Booker Prizes është shprehur i pikëlluar për vdekjen e Ismail Kadaresë i cili e kishte fituar i pari çmimin International Booker Prize, që atëbotë njihej si International Man Booker Prize.
“Jemi thellësisht të pikëlluar që dëgjojmë për vdekjen e Ismail Kadaresë, i cili më 2005 u bë fituesi inaugurues i International Booker Prize për të gjithë korpusin e veprës së tij. Ai ishte dy herë në listë të gjatë pas kësaj, më 2017 dhe tek edhe këtë vit”, thuhet në komunikatën e Booker Prizes në Facebook.
“19 vjet më parë, juria e kishte përshkruar atë si ‘shkrimtar universal në traditën rrëfyese që shkon deri te Homeri’. Në pranimin e çmimit, Kadareja kishte thënë: Shpresa ime më e fortë është që opinioni evropian dhe ai botëror me këtë rast të kuptojë që ky rajon, në të cilin përket vendi im Shqipëria, mund të japë lajme të tjera llojeve, dhe të jetë shtëpi e llojeve të tjera të arritjeve në fushat e artit, letërsisë dhe civilizimit”.
Kadare kishte ngadhënjyer më 2005, duke u zgjedhur fitues i këtij çmimi para gjigantëve të tjerë të letërsisë botërore, Gabriel Garcia Marquez dhe Philip Roth./ KultPlus.com
Instituti Albanologjik i Prishtinës ka njoftuar se nesër do të mbajë mbledhje komemorative në nderim te jetës dhe veprës së shkrimtarit Ismail Kadare, shkruan KultPlus.
Më poshtë është njoftimi i plotë.
Të dashur miq dhe dashamirës të veprës letrare të Ismail Kadaresë, shkrimtarit pasaportë të letërsisë shqipe, i cili na la në mëngjesin e ditës së sotme
Instituti Albanologjik i Prishtinës gjatë ditës së nesërme, 02 korrik, ora 10:00, do të mbajë një mbledhje komemorative në nderim të krijimtarisë artistike të gjeneralit të letërsisë shqipe, shkrimtarit ikonik që i dha shenjë të përbotshme kulturës dhe artit të shkrimit të bukur shqip.
Iu ftojmë ta nderojmë jetën dhe veprën e njeriut që i dha shumë artit tonë!
Kukulla – leximi i marrëdhënies shumëdimensionale të autorit me origjinën dhe identitetin
‘Kukulla’, apo nëna, portreti i së cilës sjellë në vitet e fundit, fillimisht si kapitull brenda librit’ Mëngjeset në Kafe Rostand- motive të Parisit’ dhe më vonë si libër më vete, duket sikur të jetë jo thjesht imazhi femëror plotësues, por personazhi qendror i krejt veprës letrare të shkruar dhe publikuar deri më tash prej Kadaresë. Kjo kukull, sjellë nga studio e shkrimtarit në trashëgiminë letrare, duket sikur të jetë guri i munguar dhe i palexuar prej nesh, që mbart peshën e kumtit në qasjen për ta kuptuar lidhjen organike të asaj që krijon të tjerët, pasi lënda jote si qenie humane prej atributit të së quajtur i lindur, i sjellë në jetë, i takon vetëm asaj. Marrëdhënia me atë është organike përveçse shpirtërore. Ajo është e përzgjedhur nga natyra, nga ritmet e një ligjësie gati hyjnore, sepse nëse ka një person të vetëm në botë që ti nuk ke fuqi ta zgjedhësh është pikërisht ajo, nëna. Nëna mundet të përzgjedhë atin tënd, e këtu duket sikur ajo ta ketë një pushtet hyjnor, e në këtë rast vetëm ajo mund të jetë superiore. Asgjë tjetër nuk varet prej teje në këtë ngjarje. Aty në qendër të saj, ti je thjesht i krijuari, i linduri, dhe vetëm fryma organike është lidhja e vetme e pakontestueshme në ADN apo edhe kode të tjera qofshin këto të shpjegueshme apo mister. Kukulla e Kadaresë, Nëna, mbështillet me dritën e misterit. Qenia e mbushur me kujtesën e çasteve të përjetuara që në foshnjërinë e njeriut deri në rritjen dhe plakjen e tij përgjithmonë kthehen tek ajo, duke mbetur aty në të kuptuarin e asaj, në marrëdhënie të pafundme zhvillimesh. E ndriçuar me një shkëlqim të neontë, si prej gipsi, aq sa të jep përshtypjen se edhe vetë shndërrohet në kukull prej gipsi dhe prej letre njëkohësisht, ka fuqinë të jetë përgjithmonë aty, si tërësi në të cilën jeton e frymon jo vetëm ti, por krejt njerëzimi. Ajo është e përhershme, e përjetshme. Bijtë e saj janë përgjithmonë fëmijët e saj edhe kur ata vetë të jenë moshuar prej kohës dhe jetës. Në trurin e tyre ajo është jeta e tyre e përjetshme, në kuptimin e pranisë, nevojës së komunikimit, rritjes së dyanshme, e cila mbushet me moskuptim. Nëna, në romanin Kukulla, është personazhi më mbresëlënës në tërësinë e imazheve femërore në veprën e Ismail Kadaresë. Shkrimtari na drejton kah leximi i gjuhës së sistemit të shenjave dhe kodeve, për ta zbërthyer dhe kuptuar atë. Lidhja me atë është sa e veçantë, po aq edhe e mbushur me moskuptimin e saj të përhershëm, ku ka ndaluar procesi i zhvillimit. Ky proces i ndaluar na kthen tek një marrëdhënie përtej lidhjes organike nënë – bir, pasi na drejton ka kuptimi i lidhjes së përhershme me origjinën, ku vendoset qenia njerëzore, lindur me gjuhë, familje, komunitet, mjedis, kode, zakone, ngjarje, histori, zhvillim, kuptim dhe moskuptim të njëhershëm prej ngrehinës, me të cilën rrethohesh tërësisht, kur je i lidhur me rrënjët dhe themelet e