Jacques Prévert. Përshtati në shqip Arjola Zadrima.
Oh, do të kisha dashtë shumë që edhe ti t’kujtoje ditët e lumtuna të dashnisë tonë. Sa e bukur ishte jeta, e sa djegës ishte dielli. Me pirgje bijn gjethet e vdekuna. A e sheh: nuk kam harrue, gjethet e vdekuna bijn me pirgje si kujtimet e keqardhjet, dhe era e veriut merr gjithçka me vedi në natën ma të ftohtë që harron. A e sheh: nuk e kam harrue kangën që më ke këndue…/ KultPlus.com
Ministri Bytyqi mbase është i njoftuar për disa tekste mësimore, të cilat po thuhet se nuk e meritojnë të shfletohen nga nxënësit. Një i tillë u hoq nga përdorimi.
Mësuesja Remzie Hajdini po e mban orën e Gjuhës Shqipe me nxënësit e klasës së pestë.
Mirëpo brenda librit përralla e titulluar ‘Mos e fol atë fjalë’ të cilën ata po e lexonin nxiti reagime.
Të gjithë brenda klasës janë të shqetësuar me përmbajtjen brenda tekstit ani se është e paraparë me planprogram.
‘Katër vëllezërit që kanë grabitur një sirenë. Ky mësim nuk duket shumë edukativ pasi në këtë mësim po flitet për grabitje’, tha një nxënëse për Klan Kosovën.
Edhe mësuesja po thotë se teksti i autorit Bahri Beci në faqe 92 të librit të Gjuhës Shqipe përçon mesazhe negative, duke e promovuar martesën e dhunshme, grabitjet e kërcënimet.
Ajo thotë se do të bojkotojnë këtë njësi mësimore.
Hajdini thotë se kanë shumë raste kur ka tekste që diskriminojnë gjinitë dhe janë jashtë standardeve për tekste shkollore.
Për tekstet e tilla mësimore janë në dijeni edhe në Ministrinë e Arsimit. U tha se MASHT do të jetë e kujdesshme që në komisionet recensuese për tekste mësimore të përfshihen njerëz që nuk do të tolerojnë përmbajtje të tilla.
“Jo” tha Niçja,-unë thjesht e quaj me emrin e saj të vërtetë. Nuk kam kundërshtim, që një burrë të bëjë seks kur ka nevojë për të. Por unë e urrej burrin, që lutet për të, që ia jep pushtetin e tij gruas që ia ofron atë, gruas artizane, që e kthen dobësinë e saj dhe fuqinë e tij në fuqi të saj.
-Ah, si mund ta mohoni ju erotikën e vërtetë? Ju injoroni
impulsin, dëshirën biologjike, që është errënjosur te ne, që na lejon të riprodhohemi! Sensualiteti
është pjesë e jetës, e natyrës.
-Pjesë, por jo pjesa më e lartë! Në të vërtetë, armiku për
vdekje i pjesës së lartë. Këtu, më lejoni t’ju lexoj një frazë, që e shkrova
sot në mëngjes.
Niçja vuri syzet e tij të trasha, u zgjat për nga tryeza e tij, mori në dorë një bllok të vjetër dhe shfletoi faqet e mbushura me një shkrim të palexueshëm. Ai ndaloi te faqja e fundit dhe gati duke e prekur me hundë, lexoi: Sensualiteti është një bushtër, që puth thembrat tona. Dhe sa mirë, që kjo e përdalë di sesi të lypë për një copë shpirt, kur i mohohet një copë mishi.
Ai mbylli bllokun.
-Kështu që, problemi nuk është, që seksi është i pranueshëm, por që bën që diçka tjetër të zhduket, diçka më e vlefshme, pafundësisht më e çmuar! Epshi, ngacmimi, kënaqësia: këta janë skllevër! Turma e kalon jetën e saj si derrat, që ushqehen në gropën e epshit.
Gropa e epshit. Brojeri përsëriti me vete, i habitur nga
intensiteti i Niçes.
-Ju keni ndjenja të forta për këtë çështje. Unë dëgjoj më
shumë pasion në zërin tuaj se kurrë më parë.
-Për të mundur pasionin, kërkohet pasion i madh. Shumë
njerëz janë thyer nën rrotat e një pasioni më të pakët.
