Kujt i duhet tash Teatri i Moskës derisa Elena Kovalskaya nxori jashtë aktorët të luajnë dramën e shekullit në Sheshin e Kuq.
Balerinat e trishtuara ikën nga podiumi tututë me njolla gjaku i varën në mur gjaku shpëlahet në Liqenin e Mjellmave veç njollat e krimit nuk shpëlahen kurrë.
Në teatrin Bolshoi ka vdekur gjithçka fantazma e Rasputinit u ringjall aty paq t’ia hedh edhe një herë carit rus.
Nga çatia e Mauzoleut fluturoi korbi i zi që moti është strehuar i mbështjellë në terr mish njeriu lëshoi nga kthetrat e përgjakura thanë është i një fëmije i vrarë në Kijev.
Orë e çast në shesh pandalur bie kumti vini re, vini re, Kijevi ende nuk ra në beteja oligarkësh e paranoja diktatorësh veç rënie heroike s’ka!/ KultPlus.com
Sa herë ëndërrova, një ëndërr për çudi, Një grua të panjohur që më do dhe e dua E që prorë më duket jo krejt si ajo grua Po jo dhe krejt si tjetër, e më do pa kufi.
Sepse më kupton e më njeh e më di, Misteri i zemrës sime veç prej saj u zbulua Veç ajo, duke derdhur çurkë lotësh mbi mua Ma freskon zjarr’ e ballit e më deh me magji.
S’e di është ezmere apo leshraartë Emri i saj? Më kujtohet, i ëmbël, tingull i qartë, Si i njerëzve tanë dikur të ikur në mërgim.
Sytë: vështrimin e ngulur të statujave i kanë Dhe zëri i vjen i largët, i qetë e gjithë trishtim Si një këngë prej zërash të dashur që më s’janë./ KultPlus.com
Artistët e frymëzuar për të krijuar vepra rreth luftës në Ukrainë thonë se është një “mjet i fuqishëm” për t’i bërë njerëzit të mendojnë, transmeton KultPlus.
Artisti i rrugës Steve “Jenks” Jenkins tha se ndjente se nuk mund të bënte shumë për të ndihmuar mijëra milje larg në Llanelli, Carmarthenshire, por “vendosja e pak boje në një mur mund të tregojë mbështetje”.
“Është një mënyrë e shkëlqyeshme për t’u përcjellë mesazhe njerëzve,” tha ai.
“Dhe mund të marrësh diçka sa hap e mbyll sytë dhe kjo të bën të mendosh dhe zgjon gjëra brenda teje.”
“Është një mjet i fuqishëm për t’u përdorur.”
Artisti i popit Nathan Wyburn, nga Ebbw Vale, tha: “Arti, jo vetëm që dokumenton kohën, por gjithashtu mund të ndihmojë në përcjelljen e një mesazhi, ndonjëherë, që fjalët nuk munden”.
Historiania e artit Joanna Burke, nga Birkbeck, Universiteti i Londrës, tha se artistët “kanë një mënyrë të fuqishme të komunikimit, shumë më të fuqishme se transmetimet e lajmeve”./ KultPlus.com
Sot mbushen 23 vjet nga vrasja e piktorit të mirënjohur mitrovicas, Kadri Kadriu.
Kadri Kadriu gjatë kthimit për në shtëpinë e tij te kullat e famshme me “plis” në lagjen “Kroi i Vitakut”, pas qëndrimit te të afërmit, ai kapet tinëzisht nga forcat paramilitare e makineria serbe dhe vritet mizorisht, ndërsa trupi i tij u gjet në Stan Tërg.
Në këtë ditë, vepra e të ndjerit kujtohet nga familjarë, poetë dhe artistë të profileve të ndryshme, si dhe qytetarë të Mitrovicës./ KultPlus.com
Videoja tregonte një radhë që vazhdonte në pjesën e jashtme të Muzeut të Arteve të Bukura në Odesa. Ishte e diela e 20 shkurtit dhe – ndoshta për herë të fundit – burra, gra dhe fëmijë ishin rreshtuar për të parë thesaret e tij (10,000 vepra arti nga shekulli i 16-të e tutje, duke përfshirë pikturat e hershme nga odesianja, pionierja e artit abstrakt, Wassily Kandinsky), transmeton KultPlus.
Vetëm katër ditë më vonë, rusët pushtuan Ukrainën.
Tani, si shumë qytete anembanë vendit, Odesa, e themeluar nga Katerina e Madhe në fund të viteve 1700, me arkitekturën e saj të shekullit të 19-të, të ruajtur në mënyrë perfekte dhe Teatrin e bukur të Operës neo-barok, përgatitet për sulm. Drejtoresha në detyrë e muzeut, Oleksandra Kovalchuk, iku në Bullgari për hir të djalit të saj njëvjeçar. Por ajo është e shkatërruar tërësisht.