asaj që mund të quhet ‘shtëpia jote’, jo në kuptimin e banesës, por në kuptimin e ngrehinës së identitetit tënd, që të kthen e të lidh me tërësinë e tij, atdheun tënd të përhershëm në të cilin ti je lindur, me të cilin marrëdhënia mbetet e dhe e fuqishme, e përhershme, e përjetshme. Kukulla, e cila vendoset në lëvizje, në tre mjedise të një kohë të pandërprerë, e mbështjellë me moskuptimin e saj, ndriçohet prej të gjitha anëve. Ajo është pikërisht ashtu si e sjell shkrimtari me pak fjalë; ‘kështu jam unë’. Ajo vendoset në qendër të dy burrave, bashkëshortit, atit të shkrimtarit, dhe birit shkrimtar, djalit të saj të përhershëm, dhe të dy këta njerëz janë jeta dhe kuptimi i saj. Ajo nuk ka kuptim jashtë tyre. Jashtë tyre ajo mund të jetë e zakonshme, brenda tyre ajo bëhet e jashtëzakonshme. Ajo bëhet e përjetshme tek biri i saj, të cilin e sheh vazhdimisht në rritje, në një zhvillim që tejkalon rritjen e ndërprerë të saj. Kjo rritje e ndërprerë e saj, sjellë prej shkrimtarit, na kthen tek kuptimi i mëmëdheut të shkrimtarit, tek Shqipëria, pasi është pikërisht ajo lidhja organike që vjen tek shenjat; nënë- dhe- kur ti i lindur prej saj, del në dritën e botës prej trupit të saj, nga errësira në dritë. Fjalët e gjuhës shqipe, mëmë-dhe, nënë-dhe, të cilat gjuhët e ndryshme i kanë në forma të ndryshme, për të krijuar lidhjen e njeriut me atdheun, na drejton kah leximi i marrëdhënies të shkrimtarit me Shqipërinë. Kukulla shndërrohet në atdheun e shkrimtarit. Kukulla e Ismail Kadaresë, është Shqipëria e tij, dashuria pa kushte, Shqipëria e përjetshme, e cila është baza dhe boshti, shtrati dhe kuptimi i krejt veprës letrare të shkrimtarit. Kjo Shqipëri, tek Kukulla e Ismail Kadaresë, në romanin e tij të fundit, mbetet e jashtëzakonshme në letërsinë e tij. Përmes saj shkrimtari i drejton mesazhe universale njerëzimit. Kadare i cili kalon me mjeshtri dhe origjinalitet nga bota e miteve, legjendave dhe përrallave, në botën reale të mendimeve, që përbëjnë edhe boshtin filozofik të veprës letrare të tij, na kthen kah fati i Shqipërisë, kah zhvillimi i saj i ndërprerë në për më tepër se pesë shekuj të perandorisë otomane e cila ishte ora e zezë jo vetëm e Shqipërisë por edhe e Ballkanit dhe Evropës lindore në përgjithësi. Por në këtë çështje shkrimtari hedh dritë mbi atë që i takon identitetit dhe mëmëdheut- apo atdheut të tij. Kjo dritë e domosdoshme për artikulimin e të vërtetës historike të shqiptarëve në Ballkan dhe Evropë, është sa e domosdoshme po aq edhe e dhimbshme, pasi na rrëfen ato të vërteta, që ende edhe sot mbahen të mbyllura në arkivat e historisë së një kombi i cili vazhdimisht është përballur me rrezikun e shuarjes dhe rënies në errësirë edhe pas largimit të shkaktarëve të dramave dhe tragjedive të tij. Elementet që Kadare ka sjellë konfliktet e kësaj natyre, duke krijuar gjuhën e sistemit të shenjave, veçanërisht tek Ura me tri harqe, Tri këngë zie për Kosovën, Dosja H, dhe Sjellësi i fatkeqësive. Tek Ura me tri harqe, në njërin plan na shfaqet shenja e ‘murgut’, dhe në planin tjetër na shfaqet shenja e femrës së murosur, e presë së atdheut mbi atë Urën ku do të kalonte jo vetëm pushtimi i Shqipërisë por deformimi dhe ndërprerja e rritjes dhe zhvillimit të saj për qindra vjet. Ura dhe Kukulla janë gjuha e sistemit të shenjave në tërësinë e letërsisë së këtij shkrimtari, i cili e kthen Shqipërinë në vëmendjen e botës, në shekullin e XX. Letërsia kur i kapërcen kufijtë rajonalë, i takon të gjitha vendeve, e për këtë arsye veprat letrare serioze, mbeten një pasuri e paçmuar në kulturën e botës . Koha ka provuar që letërsia serioze, ka ardhur nga periudhat më të vështira të shoqërive dhe kombeve, pikërisht kur këto kanë qenë të tronditura, në momente të cilat historia e njerëzimit na i ka dëshmuar. Kadare shkruan identitetin tipik shqiptar, e, ky identitet është autobiografia letrare e Shqipërisë në veprën letrare të Kadaresë. Ashtu si mendon Borges, ‘secili prej nesh është një kopje kohore dhe e vdekshme e arketipit njerëzor. Koha është shëmbëlltyra e përjetësisë. Përjetësia është bota e arketipave.’ Shqipëria në veprën letrare të Kadaresë mbartet prej shkrimtarit me përjetësimin e saj. Në botën e arketipave, ajo mbetet atje e përjetshme. Individi me botën e tij ende të pashtershme është njëkohësisht universi dhe kozmosi i pafundmë të cilin mund ta kuptojmë duke e zbuluar përmes dritës shumëdimensionale. Në këtë mënyrë individët, popujt dhe njerëzimi mund të shpëtohen vetëm prej ndriçimit të qenies së tyre, e cila është lëndë e pasosur, shpirtërore, psikike dhe fizike./ KultPlus.com
E përditshmja prestigjoze italiane, La Repubblica, i ka kushtuar një artikull në faqe të parë lajmit të vdekjes së shkrimtarit Ismail Kadare, të cilin e cilësojnë si një nga njerëzit më influencë të Europës së shekullit të 20.
