“Chamber Fest Durrës” në edicionin e 16 po zhvillon mbrëmjet e tij koncertore në Muzeun Arkeologjik të Durrësit. Vendi ku të pranishmit shijojnë muzikën, që luhet nga artistë shqiptarë dhe të huaj.
Me një program të pasur me vepra të autorëve të njohur botërorë dhe shqiptarë, Festivali Ndërkombëtar i Muzikës së Dhomës “Chamber Fest Durrës”’ nisi këtë vit më 4 korrik dhe deri tani janë zhvilluar 5 koncerte, ndërsa në programin e tij janë dhe tre të tjerë.
Festivali Ndërkombëtar i Muzikës së Dhomës përfundon më datë 24 korrik dhe edicioni i 16 organizohet në qytetin bregdetar nga violinistja e njohur Nevila Kalaja Herczegh, me shoqatën “Arti dhe kultura italo-shqiptare”. Për të 16 herë ky festival rikthehet në qytetin e Durrësit me një pjesëmarrje të artistëve nga Franca, Italia, Gjermania, Austria e Shqipëria, dhe drejtuesja e festivalit violinistja e njohur Nevila Kalaja Herczegh shprehet se të gjitha koncertet zhvillohen te Muzeu Arkeologjik në Durrës. Sipas saj, ky është viti i 16 që festivali zhvillohet dhe është një eksperiencë e përsëritur, por këtë vit ndryshojnë koordinatat e artistëve.
Ajo thotë se me rëndësi ka dhe niveli artistik, por në edicionin e 16 ka më shumë pjesëmarrje të të rinjve. “Publiku e mirëpriti festivalin sepse di nivelin artistik, etj. Këtë vit është një pjesëmarrje më e madhe e studentëve, e pjesës së re të ansambleve të dhomës këtë vit në festival. Nëse kanë qenë në një koncert prezent, këtë vit janë tre koncerte që janë prezent studentët e Universitetit të Arteve”, tregon mes të tjerave drejtoresha artistike Nevila Kalaja.
Festivali muzikor
Festivali Ndërkombëtar i Muzikës së Dhomës përfundon më 24 korrik dhe në sallën e muzeut arkeologjik kombëtar janë programuar edhe tre koncerte të tjerë me instrumentistë vendas dhe të huaj. Mes koncerteve që janë zhvilluar deri tani, në koncertin e Orkestrës së Studentëve të Universitetit të Arteve ishte dhe pjesëmarrja e instrumentistëve të Wiener Kammersymphonie nën drejtimin e Luciano Condina. Andre Jollivet-koncert për flaut e orkestër harqesh, ishte premierë absolute në Shqipëri(fragment nga koha e tretë).
Një koncert Matteo de Francesco dhe Orkestra e Harqeve e Universitetit të Tiranës nën drejtimin e Marco Bossi. Një tjetër mbrëmje ishte po me Orkestrën e Harqeve të UA nën drejtimin e Marco Bossi. Solistë Matteo de Francesco në flaut, Nevila Kalaja Herczegh violinë dhe Arben Llozi në violë. Në program vepra nga Shostakovic, Jollivet e Dvorzhak. Kuarteti”Scampis” gjithashtu u prezantua në “Chamber Fest 2021”, për të vijuar dhe më koncerte të tjerë, ku këtë mbrëmje është koncerti i artistëve italianë, kuarteti “EOS”. Festivali Ndërkombëtar i Muzikës së Dhomës u krijua pikërisht me qëllimin për të siguruar një vazhdueshmëri jo vetëm në njohjen e kulturave të ndryshme nëpërmjet artistëve të ardhur nga Italia, Austria, Franca, Greqia, Zvicra, Kosova, etj, por edhe me dëshirën e madhe për t`u ballafaquar me këto kultura. /sot/ KultPlus.com
Muzeu më i madh i astronomisë në botë po hapet në Shangai dhe forma e tij komplekse është hartuar për të pasqyruar gjeometrinë e kozmosit.
Pa vija të drejta ose kënde të drejta të përdorura, struktura formohet nga tre harqe të mbivendosur që aludojnë në orbitat e trupave qiellorë, transmeton KultPlus.
Muzeu i astronomisë që do të hapet të premten në Shanghai me 420,000 metra katrorë, një degë e Muzeut të Shkencës dhe Teknologjisë së Shangait, do të strehojë ekspozita, një planetar, një observator dhe një teleskop diellor të gjatë 78 metra. Ajo u konceptua nga firma amerikane Ennead Architects, e cila në vitin 2014 fitoi një konkurs ndërkombëtar për të dizajnuar ndërtesën.
“Ne me të vërtetë menduam se mund të shfrytëzonim arkitekturën për të sjellë një ndikim të jashtëzakonshëm në tërë këtë përvojë”, tha projektuesi kryesor dhe partneri Thomas J. Wong në një intervistë me video. “Ndërtesa ka për qëllim të jetë ky mishërim i arkitekturës së frymëzuar astronomikisht”, shkruan CNN, transmeton KultPlus.
Duke paraprirë muret e drejtë në favor të vijave të harkimit, Wong dhe ekipi i tij shpresuan të tregojnë se gjithçka në univers është në lëvizje të vazhdueshme dhe drejtohet nga një varg forcash. Sipas Wong, ata gjithashtu u ndikuan nga “problemi me tre trupa”, pyetja ende e pazgjidhur se si të llogaritet matematikisht lëvizja e tre entiteteve qiellore – si planetët, hënat ose yjet – bazuar në marrëdhëniet e tyre gravitacionale te një tjetër. Ndërsa kjo llogaritje mund të kryhet me dy trupa qiellorë, shtigjet bëhen të vështira dhe të paparashikueshme me tre.
“Arsyeja pse menduam se problemi me tre trupa ishte interesant është sepse është një grup kompleks orbitash”, shpjegoi Wong. “Këto janë marrëdhënie dinamike, në krahasim me një rreth të thjeshtë përreth qendrës. Dhe kjo ishte pjesë e qëllimit (të modelit) – për të kapur atë kompleksitet”. Në modelin e Wong, enigma kozmike përkthehet në tre forma harkore: një okulus, sferë dhe kupolë e përmbysur, duke iu referuar diellit, hënës dhe yjeve, përkatësisht. Secila strehon një tërheqje të rëndësishme të vizitorëve ose funksion të dizajnit.
Vizitorët së pari ndeshen me okulusin, i cili hapet mbi hyrjen kryesore të muzeut. Ai vepron si një orë, duke prodhuar një rreth të dritës së diellit që udhëton nëpër dysheme gjatë gjithë ditës, duke treguar kohën dhe stinën. Tjetra vjen teatri planetar, i cili është i mbyllur në një sferë dhe del nga çatia e ndërtesës si një hënë.
Së fundmi, një kupolë e madhe xhami e përmbysur në kulm u jep vizitorëve mundësinë për të parë qiellin e hapur të natës, në atë që një njoftim për shtyp e përshkroi si “një takim i vërtetë me universin për të përmbyllur përvojën e simuluar brenda”. / KultPlus.com
Për herë të parë në histori, një grua ka përfunduar tërësisht programin e trajnimit të ushtrisë amerikane, duke u bërë kështu pjesë e forcave speciale të Marinës Ushtarake.