“Ndihem si tradhtare”, më tha ajo. “Unë e kam zhgënjyer stafin tim. Sigurisht që ndihem fajtore për këtë. Muzeu i Arteve të Bukura në Odesa ka qenë si një fëmijë i imi për shumë vite, kështu që në thelb ishte një vendim se cilin fëmijë dëshiroja të braktisja dhe vendosa që jam e detyruar të kujdesem për tim bir”.
Në kryeqytetin ukrainas, Kiev, një tjetër drejtoreshë muzeu, Olesia Ostrovska-Liuta, ka marrë një vendim ndryshe, por po aq të vështirë. Ajo qëndron në vend, megjithëse më tha se “gjendja e muzeumeve dhe institucioneve kulturore nuk ndryshon nga spitalet, shkollat dhe zonat e banuara, ne jemi të gjithë nën granatime”.
Mystetskyi Arsenal është një nga muzetë më të mëdhenj të artit në Evropë, që mban vepra avangarde dhe bashkëkohore ukrainase. Mbrojtja e tyre është misioni i saj dhe ajo thotë se do të qëndrojë në Kiev “për aq kohë sa ne mund të ruajmë institucionin tonë”.
“Kur kjo nuk është më e mundur, atëherë situata ndryshon”, thotë ajo.
“Ne po përballemi jo vetëm me një sulm ndaj Ukrainës, por një sulm ndaj kulturës sonë,” më tha ajo në një linjë Zoom-i që u pengua dhe u ndal. Ajo është në një zonë lufte. Ndoshta është më e habitshme që funksionoi në radhë të parë.
Ukraina është shtëpia e shtatë vendeve të trashëgimisë botërore të UNESCO-s, duke përfshirë Katedralen e Shën Sofisë në Kiev me kupolat e saj të mrekullueshme të arta dhe afreskun mahnitës bizantin të Virgjëreshës Mari, si dhe ekspozitën historike arkitekturore në qendër të Lvivit në perëndim.
Siç thotë Anna Reid, autore e Borderland: A Journey Through the History of Ukraine, bombardimi i Lvivit, Odesës, Kievit ose Chernihivit në veri, me kishat, manastiret dhe koleksionet e pashoqe të ikonave mesjetare do të jetë “një humbje kulturore për Evropën në shkallën e shkatërrimit të Dresdenit në Luftën e Dytë Botërore”.
Kur bëhet fjalë për muzetë e vendit, mund të ketë pak gjëra që stafi mund të bëjë për të mbrojtur ndërtesat e tyre nga sulmet ruse. Dhe sipas Kovalchuk, mungesa e investimeve do të thotë se muzetë “nuk kanë një sistem që do ta menaxhonte zjarrin”.
“Çfarëdo muzeu të fillojë të marrë flakë në të,” thotë ajo, me një anglishte pothuajse të përsosur, “ai do të digjet dhe ne do të humbim shumë vepra të bukura arti, trashëgimie dhe artefakte historike.”
Por është duke u zhvilluar një garë për të mbrojtur thesaret brenda tyre dhe një kuptim i frikshëm i çmimit të lartë që tashmë po paguhet. Raportet nga Ivankivi, në veriperëndim të Kievit, thonë se muzeu lokal dhe veprat e tij të artit janë djegur nga forcat ruse.
Brenda kishte 25 piktura të artistes popullore të njohur ukrainase Maria Prymachenko, ngjyrat e ndritshme dhe stili naiv i së cilës e bënë Pablo Picasso-n ta konsideronte atë një “mrekulli artistike”.
Thuhet se disa nga veprat u shpëtuan. Sipas The Times, një vendas vrapoi në ndërtesën e djegur për të shpëtuar sa më shumë që mundi. Mendohet se ai shpëtoi rreth 10 vepra të mëdha arti nga flakët, megjithëse nuk është ende e qartë se cilat prej tyre.
Disa javë para luftës, sipas kritikut të artit të lindur në Kiev, Konstantin Akinsha, Ministria e Kulturës dhe Politikës së Informacionit të Ukrainës nxori udhëzime për mbrojtjen dhe evakuimin e mundshëm të koleksioneve muzeale.
Z. Akinsha thotë se ishte i dëshpëruar që punimet të evakuoheshin menjëherë. Ai më tha: “Presidenti ynë është një hero, por ishte në një kohë kur ai thoshte se nuk kishte asgjë për të bërë panik, se nuk do të kishte pushtim. Autoritetet penguan evakuimin e veprave të artit sepse kishin frikë se do të krijonte panik.”
