Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, ka thënë se Shqipërisë nuk i duhet thjeshtë rritja e numrit të turistëve të huaj, por duhet që të kthehet në një destinacion për të gjitha kategoritë e turistëve. Rama të hënën Konferenca Kombëtare “Për sigurinë e turizmit në Shqipëri” tha se Shqipërisë nuk i duhet një turizëm masiv. Ai nënvizoi se 100 mijë turistë që konsumojnë shumë janë më mirë se 1 milion turistë që konsumojnë pak.
“Ne nuk na duhet një Shqipëri destinacion i turizmit masiv. Ne nuk na duhet thjesht të rrisim numrin e vizitorëve të huaj, ne na duhet një vend që i ekuilibron të gjitha shtresat dhe kategoritë e turistëve dhe që arrin të formulojë një ofertë, ku nuk janë numrat në pamje të parë që kanë rëndësi, por është cilësia e numrave. Çfarë do të thotë cilësia e numrave, do të thotë që në varësi të konsumit të një turisti përcaktohet edhe sa interes ke dhe me çfarë pasojash e ushqen këtë interes, që të kesh 1 milion turistë që konusmojnë pak çdo ditë, apo sa interes ke që të kesh 100 mijë turistë më shumë që konsumojnë shumë çdo ditë. Ata 100 mijë që konsumojnë shumë mund të sjellin të ardhura më shumë se ata 1 milion që konsumojnë pak. Ama nuk e vendosin vendin nën presion e jashtëzakonshëm që lidhet me pastrimin, me trajtimin e mbetjeve. Pasi tjetër është të pastrosh dhe të trajtosh mbetje për 100 mijë dhe tjetër është të trajtosh dhe të pastrosh mbetje për 1 milion turistë”, tha Rama./EuroNews Albania
”Titan” është titulli i këngës së Besa Kokëdhimës, që do të përfaqësojë Shqipërinë në ”Eurovision 2024”, që këtë vit do të mbahet në Suedi.
Kënga “Titan” është kompozuar nga vetë Besa në bashkëpunim me Kledi Bahitin dhe teksti nga Gia Koka. Videoklipi dhe kënga në total është nën drejtimin e një ekipi turk. Besa është e përgatitur për të rrezikuar. Që në fillim ajo e bëri të qartë se synonte të rinovonte këngën e saj. Rindërtimi është tërësisht në anglisht, me qëllim përcjelljen e mesazhit në mënyrë më efektive. Besa është shprehur në rrjetet sociale se kënga ka evoluar ndjeshëm nga versioni fillestar dhe dëshiron që të gjithë ta kuptojnë tekstin e saj prekës. Ajo sapo ka realizuar provën e parë në Malmo/ KultPlus.com
GoEast Film Festival këtë vit pati një seksion të veçantë të quajtur “Albanien und Kosovo: Fokus”, që është dedikuar për kinemanë nga Kosova dhe Shqipëria. Ky seksion është krijuar për të shfaqur një përzgjedhje të filmave të shkëlqyer nga këto dy vende, duke ofruar një platformë për të eksploruar kinemanë e tyre dhe për të prezantuar tregime dhe perspektiva unike.
Në këtë seksion, janë shfaqur një përzgjedhje e filmave nga Kosova dhe Shqipëria, duke përfshirë titujt si: “Era dhe lisi” nga Faruk Begolli, “I dashur armik”, “Daullet e Rezistencës”, “The Guardian”, “Another Day”, “Daybreak”, “117” nga Besim Sahatçiu, “Në kërkim të Veneres” nga Norika Sefa dhe “I Love You More” nga Erblin Nushi. Këta filma përfaqësojnë një gamë të gjerë zhanresh, përfshirë drama, komedi dhe dokumentarë.
Një mbështetje e veçantë për këtë fokus ka ardhur nga këngëtarja me famë botërore, Rita Ora. Ajo ka treguar përkushtimin e saj për të promovuar kinemanë nga Shqipëria dhe Kosova, duke u bërë një ambasadore e fuqishme për filmin dhe kulturën e këtyre dy vendeve. Kjo mbështetje ka sjellë vëmendje të shtuar ndaj seksionit dhe ka ndihmuar në rritjen e ndërgjegjësimit për kinemanë nga Kosova dhe Shipëria./ KultPlus.com
Baleti Kombëtar i Kosovës, do të realizojë edhe një paraqitje tjetër të rëndësishme ndërkombëtare.
Përveç premierës “Tango Nights” e cila do të shfaqet si premierë në New York të SHBAve në datën 31 maj, BKK në po të njejtin qytet, me dt 6 qershor, do të shfaq edhe baletin “Shtegtimi”, shfaqje kjo e cila është dhënë si premierë në Kalabri të Italisë, vitin e kaluar. / KultPlus.com
Të enjten ka hyrë në fuqi Udhëzimi Administrativ që përcakton rregullat për vendosjen e fotografive apo ilustrimeve të tjera dhe tekstit – mesazhit informues për efektet negative të duhanit, në paketimet e produkteve të duhanit dhe të ndërlidhura me duhanin.
