punëtoria do të filloj në orën 16:00 dhe do të mbahet në parkun ‘Liria’ në Ferizaj.
‘’Playfest’’ përmes një postimi në rrjetin social Facebook, ka bërë të ditur edhe disa informacione mbi këto dy artiste:
Pranvera Sylejmani, një artiste e pasionuar gjithmonë duke krijuar dhe ndarë njohuritë e saj të artit me të tjerët. Pranvera është gjithashtu pjesë e MuralFest Kosovo si Menaxhere Artistike ku puna e saj krijuese ka ndikuar aq shumë duke e ndriçuar qytetin e Ferizaj me ngjyra të bukura dhe vepra kreative. Më 5 gusht së bashku me Pranverën ne do të ofrojmë një punëtori interaktive me temën: Vizato ëndrrën tënde!
Bardha Goga, artdashëse dhe aktiviste, ku zbulon artin përmes fotografisë, në aktivitetet e saj të shumta si fotografe gjithmonë mesazhet që përcjell prezantojnë kritikën dhe të bukurën, një gërshetim që përçon mesazhin e duhur në shoqëri. Jemi të kënaqur që kemi Bardhën në Playfest kësaj here do të elaborojë një punëtori për fotografinë me temën: Historia e Fotografisë Shqiptare.
Nga filmat komedi dhe romancë si: “He’s All That” dhe “Resort to Love”, platforma Netflix i ka disa projekte gati për t’i lansuar, që përkojnë me të gjitha shijet e të pasionuarve pas historive romantike. Por mendohet se filmi “The Last Letter from Your Lover” do të veçohet nga të gjithë.
Fillimisht për shkak të temës që e trajton që e bënë atë një projekt të parezistueshëm për ta shikuar, mënyrës së realizimit ku kryepersonazhet kthehen prapa në kohë, dhe pastaj për shkak të kastës së aktorëve yje të përfshirë në të.
I bazuar në romanin me të njëjtin emër të autores Jojo Moyes, “The Last Letter from Your Lover” e sjell historinë e një gazetareje, Ellie, e cila duke i hulumtuar disa letra të dashurisë të cilat e zbulojnë një aferë dashurie e cila kishte ndodhur në vitet ’60, përfundon duke u përfshirë edhe vet në një histori dashurie të bukur.
Në rolet kryesore të filmit vijnë yjet si: Shailene Woodley dhe Felicity Jones, të cilat po ashtu shërbejnë si producente të kësaj drame romantike, dhe aktorët: Callum Turner, Nabhaan Rizwan, Joe Alwyn, Ncuti Gatwa, Diana Kent dhe Ben Cross.
Filmi që është prodhim i Netflixit do të debutoj në platformën e famshme më 23 korrik të këtij viti. / Koha.net / KultPlus.com
Muzeu Kombëtar i përgjimeve “Shtëpia me gjethe” dhe Agjencia e Lajmeve KosovaPress, pasditen e sotme mbajtën akademi kushtuar shkrimtarit, Sulejman Krasniqi.
Në përvjetorin e dhjetë të vdekjes së tij, drejtoresha e Agjencisë së Lajmeve-KosovaPress, Suzana Hashani ka thënë se Sulejman Krasniqi ishte përfaqësues dhe mbrojtës i vlerave historike shqiptare.
“Shkrimtari që shkruajti histori u bë vet histori. Jemi krenar dhe shumë të lumtur që u jetësua veprimtaria e tij, duke qenë tashmë Kosova e çliruar”, u shpreh ajo.
Zëdhënësi i muzeut, Fabio Tosko tha se humbja se humbja e tij është e madhe edhe për letërsinë shqipe.
“Shumica e njerëzve mund të kenë dëgjuar emrin e Sulejman Krasniqit, por jo të gjithë i njohin dramat e jetës së tij, që e mbajti mbi shpinë për vite me radhë. Sulejman Krasniqi provoi përndjekjen e rreptë. Por sigurisht ai nuk rreshti asnjëherë së dashti Shqipërinë”, tha ai.