Shkrimi i plotë i La Repubblica
Shkrimtari Ismail Kadare, ishte autor i një vepre monumentale nën tiraninë komuniste të Enver Hoxhës dhe i konsideruar si autori më i madh shqiptar i shekullit të njëzetë dhe fillimit të mijëvjeçarit të tretë, i aftë për të shtjelluar në veprat e tij historinë dhe mitet e vendit të tij në rrëfime me shtrirje universale. Burime nga spitali i Tiranës, të konfirmuara nga botuesi i tij, bëjnë të ditur se Kadare ka ndërruar jetë si pasojë e një ataku kardiak. Ai ishte 88 vjeç.
Shkrimtar, poet, eseist dhe skenarist, gjatë regjimit komunist ka qenë deputet i Kuvendit Popullor për 12 vjet (nga viti 1970 deri në 1982) dhe nënkryetar i Frontit Demokratik të Shqipërisë. Filloi duke shkruar poezi, por ishte botimi i romanit të tij të parë, Gjenerali i ushtrisë së vdekur, që e bëri atë figurën dominuese letrare në Shqipëri dhe i dha famë ndërkombëtare. Romani, në të cilin ai tregonte historinë e ndërmarrjes së një gjenerali italian dhe një prifti që donin të kërkonin dhe të sjellin në atdheun e tyre trupat e italianëve të rënë në Shqipëri gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Kadare përdorte çdo mundësi për të goditur regjimin në veprat e tij, me anë të alegorive politike. Aq sa disa romane të tij, si “Koncerti në fund të dimrit”, “Përbindëshi” apo “Pallati i ëndrrave”, janë ndaluar nga shteti komunist.
Kadare ka lindur në Gjirokastër dhe është diplomuar për histori dhe filologji në Universitetin e Tiranës. Ai studioi letërsi për dy vjet në Institutin Gorki në Moskë, por u detyrua të braktisë studimet në Rusi për shkak të marrëdhënieve të komplikuara diplomatike midis Shqipërisë dhe Bashkimit Sovjetik. Pas kthimit në vendlindje, ai filloi karrierën e tij si gazetar në një revistë të njohur në vend si Drita; në pak kohë ai u bë i njohur dhe kaloi në drejtimin e revistës Les lettres albanaises.
Në vitin 1990, pasi shprehu publikisht kundërshtimin e tij ndaj udhëheqjes komuniste shqiptare, ai kërkoi azil politik në Francë. Me rënien e regjimit, ai u kthye në atdhe në vitin 1992, duke e ndarë kohën e tij mes Shqipërisë dhe Francës që atëherë. Në vitin 2005 është vlerësuar me Çmimin Ndërkombëtar Booker, në vitin 2018 me çmimin Nonino, ndërsa në vitin 2009 ka fituar çmimin Princi i Asturias. Ka qenë disa herë ndër favoritët për çmimin Nobel për Letërsinë, pa e siguruar asnjëherë çmimin. La nave di Teseo, ku vepra e tij është duke u riedaktuar, ka botuar Kukullën (2017) dhe Provokimin (2018), Prillin e thyer (2019), Kronikë në Gurtë, Mëngjeset në Café Rostand (2021) etj etj.
Sapo mësova lajmin e trishtueshëm të largimit nga mesi ynë të monumentit më të madh të kulturës shqiptare, i cili tanimë u ngjit në piedestalin e përjetësisë dhe asnjë fjalë s’më vjen në këtë moment, po vetëm ideja e ribotimit të këtij mesazhi të publikuar për ditëlindjen e tij.
“Duke shkruar për të këtë urim, më erdhi në mend se sa shumë njerëz kanë marrë penën që të bëjnë libra, dizertacione, mastera, doktoratura, referate, artikuj, shkrime, jetëshkrime e shkarrashkrime, me ditirambe, vlerësime e deri edhe ofendime, për librat e tij e për të vetë dhe se sa pak gjasë ka, që vargmalet e letrave të tyre të kenë një fat më të mirë se sa kështjellat e rërës, që kalamajtë ngrenë buzë detit, duke parafytyruar heronjtë e përrallave e të balladave apo bajlozët e gogolët e kërcënimeve të dëgjuara përpara gjumit.
