Po e sjellim sonte poezinë ‘U dogj filmi’ shkruar nga Adem Gashi, e cila mbrëmë u shpërblye me vendin e dytë në konkursin e poezisë ‘KultStrofa’ në Prishtinë, organizuar nga KultPlus.

u dogj filmi

athua është gjallë Habibi
ai asdjalasburri me mustaqe, brus
që ma pat huazuar aparatin e fotografimit
aparatin “Smena 8” të prodhimit rus

me kursimet e muajit bleva lentën
të mbyllur në kutizë si në shtëpi kërmilli
tridhjetegjashtë kuadrate, po kaq poza
tridhjetegjashtë
ç’më kujton kjo
ah po, tridhjetegjashtë shkronja

e vura në krah rripin e hollë
si një botë
sa e lehtë më vinte bota

në mbrëmje nëna ofshani si t’i kisha rënë mëkatit
ç’na bëre more bir, na i dalldise gratë e fshatit

njërës i shpërthente virgjëria në faqe e buzë
një vajze
ma bëj fshehtas, mos më shoh njeri
po si ta bëj kur kjo vrima këtu do diell
diellin do përballë pamjes

e vinin e vinin më radhë
dikur edhe pleqtë e rënduar të lagjes
duke shkelur mbi lodhjen e sedrën
m’u bënë përpara statuja e monumente
a diçka prej guri e dheu
a veç skelete

heu, po Habibi thua të jetë gjallë

kështu qe si sot, Habibi
“me të hyrë maji me të ikur prilli”
kur imazhet po hynin në kutizë

s’është se bota qe pa ngjyra
qe bardh e zi
sipas metodës së soc-realizmit

me ankth e prita dhe padurimin s’e fsheha
për terminin e foto-negativit
ku të bardhat do të nxinin, do të zbardhte e zeza

në studion “Foto – Zharku”
i pangjyrë dhe indiferent m’u shfaq dhe Zhivku:
është djegur filmi

lëre filmin që iku e më la
po kush më beson tani nga grari e lagjes –
ja edhe një maskara

një e di, mbase ajo që ma kërkonte fshehur
më beson vetëm ajo
që dielli i dashurisë e kishte dehur

thua të jetë gjallë tani Habibi
apo u dogj edhe ai si filmi
në krematorin e mistershëm të Zhivkos.