Marrja e shpisë

Kur thonjtë e dorës tem t’vogël janë mbush me dhe t’u lujt “tezesh” n’mahallë
Kur dollapat janë mbush me kukullat e mia të bleme te “Shitoret e Kinezve” te Qafa
E kur fustanin e synetisë e kam mbajt vesh 2 muj ditë rresht,
Nuk jam kanë veç fëmijë i vogël, jam kanë marrja e shpisë.
Kur ent’ i kam la me shumë vullnet
E kur zani jem s’asht kanë si i djemve t’tjerë
E n’mahallë kur çik-o-djalë m’kanë thirre
Nuk jam kanë veç fëmijë i vogël, jam kanë marrja e shpisë.
Kur shoqnia jem asht’ kanë veç me çika
E ecja jem s’asht’ kanë fort burrnore
E as kur me sha nuk kam dijt’.
Nuk jam kanë veç fëmijë i vogël, jam kanë marrja e shpisë.
Kur krejt shkolla “pederr” më ka thirre
E kur jam depilu për herë të parë
Kur për çika s’kam fol me moshatarë
S’jam kanë veç adoleshent, jam kanë marrja e shpisë.
Kur nji djalë për herë t’parë e kam puth
Kur ereksion prej nji mashkulli kam pasë
E kur në za kam kajt t’u ju lut perenisë me m’shëru
S’jam kanë veç adoleshent, jam kanë marrja e shpisë.
Kur kamerat e televizioneve në paradë t’krenarisë m’kanë fokusu
E kur krejt akraballaku e kanë pa
S’jam kanë ma gzimi i familjes, jam kanë marrja e shpisë.
Kur veten e kam pranu si homoseksual
E krenar jam ndje
Kur ftyra m’asht gjakos veç për këtë fakt
S’jam kanë ma sugari i fisit, jam kanë marrja e shpisë
Kur t’shpisë e kanë kuptu që gruja të cilën edhe në ninulla ma kanë përmend
Asht’ burrë, e të njëjtën lumtuni ma jep
E kur botës i kam kallxu sa krenar me veten jam
S’jam kanë ma i tyne, jam kanë marrja e shpisë.
Prej që jam ba me dijt’
Jam kanë marrja e shpisë.
Edhe sot jam, Marrja e shpisë, pa shpi.

–Poezi e shkruar nga Agon Rexhepi, fitues i çmimit të tretë në konkursin mbarëkombëtar të poezisë ‘KultStrofa’, organizuar nga gazeta online për kulturë KultPlus./KultPlus.com