Dhe me këtë mendim po e le këtë shënim (që të njëjtin fat me ato kështjella do të ketë) me një falenderim të thjeshtë, pa pretenduar asgjë më shumë se sa shprehjen e mirënjohjes së madhe ndaj Ismailit për monumentin fantastik që i ka ngritur gjuhës shqipe, duke ma bërë edhe më të madhe dashurinë për këtë gjuhë të hatashme, të cilën ne shqiptarët kemi fatin të flasim e të shkruajmë si gjuhë amtare; për kënaqësinë e jashtëzakonshme të udhëtimeve në botën e ngjarjeve, personazheve, emocioneve që ai ka jetësuar me lehtësinë e një magjistari, nxjerrë në dritë fuqinë e një ekzorcisti dhe magazinuar me saktësinë e një gjirokastriti; për hidhërimet që u ka shkaktuar mediokërve e për buzëplasjen që u ka provokuar xhelozëve me suksesin e tij jehues në dhjetra gjuhë të kësaj bote, e patjetër edhe për debatin e pambarimtë mes barrikadave, ku janë rreshtuar përballë tash 30 vjet, admiruesit e shkrimtarit dhe gjykatësit e qytetarit a thjesht njeriut Ismail Kadare – ku unë vetë kam mësuar e kuptuar jo pak me kalimin e viteve…
Ah, krejt personale kjo, po edhe për Vladimir Majakovskin, gjeniun vullkanik të poezisë ruse, që po të mos ekzistonte Ismail Kadareja nuk do ta kisha njohur kurrën e kurrës dot, në një prej takimeve më të mahnitshme të jetës sime me letërsinë!
Po ndalem këtu dhe duke uruar sot bashkë me ditëlindjen e tij edhe që gojëdhana se Ismaili nuk shkruan më, të jetë vetëm një lojë e tij e radhës me personazhet e jetës reale, ku ai gjithnjë ka qenë si një i huaj me prejardhje e me pashaportë shqiptare, fjalën e fundit të këtij urimi ia le Majakovksit të shqipëruar prej Kadaresë:
“Mendimin tuaj,
që ëndërron në trurin e butë,
si lakeu i dhjamur në kanapenë me zdral,
do ta tall me zhelen e përgjakur të zemrës;
gjersa të ngopem, idhnak e brutal.”
Tani nuk është më gojëdhanë, Ismaili nuk shkruan më
Ne humbëm shkrimtarin më të madh të të gjitha kohërave, bota humbi shkrimtarin e saj më të madh të gjallë. Porsa hymë në gjysmën e dytë të vitit 2024, Kadare mbylli sytë përgjithmonë. Por sytë tanë kanë parë e do të shohin shumë më mirë për shkak të imagjinatës dhe dijes së Ismail Kadaresë. Kur ai mbyllte sytë në të gjallë të tij dhe mendohej për malet e Shqipërisë dhe greminat e historisë, teksa qëndiste mijëra faqe me shqipe të bukur si qiell, ne kolektivisht shikonim më qartë e dukeshim më mirë, mendonim më thellë e mësonim më shumë. Arti dhe kultura jonë i kanë borxh të pamatshëm oqeanit të mendjes së tij. Anija e romaneve të Kadaresë do të lundrojë pafundësisht, për aq sa bota do të ketë lexues dhe shqipja shqiptarë.
Me rastin e vdekjes së kolosit të letrave shqipe, Ismail Kadare, PEN Qendra e Kosovës ngushëllon familjen Kadare dhe gjithë komunitetin letrar shqiptar.
Ismail Kadare, jo vetëm përmes Letërsisë, e dërgoi Shqipërinë dhe Kosovën në botë dhe e solli botën në Shqipëri dhe në Kosovë.
Faleminderit për këtë dhe për të gjitha të tjerat, Vigani ynë!/ KultPlus.com
Për 25 vjetorin e Çlirimit të Kosovës janë shënuar evente të ndryshme artistike brenda dhe jashtë Kosovës, shkruan KultPlus.
Me një dedikim të tillë është realizuar një mbrëmje artistike në Munih të Gjermanisë, ku dy artistet e njohura Lule Elezi në piano e sopranoja Zana Abazi Ramadani janë prezantuar me një koncert të përbashkët të organizuar nga Konsulli i Përgjithshëm i Republikës së Kosovës në Munih të Gjermanisë.
Më poshtë po e sjellim të plotë njoftimin e pianistes Elezi.
Nën organizimin e mrekullueshëm të Konsullit të Përgjithshëm të Republikës së Kosovës në Mynih z. Afrim Nura dhe Konsullatës së Përgjithshme, u shënua 25 vjetori i çlirimit të Kosovës në Mynih të Gjermanisë.
Kisha kënaqësinë e veçantë që në këtë event të rëndësishëm të performoja si soliste në piano dhe të shoqëroja zërin e ëmbël të sopranos sonë të mirënjohur Zana Abazi Ramadani
Në këtë mbrëmje festive shënuam e festuam 25 vjetorin e çlirimit të Kosovës, ku ishin të pranishëm institucionet bavarese, përfaqësues të korit konsullor si dhe bashkëatdhetar të dashur dhe personalitete të ndryshme.
Falënderoj për pritjen e ngrohtë dhe të përzemërt të Konsullit të Përgjithshëm, z. Afrim Nura dhe stafin e tij që ndihmuan në organizimin e kësaj mbrëmjeje festive.
Sot, futet në fuqi “Ligji për Modernizimin e Shtetësisë së Republikës Federale të Gjermanisë” (StARModG).
Me ligjin e ri, bie kushti i heqjes së shtetësisë tjetër, për të marrë shtetësinë gjermane. Pas kësaj date, ish-shtetasit e Republikës së Kosovës që e kanë dorëzuar shtetësinë kosovare për të marrë atë gjermane mund të aplikojnë për rifitimin e shtetësisë së Republikës se Kosovës.