Sulejman Krasniqi, është i njohur ndryshe si Balzaku i letrave shqipe. Ai u burgos nga regjimi serb për veprimtarinë e tij patriotike, ndërsa në vitin 1958 u arratis drejt Shqipërisë, ku kreu studimet e larta pranë Universitetit të Tiranës. Krasniqi vdiq me 16 korrik të vitit 2011. / rtklive.com / KultPlus.com
Është publikuar traileri i vazhdimit të radhës së komedisë romantike të titulluar “The Kissing Booth 3”, me ç’rast kryepersonazhet si: Elle, Noah dhe Lee, e huazojnë shtëpinë e pushimeve të prindërve të tyre për të organizuar një ndejë verore me shoqëri, që njëkohësisht do të jetë hera e fundit që tre do të jenë së bashku, shkruan KultPlus.
Elle e cila sapo ka diplomuar nga shkolla e mesme, ndihet në presion për të vendosur se ku dëshiron t’i vazhdojë studimet tutje, në Harvard me të dashurin e saj Noah, apo në UC Barkley me mikun e saj të ngushtë Lee.
Ndërsa, në këtë film pjesë janë edhe dy personazhet e reja nga vazhdimi i dytë, Chloe, vjen në rolin e mikeshës së afërt së cilës Noah ia beson të gjitha sekretet, dhe Marko, djaloshi i cili bie në dashuri me protagonisten Elle dhe i cili është i sigurt se ai është personi i duhur për të.
Në këtë vazhdim rolet e përsëritura vijnë nga aktorët: Joey King, Jacob Elordi, Joel Courtney, Maisie Richardson-Sellers dhe Taylor Zakhar-Perez.
“The Kissing Booth 3”, do të lansohet në platformën Netflix më 11 gusht të këtij viti. / KultPlus.com
Aktorja e njohur hollywoodian, Viola Davis, do ta publikojë një libër kujtimesh vitin e ardhshëm.
Ylli 55-vjeçar i kinematografisë ka bërë të ditur se do ta publikojë librin me titull, “Finding Me”, më 19 prill 2022 përmes shtëpisë botuese “HarperOne”. Libri e rrëfen historinë e ngritjes së saj, nga një fëmijë i rritur në një familje të varfër dhe të dhunshme në Rhode Island, në shndërrimin e një prej aktoreve më të suksesshme dhe të kërkuara në botë.
“Unë besoj se tregimet tona dhe guximi për t’i ndarë ato me publikun, janë mjeti më i fuqishëm që e posedojmë. Kjo është historia e jetës sime, e rrëfyer drejtë dhe pa rezerva”, ka deklaruar Davis përmes një komunikate për media.
“Finding Me” do të publikohet në bashkëpunim edhe me shtëpinë e botimeve “Ebony Magazine Publishing”.
Botuesja dhe drejtoresha e shtëpisë “HarperOne”, Judith Curr, tha përmes një tjetër komunikate: “Viola Davis është një rrëfyese e fuqishme e së vërtetës, përmes punës së saj në skenë, ekran por edhe në jetë. Mezi pres të punojë me të në realizimin e këtij libri, i cili në mënyrë të fuqishme i zbulon rreziqet me të cilat përballet një grua afrikano-amerikane, e cila e jeton jetën me një talent të jashtëzakonshëm dhe aftësi të mahnitshme”.
Ndërkohë, në të kaluarën Viola Davis ka treguar se kur flet me vajzën e saj 8-vjeçare, Genesis, ajo është gjithmonë e sinqertë për të kaluarën e saj dhe të gjitha gjërat që i ka përjetuar në jetë.
Ylli i filmit “Ma Rainey’s Black Bottom” thotë se mundohet t’ia kujtojë së bijës, se teksa rritet ajo patjetër do t’i bëjë disa gabime trashanike në jetë.
Davis rikthehet shumë shpejt në ekran të madh me filmin e mbushur me aktorë yje, “The Suicide Squad 2”, i cili fillon së shfaquri nga 6 gushti i këtij viti. / koha.net / KultPlus.com
Liverpulit në Mbretërinë e Bashkuar iu hoq statusi i Trashëgimisë Botërore, pasi një komitet i Kombeve të Bashkuara konstatoi se zhvillimet atje e kërcënojnë vlerën e qytetit.
Vendimi u mor pas një votimi të fshehtë nga komiteti i UNESCO-s në një takim në Kinë.
UNESCO – agjenci për kulturë, arsim dhe shkencë e Kombeve të Bashkuara – tha se zhvillimet e reja, përfshirë stadiumin e ri të planifikuar të klubit futbollistik Everton, kanë rezultuar me një “përkeqësim serioz” të qytetit historik.
Kryetarja e bashkisë së qytetit tha se vendimi është “i pakuptueshëm”.