-Dhe përvojat tuaja në këtë fushë?- peshkoi Brojeri. -A keni
pasur ju vetë përvoja fatkeqe, që ju kanë
ndihmuar t’iu jepni formë përfundimeve tuaja?
-Argumenti juaj i mëparshëm, për qëllimin primar të
riprodhimit, më lejoni t’ju bëj këtë pyetje? Niçja e tundi tri herë gishtin në
ajër: A nuk duhet, që ne të krijojmë, të bëhemi, përpara se të riprodhohemi?
Përgjegjësia jonë ndaj jetës është që të krijojmë më të
lartën, jo të riprodhojmë më të ulëtën. Asgjë nuk duhet të ndërhyjë në
zhvillimin e heroit brenda nesh. Dhe nëse epshi ka zënë rrugën, ai duhet
tejkaluar gjithashtu.
(Fragment i shkëputur nga libri “Kur qau Niçja” – Irvin Yalom)
Pikat e shiut qi rrjedhshin si lot t’hanës kallxojshin qi edhe yjet janë mërzit e i ka marr malli me na pa e me u numru prej neve
Pikat e shiut luftojshin’ me xhamin e dritares t’dhomës mbi t’cilin ish mshtet kryt tem t’u menu per ty e t’u i prit durt’ e tua me u shtri n’ftyrën tem
Jehona e fjalëve tua
e shoqnojke zhurmën e pikave t’shiut
e lotëve t’mi
shoqni iu kanë ba
lotët e qiellit
Artistja Agata Çetta ka hulumtuar një thesar të vërtetë shqiptar.
Artefaktet e gjetura në lokalitetet arkeologjike, që datojnë qysh prej periudhës parahistorike e që shtrihen përgjatë tërë territorit të Republikës së Kosovës, janë dëshmi e trashëgimisë sonë kulturore shumë të pasur.
Ato janë udhërrëfyes të mënyrës së jetesës, zakoneve, besimeve e riteve fetare, zhvillimit të banorëve të periudhave të ndryshme kohore, pra të Ilirëve/Dardanëve dhe pasardhësve të tyre, e që janë shqiptarët e sotëm.
Hulumtimet e para arkeologjike në trevën e Kosovës kanë filluar në formë më të zbehtë rreth viteve të ’30-ta të shek. 20, ndërsa janë intensifikuar rreth viteve ’50, ’60, ’70 e ’80 kur edhe janë zbuluar lokalitetet më të rëndësishme arkeologjike Novo Bërda, Ulpiana, Tjerrtorja, Glladnica, Hisari, Fafosi, e shumë e shumë të tjera.
Koleksionet arkeologjike të Kosovës në atë kohë u pasuruan sidomos nga kampanjat për ngritje të vetëdijes të popullatës, gërmimet arkeologjike, si dhe nga themelimi i Muzeut të Kosovës më 1949.
Fibula është një karficë zbukurimi që shërbente për t’i fiksuar rrobat. Kjo fibulë nga bronzi është zbuluar në tumat e Shirokës, të ngritura gjatë shek. VIII-VI p.e.s. I takon Epokës së Hekurit, dhe Kulturës së Bardhit të Madh (800-700 Para Krishtit). Varreza me grup të tumave e Shirokës, pozicionohet në fshatin me të njëjtin emër, rreth 1,5 km në jug të Suharekës (Therandës).
Intensiteti i hulumtimeve arkeologjike gjatë periudhës 1980-2000 kishte rënë pothuajse tërësisht, për shkak të politikës së pushtetit të asokohshëm.
Gjatë luftës së fundit të vitit 1999 në Kosovë, 1246 eksponate nga koleksionet e arkeologjisë dhe etnografisë të Muzeut të Kosovës, janë marrë në Serbi dhe ende nuk janë kthyer në vendin e tyre të origjinës.
Pas luftës së Kosovës, si dhe me funksionalizimin e Institutit Arkeologjik të Kosovës më 2002, fillon një periudhë e re e hulumtimit arkeologjik, sidomos në fushën e gërmimeve me karakter shpëtimi, të financuara çdo vit nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit.
Okarina është instrument muzikor frymor i punuar nga argjila. Gërmimet arkeologjike në lokalitetin e Runikut, nxorën në dritë shumë eksponate, në mes tjerash edhe një eksponat të vogël muzikor shumë të rrallë, të punuar prej argjile në formën e një ene të dyfishtë.