Më kanë thënë për disa nga përpjekjet që po bëhen tani nëpër disa mijëra muze të Ukrainës; përpjekje të nxituara për të krijuar një inventar të plotë dixhital të veprave, në rast se bien në duart ruse, përpjekje për të zhvendosur pjesët në vende të pazbuluara dhe madje edhe të stafit të muzeut në disa raste që flenë të barrikaduar në bodrume me veprat më të çmuara të artit pranë tyre.
Askush nuk dëshiron të flasë publikisht për atë që po ndodh, nga frika se mos lajmërojnë pushtuesit rusë ose grabitësit. Por Kovalchuk më tha: “Pothuajse në çdo muze, punëtorët flenë, qëndrojnë për ditë të tëra për të qenë pranë artit, për të marrë disa vendime të minutës së fundit. Nuk mund të them më shumë për fat të keq.”
Dhe kur bëhet fjalë për Muzeun e Arteve të Bukura në Odesa, ajo thotë se “bëri gjithçka që ishte e mundur, çfarëdo që mundëm, për ta mbajtur koleksionin të sigurt”.
Gjithçka që Ostrovska-Liuta do të më thoshte për muzeun Mystetskyi Arsenal është: “Kur filloi lufta, ne kishim udhëzimet tona se si të vepronim në këtë situatë. Ne bëmë planet tona të sigurisë dhe po veprojmë sipas tyre. Muzeu është mbyllur dhe i ruajtur”.
Me rusët që po i afrohen Kievit dhe shpërthimet në kryeqytet në orët e fundit, tani mund të jetë tepër vonë për të zhvendosur disa nga thesaret më të lëvizshme të qytetit (shumë shpresojnë se mund të ketë ndodhur tashmë fshehurazi në disa raste të paktën).
Por ka presion për të mbrojtur veprat e artit të mbajtura në vende që nuk janë ende nën zjarr. Anna Reid thotë se qytetet që nuk janë të okupuara tashmë, si Odesa dhe Lvivi, të cilat kanë muze me koleksione të pasura “duhet t’u jepet sa më shumë ndihmë që të mundemi për t’i çuar ato koleksione në një vend të sigurt”, qoftë në strehimore për sulme ajrore apo edhe jashtë vendit.
Për ndërtesat, të cilat duket qartë se nuk mund të zhvendosen, është një histori tjetër. “Lvivi është si Salzberg,” thotë ajo. “Odesa është një qytet i shekullit të 19-të i ruajtur në mënyrë perfekte, i famshëm për pemët e tij të bukura, rrugët me kalldrëm, bregdetin. Është një xhevahir dhe ka nevojë për mbrojtje ajrore.”
Kievi tashmë po përballet me sulme. Ostrovska-Liuta thotë: “Ne jemi të gjithë nën një rrezik të madh nga qielli. Kjo është arsyeja pse ka një thirrje të fortë nga të gjithë ukrainasit për të krijuar një zonë të ndaluar fluturimi mbi Ukrainë.”
Është e qartë se populli i Ukrainës është prioritet; ruajtja e tyre sa më shumë që të jetë e mundur është më e rëndësishmja. Por ky është një komb me një histori krenare dhe një të kaluar të afërt që pa figura kulturore dhe vepra arti të shkatërruara nga administratat e mëparshme sovjetike. “Frika është se rusët duan ta përsërisin këtë”.
Kovalchuk thotë: “Unë besoj se do të kishte kuptim që ata të shkatërronin artin që tregon trashëgiminë tonë ukrainase, që tregon se ne kemi histori të ndryshme, që jemi të ndryshëm, jo rusë. Për këtë art, në Federatën Ruse, nuk do të ketë vend. Ai do të pushojë së ekzistuari.”/ KultPlus.com
Pronari i Facebookut dhe Instagramit do të lejojë përdoruesit në disa vende të bëjnë thirrje për dhunë kundër Vladimir Putinit dhe ushtarëve rusë.
Meta thotë se ka lejuar përkohësisht disa fjalime të dhunshme, si “vdekje pushtuesve rusë”, që zakonisht do të thyente rregullat e saj, raporton BBC.
Megjithatë, ai thotë se nuk do të lejojë thirrjet për dhunë kundër civilëve rusë.
Si kundërpërgjigje, Rusia u bëri thirrje Shteteve të Bashkuara të ndalojnë “aktivitetet ekstremiste” të gjigantit të mediave sociale.
Njoftimi erdhi pasi agjencia e lajmeve Reuters tha se kishte parë emaile të brendshme që përshkruanin ndryshimin e politikës së kompanisë.
“Si pasojë e pushtimit të vazhdueshëm të Ukrainës, ne bëmë një përjashtim të përkohshëm për ata të prekur nga lufta, për të shprehur ndjenja të dhunshme ndaj forcave të armatosura pushtuese”, tha një zëdhënës i Meta për BBC.