Në vegzën në vijim, mund t`i gjeni të gjitha informacionet mbi procedurën për fitimin e shtetësisë së Kosovës:
Asgjë nuk i ngjan më shikimit tënd Ndonëse pritja hidhërohet me dashurinë Tashmë imagjinata aty ka zënë vend Edhe kur qielli mësohet me vetminë
Asgjë nuk ndodh as në mesnatë Ndonëse hijet tashmë kanë ikur Malli vjen nga e njëjta shtërngatë Edhe kur të gjithë qirinjtë janë fikur
Asgjë nuk pëshpërit pa zërin e bekuar Dikur “më shumë dritë” kërkonte Gëte Nuk dridhen buzët në lojën e mashtruar Të dashuruarit i marrin ëndrrat me vete
Çdo gjë fundoset e ringjallet përsëri Hyji i dashurisë e ndjek yllin e vet Poetët udhëtojnë deri në pavdekësi Këto gjëra do të përsëriten me mijëra vjet (Prishtinë, 24 qershor 2024) / KultPlus.com
Im bir sot më ka emocionuar si rrallë herë dhe për forcën që mesazhi i mëposhtëm përcjell, dua ta ndaj këtu me ju.
Profesori i lëndës së logjikës në klasën e tim biri i bën një pyetje fëmijëve: çfarë është Atdheu për ju? Fëmijët janë në moshën e adoleshencës dhe nuk është fort e thjeshtë të nxjerrësh një mendim të kulluar në këtë moshë.
Kur i erdhi rradha tim biri, i thotë profesorit: Ju profesor ndoshta nuk do ta kuptoni përgjigjen time e jam i sigurtë se do t’ju tingëllojë e çuditshme. Atdheun për mua, duke qenë unë fizikisht larg tij, e ka zëvendësuar mami im.
Profesori sigurisht çuditet nga përgjigja dhe i thotë tim biri të japë një arsyetim për këtë përgjigje.
Ai vazhdon: Atdheu im natyror është një vend ku deti dhe malet bashkëjetojnë aq bukur në të njëjtin pejsazh, ku njerëzit janë të bukur si pejsazhi, ku problemet janë të thella si deti e zgjidhjet të mundimshme sa kapërcimi i maleve. Unë e kam jetuar pak Atdheun tim, kur u largova prej tij nuk e dija që kthimi tek ai do të shkonte kaq gjatë e unë do të rritesha duke parë të tjera male, rrugë, qytete e të tjera pejsazhe, por kurrë aq të dashura e të shenjta. Atdheu im që prej ditës që u largova prej tij, u bë mami im. Kur nisi klasa e parë, fillova të shkruaja alfabetin e një gjuhe tjetër, jo atë të gjuhës së nënës time. Dhe ajo ishte aty me mua, duke më ndihmuar të bëja timen një gjuhë që nuk ishte e imja, e as e saj. U dëshpërova pa masë që fjala e parë që shkrova në fletore nuk ishte: mami.
Ajo e lexoi dëshpërimin në sytë e mi, ndalet, m`i merr duart në duart e saj dhe më thotë: dëgjo zemër, pasi të mbarojmë mësimet e të bësh të gjitha detyrat do të fillojmë mësimin e gjuhës shqipe. Të kam blerë abetaren dhe të gjithë librat e klasës së parë që bëjnē fëmijët në Shqipëri dhe unë do të jem mësuesja jote e gjuhës shqipe, më pas edhe e letërsisë, e historisë, e gjuhës angleze po ashtu. Çdo ditë, për vite me rradhë, pasi bëja mësimet e shkollës, fillonte ora e “dashurisë” mësimi i gjuhës shqipe me mamin tim. Në çdo tre libra që do të lexoja gjatë muajit, njëri ishte patjetër në gjuhën shqipe.
Dashurinë për Atdheun mami im e ka shkruar në zemrën time me shkronja shqipe, në gjuhën e nënës time. Unë sot flas dhe shkruaj shqip sikur të mos kem ikur asnjë ditë nga Shqipëria. Dhe çdo mëngjes që zgjohem për të filluar ditën them me vete: një ditë më pak që më afron me kthimin në Atdhe.
Profesori, që është një burrë i ftohtë e fjalëpak, ishte emocionuar. Shkëput një fletë nga blloku i tij dhe shkruan diçka në të. E palos dhe ia jep tim biri duke i thënë: këtë letër çoja mamit, ti nuk duhet ta lexosh sepse nuk është për ty.
Kur vjen im bir në shtëpi më tregon gjithçka dhe në fund nxjerr letrën nga xhepi duke më thënë: nuk e kam lexuar çfarë ka shkruar mam, ndoshta ka shprehur habinë e tij për përgjigjen time, nuk di nëse më ka kuptuar. Në fund të fundit ai nuk e di çfarë do të thotë të largohesh nga shtëpia jote, nga shokët, nga gjyshërit. Ai nuk ka si ta kuptojë.
E hapa letrën, e lexova dhe u përlota. Profesori kish shkruar: “Nuk e di sa krenare jeni ju për djalin që keni rritur dhe edukuar por unë jam mjaft krenar që jam profesori i tij dhe që kam fatin ta kem nxënës në gjimnazin tonë. Pyeteni t`jua tregojë përse ia kam dhënë këtë letër dhe do ta kuptoni përse po jua shkruaj këto fjalë znj. Toptani”.
Ka raste kur momente të tilla të tregojnë realisht vlerën e gjithë përpjekjes, lodhjes, sfidës e sakrificës dhe ti e kupton që ia ka vlejtur.
Sot ka vdekë poeti dhe tekstshkruesi i njohur shqiptar Agim Doçi, shkruan KultPlus.