Arkeologjia është urë e cila lidhë të kaluarën me të sotmen, ajo së bashku me gjuhën shqipe janë elementet më të fuqishme për krijimin e identitetit tonë kombëtar si dhe dëshmimin e rrënjëve tona.
Helmeta Ilire, së bashku me përkrenare tjera ushtarake tipike ilire, janë zbuluar rastësisht gjatë ndërtimit të një hoteli për kurim shëndetësor (Onix) në vitin 1974, në Lokalitetin antik arkeologjik të Banjës së Pejës.
‘Duke u nisur nga rëndësia që ka arkeologjia si dhe artefaktet e gjetura për kulturën dhe identitetin e një populli, më lindi dëshira për të bërë një koleksion të veçantë të pjatave të argjilës inspiruar nga disa artefakte më unike të vendit tim, duke u munduar ta rijetësoj shpirtin ilir në çdo shtëpi shqiptare kudo që do të hyjnë këto vepra arti’ shkruan Agata në postimin e saj ku i tregon këto pjata.
MOZAIKU NË DËRSNIK / DAS MOSAIK IN DERSNIK
Përmbledhje e të dhënave të publikuara nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit të Kosovës, Merita Augustini Nrecaj.
Përkthyer në gjuhen gjermane, Berta Hamza.
Hyjnesha në Fron është një nga artefaktet më të çmueshme arkeologjike të Kosovës, dhe njihet si ekzemplar i veçantë i stilit të Prishtinës.
Prof. Dr. Afrim Blyta gjatë emisionit “Talk” të KTV-së ka folur edhe për martesat. Ai ka krahasuar martesat në kohën e mëparshme me ato të tanishmet. Dr. Blyta thotë se të rinjtë e sotshëm edhe pse e kanë lirinë e daljes dhe kanë mundësi që të njohin njëri-tjetrin para martesës, përsëri nuk arrijnë që të njohin mirë njëri-tjetrin.
Dr. Blyta, po ashtu, tregoi se në Kosovë nuk ka ndonjë këshillimore për martesa.
“Të kalosh me dikë me vite të tëra nuk do të thotë ta njohësh atë, pasi tek ne nuk ka këshillimore për martesë. Kur ndodhë një krizë në familje, nuk shkojmë tek vendi adekuat për një këshillë dhe kështu nuk e kemi mbështetjen emocionale”, ka thënë Blyta.
“Ndryshimet që ndodhin në familje janë të lidhura me emancipimin e femrës dhe obligimet duhet të shpërndahen, pasi një femër intelektuale duhet të jetë një grua, një nënë, një shtëpiake dhe një nuse po ashtu. Dhe emancipimi i gruas duhet të përcillet edhe me emancipimin e burrit”, shtoi Blyta.
Gjithashtu, Dr. Blyta sqaron faktin se si të parët tanë edhe pse nuk njiheshin me njëri-tjetrin deri në ditën e martesës, megjithatë kishin martesa shumë të lumtura dhe fëmijë të edukuar dhe shumë të suksesshëm.
“Ndërsa në kohët e sotme edhe pse e kemi më të shprehur lirinë e daljes dhe të veprimit e të njoftimit me njëri-tjetrin, të rinjtë nuk po e njohin njëri-tjetrin dhe prandaj kemi martesa të dështuara dhe fëmijë të pa përgatitur për jetën”, sqaroi Dr. Blyta.
Udha e mbarë, se erdh prendvera, shko dallendyshe tue fluturue, prej Misirit n’dhena tjera fusha e male tue kërkue; n’Shqypni shko, pra, fluturim, shko në Shkodër, n’gjytet tim!
Shndet prej mejet të m’i falesh saj’ shpis’ vjetër ku jam le, me ato vende rreth t’përfalesh ku kam shkue kohën e re; atje shko, pra, fluturim, fal me shndet gjytetit tim!
Shko n’at shkollën ku jam msue me shokë t’mi, shokt e fmnisë, shko n’at Kishë ku kam urue t’parën Uratë Perendisë, atje shko, pra, fluturim, fal me shndet gjytetit tim!
Me ato male, me ato kodra, me ato prronje rreth t’përfalesh; n’ato fusha qi m’ka Shkodra, të lulzueme, aty t’ndalesh, tue këndue me ambëlcim: fal me shndet gjytetit tim!
