Uranik Emini

Vizita në Klubin e Boksit, në një vend ku ka ndodhur shumë histori, është gjithnjë e veçantë për njerëzit. Por sigurisht, më e veçantë është për ata persona të cilët ekspozojnë punën e tyre përpara publikut dhe kanë mundësi të fitojnë një çmim prestigjioz, që do t’u ndihmonte shumë në karrierë, shkruan KultPlus.

“Stacion” – Qendra për Art Bashkëkohor në Prishtinë, ka hapur ekspozitën e finalistëve të artistët e së nesërmes, mbrëmë në ora 19:00 në Klubin e Boksit në Prishtinë, ku janë ekspozuar edhe veprat e këtyre artistëve.

Mimoza Sahiti, Valdrin Thaqi dhe Agrina Vllasaliu, janë finalistët e këtij edicioni dhe mbeten në garë për të fituar një rezidencë për 2 muaj në Nju Jork të Amerikës, si dhe përfitime të tjera që sjell kjo qendër.

Valdrin Thaqi thotë për KultPlus se e vlerëson shumë këtë qendër dhe këtë çmim, duke qenë si njëra prej mundësive të pakta për artistët e rinj.

“Ky konkurs është njëri prej mundësive të pakta që artistët e rinj të tregojnë punën e tyre dhe të fitojnë një çmim prestigjioz. Ky projekt që e kam shfaqur sonte është një projekt që e kam filluar në Berlin më 2020, por atëherë nuk kam mundur që ta shfaq punën time shkaku pandemisë dhe tani po më vjen mirë që puna ime po shfaqet te publiku”.

Thaqi paraqitet përpara publikut me dy vepra dhe shpjegon se është i fokusuar kryesish në abstrakten.

“Empatik, sintetik është emri i projektit. Unë mundohem që gjithnjë të kem një interaktivitet me publikun, prandaj i kam vendosur shkallët. Kjo krijesa është një lloj krijese mitologjike, në atë gjermanen e që nuk ekziston. Ky është një parafytyrim i imi, pasi kafshën se ka parë askush më parë. Pastaj kalon te light-boxi me pikturat. Aty është një material latex dhe shihen sikurse disa pjesë laboratorike. Pra, unë e shoh artistikisht që krijesa është një lepur me brina, dhe sipas meje është një nëndije kolektive që me dashtë me ndrru një formë natyrale tani është e mundur përmes modifikimit gjenetik”, thotë ai mes tjerash.

Ndërkaq, artistja Mimoza Sahiti, e cila kishte jetuar jashtë në të kaluarën, për t’u rikthyer në Kosovë që ta shijonte edhe më tepër jetën adoleshente këtu, është njëra prej të përzgjedhurave si finaliste në këtë edicion.

Ajo thotë për KultPlus se ka ardhur nga Austria në Kosovë, në Komogllavë të Vitisë dhe nga aty është frymëzuar për shumë gjëra të reja në veprat e saja.

“Unë inspirona prej vetvetes, prej rasteve që më ndodhin mu dhe krijoi vepra të ndryshme. Mund të them që mllefin e agresivitetin që e kom brenda vetes, mundohem me shpreh më së miri përmes artit dhe veprave artistike”.

Sahiti është e paraqitur në këtë ekspozitë më 18 vepra, kryesisht me vepra të cilat janë të punuara me ngjyra të vajit.

“Secila vepër e ka veçantinë e saj, e unë mundohem me shpreh veten time, pra, krejt vizatimet janë gati se vajza dhe unë shoh histori të mia këtu, që i kam krijuar si vepra artistike”.

“Give me 5 minutes”, siç e shpjegon Sahiti, është vepra e saj e preferuar, kjo për faktin se ia kujton një moment shumë të veçantë, derisa ishte pjesë e një shkolle në Gjermani.

“Unë kisha një dhomë private timen në të cilën punoja dhe papritur një ditë kur shkova aty, perdja e cila ishte vënë, e gjitha ishte në tokë. Jam nervozuar shumë dhe për 15 minuta krejt mllefin që e kom pas, e kam kthyer në art. M’jepni 5 minuta për me punu”, thotë Sahiti.

Edhe artistja Agrina Vllasaliu tregon se është marrë prej fëmijërisë me art dhe ka dashur gjithnjë që të studioi këtë lëmi.