I vlerësuar me dhjetëra herë me çmime të ndryshme, i njohur për hite të mëdha që i rezistojnë kohës, i njohur edhe për tekstin e këngës që e dërgoi për herë të parë Shqipërinë në Eurovision, këto vlerësime nuk kanë bindë asnjë nga institucionet e Shqipërisë që të hapë portat për të organizuar homazhe për poetin Doçi. Kështu ka njoftuar Erion Kristo, dhe reagimin e plotë të Kristos e keni si në vijim
Rreth 40 ekspertë dhe profesionistë të arkitekturës nga e gjithë bota do të mblidhen në Prishtinë, prej 1 deri më 4 korrik, në kuadër të seminarit më të madh në mbrojtjen e arkitekturës moderne.
Në kuadër të këtij seminari do të bëhet prezantimi mbi 10 plane të konservimit dhe menaxhimit të sajteve moderne, si dhe për të hulumtuar strategji të reja të mbrojtjes së arkitekturës moderne.
Disa nga projektet e prezantuara në seminar janë: Plani i Konservimit dhe Menaxhimit të Operës së Sydney-it; Plani i Konservimit dhe Menaxhimit të Eames House në Californi; Monumenti Buzladzha në Bullgari, e Sidi Harazemi në Fez të Marokut.
Ligjëruesit kryesor në seminar do jenë: Sheridan Burke presidente e 20th Century Heritage në ICOMOS; Jorg Haspel njëri nga themeluesit e DoCoMoMo Gjermani; Aziza Chaouni, TED fellow dhe profesoreshë e arkitekturës nga UofT Daniels; Cesar Bargues Ballester nga Instituti i Konservimit të Getty-t, etj. Ligjëratat do të mbahen në hapësirat e Bibliotekës Kombëtare të Kosovës si dhe në Kino Armata nga 1 deri më 4 Korrik.
Ky seminar është i mbështetur nga Getty Foundation si pjesë e inciativës së tyre për mbrojtjen e arkitekturës moderne “Keeping It Modern”. / KultPlus.com
Agim Doçi ka lindur më 9 maj 1948, ishte një poet dhe autor këngësh shumë i njohur shqiptar.
Ēshtë arsimuar në Shkodër deri në gjimnaz dhe pastaj ka vazhduar më pas studimet e larta në Universitetin Shtetëror të Tiranës në Fakultetin e Inxhinierisë Elektrike.
Doçi është autor i shumë teksteve të këngëve shqiptare, fituesi i mbi 50 çmimeve, ndër to dhe dy herë përfaqësues me tekstet e tij në Eurovizion. Mund të përmenden këngë shumë të njohura si: “Mos ua prishni lumturinë”, “Marrshi i UCK-së”, “A vritet pafajsia”.
Ka botuar disa libra me poezi si ‘Hajde dru me pre’, ‘Rrëzuar mbi vetminë’, ‘Rituali i kryqëzimit’.
Agim Doçi mban edhe një vulë të rëndësishme. Kur Shqipëria mori pjesë për herë të parë në Eurovision në vitin 2004 me këngën “Imazhi yt” të interpretuar nga Anjeza Shahini, pikërisht tekstin e kësaj kënge e kishte shkruar Agim Doçi, dhe ky interpretim pat shënuar vendin e shtatë në këtë garë evropiane./ KultPlus.com
Kanë filluar xhirimet e dokumentarit për sfidat, përvojat dhe sukseset e Fjolla Muhaxhiri Agushollit, e cila edhe përkundër sfidave me të pamurit, vazhdon të jetë një grua inspiruese.
Dokumentari është duke u realizuar me autorët: Anisa Ismaili e Xhemajl Avdyli, ku Ismaili ka edhe rolin e producentes kurse Avdyli edhe atë të regjisë.
KultPlus ju sjell të plotë njoftimin rreth këtij projekti.
Filluam xhirimin e dokumentarit.
Sfidat, përvojat jetësore dhe sukseset e Fjollës, do ta dërgojnë shikuesin me një dimension tjetër.
Mbështetur nga MKRS me regjisor Xhemajl Avdyli dhe bashkëautor me mua, Anisën dhe unë si producente.
E falenderoj Fjolla Muhaxhiri Agusholli, burrin e saj Shpëtimin, nënë Zenijen e babë Agimin, vëllezërit dhe shoqen e saj Mimozën, për gjithçka që ndanë nga jeta e tyre për ne.
Në përvjetorin e dytë të ndarjes nga jeta të poetit Xhevdet Bajraj në përkujtim e dedikim për jetën dhe veprën e tij organizohet – Ekspozitë “Mexico City Days”.
Fotografitë janë nga vizita e autorit të ekspozitës Edon Cana në Mexico City gjatë vitit 2002 dhe shfaqin disa momente të cilët i kaluan bashkë asokohe duke hedhur dritë nga jeta Xhevdetit në Mexico City kur kishte jetuar ne lagjen e famshme La Condesa.
Ekspozita do të mbahet nesër në ora 20:30 në Bar Hardhia në Rahovec./ KultPlus.com
Dita e Muzikës do të shënohet me një ngjarje të këndshme në lagjen Ulpiana, përkatësisht në KultPlus Caffe Gallery ku do të performojnë fëmijët e Korit Okarina, shkruan KultPlus.
Kjo ngjarje është organizuar nga “Kori i Fëmijëve Okarina” dhe gazeta online për art dhe kulturë “KultPlus” dhe ka për qëllim përfshirjen e lagjes në evente kulturore dhe mu për këtë qëllim eventi titullohet “Muzika në lagje”.
Ky event do të mbahet sonte prej orës 19:30 në KultPlus Caffe Gallery dhe është i hapur për të gjithë ata që duan të jenë pjesë e festës së muzikës.
Më poshtë është njoftimi i plotë e organizatorëve.