T’mujshe edh’ un me fluturue, dojsh’ edhe un me u nisë me ty, dojshe n’Shkodër me kalue, m’e pa prap at vend me sy!… Por… ti shko atje flutrim; e ti qajma fatin tim!…
Siera Mollakuqe është shqiptarja që pritet të ketë shpërthimin e radhës në skenën muzikore në Amerikë.
Me prejardhje nga Prizreni, Siera, e lindur më 2001, në moshën pesëvjeçare u zhvendos në New Jersey, ku tregoi talentin për muzikë.
Pasi vijoi mësimet te studioja e Fernando Garibayt për muzikë, ajo u zhvendos në Los Anglese dhe tani ka pranuar ofertën nga “Success Entertainment” dhe po bën gati albumin e parë.
Ajo në “JETA” në KTV ka treguar detaje nga puna e saj dhe synimet që ka për të ardhmen.
Sopranoja e njohur Marie Kraja, mbetet ndër më të preferuarat për të gjithë ata që e dëgjuan për vite me radhë zërin e saj magjik, zë ky i cili edhe sot mbetet ndër më të komentuarit e dëgjohet me shumë nostalgji.
Edhe pse me një jetë artistike të pasur në skenat e Italisë, Austrisë, Gjermanisë, etj, karriera e saj lidhet ngushtë me gjithçka që ndodhi në muzikën shqiptare.
Me themelimin e TOB, Marie Kraja bëhet ndër solistet e para. Së bashku me plejadën e parë të këngëtarëve shqiptarë, Tefta Tashko Koço, Kristaq Antoniu, Mihal Ciko, Jorgjie Truja, etj,
Ajo interpretoi në rolet kryesore të veprave të para operistike shqiptare, si “Mrika”, “Lulja e Kujtimit”, si dhe të një sërë veprash të huaja si “Rusalka”, “Ivan Susain”, “Nusja e shitur”, “La Traviata”, “Jollanda”, “Dasma e Figaros”, etj.
Përveç roleve operistike, pjesë e repertorit të saj janë dhe shumë arie, romanca, pjesë koncertore, si dhe mbi 300 këngë popullore, sidomos ato të veriut. Repertori i saj i këngëve popullore përfshinte traditën mbarëshqiptare të këngës popullore qytetare duke filluar me këngët e qyteteve Pejë,
Gjakovë, Shkodër, Korçë, Berat, Elbasan, Tiranë etj. Ndër këngët popullore të kënduara nga Marie Kraja përmendim: “Çila sytë me të pa”, “Dola në penxhere”, “Marshalla bukurisë sate”, etj. I gjithë ky repertor u realizua në qindra koncerte brenda dhe jashtë Shqipërisë, në Kinë, Kore, Gjermani, Itali, Çekosllovaki, Hungari,
Bullgari, Bashkimin Sovjetik, etj, dhe një pjesë e tij është i dokumentuar në fondin muzikor të Radio Televizionit shqiptar. Regjistrimin e parë të këngës popullore e ka bërë në pllaka gramafoni në vitin 1940 me këngën “Çilni ju moj lule”.
Sa i përket aktivitetit pedagogjik, nis që me krijimin e shkollave të para të muzikës në Shqipëri, Liceu Artistik “Jordan Misja” në Tiranë, në vitin 1946 dhe Konservatorit Shtetëror të Tiranës në 1962 dhe vazhdoi deri në fund të jetës, pavarësisht nga dalja e saj në pension në vitin 1966.
Për meritat e saj si artiste dhe mësuese Maria Kraja u nderua me çmime, medalje dhe tituj të ndryshëm. Është “Artiste e Popullit”, mban Urdhërin “Naim Frashëri” të klasit të parë, medaljen “Mjeshtre e Madhe e Punës” dhe Laureate e Çmimit të Republikës së Klasit të Parë.
Filmi i njohur “Taken” ku luan ylli amerikan Liam Neeson i portretizon shqiptarët si rrëmbyes dhe trafikantë diçka që ndodh edhe në shumë filma të tjerë. Prandaj, një grup shqiptarët e Shqipërisë kanë realizuar një video përmes të cilët kundërshtojnë paragjykimet për shqiptarët të cilat jepen përmes kinematografisë.
Shqipëria nuk është një vend i rrezikshëm është mesazhi i
videos e cila vë në pah bukuritë e Shqipërisë dhe e fton yllin e njohur që të
vizitojë këtë vend. Liam Neeson i drejtohet edhe ministri i Turizmit dhe Mjedist
në Shqipëri, Blendi Klosi duke e ftuar që të vijë dhe të shijoj bukuritë e
Shqipërisë.
