“Ne luftojmë për të ndërtuar një botë të lirë” është ekspozita gjithëpërfshirëse dhe e fuqishme e kuruar nga artisti Jonathan Horowitz në Muzeun Hebre të Nju Jorkut, shkruan ‘The Guardian’, përcjell KultPlus.

Ekspozita vjen si një shfaqje e pabarazive në botë, duke filluar nga rasti i George Floyd e duke kaluar nëpër shtypjet, racizmin, kolonializmin dhe ksenofobinë nëpër botë.

“Ekspozita erdhi përmes një ftese nga Muzeu Hebre për të bërë një projekt që adreson ringjalljen e antisemitizmit në vend”, thotë Horowitz, duke iu referuar paragjykimit, urrejtjes ose diskriminimit ndaj hebrenjve.

Ekspozita nuk është vetëm një përgjigje ndaj rritjes së etno-nacionalizmit dhe autoritarizmit, por një mundësi për përfshirjen e vërtetë të botës së artit, duke nxjerrë në pah disa artistë me ngjyrë si Chicano, Latino dhe Indigjen, të cilët kanë punuar prej kohësh në udhëkryqet e artit.

“Ne luftojmë për të ndërtuar një botë të lirë” e ka marrë emrin nga një pikturë e vitit 1942 nga Ben Shahn, pjesë e një serie posterash të krijuar nga katër artistë, të cilat i takojnë propagandës së Luftës së Dytë Botërore që Shahn krijoi për Zyrën Amerikane të Informacionit të Luftës.

Frymëzuar nga përpjekja e Shahn për të përfshirë zëra të shumtë ndër vite dhe identitete kulturore në një vepër të vetme, Horowitz ka krijuar një instalacion-homazh të mrekullueshëm të quajtur “mur me tulla”, në të cilën nga dyshemeja deri në tavan shfaqen “risjellje” të veprave të zërave bashkëkohor, duke i përshtatur me qëllimin e kuratorit.

“Kur lexoj lajmet për gjendjen e botës, duhet të shpreh diçka dhe ta nxjerr atë në mënyrë që të jem në gjendje të fle natën”, tha artisti MarcelDzama, i cili ishte njëri nga të cilët vepra e tij u shfaq në këtë ekspozitë.

Për pjesën e saj, artistja Christine Sun Kim e cila ka dëgjim të dobët, kontribuoi me një poster të shkruar me dorë duke thënë “Përdorimi i gjuhës së shenjave do t’ju bëjë një person më të mirë”, duke rivendosur kopertinën e broshurës së provimit të fëmijës së saj si sfond, i cili ka problemet e njëjta.

“Sa më shumë punë të bëj, aq më shumë e detyroj vendin tonë në histori. Është mënyra ime për të protestuar dhe dokumentuar”, është shprehur artistja Kim.

Për artisten dhe aktivisten Marilyn Minter, arti është një gjuhë, një interpretim i realitetit tonë.

“Unë kurrë nuk kam parë demokraci kaq të brishtë. Është sikur çdo brez duket se nuk ka mësuar asgjë nga historia”, ankohet ajo. Në një mënyrë apo në një tjetër, ai shqetësim i thellë është ajo që e animon shfaqjen e Horowitz – a mund të mësojmë? A mund të rritemi? Dhe, më e rëndësishmja, çfarë do të na fuqizojë të ndërtojmë një botë më të mirë?/KultPlus.com