Gruas e cila ka përfunduar me sukses trajnimin 37 javor, nuk i është bërë i ditur identiteti, gjë që përkon me politikat e Pentagonit.
Siç raportojnë mediat e huaja, ajo është një ndër 17 marinarët, të cilët u diplomuan dhe është e para ndër 18 gratë, të cilat tentuan të ishin pjesë e marinës por nuk ja dolën të kalonin provat e vështira, transmeton KultPlus
Ndërkohë, vetëm 35% e marinarëve të cilët aplikojnë për programin, arrijnë ta kalojnë atë.
Gruaja tani do të drejtohet në një nga tre ekipet speciale të anijeve të Luftës Speciale Detare.
Ushtria amerikane ka nisur të lejojë gratë që të shërbejnë në role ushtarake në vitin 2015. / KultPlus.com
Ju keni gjetur një tjetër të dashur dhe unë e di këtë Dikë që ju adhuron tamam si unë Varur në fjalët e tua si të ishin prej ari
Duke menduar së ta kupton shpirtin e shkreta vajzë tamam si unë.
Ju po thyeni një tjetër zemër dhe unë e di këtë Dhe nuk mund të bëj asgjë Nëse provoj t’i tregoj asaj ato që di Ajo do më keqkuptojë dhe do më bëjë të ikë
E shkreta vajzë tamam si unë.
Ju do e leni edhe atë dhe unë e di këtë Ajo nuk do e dijë ç’të bëri të ikësh Ajo do qajë dhe pyesë veten Çfarë shkoi mbrapsht Pastaj do të fillojë të këndojë këtë këngë E shkreta vajzë tamam si unë./ KultPlus.com
Dy muaj para hapjes së muzeut të shumëpritur të Çmimeve Oscar në Los Anxhelos, Kana hodhi sot bazat për Muzeun e saj Ndërkombëtar të Kinemasë, me një hapje të planifikuar për në vitin 2028.
“Ambicia jonë është që të kemi një Beaubourg ose një Guggenheim të kinemasë”, tha për shtypin kryetari i bashkisë, David Lisnard, pas nënshkrimit të një marrëveshje tripalëshe me Bibliotekën Franceze të Kinemasë dhe Qendrën Kombëtare të Kinemasë dhe Filmave (CNC), transmeton KultPlus.
I planifikuar në vendin e një ish-qendre sportive, pak larg Pallatit të Festivaleve, ky objekt kulturor dhe turistik synon të arrijë 400 000 vizitorë në vit.
“Punimet priten të fillojnë në 2025 dhe kostoja vlerësohet “midis 150 dhe 200 milionë euro”, shtoi Lisnard, transmeton tutje KultPlus.
Në Kanë, koleksionet e Bibliotekës së Kinemasë do të vendosen në një hapësirë të përhershme prej 2 500 metra katrorë, të plotësuara me 900 metra katrorë të kushtuara festivalit, një studio laboratorike prej 300 metra katrorë për të kuptuar fazat e ndryshme të prodhimit të filmit, një auditor dhe një hapësirë 600 metra katrorë për fëmijët.
Rreth 1 000 metra katrorë do të rezervohen për ekspozita të mëdha të përkohshme. / KultPlus.com
Filmi i ri i Julia Ducournaus është film që në vete ngërthen komiken, seksin, dhunën e muzikën me makth e djallëzi.
Të gjithë në Festivalin e Filmit të Kanës shpresojnë të shohin diçka vërtet të egër, transgresive dhe të garantuar se do t’i shtyjnë darkën. Edhe pse jemi mësuar që shumë shpesh në krye të filmave të veçantë të shfaqet personazhi kryesor një djalë, këtë herë protagoniste do të jetë një vajzë.
Ky film pritet që regjisores Ducournaus t’i sjellë shumë fitime dhe kritika pozitive, shkruan BBC, transmeton KultPlus.
Fantazia e bukur, e errët, e përdredhur e Ducournau është një breshëri komike e seksit, dhunës, ndriçimit të zhurmshëm dhe muzikës goditëse, me djallëzi.
Filmi ka të bëjë me një vajzë çapkëne me emrin Alexia e cila lind me një pllakë titani në kokën e saj dhe ka aftësi që këdo ta largojë nga makinat, por pas një operacioni asaj i shfaqen efekte të kundërta. Ajo largohet nga prindërit e sja dhe përqafon e puth makinat.
Bazuar vetëm në këto të dhëna fillestare shihet se ky film është padyshim me shumë aventura të saj sa komediane, aksion e shumë skena të tjera bashkë me romancë, erotikë e horror.
Duke e parë këtë film me shpejtësi të furishme, ju mund të kuptoni që Titane është një tmerr trupor dhe shkencor.
Një gjë mbetet ende e paqartë, cili mund të jetë mesazhi i Titanit, ose pse Ducournau ka bashkuar një përbindësh të Frankenstein nga kaq shumë ide të ndryshme, ose nëse udhëtimi i etur i Alexia lidhet me ndonjë emocion të njohur, jo-psikopatik, përveç dëshirës së madhe të prindit për të bashkohen me një fëmijë të humbur. / KultPlus.com
Një statujë e vogël prej dylli mund të na ketë sjellë më pranë se kurrë me Mikelanxhelon, pasi ekspertët e muzeut gjetën atë që ata besonin të ishin gjurmë të gishtërinjëve të mjeshtrit të Rilindjes, të shtypur në material.
Specialistët në Muzeun Victoria & Albert të Londrës (V&A) zbuluan shenjën në një figurinë të kuqe të errët, e cila ishte një model skicë fillestar për një skulpturë më të madhe të papërfunduar mermeri, transmeton KultPlus.
Punimi prej dylli 500-vjeçar, i titulluar “Një Skllav”, ishte pjesë e përgatitjeve të Mikelanxhelos për varrin e përpunuar të Papës Julius II në Romë. Ajo përshkruan një figurë të re lakuriq.
Sipas një liste muzeale, statuja e propozuar ishte midis 40 figurave në madhësi natyrore që dikur ishin planifikuar për vendin e prehjes përfundimtare të papës.
Michelangelo filloi punën për një version më të madh prej mermeri, të quajtur “Skllavi i Ri”, megjithëse nuk e përfundoi kurrë. Planet për varrin e papës më vonë u “zvogëluan shumë”, shkroi V&A. / KultPlus.com
Erza Muqolli është ndër vajzat shqiptare që po lënë gjurmë në muzikën ndërkombëtare.
Erza, një vajzë tejet e këndshme me një talent të pashoq i cili e bëri atë shumë të njohur për publikun ndërkombëtar qysh në moshë të re, shkruan KultPlus.
Një version pak më ndryshe i këngës ‘Xhamadani vija vija’, është ndër këngët e Erzës, të cilën kjo e fundit gjithmonë e intepreton mahnitshëm duke i dhënë jetë secilës notë.