Ky udhëzim derivon nga Ligji për Kontrollin e Duhanit, dhe u nënshkruar nga ministri i Shëndetësisë.Sipas MSH-së, aplikimi i vërejtjeve të kombinuara apo paralajmërimeve për rreziqet nga duhani është masë që, bazuar në dëshmitë shkencore, në vende të ndryshme ku është aplikuar, ka ndikuar në uljen e përdorimit të duhanit, sidomos nga të rinjtë.
“Përmes vendosjes së vërejtjeve shëndetësorë në produktet e duhanit synohet të ngritën njohuritë e duhanpirësve për efektet shëndetësore negative që shkakton përdorimi i produkteve të duhanit dhe, gjithashtu, synohet të inkurajohet ndërprerja e pirjes së duhanit si dhe dekurajimi i nisjes ose ri-nisjes së pirjes së duhanit”, thuhet në komunikatën e MSH-së.
Xhudisti kosovar, Akil Gjakova, ka përfunduar garën në Kampionatin Evropian të xhudos që po mbahet në Zagreb të Kroacisë.
Ai pësoi humbje nga xhudisti bullgar, Mark Hristov, me Waza-ari, në kategorinë deri në 73 kilogramë.
Ndryshe, edhe xhudisti Dardan Cena është eliminuar, pasi pësoi humbje në luftën e parë nga Manuel Parlati, në kategorinë deri në 73 kilogramë. / KultPlus.com
Ibrahim Berisha, “E drejta e thënies”, Kosova Pen Center, Prishtinë, 2023
I.
Në kohërat e vjetra, e drejta e thënies është shpallur si një nga vlerat më të larta qytetare dhe një prej themeloreve të demokracisë moderne. Është një fushë e lirisë individuale, e cila reflekton shkëlqimin dhe forcën e një shoqërie. Përtej thjeshtësisë së saj, e drejta e thënies është një testament për vlerën e çdo zëri unik dhe të ndryshëm, i cili kontribuon në mozaikun e një shoqërie të ndryshme dhe të pasur kulturore. Nëpërmjet artit, e drejta e thënies shpesh paraqitet si një simbol i lirisë dhe shpirtit kreativ të individit. Artistët e përdorin atë si një mjet për të shprehur mendime, ndjenja dhe përceptime, duke e bërë atë një ngjyrë të rëndësishme në paletën e tyre krijuese. Përmes muzikës, pikturës dhe letërsisë, ata ngrejnë zërin për të mbrojtur dhe për të promovuar lirinë e shprehjes në çdo kohë dhe vend. Megjithëse e drejta e thënies është një vlerë themelore, ajo vazhdon të ballafaqohet me sfida dhe kufizime në shoqëri të ndryshme. Censura, kufizimet ligjore dhe ndëshkimi për opinionet e lira janë disa prej sfidave me të cilat individët mund të përballen. Megjithatë, kjo nuk e shuajti zërin e lirisë së shprehjes, por e forcoi atë, duke ua bërë me shenjë qytetarëve ta mbrojnë dhe ta promovojnë këtë të drejtë themelore. Në aspektin letrar, e drejta e thënies është një temë që shpesh trajtohet në letërsi për të theksuar rëndësinë e lirisë së shprehjes për krijuesit e letërsisë. Shkrimtarët shpesh përdorin letërsinë për të reflektuar dhe për të sfiduar normat shoqërore dhe politike, duke i dhënë zë mendimeve të tyre në mënyra të ndryshme. Për shkrimtarët, e drejta e thënies është thelbësore për të shprehur përceptimet e tyre mbi botën dhe për të shprehur kritikën sociale në mënyra të ndryshme, duke ndikuar në ndërgjegjësimin e lexuesve dhe në diskursin shoqëror. Në poezinë dhe prozën letrare, e drejta e thënies shpesh trajtohet si një temë qendrore, duke theksuar lirinë e autorit për të shprehur veten dhe për të shfaqur realitetin nga perspektiva e tyre individuale. Kështu, letërsia bëhet një mjet i fuqishëm për të shpalosur