“Hey Liam, hajde dhe rrëmbehu nga bregdeti ynë spektakular dhe buzëqeshja jonë miqësore”, thotë ministri Klosi.
Kjo video është publikuar këto ditë në rrjete sociale dhe ka filluar të qarkulloj mjaft shumë./ KultPlus.com
Prej dashnisë, te vuajtja, prej andrrave tek copëtimi i tyre, prej përlamjeve tek përqafimet, prej fantazmave te realiteti, prej babait tek nëna, prej detit te rëra, janë temat që Arbër Selmani i trajton në poezitë e tij. Numri tetë (8) ka një domethënie për Arbërin. Ai thotë se është numër i dashurive të humbura dhe të poezive të gjetura. Ka kohë që Arbëri nuk i ka lexuar copëzat e tij para publikut. Për herë të parë atij poezive të tij i kushtohet një natë e vetme. Ai do të vjen në Project Space të martën me datën 26 i përthekum me ndjenjat e tij të cilat janë të shpërndame, bipolare, herë në letër e herë as aty jo.
Shtatëmbëdhjetë ju sjell edhe këtë muaj Natën e Poezisë. Sikur herën e kaluar ju ftojmë që t’i merrni poezitë me vete dhe pas Arbërit të ngjiteni në skenë dhe t’i ndani ato me të gjithë neve.
Sonte do të mbahet finalja e “Miss Gjermanisë” dhe mbrëmja pritet që të jetë e mrekullueshme. Një arsye më shumë për të ndjekur këtë ngjarje do të jenë kreacionet të cilat do i veshin kandidatet pasi që ato janë krijuar nga kreatorja shqiptare e njohur si Flora S.
Vajzat do të sfilojnë dy herë me kreacionet e shqiptares, ka bërë të ditur vet kreatorja Flora Suldashi për KultPlus.
“Vajzat do të hapin eventin me veshjet e
realizuara nga unë dhe po ashtu edhe në fund tetë finalistet do të veshin fustanet
e mia”, është shprehur kreatorja.
Kjo mbrëmje është shumë e rëndësishme dhe do të jenë mbi 2 mijë të ftuar si dhe një numër i madh i mediave të cilat do të mbulojnë këtë ngjarje. Kujtojmë se kreacionet Flora S janë parë edhe më herët në këtë garë bukurie/ KultPlus.com
Gjyshet janë simbol i përkujdesit dhe dashurisë për të gjithë. Thuajse secili nga ne e kujtojmë gjyshen tonë me shumë dashuri, pikërisht për këtë arsye. Në shumë familje, gjyshet janë ato që kujdesen për fëmijët gjatë kohës që prindërit janë në punë. E për këtë arsye, Suedia ka vendosur t’i shpërblejë.
Detyra rraskapitëse e kujdesit ndaj fëmijëve duhet të kompensohet edhe ekonomikisht.
Qeveria suedeze ka aplikuar një program pilot që parashikon pagesën e një rroge për gjyshet që kujdesen për nipërit dhe mbesat e tyre nga e hëna në të premte.
Qëllimi i këtij programi është për të përmirësuar nivelin e punësimit në vend.
Dalarni dhe Stokholmi, kryeqyteti suedez, janë dy vendet ku do nisë programi. Programi do nisë tek 1.000 familje dhe në gjashtë muaj synohet të përhapet edhe në qytete të tjera.
Mendohet se rroga bazë do jetë rreth 700 euro dhe flitet edhe për një përfitim ekstra, afërsisht 100 euro, për t’u kujdesur për fëmijët në shtëpi.
Kjo do i japë mundësinë edhe nënave për të punuar të qeta.
Duket aq e pabesueshme, që diçka normale siç është një gjyshe e cila kujdeset për nipërit dhe mbesat, tani do jetë një punë e paguar mirë./oranews/ KultPlus.com
Studentja Mirjeta Qehaja ka ekspozuar punimet e saj në ekspozitën personale të titulluar “Holokausti”, e cila u hap mbrëmë në Galerinë Qahili në Prishtinë. Mirjeta është studente e nivelit master në Fakultetin e Arteve në Universitetin e Prishtinës “Hasan Prishtina”.
