Në të shkuarën, kur njerëzit e kishin të ndaluar të shprehin opinionin ose bindjet e tyre të vërteta, një pikturë ose një skulpturë ishte mediumi ideal për të fshehur një mesazh.

Shumë nga këto mesazhe shpesh ishin politike, morale ose të bazuara në alegori fetare. Sidoqoftë, disa prej tyre kishin një karakter thjesht zbavitës – mënyra e artistit për t’u argëtuar dhe për të lënë shenjën e tij personale në letër.

Gjatë gjithë historisë, veçanërisht në mesjetë dhe në Renesancë, artistët e famshëm kanë vendosur domethënie të fshehura brenda veprave të tyre të artit. Këtu është një përzgjedhje e disa prej mesazheve të fshehura më intriguese në një koleksion pikturash nga historia e pasur e artit.

Rezulton se “Darka e Fundit” është plot me kode dhe kuptime sekrete. Ne nuk po flasim këtu për kriptogramet që, sipas Dan Brown, autorit të Kodit Da Vinci, mbajnë sekretet e jetës së mëvonshme, ose për pretendimet që një kod i fshehur matematikor dhe astrologjik brenda pikturës zbulon ditën kur do të fillojë fundi i botës.

Michelangelo ishte padyshim një gjeni dhe një njeri i vërtetë i rilindjes: një piktor, skulptor, arkitekt dhe, ndër të tjera, ekspert në anatominë njerëzore. Ne e dimë këtë për shkak të skulpturave të tij dhe sepse ai arriti të fshehë disa elemente anatomike në pikturat e tij. Si djalë i ri, Michelangelo dikur përhapte kufomat nga varrezat, dhe gjatë kësaj periudhe mjaft të frikshme në jetën e tij, ai mësoi shumë për trupin e njeriut.

Kur shikojmë “Cafe Terrace”, e konsideruar si një nga pikturat më të vlefshme të Van Gogh-ut, lëvizjet e tij mahnitëse të furçave dhe zgjedhja e ngjyrave të bukura, janë gjërat e para që tërheq vëmendjen.

Skena është mjaft e thjeshtë – është natë, dhe një grup njerëzish po pinë kafenë. Por rezulton se ka më shumë se kaq mesazhe në këtë skenë të këndshme në rrugë. Shumë studiues të artit besojnë se Van Gogh krijoi në të vërtetë portretizimin e Darkës së Fundit me këtë pikturë.

Ata që mbështesin këtë teori shpjegojnë se mundësia që kjo pikturë të jetë një përshkrim i Darkës së Fundit është e fortë. Mbi të gjitha, Van Gogh ishte djali i një ministri protestant dhe ishte vetë fetar. Atëherë, ku janë provat për këtë teori?

Saktësisht dymbëdhjetë njerëz janë ulur në kafenenë në pikturën e Van Gogh, aq sa ishin dishepujt e ulur në Darkën e Fundit. Ka edhe më shumë simbole në syrin e saj të majtë, por jo aq të dukshëm sa të tjerët. Ata ngjajnë me shkronjat CE, ose shkronjën B.

Ka edhe më shumë simbole në syrin e saj të majtë, por jo aq të dukshëm sa të tjerët. Ata ngjajnë me shkronjat CE, ose shkronjën B.

“Primavera”, kjo kryevepër Botticelli ka shumë për të ofruar për sytë kureshtarë të atyre që kënaqen me kërkimin e simboleve të fshehura dhe kuptimit në veprat e artit.

Origjina e pikturës është pak e paqartë. Ishte porositur ose nga Lorenzo de ‘Medici, ose mund të jetë porositur nga kushëriri i tij, Lorenzo di Pierfrancesco de’ Medici. Sido që të jetë, dhe ndoshta më e rëndësishmja, ajo u krijua në gjykatën e një prej familjeve më përparimtare të kohës.

Por shikuar nga aspekti estetik, piktura është një parajsë botanike. Në livadhin imagjinar të përshkruar në Primavera (Pranvera), Botticelli pikturoi një numër të madh bimësh me detaje mahnitëse. /KultPlus.com