kritikën sociale, për të reflektuar mbi çështje komplekse shoqërore dhe për të frymëzuar ndryshime në shoqëri përmes fjalës së shkruar. Në fund të fundit, e drejta e thënies është thelbësore për zhvillimin e letërsisë si një mjet i fuqishëm për të shprehur dhe për të ndikuar në shoqëri. Ibrahim Berisha, në librin e titulluar “E drejta e thënies” mundohet të pasqyrojë sipas mënyrës së tij këtë të drejtë themelore. Libri zbulon një realitet të përjetshëm në shoqërinë tonë, ku liria e shprehjes është një sfidë që ka ndikuar thellësisht në zhvillimin kulturor dhe shoqëror. Historikisht, shqiptarëve në Kosovë u është mohuar liria për të thënë dhe për të shkruar lirshëm, duke e kufizuar ndjeshëm aftësinë e tyre për të shprehur mendimet dhe për të publikuar të vërtetat. Kjo mungesë e lirisë së shprehjes ka lënë gjurmë të thella në shoqërinë tonë, duke krijuar një atmosferë të frikshme dhe të pabarabartë për shprehjen e opinionit dhe për shfrytëzimin e informacionit. Libri “E drejta e thënies” fokusohet në fenomenet kulturore që janë prodhuar si rezultat i kufizimeve të lirisë së shprehjes. Nëpërmjet analizës së këtyre fenomeneve, ne zbulojmë se si censura dhe ndëshkimet për shprehjen e lirë kanë ndikuar në krijimin e një klime të tensionuar dhe në frenimin e zhvillimit të kulturës së lirisë së mendimit dhe fjalës. Edhe pse sot ka pasur progres në lirinë e shprehjes në Kosovë, pasojat e mungesës së lirisë së shprehjes janë ende të dukshme në komunikimet publike. Në shkrimin e sotëm, refleksionet mbi këtë mungesë shfaqen në çdo sferë të jetës shoqërore, duke përfshirë mediat, politikën dhe kulturën. Kjo bën që shoqëria të përballet me sfida të vazhdueshme në rrugën drejt një shoqërie të hapur dhe të lirë. Megjithatë, nënshtrimi ndaj lirisë së shprehjes nuk ka qenë vetëm një problem i kaluar. Edhe sot, ka raste kur individët censurohen ose ndëshkohen për opinionet e tyre dhe këto raste theksojnë nevojën për vazhdimin e luftës për lirinë e fjalës dhe për respektimin e saj si një vlerë themelore shoqërore dhe demokratike.
Ibrahim Berisha, në një prej eseve “Liria apo i lirë” brenda këtij librit, ngre pyetje për kuptimin rreth këtyre nocioneve. Si duhen kuptuar, si “liri për të bërë diçka apo lirinë e plotë për të bërë çfarë apo si dëshironi?”. Ai referohet te emrat e njohur botëror, si Ciceroni e George Orwell, i pari përkufizon se “liria është mundësi për të jetuar si do vetë”, dhe i dyti, i cili thotë se “liria ka të bëjë me të drejtën për t`u thënë njerëzve atë që nuk duan të dëgjojnë”. Ibrahim Berisha e problematizon edhe më shumë çështjen rreth mundësisë së zotërimit të lirisë, duke pyetur nëse qeveria është kërcënimi kryesor për ta prekur atë. Po ashtu, “sistemet e vendeve nuk mund të krijohen dhe të funksionojnë pa pjesëmarrjen e drejtpërdrejtë apo të tërthortë të intelektualëve politikë me diskursin e tyre moralizues”. Prandaj, Ibrahim Berisha, në këtë libër u siguron një vend të gjerë intelektualëve dhe diskuton mbi rolin e tyre, duke thënë se “me intelektualët pa frymë kritike e origjinalitet profesional, frymëmarrja kolektive e secilit vend është e dobët dhe pa shenja se do të forcohet. Pa një plan real dhe pa një përgjegjësi për punët, nuk mund të ketë reformë, ndryshime”.
II.