Mirjeta tha që për këtë temë është inspiruar nga një vizitë që ka pasur në Auschwitz, ku situatën që ka parë atje, ka tentuar që përmes artit ta përkthejë në vështirësitë që hasin grupe të ndryshme shoqërore në jetën e tyre të përditshme.
“Problemet me të cilat ballafaqohen pjesëtarët e komuniteteve jo shumicë, personat me aftësi të kufizuara e grupe të tjera shoqërore, për mua paraqesin një holokaust modern, të cilëve nuk iu rrezikohet jeta drejtpërdrejtë por në mënyrë latente” tha Mirjeta në fjalën e saj.
Puna e Mirjetës u duartrokit edhe nga të pranishmit e tjerë që ishin profesorë nga Fakulteti i Arteve, kolegë dhe familjarë të saj.
Ekspozita u mbështet nga Rotary Club Prishtina Newborn dhe Roma Versitas Kosova, shkruan faqja e Universitetit të Prishtinës.
Për të gjithë artdashësit, ekspozita do të jetë e hapur deri më 26 shkurt 2019. / KultPlus.com
Elbenita Kajtazi, sopranoja e njohur nga Kosova, sonte do të debutojë në rolin e Sussanës në ‘Le nozze di Figaro’ nga Mozart.
Në mbështetje për këtë debutim sonte dhe për sukses të radhës të sopranos ka dhënë edhe Ermonela Jaho, emri i madh shqiptar që po pushton skenat e të gjithë botës me emocionet e saj, shkruan KultPlus.
Ajo ka shkruar në rrjetin social se ëndrrat bëhen realitet kur njeriu beson në to dhe i kushtohet në tërësi, duke i uruar suksese Elbenitës në këtë rrugëtim.
Elbenita sonte ngjitet në Staatsoper Hamburg, në një rol tjetër të rëndësishëm në karrierën e saj e cila tanimë nuk ka të ndalur.
Jaho dhe Kajtazi po e mbështesin njëra tjetrën në karrierën e tyre dhe si rrallëherë nga rastet tjera, duket se dyshja kanë këshilla dhe ndihmë për njëra tjetrën dhe po e ngrisin njëra tjetrën në majat e larta të performancave klasike në rruzull. / KultPlus.com
Gjuhën shqipe e flasin 5 për qind e serbëve, e kuptojnë pjesërisht 31 për e qind e nuk flasin fare 64 për qind e tyre, ka vlerësuar pas bërjes së një ankete Qendra për iniciativë sociale me përkrahje të Organizatës ndërkombëtare për migrim (IOM) dhe të Ambasadës së Britanisë Madhe në Prishtinë, përcjell portali “danas”.
Nga ana tjetër, rezultate e këtij hulumtimi tregojnë se në përqindje më të madhe dinë serbisht – 18 për qind e flasin, 49 për qind e kuptojnë pjesërisht, 31 për qind nuk e flasin.
Theksohet se vërehet trendi i përkeqësimit të situatës te të rinjtë, dhe kjo sidomos te shqiptarët nga të cilët 96 për qind janë përgjigjur se nuk dinë të flasin serbisht e vetëm 4 për qind e tyre kanë thënë se dinë pjesërisht këtë gjuhë, transmeton Koha.net.
Shqipen dëshirojnë ta dinë 71,3 për qind e serbëve, ndërsa ky trend te të rinjtë pa pakësohet (62 për qind). Serbishten dëshirojnë ta dinë 73 për qind e shqiptarëve, por vetëm 27 për qind e të rinjve.
46 për qind e serbëve thotë ta ketë pasur rastin të flasë shqip, ndërsa 36 për qind e shqiptarëve thonë ta kenë pasur rastin të flasin serbisht. Kontakte me bashkësinë tjetër nuk ka 39 për qind e shqiptarëve dhe 31 për qind e serbëve, ndërsa 41 për qind e serbëve kanë deklaruar se nuk e ka asnjë mik ose të njohur që e flet gjuhën shqipe.
Hulumtimi ka treguar se serbët e shqiptarët e zhvillojnë bisedën në gjuhën serbe në 82 për qind të rasteve, në anglisht 9 për qind, në shqip 7 për qind, ndërsa në gjuhët tjera vetëm 2 për qind.
Në pyetjes se “a jeni për futjen e gjuhës shqipe lëndë zgjedhore”, 34 për qind e serbëve kanë thënë po, ndërsa për futjen e lëndës gjuhë serbe janë 44 për qind e shqiptarëve.