‘Edhe pse jetoj në mërgim, zemra qanë për vendin tim. Edhe pse unë jam mërgimtar, për vendlindjen e babit malli më ka marrë’, janë disa nga vargjet e kësaj këngë shumë të dashur për publikun. / KultPlus.com
Hekurudha e Semeringut, sfida e inxhinierisë së fundshekullit XIX ka në vetveten e qenësishme një ndër më të kurajshmit të inxhinierisë, gjeniun me prindër shqiptar, Karl Gega
Karl Gega, figurë e shquar shqiptare e teknikës hekurudhore në shek. XIX, ndërtuesi gjenial i hekurudhës së famshme të Semmeringut. Karl Gega lindi në Venedik me 10 janar 1802 dhe vdiq në Vjenë, më 14 mars 1860, duke vrarë veten nga dëshpërimi. Të parët e Karlit kishin mërguar në Venedik së bashku me shumë bashkatdhetarë të ikur nga Shqipëria Veriore, pas pushtimit osman.
Si individ, Karl Gega u zhvillua para kohe. Mbasi kreu një kolegj për filizofi e matematikë me rezultate të shkëlqyera, në moshën 15 vjeçare u regjistrua në Universitetin e Padovës. Vetëm mbas një viti u diplomua në degën e inxhinierisë. Më 1819, kur sapo kishte mbushur 17 vjeç merr titullin “Doktor në matematikë”.
Iu kushtua ushtrimit praktik të inxhinierisë në shërbim të hekurudhave të Mbretërisë Lombardo-Venete (krahinë e Perandorisë Austriake), duke u marrë edhe me trasimin e rrugëve, kanaleve dhe ndërtimin e godinave të mëdha. Ai punoi në hapjen e rrugës së madhe malore në provincën e Belunos. Gjatë periudhës 1824-30 në provincën e Trevisos, në një pjesë rruge drejtoi punimet edhe nga ana hidraulike.
Nga 1830-33 ishte inxhinier në Rovigo dhe pastaj deri në vitit 1836, u caktua në departamentin e ujërave pranë drejtorisë së bujqësisë në Venedik. Në vitin 1840 u gradua dhe u bë zëvendës në Drejtorinë e ndërtimeve për mbarë Tirolin. Aty projektoi rrugën malore që kalon nëpër Val Sugana, pastaj atë që kalon nëpër Oberinnthal, tek Qafa e Finstermünsenit dhe bëri projektin e urës së varur mbi Etsh pranë Mores. Në vitin 1848, si inspektor i Drejtorisë së Përgjithshme të Ndërtimeve, drejton ndërtimin e hekurudhave të Jugut deri në Laihah.
Në këtë kohë bëri një udhëtim të gjatë studimi në Gjermani, Belgjikë, Francë e Angli dhe, me t’u kthyer, hyri përsëri në shërbimin e hekurudhave shtetërore dhe u mor me trasimin e linjës hekurudhore të Semmeringut, tunel i gjatë 1430 metra. Asokohe diskutohej lidhur me mundësinë e trasimit të një hekurudhe me aderencë të thjeshtë. Kësaj zgjidhjeje ai iu kushtua mbas një udhëtimi të ri në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe në Angli. Më 1849 u bë drejtor i Seksionit të Ndërtimit të Hekurudhave dhe më 1850 drejtor i drejtorisë së përgjithshme për ndërtimin e hekurudhave shtetërore në Vjenë.
Zgjidhja e problemit të hekurudhës së Semmeringut nga Karl Gega u kundërshtua nga shumë specialistë, mbasi asohohe diskutohej shumë rreth vështirësive që lokomotiva të ngjitej në atë lartësi me kaderencë të thjeshtë, por eksperienca provoi se ishte një gjë e mundshme, siç e kishte parashikuar ai, që lokomotiva me tren të përshkonte një pjerrësi 25‰ dhe rreze 180 metra.
Enkas për hekurudhën malore të Semmeringut u shpall një konkurs midis konstruktorëve të lokomotivave për të ndërtuar një lokomotivë më të fuqishme, sepse zgjidhja e problemit kushtëzohej edhe prej forcës tërheqëse të lokomotivës. Në vitin 1860 përfundoi kjo linjë që është shëmbulli parë i hekurudhave malore.
Të dhëna për urën e Semmeringut
Për të pasur një ide rreth kësaj pune vigane, po japim disa shifra: gjatë linjës së kësaj hekurudhe u ndërtuan 16 ujësjellësa, me gjatësi të përgjithshme prej 1502 metra, dhe 15 tunele, me gjatësi të përgjithshme prej 4520 metra. Përveç këtyre u ndërtuan disa qindra ura të vogla dhe një mori muresh mbrojtëse për sigurimin e trenave nga shëmbjet e dheut. Për të gjitha këto u hodhën në erë 1500000 m3 shkëmbinj, u zhvendosën 3500000m3 dhé , u stivuan 65000000 tulla dhe u ngritën 80000 blloqe guri. Duhet pasur parasysh se asokohe, për shpimin e formacioneve shkëmbore, s’kishte mjete të tjera veç turjelave me dorë. Edhe në ndërtimin e ujësjellësave dilnin shumë vështirësi, meqë në atë kohë nuk njiheshin vinçat e mëdhenj; ndërtimi i atyre shtyllave madhështore që arrinin deri 45 metra lartësi dhe një gjërësi deri 20 metra, bëhej nëpërmjet skelave të luhatshme.
Por vështirësitë e shumta i nxori sidomos shpimi i tunelit kryesor, që është si të thuash pika kulminante e kësaj hekurudhe malore, tuneli i Semmeringut, në lartësi 818 metra mbi nivelin e detit. Ky tunel, për arsye të gjatësisë së tij, nuk u shpua vetëm horizontalisht e nga të dy anët, por edhe vertikalisht në gjashtë vende, për të hapur galeri porsi puse, nga të cilat nxirrej dheu e gurët.
Qasjet për njohjen e Karl Gegës
Mjerisht, të dhënat e jetës dhe të veprimtarisë së Karl Gegës na kanë arritur mjaft të gjymtuara, aq sa nuk e kënaqin kurreshtjen e ligjshme për ta njohur tërësisht. Vitet e fundit të Karl Gegës qenë të mbushura plot me brenga e hidhërime. Pak kohë përpara se të përfundonte ndërtimin e hekurudhës së Semmeringut, qeveria austriake e dërgoi atë në Sibenburg që të ndërtonte një rrjet hekurudhor të ri. Në të vërtetë, kjo ishte një manovër e bërë me paramendim për ta larguar së andejmi, pikërisht në një kohë kur po përfundonte vepra e tij kryesore.
Ai u mërzit e u shqetësua shumë për këtë luftë që po i bëhej prapa krahëve. Mjaftonte një lajthitje banale e teknikëve, që dy anët e tunelit të mos takoheshin në pikën e dëshiruar, por t’i shmangeshin njëra-tjetrës, në drejtime të kundërta. Gjithçka mund të ndodhte në mungesë të tij. Ndodhej në Vjenë kur dikush i tha se dy anët e kundërta të tunelit të Semmeringut paskeshin devijuar gjatë shpimit pa u takuar. Ky lajm e tronditi tej mase Karl Gegën. Me dështimin e kësaj vepre, në të cilën ai kishte derdhur të gjithë përvojën e njohuritë, sikur po i gremisej sedra dhe krenaria e tij. Ndoshta vdekja iu duk më e lehtë se sa poshtërimi, përqeshja dhe përbuzja e kundërshtarëve, prandaj përfundoi në vetëvrasje, në një banesë të Vjenës, në rrugën “Kulla e kuqe”, nr. 6.