Ibrahim Berisha (1955) është gazetar, poet, prozator, sociolog i komunikimeve dhe publicist. Në skenën letrare u shfaq me librin poetik “Gur që nuk prekesh” në vitin 1982, ndërsa një vit më vonë botoi “Fryma e shiut” një përmbledhje tregimesh, disa prej të cilave u përkthyen dhe u botuan në disa vende të Evropës. Pra, ai ka shkruar në poezi e prozë si dhe publicistikë e gazetari. Pjesë e botimeve publicistike vlerësohet të jetë edhe libri në fjalë “E drejta e thënies” (2023), që ndërtohet prej shtatëmbëdhjetë eseve, të cilat fokusohen në mbrojtjen dhe promovimin e të drejtës së thënies, që janë instrumente të rëndësishme për të theksuar rëndësinë e lirisë së shprehjes në shoqërinë tonë. Këto ese shpesh argumentojnë se liria e shprehjes është një nga bazat themelore të një shoqërie demokratike dhe të lirë. Përmes analizës së rasteve konkrete dhe debatit intelektual, ato sjellin në vëmendje nevojën për mbrojtjen dhe përhapjen e lirisë së fjalës në të gjitha format e saj, duke përfshirë edhe ato që mund të jenë provokuese për disa individë. Autori përdor disa shembuj për të ilustruar rëndësinë e kësaj të drejte themelore. Ibrahim Berisha analizon historinë dhe shembujt e mëparshëm të censurës dhe kufizimit të lirisë së shprehjes për të argumentuar se çfarë ndikimi ka kjo në zhvillimin e shoqërisë dhe në lirinë individuale. Në këtë mënyrë, ai nxit ndërgjegjësimin e publikut dhe angazhimin për të mbrojtur dhe për të promovuar këtë të drejtë të jetës së shoqërisë. Gjithashtu, nxit debatin intelektual dhe vë në dukje rëndësinë e lirisë së shprehjes për zhvillimin e mendimit kritik dhe për dialogun shoqëror. Disa prej këtyre eseve janë: “Prishtinasit: Prishtina”, një shkrim për historinë e këtij kryeqyteti, që shpalos një mozaik të ndryshëm të zhvillimeve dhe sfidave që ky qytet ka përjetuar nëpërmjet kohërave. Përveç aspekteve të urbanistikës dhe arkitekturës së varfër të kryeqytetit, shkrimi reflekton mbi mungesën e një monografie të dedikuar për të, duke theksuar nevojën për të dokumentuar dhe për të përmirësuar njohuritë tona mbi historinë dhe trashëgiminë e tij kulturore. Gjithashtu, flet për ekzistimin e shkollave, kulturën aristokrate, artin, gazetat dhe revistat, për aspekte të korrupsionit në historinë e kryeqytetit, që përqendrohet në ndikimin e zhvillimit urbanistik e deri te keqpërdorimi dhe përfitimi nga copyright; “Universiteti: Studentët, Masivja, Identiteti”, me theks të veçantë për themelimin e Universitetit të Prishtinës dhe historikut të tij nëpër kohë dhe situatat e krijuara politike, që përshkruajnë një realitet të dhimbshëm në historinë e arsimit në Kosovë gjatë periudhës së regjimit të dhunshëm. Kjo politikë e ashpër e regjimit kufizoi lirinë e shprehjes dhe e privoi popullatën shqiptare në Kosovë nga mundësia për të mësuar në gjuhën e tyre amtare. Si rrjedhojë, mësuesit dhe arsimtarët u bënë pjesë e një rezistence të vazhdueshme kundër politikave të diktaturës, duke rrezikuar gjithçka për të mbrojtur të drejtën e arsimimit në gjuhën shqipe. Pastaj pasonin përjashtimet dhe dënimet drastike të studentëve, veçanërisht në nivelin e arsimit të lartë, që kjo tregon për një situatë të rëndë dhe të padëshirueshme për komunitetin arsimor dhe studentët. Kjo konsiderohej një sfidë e madhe në zhvillimin e arsimit dhe shkencës në Kosovë, duke krijuar një brengë të thellë për të ardhmen e një brezi të tërë të rinjsh. Ndërkohë, përjashtimet dhe ndëshkimet e tilla treguan për një regjim jonjerëzor dhe të padrejtë, që përdori arsimin si një mjet për të kufizuar lirinë e individëve dhe për të ushtruar kontroll mbi shoqërinë. Në këtë kontekst, konflikti midis autoriteteve arsimore dhe regjimit u bë thelbësor për ruajtjen e identitetit dhe të drejtave themelore të popullatës shqiptare në Kosovë; “Risia pa të vërteta”, autori shtron pyetjen “Pse në Kosovë, thuajse tipike është gjuha e korruptuar publike?”. Gjuha e korruptuar, zakonisht, përfaqëson një situatë ku gjuha është përdorur në mënyrë të rreme, manipulative apo të papastër për përfitime personale, për të mbuluar veprime të dyshimta ose për të marrë kontroll mbi informacionin dhe përceptimin publik. Ky term mund të aplikohet në një gamë të gjerë kontekstesh, përfshirë politikën, median, biznesin apo edukimin. Në shoqërinë moderne, gjuha e korruptuar mund të jetë një shqetësim i madh për të drejtat demokratike dhe për rendin social. Përdorimi i manipulimit dhe desinformimit përmes gjuhës mund të çojë në zbehjen e besueshmërisë së institucioneve dhe në rritjen e cinizmit publik. Prandaj, është e rëndësishme për të identifikuar dhe përballuar këtë fenomen, duke promovuar transparencën, llogaridhënien dhe integritetin në komunikimin publik. Në këtë mënyrë, mund të ndërtohet një shoqëri më e ndërgjegjshme dhe e përgjegjshme, ku gjuha përdoret për të ndërtuar kuptimin dhe për të promovuar bashkëpunimin dhe mirëkuptimin.
III.