Gazeta kulturore franceze, “Comoedia”, ka botuar, të dielën e 16 gushtit 1925, në faqen n°2, një shkrim në lidhje me reagimin e deputetit Stavro Stavri, mbi origjinën shqiptare të Aleksandër Moisiut.
Ai e ka cilësuar aktorin e famshëm në arenën ndërkombëtare, duke thënë se ai është besnik ndaj origjinës shqiptare, ndonëse është gjerman i natyralizuar.
z. Stavro Stavri, deputet i Durrësit, Tiranës, Kavajës, Shijakut dhe Krujës në Parlamentin shqiptar, na shkruan në lidhje me artikullin që botuam para pak kohësh për Aleksandër Moisiun.
Aleksandër Moisiu, edhe pse i natyralizuar gjerman që nga viti 1918, ka qëndruar besnik ndaj origjinës së tij, e cila është shqiptare, babai i tij është lindur në Durrës, qytet në të cilin jeton ende e gjithë familja e tij.
Ne i japim atij plotësisht të drejtë. (Burimi: AURENC BEBJA)
Fenomeni i përdorimit të drogave vazhdon që jetë prezent në shkollat e kryeqytetit dhe rreth tyre.
Më problematike në këtë aspekt janë shkollat e mesme, raporton emisioni 038 i KTV-së.
Për të luftuar këtë dukuri, Policia ka angazhuar disa njësi. Një ndër to është edhe njësiti anti-drogë.
Sipas policisë, substanca narkotike më e frekuentuar në shkolla, është marihuana. Për një vit e pak muaj, brenda objekteve shkollore janë gjetur gjithsej 47.21 gramë marihuanë dhe 69.1 gramë në oborre të shkollave.
Nga fundi i 2017-s e deri më 31 janar të këtij viti, policia ka hapur 226 raste për përdorim të drogës në shkollat e kryeqytetit dhe rreth tyre.
Sipas statistikave të policisë, gjatë kësaj periudhe, janë arrestuar 275 persona të dyshuar, prej tyre 50 nxënës dhe 225 të tjerë.
Prej 275 të arrestuarve, 46 persona kanë qenë shpërndarës, ndërsa 229 përdorues të drogës.
Këtë situatë, zyrtarë të policisë e vlerësojnë si shqetësuese, pasi thonë se ka tendencë për shtimin e këtyre rasteve.
Aksione kryhen edhe ndaj objekteve dhe veturave të dyshuara përreth shkollave.
Fetah Zejnullahu, drejtor i shkollës së mesme “Sami Frashëri”, njërit nga gjimnazet më të mëdha në Prishtinë, thotë se kanë shtrënguar masat e sigurisë kundër përdorimit të drogave.
Situatën e shohin shqetësuese edhe në qendrën rehabilituese “Labyrinth”. Aty kërkojnë angazhimin e të gjithëve për hartimin e programeve parandaluese.
Sipas “Labyrinth”-it, në vitin 2007, mosha mesatare e personave që kanë filluar të përdorin drogë ka qenë 21.4 vjeç, ndërsa deri vitin e kaluar ajo ka rënë në 16.2 vjeç.
Në shtatë qytete të Kosovës u dërgua deklarata e pavarësisë në përvjetorin e 11-të të shtetësisë, por arkës së shtetit kjo i ka kushtuar 27 mijë euro.
Mbi 18 mijë euro u dhanë vetëm për shtypjen e saj, 5 e 250 të tjera për dukjen e kamionëve me ikonat ceremoniale, e shoferët e tyre morën nga 100 euro, ndërsa qiraja për 7 kamionët në total arriti në 2,800 euro, raporton KTV.
Në dokumentet e shpenzimeve që i ka siguruar KTV-ja, 1 mijë stilolapsa me ikonën e pavarësisë, buxhetit të shtetit i kushtuan 3 mijë euro, nga 3 euro secili.
Ndërsa 4 euro e 90 centë u pagua emblema metalike që liderët shtetërorë e kishin vendosur në xhaketat e tyre, e në total për to u dhanë 4 mijë e 900 euro.
Kompania “Dizarium”, 5 mijë euro ia mori shtetit vetëm për shpenzimet që i ka konsideruar si të paparashikuara, të cilësuara si kërkesa të minutave të fundit nga ta.