Sipas politikës së ndryshuar, përdoruesit në vendet përfshirë Rusinë, Ukrainën dhe Poloninë do të jenë gjithashtu në gjendje të bëjnë thirrje për vdekjen e presidentit rus Putin dhe presidentit bjellorus Lukashenko.
Mesazhet thuhet se thanë se thirrjet për vdekjen e liderëve do të lejohen nëse nuk përmbajnë objektiva të tjerë ose nuk përfshijnë një vendndodhje ose metoda.
Thirrjet për dhunë kundër rusëve lejohen gjithashtu kur postimi i referohet qartë pushtimit të Ukrainës, thuhet në emaile.
“Kërkojmë që autoritetet amerikane të ndalojnë aktivitetet ekstremiste të Metas, të marrin masa për të vënë para drejtësisë autorët”, shkruan ambasada ruse në SHBA./ KultPlus.com
Qiell dimri, Dyndje kujtimesh. Unë ndeza një cigare, u afrova te dritarja. Më ngjan, se nuk bien flokë dëbore nga qielli. Por mijëra letra, që kurrë nuk i mora. Letra të largëta, Shkruar nga duar të largëta, Edhe se retë më të largëta./KultPlus.com
për heshtjet e tua nuk ka nevojë kjo lodhje e kohëve të mia
tashmë ku kalon emri yt dorën më shtrëngojnë mashtrimet e këtyre dimrave të egër me mungesën që bën diellin e pritjes të vakët, ndërsa tutje horizonti përflaket nga një luftë e gjallë; që djeg dhe udhën ajrore të zogjve të pranverës
ka raste kur jo vetëm lufta dhe vdekja por dhe heshtja e pritjes, sabotojnë profilin e bukur të jetës
por dashuri’ e saj u hap gjithmonë një udhë të re shpëtimi dhe dallandysheve / KultPlus.com
Troja, është pothuajse grupi i vetëm në vend i cili pjesë të muzikës së tij e ka kritikën, në veçanti kritikën ndaj politikës në vend, shkruan KultPlus.
“Mbretnesha kohë” është një nga këngët më të njohura të këtij grupi, tekstin e së cilit po ua sjellim këtu:
Mbretnesha kohè dje boll mir na tregoj, tha neser per neve shum ftoft ka me kan , nese t’bardhen prej te zezes na sot nuk dina me nda, tha neser as shiu nuk munet me na lag..
Mbretnesha kohè dje boll mire na tregoj, tha neser per neve ndryshe ka me kan , nese nyjen para syve na sot nuk dojna me zgidh tha neser kjo nyje n’fyt ka me na u lidh..
Mos rrnoni ma si hije, mos rrini ma pa drit, mos fleni mos i leni, hi syve me ju qit. Mos leni ma me ndodh, qysh ka ndodh deri tash, mos fleni mos i leni, se koha nuk kthehet mbrapsht..
Mos rrnoni ma si hije, mos rrini ma pa drit, mos fleni mos i leni, hi syve me ju qit. Mos leni ma me ndodh, qysh ka ndodh deri tash, mos fleni mos i leni, se koha nuk kthehet mbrapsht.. / KultPlus.com
E kam parë ëndrrën time – si edhe të tjerët – dhe nga kjo s’doli asgjë, kështu që tash jam i çliruar qëndroj me të dy këmbët në tokë dhe shikoj drejt qiellit – duke i ndjerë rrobat rreth vetes, peshën e trupit në këpucë, cepat e kapelës, ajrin që më hyn dhe më del në hundë – dhe marr vendim që të mos ëndërroj më.
