Vetëm pak ditë më parë, një ndër faqet më të mëdha arkitekturore ArchDaily, publikoi një artikull i cili paraqiste punën fantastike të fotografit Romain Veillon, me seli në Paris.

Ndryshe nga fotografë të tjerë, dashuria për arkitekturën e vendeve të braktisura bëri që Veillon të marrë rrugë në shumë vende të botës, për të kapur arkitekturën e pluhurosur e të vjetëruar, duke vënë në pah bukurinë e saj.

Për Ndërtimi.info, Veillon ka rrëfyer vështirësitë e tij dhe pasionin për fotografinë e objekteve të vjetra.

“Duhet leje për t’i fotografuar, por unë zakonisht vetëm hyj brenda. Përderisa janë ndërtesa të braktisura, është e vështirë të gjesh personin e duhur. Jam kapur disa herë nga policët por nuk më kanë paraqitur ndonjë problem. E njëjta gjë ka ndodhur edhe me pronarët, zakonisht janë qenë të mirë dhe tolerant në qoftë se ju shpjegoni qasjen tuaj: Jam aty vetëm aty për të bërë fotografi dhe i respektoj vendet që eksploroj. Edhe nëse një shtëpi është e braktisur, gjithmonë ka një pronar, një histori, kështu që është e kuptueshme që njerëzit mund të shqetësohen”, shpejgon Veillon.

Ndonëse si një 15 vjeçar Veillon e kishte nisur fotografinë si një mënyrë për të mbajtur kujtimet e udhëtimeve të tij si raport, me kohë ishte larguar nga mënyra e raportimit për t’u përqëndruar në një qasje më estetike.

Kjo nuk kishte lindur krejt rastësisht. Në fakt, qysh si fëmijë ai kishte qenë mjaft kurioz për vendet e braktisura, duke eksplorurar të kaluarën e tyre dhe duke imagjinuar jetesën e historinë e ndërtesave. 

“Kur isha fëmijë, endesha nëpër ndërtesën e vjetër të fabrikës së kamionëve të gjyshit tim. Ishte plotë me vegla e objekte të mbetura të shoferëve dhe jetës së punëtorëve. Më pëlqente të kaloja gjithë pasditen në përpjekje për të zbuluar se si ishte jeta e këtyre njerëzve dhe se si ishte vendi atëbotë. Të imagjinoj këto histori është ajo që e dua më së shumti për këto ndërtesa”, thotë ai. 

E ndër rreshta potencon edhe diçka mjaft interesante.

“GJITHASHTU, TË JEM DËSHMITAR I FUQISË SË NATYRËS TEK MERR MBRAPSHT ATË QË ËSHTË ‘E SAJ’”.
shprehet Veillon.

Ai nuk preferon të udhëtojë i vetëm, ngase këto ndërtesa mund edhe të jenë të rrezikshme, dhe në rast të ndonjë urgjence i duhet dikush që t’i dal në ndihmë. Gjithashtu, ai beson se është më mirë që të ndash aventurat me miq për të krijuar kujtime që do zgjasin.

Ndër të gjitha vendet që ka vizituar, përfshirë  Francën, Gjermaninë, Italinë, Irlandën, Portugalinë, Namibinë, Guianën dhe Myanmarin, ndërtesat e braktisura në qytetin e minierave Kolmansklop në mes të shkretëtirës në Namib të Namibisë, i ka lënë përshytpjet më të mësha fotografit.

“I pasur nga një sasi e madhe e diamanteve, njerëzit e krijuan atë nga ‘asgjëja’ duke e kthyer në një qytet të begatë. Në vitin 2954, sasia e diamanteve filloi të bie dhe popullsia u zhvendos në jug, ku u gjet një ‘venë’ e re. Qyteti i shndërrua në një ‘qytet fantazmë’ dhe  tani është i gjithi i mbuluar me rërë. Unë shkova atje dhe qëndrova për një javë, atmosfera ishte disi joreale dhe e magjishme, sikur koha të kishte ndaluar atje vite më parë”, tregon ai. 

E qëllimi i tij për të dokumentuar gjendjen e këtyre ndërtesave është mjaft i dëlirë. Në syrin e tij gjithçka është e bukur, edhe nëse ajo është një ndërtesë e shkatërruar dhe e lënë pas dore, dhe të jemi falënderues për ato që kemi tani, përfshirë kohën.

“T’i njoftoj njerëzit me vendet e braktisura përreth botës, ku nga shkatërrimi del bukuria. Vendet që i kemi lënë pas e ku duket se koha ka ndaluar dhe vegjetacioni ngadalë përbin atë që është e tij. Secili kapitull tregon një vend ndryshe: Vendin ku kemi jetuar, punuar, jemi kënaqur, ku e menduam vdekjen. Fotografitë e mija na bëjnë të pyesim se si do dukej bota nëse njerëzimi do të zhdukej nga toka. Ne të gjithë jemi të fascionuar nga ky vizion pas-apokaliptik. Ndoshta kjo na duhet që të jemi dëshmitarë të kësaj për të shijuar atë që kemi dhe kohën para nesh. Siç thashë më parë, gjëja kryesore për mua është që njerëzit të krijojnë historitë e tyre kur ata shohin fotografitë e mia. Të gjithë imagjinojnë diçka të ndryshme sipas mendimit tim, në varësi të historisë dhe asaj se çfarë dëshironi të shihni në to. Nga ana tjetër, disa fotografi kanë qartazi një mesazh për mjedisin”, thotë fotografi francez Veillon.

Padyshim, mesazhi i cili është “i shkruar në ballë” të secilës fotografi, tërthorazi mundohet të ngrejë vetëdijen e asaj që njerëzimi është në gjendje t’i kushtojë natyrës.

“Kur shihni se si njerëzit kanë krijuar mbeturina gjigante në një shpellë nëntokësore ose se si natyra mund të jetë aq e fortë dhe e bukur edhe kur Njeriu nuk është rrotull, kjo është një mënyrë për të na treguar se çfarë mund të ndodhë”, përfundon ai. 

Fotografitë e Veillon kanë bërë gjiro në botën e internetit për estetikën e bukru dhe mesazhet që paraqesin ato, teknika të cilat ai i ka përvetësuar tash e sa kohë. 

Shikoni disa fotografi të shkrepura nga Romain Veillon./ ndertimi.info/ KultPlus.com