Esetë tjera të këtij libri titullohen “Shkrimtarët “shtetërorë”: kori dëshpërues”, “Të shenjtit: Fama e dozave të mëdha”, “Denacifikimi”, “E drejta e shkelur: Pa RTP”, “Dëshira për të mashtruar”, “Komunikimi: familja këtu, fëmijët larg” etj., të cilat përshkruajnë disa tema të rëndësishme dhe qasje të shkrimtarit në librin e tij, duke shtrirë gamën e tij të interesave dhe reflektimeve në lidhje me lirinë, luftën, librin, leximin, akademizmin, të drejtën e autorit, plagjiaturën, teknologjinë dhe familjen. Shkrimtari nxit reflektim mbi këto tema në një mënyrë kritike dhe analitike, duke e shqyrtuar ndikimin e tyre në shoqëri dhe në jetën individuale. Liria dhe lufta janë tema që shkrimtari trajton në librin e tij, duke e shqyrtuar kuptimin dhe rëndësinë e tyre në kontekstin e shoqërisë së sotme. Autori përpiqet të kuptojë se si liria është ndikuar nga zhvillimet teknologjike dhe si lufta për të drejtat e njeriut ka ndryshuar nëpër kohë; tregon se si akademizmi fiktiv nuk është thjesht një problem në nivel individual, por ka ndikim të thellë në mënyrën se si dijet janë prodhuar, interpretuar dhe përdorur në shoqërinë tonë. Kjo analizë na lejon të reflektojmë mbi nevojën për transparencë, integritet dhe kritikë të shëndetshme në fushën e shkencës dhe për të zhvilluar strategji për të parandaluar përhapjen e praktikave të këqija të akademizmit fiktiv. Gjithashtu, shkrimtari i përkushtohet edhe temës së të drejtës së autorit dhe plagjiaturës, të nxitur nga teknologjia, duke shqyrtuar se si ndryshimet teknologjike kanë ndikuar në mënyrën se si kuptohet dhe mbrohet e drejta e autorit në botën moderne. Në fund, ai shqyrton ndryshimet në familje dhe bërthamën sociale shqiptare, duke vënë në dukje përdorimin e teknologjisë dhe shpërfaqjen e familjes në një kontekst të ndryshuar komunikues-emocional. Kjo analizë e gjerë e shkrimtarit shërben për të sjellë në vëmendje sfidat dhe mundësitë që shoqëria ka përpara, duke nxitur një diskutim të nevojshëm dhe reflektim për të ardhmen.
Shënim: Punimi është prezantuar në lëndën “Letërsi aktuale shqipe”, studimet MA, Dega e Letërsisë Shqipe, Fakulteti i Filologjisë, Prishtinë./KultPlus.com
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ka paralajmëruar zgjidhje sa i përket Kodit Civil, i cili deri më tani nuk ka kaluar në Kuvend për shkak se një pjesë e deputetëve të VV-së kanë dalë kundër.
Kryeministri Albin Kurti në një ngjarje të organizuar nga Partia Socialdemokrate e Gjermanisë në Berlin ka folur për Projektligjin për Kodin Civil, duke deklaruar se “vetë ai do të sigurojë votat”, për të kaluar ky projektligj, transmeton gazeta online Reporteri.net.
Në Kodin Civil parashihet ligj i veçantë për lejimin e bashkësive civile ndërmjet personave të gjinisë së njëjtë. Kurti tha se është një ndër dy “gjërat që duhet të ndodhin” që Kosova të ketë sukses në kërkesën e saj për anëtarësim në Këshill të Evropës.
Kurti është zotuar se Kosova pas Malit të Zi, do të bëhet vendi i dytë në Ballkan që u mundëson qytetarëve të drejtën e bashkimit civil të të njëjtit seks. Kurti tha se për këtë do të kërkojë mbështetje edhe nga partitë opozitare.
“Ne, qeveria e Kosovës, kemi zotime ndaj Këshillit të Evropës për të nënvizuar se i çmojmë dhe respektojmë vlerat e përbashkëta të të drejtave të njeriut mbi të cilat është ndërtuar. Ne do t’i mbajmë dhe do të tregojmë në këtë mënyrë se do të forcojmë institucionet. Qeveria jonë në këto tre vite në detyrë ka treguar se zhvillimi social-ekonomik dhe progresi demokratik ecin paralelisht. Ata nuk e përjashtojnë njëri-tjetrin. Ata kushtëzojnë njëri-tjetrin pozitivisht.
Më lejoni t’ju jap një shembull. Kosova do të synojë që së shpejti të bëhet vendi i dytë në Ballkanin Perëndimor, pas fqinjëve tanë Mali i Zi, duke u ofruar qytetarëve të saj të drejtën e bashkimit civil të të njëjtit seks. Ne do të punojmë shumë për ta kaluar këtë në të ardhmen shumë të afërt. Për këtë unë personalisht do të ndërtoj një shumicë parlamentare – dhe do të bëj thirrje për mbështetje të gjerë për këtë edhe nga partitë opozitare. Vendimi për mbledhjen e qeverisë për këtë çështje tashmë është marrë.
