Poezi nga Giovanni Giudici
Shqipëroi: Arjan Th. Kallço

Vendose në vargje jetën, shkruaje
Besnikërisht, pa heshtur për
Asnjë veçanti, pamjen e të gjallëve
Por mos harro se shikimi nuk është
Dije, as fuqi, por qesharake
Një dëshirë tjetër që të jesh vetvetja.
Poshtë dhe sipër botës lidhen
Bashkëfajësi të brendësisë, duke shigjetuar shikime
Paktesh. Dhe të pranishmit shfaqen
Në cepin e parmakëve të ndërmjetëm:
I duartrokasin, i vajtojnë të dyja kuptimet
E sublimes – poshtërsinë, famën.
Pastaj shkruaj në vargje se vdekja
Është më e mundshme sesa lindja
Dhe në çdo rast qenia më shumë se fjala…/KultPlus.com