“Lokacioni ynë i Trashëgimisë Botërore nuk ka qenë kurrë në gjendje më të mirë”, tha Joanne Anderson.
Ajo tha se do të bisedojë me Qeverinë britanike për të parë nëse qyteti mund ta apelojë vendimin, i cili, sipas saj, vjen “një dekadë pasi UNESCO e vizitoi për herë të fundit Liverpulin”.
Qeveria tha se është “jashtëzakonisht e zhgënjyer” dhe se beson se Liverpuli ende e meriton statusin e tij të Trashëgimisë Botërore, “marrë parasysh rolin e rëndësishëm që doket historike dhe qyteti kanë luajtur gjatë gjithë historisë”.
Liverpulit i është dhënë statusi i Trashëgimisë Botërore në vitin 2004.
Ai është vendi i tretë që e humb atë, prejse ka nisur përpilimi i listës në vitin 1978.
Shenjtërorja arabe Oryx në Oman e ka humbur në vitin 2007, ndërsa Lugina Dresden Elbe në Gjermani më 2009. / Express / KultPlus.com
Shkrimtari portugez dhe laureat i çmimit “Nobel”, Hoze Saramago, mbetet ndër shkrimtarët më të shquar të shekullit XX.
Saramago, nuk reshti kurrë, gjatë gjithë punës së tij, të rishqyrtonte sipas mënyrës së vet, historinë e Portugalisë. Lindur në 1922, ky shkrimtar i vonë (i kishte kaluar të pesëdhjetat, kur përjetoi sukseset e para të mëdha), i përket letërsisë së lindur nga “Revolucioni i Karafilave”, që përfundoi, në 1974, i regjimit salazarist. “Ringritur nga toka”, të cilën e botoi në vitin 1980, e merr frymëzimin nga mistika e “ëndrrës së bukur të prillit”. Në roman, shkrimtari rrëfen mjerimin e fshatarëve pa tokë, të punësuar si punëtorë me mëditje në prona të mëdha.
Nuk duhet harruar origjina e Saramagos, bir fshatarësh të varfër, ai është autodidakt, diploma e vetme e të cilit, është ajo e bravandreqësit, zanat që e praktikoi për tri vjet, para se të bëhej gazetar. Për vite të tëra, bëri fushatë në fshehtësi, për Partinë Komuniste. Herë pas here, botoi disa libra, romane, një përmbledhje poezish. Asgjë shumë e rëndësishme. Duheshin pritur vitet 1980, që të merrte famë me “Zoti pinguin” dhe, mbi të gjitha, “Viti i vdekjes së Rikardo Reisit”. Në këtë roman, Saramago ringjall figurën mitike të Fernando Pesoas.
@Rita Barros/Getty Images
Kritikët vlerësojnë njohuritë, artin e rrëfimit dhe fantazinë e shkrimtarit. Veçse, do jetë skandali ai që prek publikun e gjerë. Në vitin 1991, “Ungjilli sipas Jezu Krishtit”, ikonthyesi i autorit, u kritikua nga “L’Osservatore Romano”, organ zyrtar shtypi i Vatikanit, i cili e gjykonte “vizionin e tij në thelb antifetar”. Shkrimtari i lexon Ungjijtë në mënyrën e tij dhe pohon se Jezui ishte dashnori i Mari Magdalenës. Gjithashtu, ai e paraqet Jezusin si lodrën e një Perëndie, që, i irrituar sepse sundon vetëm mbi popullin hebre, dëshiron të shtrihet në të gjithë botën. Polemika u bë një çështje shtetërore. Sipas një ministri portugez, shkrimtari sulmoi “trashëgiminë fetare kombëtare”. Pas këtij skandali, Saramago u largua nga vendi dhe u vendos në ishullin Lanzarote, në arkipelagun spanjoll të Kanaries.
Nëse ai tronditi katolikët e Portugalisë dhe Spanjës, poshtërimi volterian i portugezëve ishte për shijen e jurisë “Nobel”. Hoze Saramago mori në vitin 1998, çmimin prestigjioz, Akademia Suedeze, sqaronte në shkrimet e tij, se vepra e shkrimtarit “bëri të prekshëm një realitet të largët, falë parabolave imagjinare, dhembshurisë dhe ironisë”. Kur mësoi se mori Nobelin, shkrimtari qesëndisi: “Është njëlloj si “Miss Portugalia”, vitin tjetër do ta kemi harruar”.