Ne e bëjmë këtë sepse është e drejtë, sepse është në kushtetutën tonë dhe sepse e dimë që Gjykata Evropiane për të Drejtat e Njeriut ka nxjerrë aktgjykime duke kërkuar që kjo të bëhet. Ne e dimë se ka vende në Këshillin e Evropës për një kohë të gjatë që e kanë injoruar gjykatën për këtë. Kosova do të jetë ndryshe. Në këtë mënyrë duam të frymëzojmë të tjerët”, ka thënë Kurti nga Gjermania.
Projektkodi Civil më 16 mars të 2022, ishte kundërshtuar nga një pjesë e madhe e deputetëve, për shkak të nenit i cili mendohet se çon drejt martesave të së njëjtës gjini.
Projektkodi Civil atë kohë nuk kaloi në lexim të parë në Kuvendin e Kosovës. Mospajtimet e deputetëve ishin lidhur me nenin që do të mundësonte hartimin e një ligji të posaçëm, përmes të cilit do të lejohej regjistrimi i “bashkësive civile” ndërmjet personave me gjini të njëjtë.
Ministrja e Drejtësisë, Albulena Haxhiu, tashmë disa herë ka përsëritur se Projektkodi Civil do të miratohet në Kuvendin e Kosovës së shpejti./ KultPlus.com
epa10664551 Prime Minister of Kosovo Albin Kurti attends a session titled ‘In the Spotlight: Future of Kosovo’ at GLOBSEC Security Forum in Bratislava, Slovakia, 31 May 2023. EPA-EFE/MARTIN DIVISEK
Sot në mëngjes, Presidentja Osmani i ka uruar mirëseardhje në Republikën e Kosovës, Princeshës Lamia Bint Majed Saud Alsaud, Sekretare e Përgjithshme e Alwaleed Philanthropies, cila udhëheq delegacionin e kësaj organizate që po viziton Kosovën.
Alwaleed Philantropies janë në Republikën e Kosovës për të marrë pjesë në ceremoninë e organizuar nën patronatin e Presidentes së Kosovës ku do të dorëzohet një donacion i rëndësishëm për shëndetin e qytetarëve tanë në QKUK nga ana e Alwaleed Philanthropies.
Presidentja Osmani ka falënderuar në emër të të gjithë qytetarëve të Kosovës Alwaleed Philanthropies të udhëhequr nga Princi Alwaleed Bin Talal Al Saud, për këtë donacion që do të ketë efekt të jashtëzakonshëm në shëndetin e qytetarëve tanë si dhe ka ofruar bashkëpunimin e institucioneve të Republikës së Kosovës për realizimin e projekteve të tjera që janë në interes të qytetarëve të Republikës./ KultPlus.com
EBC Cosmetics është kompani lidere në industrinë e kozmetikës në vend, e njohur për origjinalitet dhe e vetmja kompani në Kosovë e autorizuar për shitjen në 10 pika dhe online të brendeve më të njohura ndërkombëtare.
Edhe këtë vit si çdo vit tjetër, EBC njofton për zbritjen vjetore me datat 26,27 dhe 28 Prill.
Zbritje vlen per te gjitha dyqanet e EBC qe ndodhen në këto lokacione:
Bregu i Diellit , Rr.Eqrem Qabej 2. Rr. Nëna Terezë 3. Rr.Garibaldi, perballë hotel Grand 4. ETC Fushë Kosovë 5. Royall Mall, Rruga B 6. Galeria Mall, Prizren 7. Albi Mall, Veterrnik kati 0 8. Albi Mall, Veterrnik kati 1
9. The Village Shopping & Fun, Ferizaj
10. Prishtina Mall, M2 (Prishtine – Ferizaj)
Si dhe ne Platformen për blerje online në të gjitha qytetet e Kosovës, Shqipërisë, Malit të Zi dhe Maqedonisë EBC SHOP : www.ebc.shop./ KultPlus.com
Më e shenjta, ajo për të cilën jeta ia vlen njëqindfish, familja.
Thënie të zgjedhura:
Disa dinakë e zgjedhin gruan jo aq të zgjuar me shpresë se do ta komandojnë dhe gjithmonë gabohen.
Martesa duhet të jetë një edukim i pafund i dyanshëm.
Martesa përfaqëson në vetvete një tip marrëdhëniesh midis burrit e gruas, ku pavarësia e palëve është e njëllojtë, varësia e përbashkët, detyrimet e dyanshme.
Martesa është shkencë, por askush nuk e studion.
Martesa lidh për jetë dy krijesa që nuk e njohin njëri-tjetrin.
Jeta bashkëshortore është në luftë të vazhdueshme me një përbindësh të llahtarshme: me të mësuarit.
Dashuria, si macja, lind e verbër, dhe martesa është si gjilpëra për heqjen e perdes së syrit në një dorë mjeshtri.