Lavdia pas vdekjes e mjeshtrit
Ndërkohë tuneli i Semmeringut kishte përfunduar me sukses, por Karl Gega nuk arriti të gëzonte përurimin e veprës së tij madhore.
Karl Gega u vendos në panteonin e njerëzve të mëdhenj. Shtatë vjet më vonë, d.m.th. në 1867 eshtrat e tij u vendosën përfundimisht në një varr përmendore. Edhe në stacionin e Semmeringut. Ppas dy vjetësh, iu ngrit një përmendore në kujtim të këtij nismëtari të hekurudhave malore. Vite më vonë u emetuan pulla poste dhe kartmonedha me fytyren e Karl Gegës. Ndërkohë filluan shtrembërime tendencioze lidhur me kombësinë, gjoja italiane apo gjermane të këtij personaliteti. Por në vetë qarqet e kulturës austriake nuk munguan autorë objektivë, që e kanë vënë në dukje origjinen e tij shqiptare, siç është p.sh. rasti i Friedrich Uallisch, i cili, në librin me titull “Neuland Albanien”, botuar në Stuttgart 1931, thotë në faqen 113: “Karl Gega, ndërtuesi gjenial i hekurudhës së Semmeringut, ka qenë me prejardhje shqiptare, siç dëshmon vetë mbiemri i tij “Gega”, që do thotë nga Shqipëria Veriore”.
Karl Gega ka lënë shkrime për teknikën hekurudhore si “Pamje e përgjithshme e përparimeve në hekurudha, 1840-1850” (botim 3, Vjenë 1853), “Mbi ndërtimin e urave në Ameriken Veriore dhe kalkulimi i aftësive bartëse të urave Houe” (botin 2, ebd 1855). Gjithashtu ai shpiku një zhalon të përmirësuar si edhe një oktantë me nonius për trasimin e kurbave. I tij është koncepti i gjatësisë virtuale të një hekurudhe.
Faktimi i origjinës së Karl Gegës
Dr. Alvin Saraçi gjatë një simpoziumi, zhvilluar në Vjenë më 2005, ai argumenton gjenezën e Gegëve mbi bazën e dokumenteve origjinale të gjetura në bibliotekën e Muzeut Correr të Venecias, të pabotuara më parë, hartuar në vitin 1835 nga Giovanni Battista Ghega, prift në Kishën e San-Markos dhe kushëri i parë (djalë i xhaxhait) i Karl Ghegës. Katragjyshërit e Karl Gega dhe Giovanni Battista Gheges ishin vendosur në Perast, pranë Kotorrit, në Mal të Zi, pasi u larguan nga Shqipëria, e cila ra plotësisht nën sundimin turk me mposhtjen edhe të Shkodrës më 1479. Prej më shumë se tre shekujsh, ata kishin shërbyer si oficerë marine dhe zyrtarë të lartë të Republikës se Venedikut.
Një dokument i 3 tetorit 1739 mund të konsiderohet si dokumenti i parë, e gjetur deri tani, që fakton linjën e Gegëve, që fillon me Giorgio (Gjergj) Ghegen dhe vazhdon me të birin e tij, Cristoforo (Kristofor), që del si oficer marine në Venedik, por edhe si pjesëmarrës në luftën Veneciane të Thesalisë, kundër turqve, ku mbetet i plagosur dhe humbë një krah. Kristofor pati një djalë me emrin Gasparo (Gaspër), i cili në vazhdën e traditës familjare u bë oficer marine, duke arritur gradën e kolonelit. Gaspari pati tre fëmijë: Antonion (Anton), Giovanniantonion dhe Angelan. Antonio Ghega është babai i Karl Gegës, kurse Giovanniantonio është i ati i Giovanni Battista Gheges, prift në Kishën e San-Markos.
Dr. Saraçi nënvizon se duhen vazhduar kërkimet e mëtejshme në arkivat e Perastit në Mal të Zi. Në këtë simpozium iu dha fund edhe hipotezës mbi vetëvrasjen e Karl Geges. Dr. Artan Canaj mbi bazën e dokumenteve origjinale të gjetura në arkivin e Shtetit të Austrisë dhe Muzeut Teknik të Vjenës, dëshmoi lindjen e Karl Ghegës më 10 janar 1802 (dhe jo më 13 qershor 1802), si dhe provoi se Karl Ghega ka vdekur më 14 mars 1860 në Lugeck në Vjenë (hipoteza e vetëvrasjes hidhet plotësisht poshtë) dhe se ceremonia fetare është zhvilluar ne Katedralen kryesore të Vjenës, Shën-Stefan, kurse trupi është varrosur në varrezat e Vahringer-it në Vjenë.
Më 1887, kur këto varreza u shpërngulën, sarkofagu me eshtrat e Gegës u vendos në panteonin e njerëzve më të shquar të Austrisë, pranë Mozartit, Beethovenit, Shubertit, Shtrausit, Brahmsit dhe Alois Negrellit (projektuesit të kanalit të Suezit).
Gega dhe sfidat e tij inxhinierike
Në vitin 1836 Banka Rotschild merr me konçension nga Perandoria Austro-Hungareze, ndërtimin e Kaiser Ferdinand Nordbahn, një hekurudhë që duhet të lidhte Vjenën me Triesten, në drejtim të Karpateve me Galicinë
Karl Gega dhe e Luixhi Negrelli
Gega merr si detyrë të parë një udhëtim përmes Evropës për të hetuar dhe për të parë problemet e hekurudhave, shikon ato franceze, belge, gjermane dhe arrin deri në Angli, ku takon Stivensonin që furnizon hekurudhat perandorake me lokomotiva. Stivenson kishte parë ndërkohë Amerikën në fillim të viteve ’30 dhe në kthim kishte publikuar një vëllim, ndoshta ndër të parat me të dhëna nga hekurudhat amerikane në të cilin ilustronte zhvillimet në ndërtimin e urave, hekurudhave dhe porteve.
Me t’u kthyer në Vjenë, Gega u emëruar kryeinxhiner të hekurudhës që përmendëm më lart. Një detyrë tepër e rëndësishme e marrë edhe pas mbështetjes së këshilltarit të oborrit Ermenegildo Francesconi, me origjinë nga Veneto.
Loti i parë Vjenë-Bernë, u realizua në 1837, por ishte segmenti i radhës që do të vinte në provë Karl Gegën. Në një kohë rekord për epokën, rreth një vit u përfunduan rreth 150 km hekurudhë, duke realizuar volumet masive, vendosur binarët, dhe duke hapur rreth 600 metra rrugë anësore.
Ndërtimi ishte një sukses për Karl Gegën, i cili ndërkohë duhej të rikthehej në detyrën e tij të mëparshme në Venecia dhe u zëvendësua nga Negrelli. Por pas katër viteve të kaluara duke drejtuar punimet e ndërtimit të një hekurudhe, Gega nuk gjeti më stimul për të ndërtuar rrugë fushore. Për këtë arsye pranoi detyrën e zëvëndësdrejtuesit të punimeve për rajonet e Tirolit e të Voralbergut, rajone që në atë kohë kishin kufijtë të ndryshëm nga ato që kanë sot. Në fakt ndër detyrat që mori Gega ishte edhe të risistemonte rrugën e Valsugas sot Treintino që ishte në këtë kohë nën juridksionon e Tirolit.
