Poezi nga Giuseppe Ungaretti, përktheu Edon Qesari.

Quhej
Muhamed Sheab

Pasardhësh
emirësh endacakësh
i vetvrarë
se s’kish më
Atdhe
Deshi Francën
dhe ndërroi emër

Qe Marsel
po s’ish francez
dhe s’dinte më
të rronte
në tendën e sojit të vet
ku dëgjohej avazi
i Kuranit
duke rrufitur kafen

Dhe s’diti
ta shuante
këngën
në arratinë e vet

E përcolla
tok me zonjën e bujtinës
ku rronim
në Paris
në adresën nr. 5 të Rue des Carmes
rrugicë e fishkur në zbritje

Prehet
në varrezat e Ivrisë
lagje që gjithnjë
del drite
ndonjë dite
panairi
të çmontuar

E mbase veç unë
di ende
se ai rrojti./ KultPlus.com