Martesa është dashuri juridike morale. Ky përcaktim përjashton nga kjo e fundit gjithçka kalimtare, tekanjoze dhe subjektive.
Ai që martohet për pasuri, shet lirinë e tij.
Martesa sjell vërtet mjaft telashe, por beqaria ama nuk sjell asnjë gëzim.
Si zogu dhe foleja.
Martesa siguron vazhdimësinë e domosdoshme të fisit njerëzor.
Askush nuk detyrohet të martohet, por cilido duhet detyruar t’i nënshtrohet ligjeve të martesës, në qoftë se lidh martesë.
Cilido që bën ndërmend të martohet duhet të bëhet gjyqtar i synimit të tij dhe të këshillohet vetëm me vetveten.
Të martohesh nuk është aspak e vështirë, e vështirë është të jesh i martuar.
Për plakun që kërkon të martohet, përligjja më bindëse është se i duhet dado.
Atje ku ka martesë pa dashuri, do të ketë edhe dashuri pa martesë.
Lidhja martesore është shkalla e parë e shoqërisë njerëzore.
Martesa vjen pas dashurisë, siç vjen tymi pas flakës.
Familja është shoqëria në miniaturë, nga mirëqenia e së cilës varet siguria e gjithë shoqërisë së madhe njerëzore.
Gruaja është shpëtimi ose vdekja e familjes.
Gruaja që e përqesh të shoqin, nuk e dashuron më atë.
Familja gjithmonë do të mbetet themel i shoqërisë.
Zgjedhja e gruas dhe blerja e shpatës nuk i duhet besuar tjetrit.
Është e mirë ajo shtëpi, ku janë të mirë banorët.
Kush është në shtëpi tigër, jashtë saj zakonisht është dele.
Kujt i ka takuar një dhëndër i mirë ka fituar një djalë, kujt i ka takuar një dhëndër i keq ka humbur vajzën.
Familja e mirë është ajo në të cilën burri dhe gruaja ditën harrojnë që janë dashnorë dhe natën që janë bashkëshortë.
Për gruan është më mirë një shigjetë në brinjë, se sa një burrë plak përbrinjë.
Bashkëshortët e mirë kanë dy shpirtra, por një vullnet.
Të vjen plasja ku gruaja di të bëjë punë shtëpie, por nuk do, ama ca më keq kur nuk di, por do.
Shtëpia nuk mund të quhet banesë e njeriut përderisa në të të mos ketë ushqim dhe zjarr jo vetëm për trupin, por edhe për mendjen. / KultPlus.com
Nënkryetarja e Kuvendit të Kosovës, Saranda Bogujevci, e ka vlerësuar si sukses të unitetit votimin e Kosovës në Asamblenë Parlamentare të Këshillit të Evropës.
“Ky është rezultat i punës dhe angazhimit të punës së delegacionit të Kuvendit të Kosovës, të cilët kanë punuar pa ndalë dhe me përkushtim me qëllime të përbashkëta. Ky sukses i Kosovës tregon më së miri se kur jemi bashkë mund të arrijmë shumë. Kemi qenë ekip dhe ashtu njihemi në asamble. Ky votim është një fitore e madhe për Kosovën. Ka mbete pjesa finale unë jam shumë optimiste në vendim që do të merret unë kam besim te plote por duhet shumë punë”, ka thënë ajo në seancën e sotme të Kuvendit.
Bogujevci e ka cilësuar këtë arritje si historike për vendin dhe demokracinë, e themeluar mbi vlera si të drejtat e njeriut dhe sundimi i ligjit.
Ndërkaq kryetarja e Komisionit për Punë të Jashtme dhe Diasporë, Arbëreshë Kryeziu-Hyseni, tha se vendi është afër largimit të masave sanksionuese të vendosura nga BE.
“U deshën edhe 11 muaj të tjerë për ta kuptuar ju dhe BE që problemi nuk është në Kosovë por në Serbi, që bojkoti nuk vjen nga Kosova por nga Vuçiqi. Dhe që proceset nuk bllokohen nga shtetet demokratike si Kosova, por nga ato autokratike siç është Serbia. Rezultati i zgjedhjeve të kësaj të diele në katër komunat në veri shënon zbatimin në plotëni të marrëveshjes së Bratisllavës nga ana e Kosovës. rrjedhimisht do të thotë largim të masave ndaj Kosovës”, deklaroi kryetarja e komisionit parlamentar./rtk/ KultPlus.com
Pianistja Anila Aliu do të paraqitet me një koncert recital në Chicago të ShBA-ve, shkruan KultPlus.
Paraqitja e saj para audiencës amerikane do të jetë më 29 prill, prej orës 17:00 në Ganz Hall at Roosevelt University.
