Poezi nga Arjola Zadrima.

Të kam mbajtë gjatë
në shpinë,
qytet m’qytet,
prej dites n’ditë,
nadje deri në mramje,
pa të kërkue gja.
Ti veç ke hesht.
Më ke peshue sa me kanë dhimbt brinjt
e veç kam hesht.
Kam rrefuzue gjithë burrat që më deshtën,
për nji natë
a krejt jetën tue t’pa në sy,
e jam ndi vetëm.

Nesër, do të jesh prapë dashnia
e nji kohe tjetër,
pa adresë,
mik i vjetër./ KultPlus.com