Ishte vetëm një devijim sepse në 1842 Gega u kthye në administratën perandorake të hekurudhave për të studiuar mundësinë e shtrirjes së hekurudhave drejt detit Adriatik.
Gega direkt dhe në mënyrë indirekte ndoqi momentet e projektimeve të Brunel në ndërtimin e hekurudhave dhe të anijeve dhe u interesua për makineritë me avull, perceptoi dhe kishte intuitën që disa nga këto shpikje të reja mund të përdoren edhe në ndërtimet e hekurudhave dhe sidomos të urave me harqe.
Në Amerikën e Veriut Gega dhe Lohr udhëtuan shumë, studiuan vijat hekurudhore, vagonat, urat dhe në mënyrë të veçantë ato të inxhinier Squire Uhipple që ishte i pari që projektoi ura me strukturë harkore.
Uhipple ishtë marrë më realizimin e hekurudhës Baltimorë-Ohajo, ku urat ishin ndërtuar me sistemin Houe, në të cilin Gega ishte një admirues. Me t’u kthyer në Vjenë, Gega e përmbledh eksperiencën e tij amerikane në dy libra në të cilat njërin kushtuar urave hekurudhore. Në këtë kohë filloi ndërtimi i segmentit nga Vjena në drejtim të jugut qe përfundon nën drejtimin e Gegës dhe Lohr në tetor 1884.
Katër vite më pas përfundoi segmenti Celje-Laibach, por ai ishte edhe viti i revolucionit. Gega mori detyrën për të realizuar veprën e tij më të rëndësishme, hekurudhën e Semeringut që prej të gjithëvë quhej e pamundur për t’u realizuar. Semering ishte një terren i vështirë megjithëse jo shumë i lartë ( rreth 1000 metra) i rrethuar nga male dhe lugina që arriheshin me shumë vështirësi, ai përfaqësonte kufirin në mes të Austrisë së ulët dhe Stiria dhe ishte një vend antik tranziti drejt Vjenës që vinte nga Adriatiku.
Ky terren ishte zgjedhur sepse dukej më i sigurit për të arritur adriatikun në krahasim me të tjerët, shumë afër më Hungarinë dhe Sloveninë të konsideruara si territoret më të paqarta të perandorisë.
Një ushtri punëtorësh rreth 20 mijë persona, me familjet e tyre, filluan të punonin në një perimetër prej rreth 40 kilometrash në fund të vitit 1848, rreth 1 mijë nga ato nuk u kthyen nga ky kantier duke humbur jetën në aksidente apo sëmundje të ndryshme. Gega u mbyll në një lokal fshati dhe e transformoi në shtabin e tij të përgjithshëm, ishte i mbështetur nga Lohr që merrej me ndërtimin e ndërtesave dhe anekseve të tjera të hekurudhës dhe kishte rreth 50 inxhinierë dhe arkitektë në drejtimin e punimeve të ndarë në lote.
Ekoja e këtij revolucioni u ndje edhe në mes luginave të egra të Semeringut ku ishin luftra të brendëshme, sabotime e sulme, por në pranverën e 1849 punimet rifilluan pa ndërprejrje duke mbetur e paqartë akoma ndërtimi i një lokomotive që do të mund të ngjitej në ato shkrepa. Vija e parazgjedhur, i gjatë dhe torturues ishte përfunduar në vija të përgjithshme dhe ishte modifikuar në përputhje me punimet që kryheshin.
U realizuan galeri të panumërta me gjërësi të tillë që të mund të përballonin dy trase më e gjata e të cilave është ajo e Semeringut në një lartësi prej rreth 900 metra mbi nivelin e detit dhe gjatësi gati 1.5 km. Madhështore është kalimi Kalte Rinne, përfunduar në tetor të 1853, një lloj ure gjigante i tipit roman, realizuar me harqe me nje fuqi të tillë ndërtuese që megjithëse pësoi ndërhyrje për të vënë në punë trenat elektrike dhe i përballoi me sukses. Por në vitin 1851 mungonte akoma lokomotiva që të mund të bënte të mundur kalimin vagonat në pjerrësinë e Semeringut.
U organizua një konkurs për të realizuar një lokomotivë e aftë të tërhiqte të paktën 125 tonelata dhe me një shpejtësi prej rreth 11 km/h në një pendencë 25 për mijë. Mbi të gjitha lokomotiva duhet të ishte në gjëndje duhej të ishte në gjëndje të ndalonte në distanca të shkurtëra dhe në atë kohë nuk ekzistonin frenat e tipit Uestinghouse, të cilat do projektoheshin pas rreth 20 vitesh. Në konkursin për ndërtimin e lokomotivës pas shumë provash fitoi Bavaria e shoqërisë Maffei e Monakos së Bavarisë, lokomotivë që ishte në gjëndje të tërhiqte 150 tonelata me 16 km/h.
Hapi i mëtejshëm ishin linjat hekurudhore drejt Bavarisë, pra Pragës, Pest, ( më vonë Budapest), etj. Por mbetej edhe një segment tjetër shumë i rëndësishëm për t’u përfunduar lidhja e Triestes me Lubjanën. E filluar në vitin 1850, kjo linjë hekurudhore e gjatë rreth 150 km që duhej të kalonte lartësinë e Karsos, që kërkonte të paktën dyfishin e kohës dhe kostos.
Ura më e madhe para Triestes, ajo e Aurisina, me pjesë të harkura dhe e gjatë rreth 650 metra, e cila mbajti për shumë vite primatin europian në terma dimensionesh. I kthyer në një zyrtar të lartë austriak, Gega pa të pakësohej reputacioni i tij me lënien në duar të privatëve të menaxhimit të hekurudhave.
Ai u ngarkua edhe me drejtimin e punimeve të hekurudhës Lombardo-Veneto, pastaj me studimin e hekurudhës së Apenineve dhe me atë të Rumanisë, ishte një mënyrë për ta larguar nga Vjena dhe nga administrata publike ku ndihej si “peshku pa ujë”. I hidhëruar nga situata dhe i sëmurë Karl Gega vdiq në mars 1860, vetëm 58 vjeç megjithësë ka disa variante të tjera që mendojnë se ai vrau veten për shkak të mos bashkimit të tunelit të Semeringut. / KultPlus.com
Më 16 korrik 1895 u botua numri i parë i gazetës “Shqiptari” në Bukuresht, Rumani, nga Bashkësia Shqiptare. Gazeta “Shqiptari” (Bukuresht, 1888-1903), nën drejtimin e Nikolla Naços, ishte ndër më të rëndësishmet në historinë e shtypit shqiptar.
Nikolla Naço, ka qenë veprimtar dhe atdhetar i Rilindjes Kombëtare. I lindur në qytetin e Korçës, qysh i ri mërgoi në Egjipt e pastaj në Rumani. Ai mbante lidhje me shumë atdhetarë shqiptarë brenda dhe jashtë atdheut, ashtu si edhe me personalitete rumune dhe europiane të kohës.
Në vitin 1888 Nikolla Naçio filloi botimin e gazetës dy-gjuhësore të quajtur “Sqipetari/Albanezul”.