“E kam familjen artistike, këngëtarë, muzicientë dhe sigurisht këtu më ka ardhur edhe motivi që të studioj artin. “Rozafa nuk ka qenë këtu”, është vepra ime më e re që e kam krijuar para dy viteve. Aty shihet një kombinim mes mitologjisë shqiptare dhe moderne, që vjen në formën e betonit, pra aty shihen edhe veshjet tradicionale të shqiptarëve, gjithashtu aty janë të paraqitura edhe tjegullat dhe poshtë është një motorr. Motorri është aty për të treguar se Rozafati është dashur të flijohet. Për mu kjo është një histori shumë emocionale që na ka tregu nana dhe kjo më ka motivuar që ta bëj këtë skulpturë”.

Vllasaliu paraqitet në këtë ekspozitë edhe me dy vepra të tjera, të cilat sipas saj, shprehin një lidhje emocionale nga familja.

Një divan në tokë si pjesë e ekspozitës, i quajtur pallati i ftohtë, sipas Vllasaliut, paraqet një pjesë të shtëpisë së tyre në Kosovë kur ata nuk janë në vendlindje.

“Në shtëpinë tonë në Kosovë, gjatë kohës kur ne jemi jashtë, aty nuk qëndron askush. Pra, është si një pallat i akullt dhe nuk rrinë askush. Edhe në veprën e tretë, e quajtur Thaumatrope, paraqitet një errësirë, e lidhur pikërisht me shtëpinë”, thotë artistja.

Ndërkaq, Albert Heta, i cili punoi në pjesën kuratoriale në këtë ekspozitë, njofton se për herë të parë në historinë e kësaj qendre, kanë aplikuar edhe pjesëtarë të komunitetit jo-shumicë serbë dhe këtë gjë e shohin shumë pozitive. Puna kuratoriale e kësaj ekspozite i takoi edhe Vala Osmanit përderisa arkitektura e ekspozitës është organizuar vetëm nga kjo e fundit.

“Ambienti i Klubit të Boksit shfrytëzohet nga “Stacioni” që një kohë. Këtu është një hapësirë historike dhe kanë ndodhur shumë gjëra prej që ne kemi ardhur këtu, rreth 2015-tës. Ndërtesa i ka sfidat e veta, por edhe përparësitë, ku mund të vërehet gjithçka. Ekipi është i mirë që punon në këtë ekspozitë dhe e njeh hapësirën, gjithçka është zhvilluar sipas një hapi të caktuar. Kemi sfidë kryesor ngrohjen dhe probleme të tjera teknike, por duhet të përshtatemi çdo herë”.

Heta flet edhe për veprat e tre finalistëve, ku thotë se secila ekspozitë është realizuar që të gjithë të jemi të kënaqur, ekipi, artistët e institucioni që kemi punuar.

“Nuk ka diçka që nuk kemi arritur ta bëjmë. Secili artistë i ka hapësirat e duhura që i përshtaten. Ky është edicioni i 6-të i çmimit që ne e organizojmë dhe secili është specifik e ndryshe prej njëri tjetrit. Besoj që publiku e sheh lëvizjen prej njërës e tjetrës”.

Kuratori shpjegon se kjo është hera e parë që ata punojnë së bashku me artistët, prandaj, i ka pasur edhe ky aspekt vështirësitë e veta, por gjithçka në fund ka shkuar mirë.

“Kjo është një mundësi e jashtëzakonshme që të gjithë mund ta shfrytëzojnë e ta marrin një çmim prestigjioz. Në këtë edicion kemi pasur rreth 20 aplikime, e diku rreth 5 prej tyre nuk e kanë kaluar kriterin. Befasia në këtë edicion ka qenë aplikimi i komunitetit jo-shumicë. Ne vazhdimisht tentojmë që të krijojmë këtë mundësi për të gjithë artistët që punojnë në Kosovë. Gjithashtu, për herë të parë ne realizojmë një edicion që është krejtësisht i pa-mbështetur nga MKRS. Kur po rritet buxheti për festivale, po ulet ose po zhduket ai për art pamor e bashkëkohor”, thotë Heta.

Juria e çmimit Artistët e së nesërmes 2021, e përbërë nga Anne Barlow, drejtoresha e TATE St Ives, Miljana Dunderin, artiste, drejtore e qendrës private kulturore “Akvarijus”, Laura Raicovich, shkrimtare, kuratore, Bernhard Rudiger, artist dhe profesor në Ecole Nationale des Beaux Arts në Lyon, Driton Selmani, artist, ka përzgjedhur tre finalistët e çmimit Artist of Tomorrow, derisa përzgjedhja e fituesit do të bëhet më 3 dhjetor me fillim nga ora 19:00. /KultPlus.com