Për vite me radhë, ky lexues i apasionuar i Montenjit, Servantesit dhe Kafkës, ushqente rregullisht një blog, në të cilin nuk i përtypte kurrë fjalët. Mbrojtës i çështjes palestineze, ai denonconte vazhdimisht politikën e Izraelit në territoret e okupuara. Madje, Saramago nuk hezitoi të sfidonte as ish-kreun e qeverisë italiane, Silvio Berlusconi, duke e quajtur atë “një kriminel”. Saramago blogeri, shprehte përmes internetit misionin që ai mendonte se ishte ai i shkrimtarit: të bënte një fjalim për gjendjen e botës. Si ateist pati probleme me qeverinë portugeze, që refuzoi ta paraqiste “Unigjillin sipas Jezu Krishtit” në Çmimin Letrar Europian. I parespektuar ndaj autoriteteve dhe thellësisht i mbushur me humanizëm, Saramago krijoi një prozë unike, të krijuar me një lloj dialogu të vazhdueshëm të brendshëm, në të cilin nuk kanë vend pengesat më të ngurta të shenjave të pikësimit.
Ishte falë një presjeje, që Hoze Saramago u bë shkrimtar i madh. Në fillim të viteve 1980, kur ishte mbi të pesëdhjetat, ndërsa shkruante një roman për fshatarët e Alentejos (Portugali), rajonin e origjinës, arriti të gjente stilin e tij.
“Po shkruaja një roman si të tjerët. Papritmas, në faqen 24 ose 25, pa e pasur mendjen, pa menduar, pa marrë një vendim, fillova të shkruaj me atë që është bërë mënyra ime e të rrëfyerit personal, kjo shkrirje e stilit të drejtpërdrejtë dhe të tërthortë, pikësimi u reduktua në pikë dhe në presje. Besoj se ky stil nuk do të kishte lindur, nëse libri nuk do kishte filluar nga diçka që e kisha dëgjuar më parë. Duhej të gjenim një ton, një mënyrë për të transkriptuar ritmin, muzikën e fjalës që themi, jo atë që shkruajmë. Më pas, rimora njëzet faqet e para për t’i rishkruar”.
Çelësi i stilit të këtij ish-bravandreqësi janë dialogët, që ndërthuren në një prozë kompakte. Ata prezantohen nga një presje, e ndjekur nga një shkronjë e madhe që tregon ndryshimin e folësve. Ka shkruar vepra të ndryshme, ndër të cilat “Le të ulërijmë”, “Tjetri si unë”, “Kaini” etj. Ligjërimi në veprat e Saramagos, rrjedh vazhdimisht në një masë harmonike fjalësh që marrin, faqe pas faqeje, strukturën konkrete të një ndërtese kryelartë dhe ndoshta, vështirësisht të pranueshme. Shkrimtari portugez vdiq në moshën 87-vjeçare./Konica.al / KultPlus.com
H. D. – A e keni njohtë Martin Camajn dhe çfarë marrëdhëniesh keni pas me të? Çfarë ideje keni për krijimtarinë e tij letrare?
I. K. – Kam pasur fatin ta takoj për herë të parë Martin Camajn, në tetor të vitit 1981, në Frankfurt. Pas mbarimit të një konference shtypi, m’u afrua një burrë i pashëm, i cili, pasi më foli shqip, tha emrin e vet: Martin Camaj. E njihja, pa dyshim, nëpërmjet revistës “Shejzat” të Koliqit dhe atij iu bë qejfi që ia thashë këtë. Biseduam një copë herë në këmbë, midis zhurmimít të zakonshëm te një mjedisi të tillë. Pas vendosjes sime në Paris, një mik i përbashkët gjerman, Werner Daum, që kishte qenë diplomat në Tiranë, më solli të falat e Martin Camajt, si dhe dëshirën e tij për t’u takuar përsëri, në kushte fare të tjera tani. Për fat, sapo kisha lexuar dy novelat e tij të gjata “Rrungajat e marsit” dhe “Pishtarët e natës”, të cilat më kishin pëlqyer mjaft dhe Werner Daum më tha se ishte i lumtur t`ia njoftonte këtë gjë Camajt, baslıkë me kënaqësinë time për t’iu përgjigjur ftesës së tij. E lamë takimin pas disa javësh,’ngaqë do të ndodhesha në Munih, ku ai banonte, në një forum ndërkombëtar shkrimtarësh. Isha i ftuar për drekë në shtëpinë e tij bashkë me Daum-in. E prisja me padurim këtë takim, kur vetëm disa ditë përpara tij, erdhi lajmi i pikëllueshëm se Martin Camaj nuk ishte më i kësaj bote. Eshtë një nga shkrimtarët më të mirë të kombit shqiptar, me po atë vlerë në prozë sikurse në poezi, dy hapësira të mëdha, me të cilat ai u përpoq të zëvendësonte atdheun e munguar. Ishte po aq i fisëm në veprën e tij, sa edhe në vizionin për raportet njerëzore brenda familjes së shkrimtarëve. Këto të fundit, për fat të keq, vazhdojnë të jenë kaq munguese në jetën tonë.