Gjithashtu në Bukuresht, në vitin 1892 u krijua Instituti Kulturor Shqiptaro-Rumun i quajtur “Lumina”. Shkolla kishte pjesëmarrje të vogël dhe mezi qëndronte hapur. Objektivi i saj ishte përgatitja e mësuesve të ardhshëm të gjuhës shqipe, pavarësisht besimit të tyre fetar. Këta mësues do të dërgoheshin në rajonet ku jetonin Shqiptarë (Shqipëri, Austro-Hungari, Bullgari, Greqi, Itali, Maqedoni, Mal të Zi, Rusi, Serbi) dhe do të përpiqeshin të përhapnin gjuhën shqipe dhe krijimin e nacionalizmit shqiptar.
Ja se çfarë shkruante Nikolla Naço, i cili më pas do të bëhej këshilltar i Presidentit të Republikës Shqiptare, Ahmet Zogut, në gazetën “Shqiptari”, numër 16, viti 1888: “Në një kohë që bijtë e Shqipërisë heqin të zitë e ullirit, burra fisnikë, njerëz të mëdhenj të Rumanisë, me një dashuri të vërtetë vllazërore, na rrokin përqafe me ngrohtësi, na japin strehë për shpëtim, na japin zemër në ndërmarrjen tonë, duke na dhuruar, në të njëjtën kohë, edhe të holla, që të mund ta çojmë më tej veprën e filluar” (Në origjinal: “Kur të bijt e Skiparisë langojnëna kata zjar burat, ta ndreçim neras ta mbadhen ta Rumanisë me na ta vertet dasuri vallazariste na perqiafojna, na apan spirt na panan qa kemi zana, na falin holta ta mundim ta mbarojma tamina qa kemi nisur”).
Pothuajse në të gjithë artikujt e Nikolla Naços përsëritet konstatimi se “shqiptaro-rumunët janë si dy vëllezër në një kërcell”, ndërsa lidhur me të drejtat që u takojnë në Gadishullin Ballkanik, i njëjti autor theksonte: “Ne shqiptaro-rumunët kemi të drejtë të themi fjalën tonë përsa u përket Maqedonisë, Shqipërisë dhe Epirit… sepse jeta e elementit shqiptaro-rumun është jeta e Perandorisë Otomane”. /diasporashqiptare/ KultPlus.com
Oda e Afarizmit të Kosovës përmes një reagimi edhe njëherë ka ngritur problemin e provajderëve me përdorimin e IP adresave të shtetit serb.
Përgjatë vizitave në terren dhe takimeve të vazhdueshme të cilat OAK organizon me bizneset bën të ditur se shqetësimi i qytetarëve dhe bizneseve për mosrregullimin e IP adresave, mbetet edhe më tutje aktual, transmeton KultPlus.
“Si rezultat i mos rregullimit të IP adresave në websitet shqiptare në Kosovë na dalin reklamat në gjuhën serbe në vend të reklamave në gjuhen shqipe dhe po janë reklama të ndryshme jo të hijshme dhe një gjë e tillë po ndikon në uljen e të hyrave të bizneseve dhe të hyrave edhe në shtet. OAK ka lobuar me herët tek Institucionet vendore që të bëhet ky ndryshim i IP adresave nga Serbia apo Mali i Zi në ato të Shqipërisë, gjë e cila falë bashkëpunimit të ndërsjellë është arritur. Megjithatë kohët e fundit po vërejmë që operatorët kanë kthyer përsëri IP adresat e mëparshme”, thuhet në reagimin e OAK.
“Duke pasur parasysh që ne si Odë jemi duke pranuar vazhdimisht ankesa nga qytetarët dhe nga biznesi i mediave, tek të cilat në fund të faqeve po shfaqen reklama në gjuhen serbe, ku me këtë rast në vend që të ofrohen reklama dhe oferta në gjuhën shqipe, qytetarëve dhe bizneseve po i ofrohen ato nga një shtet i huaj, që është kundër Republikës së Kosovës” thuhet më tutje në këtë reagim
Oda e Afarizmit të Kosovës ka kërkuar nga Qeveria e Kosovës që të vendos rregulla për përdorimin e IP adresave nga operatorët kabllorë duke përdorë IP të Shqipërisë deri në marrjen e IP-ve zyrtare të Kosovës. / KultPlus.com
Festivali Ndërkombëtar i Filmit të Animuar Anibar së shpejti pritet të fillojë me edicionin e tij të 12-të.
Në kuadër të këtij edicioni, do të shfaqen katër programe speciale. Këto programe paraqesin disa tema të ndryshme ku njëri prej tyre, “Variations of Isolation” paraqet pikërisht temën e këtij edicioni, “Izolimin”.
Katër programet speciale që do të shfaqen janë “Brazen”, “Variations of Isolation”, “YOU ANIMAL” dhe “Experimental”. Secili prej këtyre programeve ka kohëzgjatje të ndryshme për t’i dhënë audiencës tonë një eksperiencë të shkëlqyer artistike të animacionit.
Këto programe speciale paraqesin tema të ndryshme duke u fokusuar në një kuptim më të thellë të animacionit, dhe duke ofruar ambientin artistik që secili t’i kuptojë ato nga një këndvështrim artistik. Gjatë kohës së izolimit, Anibar pranoi një numër të jashtëzakonshëm të aplikimeve nga e gjithë bota, shumica e të cilave janë produkt i izolimit.
Më poshtë gjeni të bashkangjitur listën me të gjitha informacionet rreth progtameve speciale.
Brazen
Programi i parë special është programi me titullin “Brazen”. Brazen paraqet portrete të 30 grave, secila nga sfera të ndryshme të jetës, duke vrapuar nga hijet, dhe duke ekspoluar mundësitë se çfarë duan të bëhen. Në këtë program ndjekim storjen e një astronaute, një perandore dhe një roje të fenerit të detit. Për shkak të padrejtësive dhe izolimit me të cilin janë përballur, tani ato më në fund u nisën për të luftuar padrejtësitë. Kjo seri është bazuar në librat komik më të shitur, “Culottées”, të shkruar nga Pénélope Bagieu, dhe është sjellur në ekran për ju nga regjisorët Mai Nguyen dhe Charlotte Cambon De La Valette me aktoren Cécile De France. Po ashtu, ky film është prodhuar në Francë gjatë vitit 2019. Ju mund të shiqoni Brazen në Kinemanë Jusuf Gërvalla me 29 Korrik duke filluar nga ora 16:00.
Variations of Isolation
Programi i dytë me rradhë është “Variations of Isolation”. Programi përmban 5 filma të ndryshëm me kohëzgjatje të ndryshme, histori të ndryshme, krijuar nga regjisorë të ndryshëm dhe shkruar nga shkrimtarë të ndryshëm. “Variations of Isolation” do të shfaqet në Kinemanë Jusuf Gërvalla me 29 Korrik duke filluar nga ora 12:00.
Ky program u kurua nga Marco de Blois i cili është një programues dhe kurator i animacionit në Cinémathèque québécoise, një muze dhe arkiv filmi me bazë në Montreal. Ai organizoi shumë retrospektiva për Cinémathèque dhe vende tjera në Kanada dhe jashtë saj dhe luajti një rol kryesor në blerjen e shumë koleksioneve në relacion me pionierë Kanadezë të animacionit (Raoul Barré, Al Sens, Ryan Larkin, René Jodoin, etj.). Ai është gjithashtu programues i festivalit Les Sommets du cinéma d’animation që zhvillohet çdo vit në Montreal dhe Québec.
