Nga Detina Zalli

Ditët e fundit jam ndier i trishtuar nga mënyra sesi mediat në Mbretërinë e Bashkuar u janë referuar shqiptarëve me kaq negativitet, duke i etiketuar si “kriminelë”. Kjo më solli kujtime kur isha 13 vjeç dhe fëmijët e tjerë në shkollën time më quanin në mënyrë rutinore si “kriminele” për arratisjen në Mbretërinë e Bashkuar për t’i shpëtuar luftës civile. Kjo vazhdoi për tre vjet me radhë. Cdo ditë isha e shkatërruar, më mungonte vetëvlerësimi dhe jeta ime nuk kishte kuptim.

Kanë kaluar njëzet vjet dhe gjatë kësaj kohe kam pasur bekimin të punoj në disa nga universitetet më prestigjioze në botë, duke përfshirë Universitetin e Harvardit, Universitetin e Oksfordit dhe Universitetin e Kembrixhit.

Unë kam qenë shkencëtarja më e re pas doktoraturës në Harvard, kam drejtuar kurse për studentë universitarë dhe pasuniversitarë, kam fituar shumë bursa dhe kam bashkëpunuar me laureatë të çmimit Nobel.

Por më e rëndësishmja, unë kam ndikuar në jetën e më shumë se 10,000 studentëve me prejardhje të ulët socio-ekonomike në MB, SHBA, Indi, Kinë dhe Evropën Lindore. Unë kam ndihmuar refugjatët, emigrantët dhe pacientët me kancer (dhe do të vazhdoj ta bëj këtë).

Po. Dhe unë jam shqiptar.

Si fëmijë, nuk mund të mbroja veten. Ndjej se është e rëndësishme të ngre zërin për të shpëtuar fëmijët e tjerë shqiptarë që shkojnë në shkollat ​​e Mbretërisë së Bashkuar dhe që mund të përjetojnë bullizëm. Shpresoj që media në Mbretërinë e Bashkuar të reflektojë për këtë.

Siç them shpesh: “Pavarësisht se nga jeni. Ne të gjithë flasim të njëjtën gjuhë. Gjuha e ADN-së!”./ KultPlus.com