Ndonjëherë pyes veten: si ia doli brezi ynë të mbijetonte me ushqim që përmbante laktoze? Si ishim në gjendje të rriteshim pa homogjenizues, shtesa ushqimore, hormone dhe multivitamina? Si kemi jetuar pa Cola zero, Red Bull, aperitivë dhe long drinks, nëse prisnim të dielën për të pirë ujë të gazuar me pluhura të tretura? Si i kalonim dimrat e ashpër me bukë e vaj e kripë pa Nutella dhe imunostimuluesit? Sa të kënaqur ishim me ushqimin e pasdites, bërë nga buka, gjalpi dhe sheqeri, pa përdorur shtrydhëset e frutave dhe perimeve? Si i kalonim mbrëmjet e verës me një thelë shalqi në rrugë, pa dyndjen e happy hour? Si e duronim dënimin e një profesori, dhe e përqafonim kur e takonim pas shumë vitesh, pa e sulmuar atë me miratimin e prinderve? Si kemi bërë që jemi dashuruar me shokun e klasës pa gjoksin e depiluar dhe pa një fizik si bodybuilder? Si kemi mundur të bënim pa trajnerin personal, pasi luanim vetëm futboll në terrene të baltosura, ndërsa shoqëruesi më i pafat ishte gjyqtar? Si mbijetuam Me gjunjtë e bërë copë dhe të dezinfektuar vetëm me pështymë, pa përdorur antibiotikë antiseptikë dhe mjekime? Si ia bënim që takoheshim me të dashurën nëse nuk kishim celular dhe SMS-të e vetme ishin një shënim në ditar dhe një puthje me rrezik? Si pranonte të dilte me ne, nëse shkonim ta merrnim në këmbë duke e ditur se donim t’i jepnim krahë? Si mundeshim të shkruanim poezi dhe kompozonim këngë pa përdorur një kompjuter? Si ia dilnim xhanëm të prisnim për një kohë të pafund për të dhënë puthjen e parë? E megjithatë, brezi ynë Nuk rrinte deri në mëngjes por dinte të ëndërronte. Sepse ushqimi më i shëndetshëm që e ushqente atë, ishte shpresa!/ KultPlus.com
“La Petite République” ka botuar të martën e 19 nëntorit 1912, në faqen e tretë, një shkrim në lidhje me intervistën e Luigj Gurakuqit dhënë gazetës “Neues Wiener Tagblatt”.
Shkrimi është si më poshtë:
“Neues Wiener Tagblatt boton një intervistë të Dr. Luigj Gurakuqit, një shqiptar i shquar, i cili udhëtoi nëpër Vjenë për t’u nisur për në Vlorë. Çështja e Lindjes nuk do të zgjidhet përfundimisht, thotë ai, nëse Serbia ose Mali i Zi pushtojnë qoftë dhe një pjesë të vetme të Shqipërisë”.
“Shqiptarët nuk duan të bëhen sllavë, ata duan të jenë të pavarur dhe do ta fitojnë pavarësinë ose do të vdesin duke luftuar për të”./ KultPlus.com
Ministrja e Jashtme gjermane, Annalena Baerbock pas takimit me kryeministrin Albin Kurti tha se shteti që ajo përfaqëson po punon për liberalizimin e vizave për Kosovën.
“Sa i përket liberalizimit të vizave edhe këtë e thash shumë qartë. Për mua nuk është në pikëpyetje se neve na duhet liberalizimi i vizave për Kosovën dhe paqen e krijojmë vetëm së bashku me njerëzit”, tha Baerbock.
“Ne po përpiqemi dhe po punojmë me tërë forcën në mënyrë që këtë çështje ta çojmë përpara së bashku”, shtoi ajo. /Express/ KultPlus.com
Presidenti i Francës Emanuel Macron ka thënë sot se kushtet e vëna nga presidenti rus, Vladimir Putin, për arritjen e armëpushimit në Ukrainë, nuk janë të pranueshme.
“Nuk shoh zgjidhje diplomatike në orët apo ditët në vijim”, ka thënë Macron, gjatë një bisede me gazetarë në Versajë, përpara një samiti të liderëve të Bashkimit Evropian, që do ta adresojë pushtimin rus të Ukrainës, zgjidhjen për rritjen e vazhdueshme të energjisë elektrike dhe pavarësimin nga furnizimi me gaz e naftë ruse.
Putin i kishte prezantuar Macronit kushtet për zgjidhjen e situatës në Ukrainë, që përfshinin çmilitarizimin dhe denazifikimin i Ukrainës, statusin e saj neutral dhe njohjen e Krimesë ruse nga Kievi.
Macron nuk ka shfaqur shpresa se një marrëveshje armëpushimi do të arrihet në Ukrainë gjatë orëve në vijim.
“Definitivisht, jam optimist por më duhet të jem gjithashtu edhe realist”, ka thënë ai.
Macron ka folur edhe për kërkesën e Ukrainës për anëtarësim të shpejtë në BE.
“Me një shtet në luftë? S’ma do mendja… por a duhet ta mbyllim derën dhe të themi ‘kurrë’? Kjo do të ishte e padrejtë”, ka thënë Macron.
Sipas Macron, lufta në Ukrainë “është tragjedi njerëzore, politike dhe humanitare”. Ai ka thënë se kjo ngjarje do të çojë në ridefinimin e pozicioneve dhe politikave në Evropë. / KultPlus.com
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani ka pritur në takim ministren e Jashtme të Gjermanisë, Annalena Baerbock. Në takim kanë marrë pjesë edhe zëvendëskryeministrja, njëherësh ministre e punëve të Jashtme dhe Diasporës, Donika Gërvalla- Schwarz, si dhe i dërguari i posaçëm i Gjermanisë për Ballkanin Perëndimor, Manuel Sarrazin.