Me një kohëzgjatje prej 1 orë e 13 minuta, programi i tretë special është “YOU ANIMAL”. Historia e këtij filmi të animuar shfaq Nimfën dhe Roger dhe pengesat që ata kalojnë në lidhjen e tyre. Me regji nga Avid Liongoren, shkruar nga Manny Angeles dhe Paulle Olivenza dhe prodhuar nga Manny Angeles, Erickson Raymundo dhe Joyce Bernal. Këta filma do të shfaqen nëpër çdo ekran të festivalit Anibar, në platformat tona dixhitale, ose më 28 korrik duke filluar nga ora 12:00 në Kinemanë Jusuf Gërvalla!
“Experimental”
Përveç programeve të tjera, festivali na sjell edhe një aspekt të programeve speciale. Një nga programet është i krijuar nga një anëtar i ekipit tonë, Panot Mahmutaj. Në një deklaratë ai thot se “rezultati i këtij programi “Experimental” vjen nga eksperimentimi dhe njohuria e tij. Ai shton se “dështimi është po aq me vlerë sa suksesi”. Ky program vjen si sinonim i fjalës “guxim”. Guximi për të krijuar diçka të pazakontë. Guximi për të provuar dhe krijuar gjëra të reja, duke mos ditur se çfarë do të ndodhë. Ky territor i panjohur hapë rrugët e kreativitetit. Ndërsa programet e tjera u krijuan nga njerëzit e lartëpërmendur të cilët nuk janë pjesë e organizatës.
Festivali i Filmit të Animuar Anibar fillon më 23 dhe përfundon më 30 korrik! / KultPlus.com
Astronomja e njohur kosovare, Pranvera Hyseni, e cila tashmë veçse e ka dëshmuar suksesin e saj në fushën shkencore, së fundmi përmes një statusi në rrjetin social Facebook ka njoftuar se ajo dhe Hap Griffin kanë bërë zbulimin preliminar të një asteroidi, përcjell KultPlus.
Hyseni poashtu ka njoftuar se vrojtimi për këtë zbulim të ri në shkencë, është kryer në tetor të vitit të kaluar, mirëpo konfirmimi është pranuar mbrëmjen e kaluar.
Më poshtë gjeni statusin e plotë të Hysenit.
Mbrëmë kam pranuar lajmin që kam bërë zbulimin preliminar të një asteroidi bashkë me astronomin dhe mikun tim të ngushtë, Hap Griffin. Ne kemi arritur të shohim këtë trup qiellor përmes të dhënave që kemi pranuar nga observatori i Haëaiit, i cili posedon një teleskop me aparaturë prej dy metrash. Vrojtimi ynë është kryer në Tetor të vitit të kaluar, mirpo konfirmimin për zbulimin e këtij trupi qiellor e kemi pranuar tek mbrëmë nga IASC – International Astronomical Search Collaboration.
Aktualisht, Asteroidi ka një madhësi të dukshme prej 25 magnitudë, që do të thotë se distanca mes tij dhe nesh është rritur që nga momenti kur është gjetur. Unë personalisht ndjehem e përmbushur dhe jashtëzakonisht e lumtur që për herë të parë kam arritur të jem pjesë e një zbulimi të një trupi qiellor që nuk është parë asnjëherë nga askush më parë.
Ps: Qendra për trupa të vegjël qiellor, Minor Planet Center, i ka dhënë këtij trupi qiellor një përcaktim të përkohshëm, 2020 SS13, mirpo ne si ekipë do të kemi mundësinë ta pagëzojmë atë me një emër që do ta zgjedhim së shpejti. / KultPlus.com
Filmi ‘Pa vend’ nga Samir Karahoda shfaqi në Kanë ndër premierat më të rëndësishme të filmit kosovar deri tani. Filmi u shfaq në kuadër të kategorisë kryesore të filmave të shkurtë dhe garon për Palmën e Artë, transmeton KultPlus.
Filmi “Pa vend” i zhanrit docu-fiction përcjellë përpjekjet e vazhdueshme të Jetonit dhe Ermeganit të udhëhequr nga trajneri i tyre Rifati që të mbajnë sportin e ping pongut gjallë duke zhvilluar gjenerata të reja të ping pongistëve.
Ekipi i filmit përbëhet nga:
Regjia dhe Kinematografia: Samir Karahoda
Producent: Eroll Bilibani
Montazhi: Enis Saraçi
Dizajner zëri: Memli Kelmendi
Xhirues Zëri: Gëzim Rama
Protagonistët kryesor: Jeton Mazreku, Ermegan Kazazi dhe Rifat Rifati
Filmi është produksion i shtëpisë filmike SK PICTURES dhe është mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, Komuna e Prishtinës, Komuna e Prizrenit, Mabetex Group, TV Arte, TV Yle, Dokufest dhe distribuohet nga Radiator IP Sales. / KultPlus.com
Artisti konceptualist francez Christian Boltanski ka vdekur në Paris në moshën 76 vjeç. Boltanski gjithashtu ka punuar si skulptor dhe fotograf, transmeton KultPlus.
Ai konsiderohej një artist autodidakt.
I lindur në Paris në 1944 nga një baba hebre, vepra e Boltanski kishte të bënte me artin e kujtesës dhe kështu luftoi kundër harresës dhe shtypjes.
Ai gjithashtu bëri emër si artist në Gjermani. Në mesin e viteve 1970 ai mori pjesë në ekspozitën ”Documenta” në qytetin e Kassel.
Një instalim i artistit mund të shihet në Voelklingen Ironworks, trashëgimi botërore e UNESCO-s, në rajonin e Saarland të Gjermanisë. / KultPlus.com
Aktorja e njohur kosovare, Ilire Vinca do të jetë pjesë e shfaqjes ‘La Riparazione’ të regjisorit Cesar Brie. në teatrin italian ”Koreja”, në qytetin e Puglias, shkruan KultPlus.
Lajmin për KultPlus e bëri të ditur vetë aktorja, e cila theksoi se të qenurit pjesë e kësaj shfaqjeje për të është një kënaqësi e rrallë.
”Jam e lumtur që jam pjesë e shfaqjes ”’La Riparazione”. Procesi i punës ka qenë një kënaqësi e rrallë. Duke u bazuar në rrëfimet tona, Cesar ka marrë disa fragmente të cilat mjeshtërrisht i ka rishkruar me një përkujdesje e shije të hollë artistike, duke na dhënë një detyre të mrekullueshme e të vështirë në të njëjtën kohë. Nga intima në publike është rruga të cilën e ka shtruar, në të cilën ecim me shpresë, që unë, do të bëhem ti, e më pas, ne. Në humbje, dashuri, luftë e paqe, ekziston njeriu me kuroren e ndjenjave që gdhenin fjalën, gjestin e zërin”, ka theksuar tutje Vinca për KultPlus.
Ndërkaq, shfaqja është bashkëprodhim i Italisë me Shqipërinë, Teatri Metropol, Mali i Zi si dhe me aktorin Bashkim Alaj ddhe Molize. Kurse, premiera pritet të shfaqet nesër para publikut italian. / KultPlus.com
Më në fund erdhi vera, dhe bashkë me të vijnë një mori mundësish leximi, pavarësisht nëse jeni duke pushuar pranë pishinës apo thjesht po dilni nga zyra tepër e kondicionuar pak më herët.