Festojmë Ditën e Muzikës me Korin e Fëmijëve “Okarina” dhe KultPlus
Bashkohuni në një koncert të veçantë për Ditën e Muzikës, organizuar nga Kori i Fëmijëve “Okarina” në bashkëpunim me KultPlus.
Do të jetë një mbrëmje e mbushur me muzikë, argëtim dhe momente të paharrueshme!
Data: 21 Qershor Ora: 19:30 Vendi: KultPlus CaffeGallery
Fëmijët e talentuar të korit “Okarina” do të performojnë një përzgjedhje të bukur këngësh që do të kënaqin çdo zemër. Ky është një event që nuk duhet humbur për të gjithë dashamirësit e muzikës!
Në koncert do të kemi kënaqësi të dëgjojmë dhe instrumentist nga institucione te ndryshme të muzikës që veprojnë në kryeqytet!
Merreni nga nje batanije me vehte, uluni ku të ju dëshiron zemra në ambientin e jashtëm të KultPlus, dëgjoni muzikë të bukur dhe festoni me ne fuqinë dhe bukurinë e muzikës! / KultPlus.com
Organizata “Zë” – Qendra Logopedike për Trajtim dhe Hulumti në përmbyllje të projektit të përkrahur nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit sjell koncertin “UNISON”.
Performues në koncert do të jenë fëmijë dhe adoleshentë, përfitues nga shërbimet e muzikë terapisë në kuadër të projektit.
Gjatë koncertit do të keni rastin të dëgjoni 12 pika muzikore të mirënjohura për publikun, të cilat janë përzgjedhur dhe do të interpretohen në mënyrë unike.
Ceremonia hapëse e koncertit do të jetë me datën 24 qershor nga ora 18:30 në Kino Armata.
Pas koncertit do të prezantohen pamje nga implementimi i projektit si dhe një punim i përbashkët nga fëmijë pa përkujdesje prindërore./ KultPlus.com
130 pjesëmarrës, instrumentistë, solokëngëtarë, kompozitorë e solfezhistë do të konkurrojnë në edicionin e XIX të Garave ndërkombëtare të muzicientëve të rinj ArsKosova nga shtetet: Kosova, Shqipëria, Maqedonia e Veriut, Italia dhe Ukraina.
Juria e përbërë nga 25 profesorë të mirënjohur nga Kosova (Universiteti i Prishtinës -DAM, Fakulteti i Arteve) Shqipëria (Universiteti i Tiranës, Fakulteti i Arteve-Akademia e Muzikës),Universiteti Shtetëror i Tetovës-RMV, Fakulteti i Muzikës ) dhe profesorë të mirënjohur botërorë nga: Kroacia (Universiteti i Osjekut) Portugalia (Universiteti i Aveiros), Finlanda, Qipro, Greqia e do ti vlerësojnë 3 ditë rresht muzicientët e rinj (5–26 vj.)ku në koncertin final të laureatëve do të koncertojnë finalistët e vlerësuar me 100 pikë maksimale.
Çmimet tradicionale do të jenë:
1.Çmimi GRAND PRIX
ARSKOSOVA 2024
2.Çmimi i kompozitorit AKIL M.KOCI
3.Çmimi i kompozitorit më të dalluar
4.Çmimi i Solfezhistit më të dalluar
5.Çmimi i violinistes DRITA DIDA
Ngjarja është duke u mbajtë në Bibliotekën Universitare të Prishtinës. / KultPlus.com
Dita e Muzikës do të shënohet me një ngjarje të këndshme në lagjen Ulpiana, përkatësisht në KultPlus Caffe Gallery ku do të performojnë fëmijët e Korit Okarina, shkruan KultPlus.
Kjo ngjarje është organizuar nga “Kori i Fëmijëve Okarina” dhe gazeta online për art dhe kulturë “KultPlus” dhe ka për qëllim përfshirjen e lagjes në evente kulturore dhe mu për këtë qëllim eventi titullohet “Muzika në lagje”.
Ky event do të mbahet më 21 qershor, prej orës 19:30 në KultPlus Caffe Gallery dhe është i hapur për të gjithë ata që duan të jenë pjesë e festës së muzikës.
Më poshtë është njoftimi i plotë e organizatorëve.
Festojmë Ditën e Muzikës me Korin e Fëmijëve “Okarina” dhe KultPlus
Bashkohuni në një koncert të veçantë për Ditën e Muzikës, organizuar nga Kori i Fëmijëve “Okarina” në bashkëpunim me KultPlus.
Do të jetë një mbrëmje e mbushur me muzikë, argëtim dhe momente të paharrueshme!
Data: 21 Qershor Ora: 19:30 Vendi: KultPlus CaffeGallery
Fëmijët e talentuar të korit “Okarina” do të performojnë një përzgjedhje të bukur këngësh që do të kënaqin çdo zemër. Ky është një event që nuk duhet humbur për të gjithë dashamirësit e muzikës!
Në koncert do të kemi kënaqësi të dëgjojmë dhe instrumentist nga institucione te ndryshme të muzikës që veprojnë në kryeqytet!
Merreni nga nje batanije me vehte, uluni ku të ju dëshiron zemra në ambientin e jashtëm të KultPlus, dëgjoni muzikë të bukur dhe festoni me ne fuqinë dhe bukurinë e muzikës! / KultPlus.com
Këngëtarja e njohur Adelina Thaqi është në përgatitjet e fundit të koncertit të saj recital, koncert që e ka titulluar “Nji za dashnije – Për ty Prishtinë” e që përpos që shënon prezantimin e saj në një format të tillë, Thaqi në të njëjtën kohë këtë koncert ia dedikon edhe 25 vjetorit të Çlirimit të Kosovës, shkruan KultPlus.