Presidentja Osmani ka theksuar se Kosova i është bashkuar BE-së dhe ShBA-ve, me vendosjen e sanksioneve ndaj Federatës së Rusisë, e cila ka kryer agresion ushtarak ndaj Ukrainës. Sipas Presidentes Osmani, Republika e Kosovës e mbështet integritetin territorial dhe sovranitetin e Ukrainës dhe është e gatshme për të strehuar refugjatë ukrainas.
Presidentja Osmani kërkoi nga ministrja Baerbock mbështetje nga Gjermania për anëtarësimin e Republikës së Kosovës në Këshillin e Evropës. Ajo theksoi se Kosova është e gatshme të plotësoj të gjitha kriteret për anëtarësim në këtë organizatë, pasi që paraqet shtysë të rëndësishme për zbatimin e standardeve evropiane për të drejtat e njeriut dhe agjendën evropiane të vendit.
Po ashtu, Presidentja Osmani theksoi se për Kosovën dhe paqen e sigurinë në rajon, është ekzistenciale fillimi i procesit të anëtarësimit në NATO. Agresioni rus në Ukrainë, sipas Presidentes Osmani ka nxitur domosdoshmërinë e integrimit euroatlantik të Kosovës dhe gjithë Ballkanit Perëndimor.
Presidentja Osmani ka potencuar se aspirata e Kosovës për t’u bërë anëtare e NATO-s, synon parandalimin e përpjekjeve për ta destabilizuar vendin tonë dhe rajonin nga përpjekjet e Rusisë dhe aleatit të saj, Serbisë. Më tej, Presidentja Osmani ka përmendur kërcënimin që vjen nga bashkëpunimi i ngushtë ushtarak ndërmjet Rusisë dhe Serbisë, sikurse edhe nga funksionimi i një qendre ruse afër kufirit me Kosovën.
Në këtë drejtim, Presidentja Osmani ka kërkuar mbështetjen e Gjermanisë për anëtarësim në Partneritetin për Paqe, pastaj në NATO, si dhe në organizata të tjera ndërkombëtare.
Në këtë takim u diskutua edhe për marrëdhëniet ndërmjet dy shteteve. Presidentja Osmani theksoi se për Kosovën, Gjermania është partner strategjik në aspektin politik, të sigurisë dhe atë ekonomik. Sipas saj, Kosova është mirënjohëse për mbështetjen e vazhdueshme të Gjermanisë.
Presidentja Osmani vlerësoi se marrëdhëniet me Gjermaninë i bëjnë edhe më të forta një numër i madh i mërgimtarëve kosovarë, të cilët jetojnë dhe janë të integruar mirë në Gjermani. Prandaj, sipas Presidentes Osmani, Kosova e konsideron Gjermaninë si një forcë lëvizëse për integrimin euroatlantik të Kosovës dhe rajonit. / KultPlus.com
Dante dënohet me mërgim nga Firence më 10 mars të vitit 1302: «Alighieri Dante dënohet për ryshfet, mashtrim, falsifikim, sjellje të qëllimshme, keqdashje, praktika të padrejtë zhvatjeje, të ardhura të paligjshme, pederasti, dhe dënohet me 5000 florinj gjobë, ndalim të përhershëm nga zyra publike, mërgim i përhershëm (në mungesë), dhe nëse kapet, mund të përballet me vdekje ». Kështu lexohet teksti i dënimit të dhënë nga gjykata e qytetit, vendim që shënoi përgjithmonë jetën e Poetit Suprem dhe njëkohësisht historinë e letërsisë italiane.
Kah fundi i shekullit të trembëdhjetë, pas një periudhe të shkurtër paqeje, Firence ishte zhytur përsëri në klimën e kundërshtimit të ashpër midis Guelfëve, të cilët mbështetin epërsinë e Papës, dhe Gibelinëve, ithtarët e përparësisë politike të perandorit. Ky skenar kishte favorizuar ngritjen e klasës tregtare në dëm të aristokracisë, përmes krijimit më 1282 të një këshilli të përfaqësuesve të Arteve (korporata që përfaqësonin interesat e një kategorie specifike profesionale) që mbështetnin Podestën në qeverinë e Bashkisë, në vend të Kapitenit të Popullit.
Kur guelfët u bindën dhe u regjistruan në Arte dei Medici e Speziali, Dante tashmë kishte disa zyra politike për kredinë e tij dhe ishte një nga protagonistët e skenës institucionale të qytetit të tij. Autonomia e tij ishte një vlerë e shenjtë për tu mbrojtur kundër çdo ndërhyrjeje, si nga sovranët e huaj ashtu edhe nga Papa. Për këto arsye ai pranoi si një zhvillim normal ngjitjen në “fronin e Pjetrit” më 1294 të Kardinal Benedetto Caetanit, i favorizuar nga dorëheqja e Papa Celestine V (më së i qartë referimi ndaj tij në vargun “ai që bëri refuzimin e madh frikacak” të kantos së tretë të Ferrit).