Zyrtarisht është koha për të hequr trurin nga priza dhe për ta lënë të festojë me ato më të mirat që ofron gjatë leximit në plazh, transmeton KultPlus.
Më poshtë Vogue jep listën me 12 librat që duhet t’i lexoni këtë verë në plazh:
The Guncle – Steven Rowley One Last Stop – Casey McQuiston Malibu Rising – Taylor Jenkins Reid The Other Black Girl – Zakiya Dalila Harris The Maidens – Alex Michaelides Objects of Desire – Clare Sestanovich While We Were Dating – Jasmine Guillory The Startup Wife – Tahmima Anam Well, This Is Exhausting – Sophia Benoit Intimacies – Katie Kitamura The Turnout – Megan Abbott Something New Under the Sun – Alexandra Kleeman. /KultPlus.com
Udha e mbarë, se erdh prendvera, shko dallendyshe tue fluturue, prej Misirit n’dhena tjera fusha e male tue kërkue; n’Shqypni shko, pra, fluturim, shko në Shkodër, n’gjytet tim!
Shndet prej mejet të m’i falesh saj’ shpis’ vjetër ku jam le, me ato vende rreth t’përfalesh ku kam shkue kohën e re; atje shko, pra, fluturim, fal me shndet gjytetit tim!
Shko n’at shkollën ku jam msue me shokë t’mi, shokt e fmnisë, shko n’at Kishë ku kam urue t’parën Uratë Perendisë, atje shko, pra, fluturim, fal me shndet gjytetit tim!
Me ato male, me ato kodra, me ato prronje rreth t’përfalesh; n’ato fusha qi m’ka Shkodra, të lulzueme, aty t’ndalesh, tue këndue me ambëlcim: fal me shndet gjytetit tim!
T’mujshe edh’ un me fluturue, dojsh’ edhe un me u nisë me ty, dojshe n’Shkodër me kalue, m’e pa prap at vend me sy!… Por… ti shko atje flutrim; e ti qajma fatin tim!…
Dhe kur t’mrrish në Fushë t’Rmajit, dallendyshe ulu me pushue; kam dy vorre n’at vend t’vajit, t’nans e t’babs qi m’kan mjerue: qaj me za t’përmallshëm shqim nji kangë tanden gjith vajtim!…
Ka shum kohë qi s’jam n’Shqypni n’ato vorre me vajtue, ti dallendyshe, veshun në zi, ti aty pra qaj për mue, me nj’at za t’përmallshëm shqim, kangën tande për vajtim. / KultPlus.com
Kulla Eiffel në Paris rihapet sot për vizitorët, për herë të parë pas nëntë muajsh.
Ka qenë kjo mbyllja më e gjatë që nga Lufta e Dytë Botërore, e shkaktuar nga pandemia e koronavirusit.
Kapaciteti ditor i vizitave do të kufizohet në 13,000 vetë – që është rreth gjysma e nivelit normal – për t’u respektuar distanca fizike.
Nga e mërkura e javës së ardhshme, vizitorët do të duhet të tregojnë edhe dëshmi të vaksinimit ose test negativ të koronavirusit, në përputhje me kërkesat e fundit të vendosura nga Qeveria franceze.
Kulla Eiffel zakonisht tërheq rreth shtatë milionë vizitorë çdo vit – rreth tri e katërta e tyre nga jashtë.
Por, për shkak të kufizimeve nga pandemia, monumenti 130-vjeçar pritet të humbasë 70 milionë euro në vitin 2021, pas një humbjeje prej 52 milionë eurosh vitin e kaluar.
Franca ka nisur lehtësimin gradual të masave kundër koronavirusit qysh në muajin maj, duke rihapur restorantet, dyqanet dhe hapësirat kulturore, pas disa muajsh mbylljeje. / Express / KultPlus.com
Dua Lipa ka ndarë një bashkëpunim të ri me Pop Smoke të ndjerë javën e ardhshme – ‘Demeanor’.
Kënga del në “Faith”, albumi i dytë i reperit i publikuar pas vdekjes së tij, sot, e gjithashtu përmban bashkëpunime me Kanye West, Pusha T e më shumë.
“Demeanor” është një këngë krejtësisht e re, e ndikuar nga disko, shkruan NME.
Pop Smoke u qëllua për vdekje në Los Angeles në shkurt të vitit 2020. Ai ishte 20 vjeç. / Koha.net / KultPlus.com
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, pas Greqisë ka udhëtuar për në Francë ku ka marrë pjesë në premierën e filmit kosovar “Pa vend” që u dha sot në Festivalin e filmit të Kanës.
Lajmin për Klankosova.tv. e ka konfirmuar zëdhënësi i Qeverisë, Përparim Kryeziu.
“Është hera e parë që Kosova është në mesin e shteteve që garojnë për ‘Palmën e Artë’ dhe kryeministri ka shënuar së bashku me ekipin e filmit këtë moment të suksesit ndërkombëtar të kinematografisë së Kosovës”, ka thënë ai. / KultPlus.com
Kompania Mbretërore Shakespeare ka hapur një teatër në natyrë me një version të ri të ” The Comedy of Errors” të martën, prodhimi i saj i parë përpara një publiku të drejtpërdrejtë në më shumë se një vit, transmeton KultPlus.
Bazuar në vendlindjen e dramaturgut William Shakespeare, kompania Stratford-upon-Avon, e njohur si RSC, ndërtoi Teatrin e Kopshtit Lydia & Manfred Gorvy jashtë Teatrit të saj të Mjellmave në lumin Avon.
” The Comedy of Errors” do të fillonte shfaqjet në Prill 2020, por RSC, si teatrot në të gjithë Britaninë dhe gjetkë, u desh të mbyllte dyert për audiencat e drejtpërdrejta për shkak të pandemisë COVID-19. Prodhimi tani është përshtatur nga regjisori Phillip Breen për vendin e ri të përkohshëm në ambient të hapur.
“Është një vend i bukur këtu … menjëherë buzë lumit, kështu që ne marrim disa drerë nga disa mjellma herë pas here,” tha aktori Greg Haiste, i cili luan në Dromio të Efesit. /KultPlus.com
Në Qendrën Korrektuese Dubravë janë korrë 21 ha grurë, sasia e tërësishme e grurit nga korrje fshirjet për vitin 2021 ka arritur 66,240.00 kg grurë, përcjellë KultPlus.
E gjithë puna, nga mbjellja e deri te korrja është kryer nga të burgosurit e kësaj qendre, ndërsa është udhëhequr dhe mbikëqyrur nga Njësia Ekonomike SHKK-së dhe stafi i Qendrës Korrektuese të Dubravës.
Rendimenti i prodhuara nga kjo kulturë bujqësore do të përdorët për nevojat e të gjitha institucioneve korrektuese.
Shërbimi Korrektues i Kosovës përmes punës së Njësisë Ekonomike, dita ditës po synon të ndikoi në rehabilitimin dhe ri-socializimin e personave të burgosur, e po ashtu edhe në uljen e shpenzimeve të buxhetit të SHKK-së. / KultPlus.com
