Sa herë që Alessandra Zarelli, një restauratore në muzetë e Vatikanit, punon mbi një kryevepër të një artisti si Michelangelo, ajo qetëson zemrën në mënyrë që mendja e saj të përqendrohet në detyrën në fjalë. Në fund të ditës, ajo i kthen përsëri emocionet e saj, i lejon vetes disa momente reflektimi dhe i lë të gjitha të zhyten. Rendi i përhershëm për ekipin është të punojë me kiminë, fizikën, historinë dhe të lërë emocionet mënjanë.

“Emocioni i të punuarit në diçka si Michelangelo është vërtet i papërshkrueshëm. Por unë përpiqem të qëndroj e shkëputur gjatë kohës që jam duke punuar. Më duhet të përqendrohem në materialin dhe punën që duhet të bëj, përndryshe emocioni do të më paralizonte.”

Zarelli po punon për një pikturë të vitit 1550 të quajtur “Madonna” dhe “Fëmija i kurorëzua me shenjtorët” nga artisti italian Moretto da Brescia. Puna e ekipit u shfaq së fundmi në një ekspozitë në vendin ikonë në zemër të Romës. Restauruesit kujdesen për mijëra metra katrorë piktura murale, duke përfshirë afresket e famshme të Kapelës Sistine, si dhe rreth 5,300 piktura vaji me kornizë dhe dhjetëra statuja prej druri./KultPlus.com