Papa i ri, i cili kishte marrë emrin e Boniface VIII, gjeti në letërsinë e Firences një kundërshtar krenar të politikës së tij ekspansioniste, çka në Firence përfundoi duke e ndarë partinë e Guelfëve në dy fraksione: të bardhët, të udhëhequr nga familja e Rrathëve dhe shprehësja e aristokracia më të hapur ndaj forcave popullore, ata ishin kundër çdo ndërhyrje nga Roma; Neri, të udhëhequr nga Donateschi dhe të përfaqësuar nga familjet më të pasura lokale, ishin për interesa ekonomike të lidhura ngushtë me Papën.
I shoqëruar me të bardhët, Dante e gjeti veten gjithnjë e më të izoluar nga të vetët, si dhe urrehej deri në vdekje nga kundërshtarët e tij, për shkak të pjesëmarrjes së tij në Këshillin e të Njëqindëve i cili kishte vendosur të ndalonte eksponentët më të dhunshëm të dy fraksioneve nga qyteti . Në këtë pikë, strategjia e Boniface VIII e tërhoqi atë në një kurth “vdekjeprurës”. Pasi e dërgoi Charles të Valois, vëllai i Filipit IV, mbreti i Francës, për të marrë nën kontroll Bashkinë, ai u sigurua që Poeti të dërgohej si një ambasador në Romë për të diskutuar për paqen dhe këtu u bë viktimë e mashtrimit të mirëfilltë.
Në ndërkohë, Carlo di Valois përfitoi nga trazirat e qytetit për të rrëzuar qeverinë “e bardhë” të Firences, duke caktuar udhëheqësin besnik Cante Gabrielli si Podestà. Podestà i ri, aleat me Neri, filloi një veprim përndjekës ndaj shkrimtarit, të cilit përveç që ia bastisën, përfundoi në bankën e të pandehurve me akuza shpifëse, përfshirë zhvajtje dhe ryshfet. Kjo vepër e fundit (e trajtuar në këngët XXI dhe XXII të Ferrit), e ngjashme me përvetësimin modern, shpesh u përdor si pretekst për të dëbuar kundërshtarët e dikujt.
U organizua një gjyq farsë, të cilin Dante preferoi ta shmangë, duke druajtur fatin me të cilin do të ndeshej. Kjo çoi në dënimin e 10 marsit 1302 i cili dënoi të akuzuarit në mungesë me dy vjet burgim, largim të përhershme nga zyrat publike, konfiskimin e pasurisë dhe pagimin e gjobës prej 5000 florins të vogla. Pas refuzimit të tij të përsëritur për t’u paraqitur para gjykatësit, dënimi, i shtrirë në 1315 për djemtë e tij Jacopo dhe Pietro, u zbrit në konfiskim të pasurisë dhe mërgim të përjetshëm, me alternativën e dënimit me vdekje nëse ai do të ishte kapur.
Për Danten kjo do të thoshte t’i jepte lamtumirën përgjithmonë tokës së tij të dashur dhe fillim i një faze të gjatë të vuajtjes së brendshme dhe rishikimit të poetikës së tij, e cila përbënte humorin ideologjik dhe stilistik të kryeveprës së tij të pavdekshme: Komedinë Hyjnore. Vendimi historik i dëbimit të tij, përmbledhur në Librin e Thonjve, aktualisht mbahet në Arkivin e Shtetit të Firencës. /Voal.ch/ KultPlus.com
Këngëtarja me famë botërore, Dua Lipa, nesër do të publikojë një këngë të re me titull “Sweetest Pie”, shkruan KultPlus.
E njohur për zërin e saj unik, Lipa ka bërë të ditur se kënga e saj e re do të jetë një bashkëpunim me këngëtaren Megan Thee Stallion.
Ndërkaq, sot Lipa ka ndarë edhe një fotografi tjetër me këngëtaren, që duket se është krijuar në xhrimet e një videoklipi.
“NESËR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Aq e emocionuar sa që po qaj krem sheqeri nga kanalet e mia të lotit!!!!!!”, ka shkruar Lipa në mbishkrimin e fotos. / KultPlus.com
Poezia “I am the main prostitute of this city” e poetit Arbër Selamani është përkthyer në gjuhën amerikane në revistën “Changes Review”, revistë kjo që është pjesë e shtëpisë botuese më të re në Nju Jork me titull “Changes Press”, përcjell KultPlus.
Nëpërmjet një njoftimi në rrjetin social Facebook, poeti ka thënë se poezia është e shkruar në origjinal në gjuhën shqipe, e përkthyer prej Fadil Bajrajt në anglisht, dhe do të jetë pjesë e librit të radhës me poezi.