Po kaq para u dhanë edhe për konceptin kreativ, sloganin dhe zhvillimin e materialit.
Tre fotografë profesionalë që kanë përcjellë aktivitetet e pavarësisë, morën nga 1 mijë euro secili.
Qeveria, në kuadër të shpenzimeve, krijoi një domen për 5 vjet që i kushtoi 500 euro, derisa aplikacioni në rrjetet sociale kushtoi 1 mijë euro, e 500 euro të tjera u dhanë për sponsorizim.
Ceremonia në hotel Venus, shtetit i ka kushtuar rreth 31 mijë euro. Këtu hyjnë zbukurimi brenda dhe jashtë hotelit, zërimi, ndriçimi, përkthimi etj.
137 mijë euro ka kushtuar ceremonia kryesore, ku ka parakaluar për herë të parë ushtria.
Vetëm bina ku u vendosën liderët shtetërorë, i ka kushtuar shtetit 15 mijë euro. 1,780 euro të tjera u paguan për flamurin e madh që u ngrit mëngjesin e Ditës së Pavarësisë.
5 parashuta u dizajnuan veçanërisht për ditën e pavarësisë, çmimi i të cilave ishte mbi 1 mijë euro për copë, apo në total 5, 770 euro, por për paragllajdistët u paguan edhe 6,750 euro.
Në katër sheshet kryesore, nga Grandi deri te Kuvendi, zbukurimi i 75 shtyllave thuhet se kushtoi rreth 14 mijë euro.
Brendimi i grilave dhe barrikadave që ka ndarë qytetarët me ceremoninë shtetërore, ka kushtuar 13 mijë e 300 euro.
12 mijë e 150 euro, “Dizarium” thotë se u kushtuan për zbukurimin e 15 kiosqeve të drurit “Verë n’dimër”.
Ndërkohë, koncerti në shesh kushtoi rreth 33 mijë euro, 18 prej të cilave shkuan për artistët.
Hiç më pak se 25 mijë euro kanë kushtuar 11 minutat me fishekzjarrë në mbrëmjen e 17 shkurtit.
Këto e shumë shpenzime të tjera që arritën vlerën prej 300 e 10 mijë eurosh i mori kjo kompani që u kontraktua nga protokolli i shtetit, për festimin e 11-vjetorit të pavarësisë së Kosovës.
Protokolli kishte kërkuar 500 mijë euro, me pretendimin që paratë e mbetura do të ktheheshin prapa.
Gati dyfishin e këtyre parave i kishte shpenzuar Qeveria Haradinaj edhe për kremten e 10-vjetorit të shtetësisë.
600 mijë euro i kishte ndarë në fillim Qeveria, por muaj më vonë, në nëntorin e 2018-s, ajo ndau edhe 255 mijë e 613 euro të tjera në emër të shlyerjes së borxheve të mbetura nga kremta e dekadës së parë të shtetësisë.
Për dallim nga dy vitet e fundit, 9-vjetori i pavarësisë i kishte kushtuar Qeverisë vetëm 70 mijë euro.
Prandaj, për të marrë sqarime për vendimin e 12 shkurtit që ndau gjysmë milioni euro, kryeministri Ramush Haradinaj do të duhej të ishte para komisionit që mbikëqyr financat publike, por shefi i qeverisë nuk erdhi aty.
Përveç opozitës, kritika për shumën e ndarë kanë dhënë edhe deputetë të PDK-së.
Komisioni ka shqyrtuar edhe raportin e auditimit dhe pasqyrat vjetore financiare të Zyrës së Kryeministrit për vitin 2017.
Aty u tha se janë evidentuar një varg shkeljesh në raportin e auditimit.
Këtë muaj u shënua 30 vjetori i grevës së minatorëve të Trepçës.
Para 30 viteve minatorët e Trepçës kishin filluar grevën e
urisë për të mbrojtur Kosovën nga regjimi i Sllobodan Millosheviqit, duke
shënuar kështu fillimin e zhbërjes së Jugosllavisë.
Ishin rreth 1,300 minatorë që kishin hyrë në këtë grevë, për të mbrojtur ekzistencën e Kosovës dhe autonominë e saj.
Greva historike e minatorëve të “Trepçës” e vitit 1989 qe shndërruar në rezistencë gjithë popullore demokratike e paqësore, kundër presioneve të Serbisë për ta ripushtuar Kosovën.