Kadare, intervistë me ” Hylli i Dritès”./ KultPlus.com
Një ndër autorët shqiptarë, i cili për fat të keq nuk vlerësohet aq sa duhet, është Petro Marko i cili një herë e një kohë, takohej me laureatin e çmimit Nobel për Letërsi, shkrimtarin e madh Ernest Hemingway.
Në artikullin “Shkrimtari, që do njeriun dhe vdes për të, shkruan mirë…”, marrë nga parathënia e librit “Për kë bie këmbana”, botim i shtëpisë botuese “Ombra GVG”, Petro Marko shkruan:
“…U njoha me Heminguejin në Valencia, në Kongresin e Shkrimtarëve më të shquar të botës, si: Pablo Neruda, Nikolas Giljen, Andre Marlo, Nekse, Ana Serges, Luvdig Ren, Aleksej Tolstoj, Rafael Alberti, Atonia Maçado e të tjerë. Ky dukej më i gjalli. Unë për herë të parë i shikoja dhe u dëgjoja emrin këtyre kolosëve të letërsisë bashkëkohore, të cilët, me mendimet dhe shkrimet e tyre, i dhanë një hapësirë më humane, më internacionale dhe socialiste letërsisë dhe artit botëror.
Isha kureshtar për këtë njeri, trupmadh dhe të ngarkuar me kamera (se xhironte filma për zhurnalet e kinemave të botës dhe i shiste për t’i ardhur në ndihmë Republikës), të ngarkuar me bomba, me dylbi, me pistoleta, aq sa një shkrimtar tjetër i njohur i tha:
– Si shumë t’i rëndojnë supet hekurat që mban!
– Më shumë mi rëndojnë mendimet se hekurat, – iu përgjigj Ernest Heminguej.
Kur lexova romanin e tij u mahnita, prandaj nisa dhe unë të shkruaja romanin ‘Hasta la vista’. Kur u botua, i dërgova edhe atij një kopje, ku i shkruajta: ‘I frymëzuar thellë dhe i nxitur nga romani juaj ‘Për kë bie këmbana’, kushtuar vullnetarëve amerikanë, që ranë në Spanjë, unë shkrova këtë roman modest, kushtuar shqiptarëve që ranë në Spanjë’.
Pas dy a tre muajsh, mora një kartë postale. E hapa dhe lexova këto fjalë të Heminguejit, shkruar në gjuhën spanjolle: ‘I dashur Pedro, mora romanin tuaj dhe ju falenderoj. Mjerisht, unë nuk e lexoj dot, se nuk e di gjuhën tuaj. Vetëm për një gjë jam i sigurt: shkrimtari, që e do njeriun dhe vdes për të, shkruan mirë…’”. /KultPlus.com
Komiteti i “UNESCO”-s për Trashëgiminë Botërore kërkon ndërprerjen urgjente të punimeve në Bypass-in e Gjirokastrës. Rezoluta vë në dukje se një informacion i dërguar nga një palë e tretë, jo nga qeveria shqiptare “skicon një situatë shumë shqetësuese të projektit”.
Ata theksojnë se, sipas dëshmive, projekti do të ketë një “ndikim negativ në vlerat e zonës”. Në janar të 2021-shit, qeveria paraqiti një kërkesë për rishikimin e një propozimi të rihartuar për projektin e Bypass-it.
“UNESCO” kërkoi informacion shtesë, por qeveria shqiptare nuk arriti t’i përgjigjej. Së shpejti pritet që të vijë edhe një mision monitorimi për të vlerësuar nëse ndërhyrjet kanë dëmtuar “vlerat e trashëgimisë kulturore”.