Adelina Thaqi në një intervistë për KultPlus ka treguar se këtë koncert nuk e quan si rikthim në skenë, por si vazhdimësi e krijimtarisë së saj artistike, duke pas parasysh se angazhimin me fushën e muzikës nuk e ka ndërprerë asnjëherë.
“Është një ndjenjë e bukur, përmbushëse, më bën me u ndi e fuqishme, e gjallë, sepse muzika, këndimi është gjuha ime me të cilën unë shprehi ndjenjat, dashurinë, jetën, gjithë anët e mira të jetës, por edhe ato sfiduese”, ka thënë Thaqi e cila ka shtuar se rikthimi i saj po bëhet në një mënyrë shumë të bukur, pasi që po vjen me një koncert recital.
Ajo në këtë koncert do të prezantohet me 15 paraqitje, paraqitje që do të shoqërohen edhe nga artistë të tjerë, por që nuk ka zbuluar se kush do të jenë ata këngëtarë që do të ngjiten në skenë bashkë me Adelinën, përpos emrit të mysafirit special e që është Gjon Muharremaj, i njohur me emrin artistik Gjon’s Tears, i cili kishte përfaqësuar Zvicrën në Eurovision, i cili me vota të jurisë pat zënë vendin e parë, sukses që e kishte shënuar në vitin 2021.
“Gjoni do të paraqitet me një këngë, sikurse që do të prezantohet me një këngë tjetër edhe me mua. Dua ta falënderoj publikisht, sepse na ka nderuar shumë me pjesëmarrjen e tij në këtë koncert” ka thënë Thaqi.
Adelina Thaqi ka zbuluar se në këtë koncert recital do të publikohet edhe një këngë e re, këngë që është dedikim për babin e saj të ndjerë.
Krejt në fund ajo ka thënë se ky koncert i dedikohet gjithë punës së saj, karrierës, dashamirësve të këngës së saj, dhe e fundit, por më thelbësorja, ky koncert vjen edhe dedikim për 25 vjetorin e Çlirimit të Prishtinës. Koncerti do të mbahet më 27 qershor, në Klan Arena e që do të fillojë në ora 19:30. / KultPlus.com
Ka vdekur Antonio Belushi, prifti arbëresh i cili me jetën e veprën e tij është identifikuar më së shumti me qenien e arbëreshëve të Italisë në gjysmë shekullin e kaluar.
Me këtë rast ka shpreh ngushëllime edhe presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani e cila veprimtarinë dhe kontributin e Belushit për shqiptarët e vlerësoi lart.
KultPlus ju sjell yë plitë reagimin e presidentes Osmani.
Me dhimbje të thellë mora lajmin për kalimin në amshim të at Antonio Belushit, veprimtarit të paepur të çështjes shqiptare, i cili përveç se kultivoi me pasion gjuhën arbëreshe, nga vitet ‘90, bashkë me Presidentin Rugova e veprimtarë të tjerë, e mbrojti të drejtën e shqiptarëve për liri.
Ndarja e tij nga jeta është humbje e madhe për familjen e miqtë, kishën arbëreshe, institucionet e popullin arbëresh të Kalabrisë e gjithë Italisë së Jugut.
Kam pasur nderin ta takoja në bibliotekën e pasur të tij, të cilën e krijoi dhe e mbajti me aq përkushtim deri në vdekje.
Si Presidente e vendit, kur ia akordova shtetësinë e Kosovës, ishte i stërlumtur, sepse e iu plotësua dëshira e tij jetësore.
I përhershëm qoftë kujtimi për at Antonio Belushin!/ KultPlus.com
Në kuadër të edicionit të katërt të RLIOF do të hapet edhe një ekspozitë me kuratore Arta Aganin, ekspozitë që do të përfshijë kryevpera të artistëve të njohur shqiptarë, si: Adem Kastrati, Engjëll Berisha, Hamdi Bardhi, Muslim Mulliqi, Rexhep Ferri, Simon Shiroka dhe Zake Prelvukaj, shkruan KultPlus.
Kjo ekspozitë do të hapet më 22 korrrik dhe do të rri e hapur deri më 31 korrik.
Më poshtë është njoftimi i plotë i RLIOF.
Ekspozitë në RLIOF 4: A Thua Ëndërr Ishe Ti
Bashkohuni me ne në ekspozitën e veçantë ‘A thua ëndërr ishe ti’ që shënon fillimin e rrugëtimit të edicionit të 4-të të Festivalit Ndërkombëtar të Operas – Rame Lahaj.
Kuruar nga Arta Agani, ekspozita shpërfaq kryevepra të koleksionit privat të biznesmenit Rasim Mrlakut, përfshirë ato të artistëve të njohur si Adem Kastrati, Engjëll Berisha, Hamdi Bardhi, Muslim Mulliqi, Rexhep Ferri, Simon Shiroka dhe Zake Prelvukaj.
Ekspozita hulumton simbolet e thella dhe shpesh të fshehura që artistët përdorin për të përfaqësuar ëndrrat, dashurinë dhe nostalgjinë. Duke eksploruar këto tema përmes pikturës, ‘A thua ëndërr ishe ti’ synon të zbulojë gjuhën universale të simboleve që flet për thellësitë e përvojës njerëzore. Pikturat e koleksionit të z. Mrlakut përfshijnë një gamë të gjerë temash dhe shprehjesh; megjithatë disa prej tyre në veçanti lidhen për nga poetika që përmbajnë e që korrespondon me festivalin dhe temën e sivjetme ‘T’knoft zemra’.
Hapja për publikun nga 22 Korriku deri më 31 Korrik