Poezi e shkruar nga Entela Tabaku Sorman.

Jeton në mua një shpresë
megjithatë
se jemi shtëpia e njëri-tjetrit
nuk bëhemi
por jemi
edhe nëse nuk gjindemi,
se jeta nuk është tjetër
veçse kërkimi i asaj dere
çelësin e së cilës e shtrëngonim
në dorë
kur lindëm,
se nuk kam për të vdekur
pa u ulur në pragun tënd
në pragun tim
shtëpia ime
e lindur.