“UNESCO” i rekomandoi Shqipërisë që të ndalojë këtë projekt derisa një mision të vlerësojë ndikimin e tij në vlerat universale të zonës dhe të bëjë rekomandime e duhura.
Ky vendim është botuar në projekt-rezolutë para Sesionit të 44-të të takimit të Komitetit të Trashëgimisë Botërore, që zhvillohet midis 16 dhe 31 korrik në Kinë./ Abcnews.al / KultPlus.com
Njohja e pavarësisë së Kosovës nga Greqia do të ishte dëshmi që Athina është e gatshme ta luajë një rol udhëheqës rajonal në Ballkan, ka thënë kryeministri i Kosovës Albin Kurti, në një intervistë për gazetën greke, “To Vima”.
Kurti, i cili së fundmi ishte në Athinë për konferencën e “The Economist” dhe pati një takim të shkurtër me kryeministrin grek Kyriakos Mitsotakis, është qartazi kundër një shkëmbimi territorial me Serbinë dhe kundër rivendosjes së kufijve në Ballkan. Ai gjithashtu thekson se statusi i Kosovës është vendosur përgjithmonë dhe se dialogu me Beogradin ka të bëjë vetëm me marrëdhënien e ardhshme midis dy vendeve, shkruan “To Vima”.
Intervista e plotë:
“To Vima”: Kosova kaloi një periudhë të paqëndrueshme politike me zgjedhje të njëpasnjëshme, por duket se tani ka një qeveri të qëndrueshme. Cilat janë prioritetet tuaja kryesore si në aspektin e brendshëm ashtu edhe në atë të jashtëm? Sa i madh është problemi i korrupsionit?
Ne kemi qenë të fokusuar në dy prioritete themelore dhe më urgjente. Prioriteti i parë ishte fokusimi në menaxhimin e pandemisë me qëllim minimizimin e pasojave në shëndetin publik. Si rezultat, në 100 ditët e fundit, falë masave të duhura kundër COVID-19, përgjigjes së shkëlqyeshme nga qytetarët dhe vaksinimit masiv, numri i rasteve të reja ka rënë për 99%, numri i rasteve aktive për 97% dhe numri i hospitalizimeve për 86%.
Krahas kësaj, reformat tona në sistemin e drejtësisë, lufta kundër korrupsionit dhe ruajtja e fondeve publike kanë pasur ndikim pozitiv në rritjen e besimit të qytetarëve në institucionet publike. Në frontin ekonomik, në pesë muajt e parë të këtij viti kemi shënuar disa rezultate shumë pozitive dhe premtuese. Aktiviteti ynë ekonomik është rritur për 15%, të ardhurat e buxhetit tonë për 30%, eksportet për 66% dhe për këtë vit ne parashikojmë rritje ekonomike për 7.9%. Ne gjithashtu kemi hartuar një pako të ringjalljes ekonomike me 1.1 miliardë euro kontribute në ekonominë tonë.
“To Vima”: Bisedimet janë intensifikuar midis Serbisë dhe Kosovës në kontekstin e dialogut Beograd – Prishtinë, të lehtësuar nga BE-ja. A ka pasur progres kohët e fundit në këto bisedime? A është larguar nga tryeza e bisedimeve skenari i shkëmbimit territorial?
Kosova kërkon t’i zgjidhë çështjet e pazgjidhura me fqinjët përmes dialogut. Ne do të kemi mundësi t’i rregullojmë marrëdhëniet në Ballkan vetëm me një dialog parimor dhe të përgatitur mirë, të bazuar në vlerat evropiane. Pavarësia e Kosovës është trembëdhjetëvjeçare. Që nga vendimi i Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë në vitin 2010, që vërtetoi faktin se deklarata e pavarësisë së Kosovës nuk kishte shkelur të drejtën ndërkombëtare, debati për shtetet është mbyllur.Unë nuk do të diskutoj statusin e Kosovës, as integritetin tonë territorial. Është çështje e zgjidhur. Nuk mund të lejojmë ringjalljen e projekteve të dështuara për shkëmbimin territorial e as të atyre për bosnjëzimin e Kosovës. Serbia tani duhet të distancohet nga regjimi i Millosheviqit dhe të mos insistojë që në një farë mënyre të vazhdojë t’i arrijë qëllimet e vjetra, me mjete të reja. Tema e vetme është marrëdhënia ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.