Më poshtë KultPlus ua sjell postimin e tij të plotë:
Breaking news! Changes Press – një shtëpi botuese e re me qendër në New York, e ka botu në numrin e fundit të revistës së saj Changes Review, poezinë teme ‘I am the main prostitute of this city’, një kryengritje e jemja ndaj rendit shoqëror i cili kryefjalë e ka shtypjen e komunikimit edhe mënyrave e shprehjeve të reja se si njerëzit e jetojnë jetën e tyre.
Poezia është e shkruar në origjinal në gjuhën shqipe, e përkthyer prej Fadil Bajrajt në anglisht, dhe do të jetë pjesë e librit të radhës me poezi.
Pos meje, në këtë numër të gazetës janë edhe shtatë autorë tjerë të kombësive të ndryshme. / KultPlus.com
Në kryeqytetin Bullgar, Sofje më 10 Mars 1907, u botua numri i parë i gazetës satirike “Stick” (Shkopi), drejtuar nga patrioti i madh shqiptar Athanas Tashko.
Gazeta u shpërnda falas duke pasur në fokus pavarësinë shqiptare dhe duke mbrojtur të drejtat e kombit shqiptar.
Përmbajtja u përgatit nga kolonia shqiptare e Egjiptit. Gazeta kishte ngjyra satirike dhe trajtonte çështje shoqërore dhe politike.
Si gazeta e parë satirike shqiptare pati një jehonë të madhe. Në faqet e saj, ajo mbrojti të drejtat kombëtare, lirinë dhe pavarësinë e njerëzve, çështjen e gjuhës shqipe dhe të shkollave. / KultPlus.com
Tenori i dëshmuar në skenën ndërkombëtare të muzikës klasike, Granit Musliu së fundmi do të këndoj nën rolin e Arturos në Operën “Lucia Di Lammermoor” të kompozitorit Gaetano Donizetti, shkruan KultPlus.
Tenori Musliu do të interpretoj përkrah yjeve botërore si: Nadine Sierra dhe Juan Diego Florez.
Ai po ashtu njoftoi se përgatitjet muzikore dhe skenike janë duke shkuar shumë mirë dhe se mezi po pret që të performojë këtë operë fantastike.
Datat e shfaqjeve janë si vijojnë : 12,16,19 dhe 24 mars. / KultPlus.com
Vendi i muzikës në Manchester, Band on the Wall, ka rihapur dyert pas një rinovimi dy-vjeçar që i kushtoi 3.5 milionë funte.
Band On The Wall ka qenë pjesë e skenës muzikore të qytetit për gati 200 vjet dhe grupe si The Fall, Buzzcocks dhe Joy Division performuan disa nga koncertet e tyre formuese atje.
Emri i saj erdhi nga koha kur interpretuesit luanin në një skenë të vogël në gjysmë të murit.
Një vend i dytë është ndërtuar në një ndërtesë të braktisur në vendin fqinj për shkak të rritjes së audiencës, tha Gavin Sharp, shefi ekzekutiv i Band on the Wall./ KultPlus.com
Parlamenti hungarez ka zgjedhur Katalin Novak, një aleate e ngushtë e kryeministrit Viktor Orban, si presidenten e parë femër të anëtarit të BE-së.
Novak, e cila së fundmi shërbeu si ministre për politikën familjare, e portretizoi zgjedhjen e saj të enjten si një fitore për gratë.
“Ne gratë rritim fëmijë, kujdesemi për të sëmurët, gatuajmë, jemi në dy vende në të njëjtën kohë nëse është e nevojshme, fitojmë para, mësojmë, fitojmë çmime Nobel, pastrojmë dritaret,” tha Novak në një fjalim para votimit, përcjell KultPlus.
“Ne e dimë fuqinë e fjalëve, por mund të heshtim dhe të dëgjojmë nëse duhet, dhe të mbrojmë familjet tona me një guxim përtej atij të burrave nëse rreziku kërcënon”, tha 44-vjeçarja, preseidentja më e re e shtetit të Hungarisë.
“Është për shkak se unë jam një grua, dhe jo përkundër kësaj, dua të jem një presidente e mirë e Hungarisë,” tha ajo.
Më herët, ajo ka postuar një foto të saj, të bashkëshortit dhe tre fëmijëve në rrjetet sociale, duke thënë se “do të thotë shumë për mua që familja ime është këtu me mua”.
Novak ka qenë fytyra e politikave të qeverisë, duke përfshirë lehtësime bujare të taksave dhe fletëpalosje të krijuara për të inkurajuar familjet e reja që të kenë më shumë fëmijë./ KultPlus.com