“To Vima”: Ballkani duket se është kthyer në vëmendjen e të gjithë akterëve të mëdhenj globalë dhe më e rëndësishmja në vëmendjen e Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Megjithatë, pas publikimit të non-papers që flasin madje edhe për rivendosjen e kufijve në rajon përgjatë vijave etnike, janë paraqitur disa skenarë. Si u përgjigjeni atyre që shqetësohen për mundësinë e një Shqipërie të madhe? A jeni kundër këtyre skenarëve apo do t’i konsideronit në rrethana specifike? A nuk është mundësia e një “Schengen-i Ballkanik” çështje më reale dhe konstruktive për të nxitur bashkëpunimin rajonal?
Unë vazhdoj të besoj se përgjigja më e mirë ndaj të gjitha këtyre “Non Papers” është “No comment” sepse përmes përgjigjeve, ato po përpiqet të sjellen në jetë. Ne duhet të shkojmë drejt integrimit evropian dhe euro-atlantik. Kosova nuk ka dilema. BE dhe NATO janë vlera tonat ashtu edhe destinacion i yni. Duke ditur që korniza aktuale rajonale nuk mund të na përgatitë për pranim në BE, në Samitin e Tiranës unë kam propozuar që të përditësojmë CEFTA-n në SEFTA (Marrëveshja e Tregtisë së Lirë e Evropës Juglindore) bazuar në modelin EFTA – EEA, që do të lartësonte të gjithë rajonin dhe do të kapërcente pengesat aktuale. Ne sigurisht se shpresojmë që Komisioni Evropian mund ta konsiderojë seriozisht këtë propozim dhe të fillojë dialogun që do të çonte në rezultate konkrete. Ne jemi të bindur se nëse ecim së bashku në këtë rrugë, atëherë do të jemi në gjendje të adresojmë shumë sfida dhe të arrijmë objektivin tonë të përbashkët.
“To Vima”: Së fundmi, ministri i Jashtëm i Greqisë, Dendias, vizitoi Prishtinën. Zyra juaj ndërlidhëse në Athinë është avancuar, por ende mungon njohja zyrtare diplomatike. A jeni optimist që kjo do të ndodhë, a jeni në bisedime me palën greke për këtë? A ka ndonjë afat kohor?
Ne i jemi mirënjohës Greqisë për mbështetjen e saj dhe qëndrimin pozitiv ndaj Republikës së Kosovës në proceset e integrimit si në rajon ashtu edhe Evropë. Ne e vlerësojmë shumë qëndrimin konstruktiv ndaj vendit tonë, qëndrim të cilin Greqia e ka dëshmuar përsëri me mbështetjen e dhënë në favor të liberalizimit të vizave për qytetarët e Kosovës. Greqia duhet të jetë me popullin e Kosovës dhe të ofrojë mbështetjen e saj. Greqia dhe Kosova duhet të forcojnë marrëdhëniet e tyre të pavarura për shkak të historisë së gjatë të përbashkët, qëllimit të përbashkët të stabilitetit dhe paqes në Ballkan dhe të ardhmes së gjatë të përbashkët.
“To Vima:” Përveç njohjes, cilat janë fushat kryesore në të cilat Athina dhe Prishtina mund të bashkëpunojnë qoftë në aspektin dypalësh ashtu edhe në atë rajonal? A e shihni Greqinë si vend që mund t’ju ofrojë asistencën e nevojshme teknike në rrugën tuaj drejt integrimit në BE? A jeni i shqetësuar se marrëdhëniet e ngushta të Turqisë me Kosovën mund të pengojnë bashkëpunimin me Greqinë?
Kosova dëshiron të ndërtojë mbi lidhjet historike midis popujve tanë dhe të forcojë marrëdhëniet vëllazërore afatgjata me Greqinë, një element i rëndësishëm i stabilitetit rajonal afatgjatë. Ne e vlerësojmë shumë mbështetjen e Greqisë. Duke pasur parasysh peshën e Greqisë në rajon, si dhe frymën e bashkëpunimit në rajon, ne do ta mirëprisnim vendimin për njohjen e Kosovës. Njohja do të ishte dëshmi thelbësore e rolit udhëheqës në rajon që Greqia duhet të ketë. Marrëdhëniet ekonomike Kosovë-Greqi janë duke u forcuar. Kjo dëshmohet nga forumi virtual ekonomik i organizuar nga dy MPJ-të përkatëse në muajin prill të vitit 2021. Ka ende hapësirë për rritjen e shkëmbimeve tregtare midis dy vendeve. / Express / KultPlus.com