Anila Aliu tashmë ka realizuar shumë koncerte recitale nëpër vende të ndryshme të botës, e cila po shquhet për mjeshtërinë e saj pianistike./ KultPlus.com
Aleksander Wurz dhe Franz Wurz para një numri të madh të pranishmëve kanë bërë prezantimin e “Qendrës Automobilistike Rajonale për Trajnimin, Sigurinë dhe Edukimin e Shoferëve”, qendër kjo që ka për qëllim trajnimin e shoferëve për orë shtesë, orë që shërbejnë në aftësimin e evitimit të aksidenteve në rrugë, e që në Kosovë janë në një numër të lartë, sidomos ato me fatalitet, shkruan KultPlus.
Kjo qendër e projektuar nga familja Wurz e që qendra të tilla nëpër Evropë i ka realizuar në 50-të sosh, nëse arrihet të realizohet edhe në Kosovë, atëherë numri i këtyre qendrave arrin në 51.
Projekti i iniciuar nga Nexhat Krasniqi, para të pranishmëve është vlerësuar me një rëndësi të madhe, pasi që nëse ngritet një qendër e tillë në Kosovë, do të jetë më inovativja nga qendrat paraprake dhe më e madhja në rajon.
Prezantimi që është mbështetë edhe nga Ambasada e Austrisë në Kosovë, është përshëndetë nga vet ambasadori George Schnetzer, i cili këtë investim e ka parë si një investim shumë premtues për shoqërinë kosovare.
Një investim i tillë është mirëpritë edhe nga përfaqësues të Ministrisë së Punëve të Brendshme dhe asaj të Infrastrukturës.
Kurse në detaje është prezantuar nga Franz Wurz, i cili ka shpjeguar se kjo qendër ofron shumë shërbime, duke nisë prej fëmijëve në grupmosha të ndara, për motoçiklistë, ngasës të makinave, autobusëve, kamionëve e deri te qendrat rekreative, për të gjithë ata që duan të provojnë adrenalinën e ngasjes së shpejtë.
Ky prezantim nëpërmjet një videoje është përshëndetë edhe nga eurodeputeti austriak Lukas Mandl, i cili poashtu e ka vlerësuar ndërtimin e kësaj qendre.
Dhe krejt për fund, ky prezantim që u udhëhoq nga Safet Gërxhaliu u përmbyll me thirrjen për institucionet e vendit që sa më shpejt ti jepet drita jeshile këtij projekti, me qëllim që Kosova të renditet me shtetet e tjera të zhvilluara sa i përket ngasjes në trafik, e që për qëllim primar ka uljen e aksidenteve të shumta, e që Kosova e ka numrin shumë të lartë./ KultPlus.com
Nga nesër (25 prill), fillon kampionati europian i xhudos për senior në Zagreb të Kroacisë dhe Kosova do të marrë pjesë me pesë garues.
Në këtë kampionat marrin pjesë 47 shtete, me 427 garues, 240 meshkuj dhe 187 femra, shkruan Indeksonline
Ekipi i Kosovës do të përfaqësohet nga xhudistët: Distria Krasniqi (-52 kilogram), Flaka Loxha (-57 kilogram), Akil Gjakova (-73 kg), Dardan Cena (-73 kg) dhe Loriana Kuka (-78 kg).
Distria dhe Flaka ndeshen ditën e parë kurse ditën e dytë ndeshet Akili dhe Dardani, Loriana ndeshet ditën e tretë.
Ekipi kosovar është nën udhëheqjen e trajnerit dhe selektorit Driton Kuka dhe Majlinda Kelmendi./Indeksonline/ KultPlus.com
Filmi i ri nga Samir Karahoda, “Rrugës”, është përzgjedhur zyrtarisht për garën e filmave të shkurtër në edicionin e 77-të të Festivalit të Kanës . Kjo është hera e dytë që një film në regji të Samir Karahodës përzgjedhet për garën zyrtare të Festivalit më prestigjioz në botë, pas filmit “Pa Vend” që e kishte premierën në Cannes në vitin 2021.
Nga 4,420 filma, “RRUGËS” është përzgjedhur mes 11 filmave të shkurtër nga 11 shtete që do të prezantohen këtë vit në konkurrencë. Kosova, Azerbajxhani, Brazili, Bullgaria, Kanadaja, Kina, Kroacia, Franca, Lituania, Portugalia dhe Shtetet e Bashkuara te Amerikes. Palma e Artë për Filmin e Shkurtër do të jepet nga Juria e kryesuar nga Lubna Azabal, të shtunën, më 25 maj, gjatë ceremonisë së mbylljes së Festivalit të 77-të të Kanës.
Filmi “Rrugës” sjell tregimin e një babai dhe djalit të tij në rrugën e tyre për në aeroport për të marrë një dhuratë të ardhur nga jashtë, e dërguar nga kumbari i djalit. Ndërsa përballen me pengesa burokratike dhe një perspektivë të pakëndshme për ndryshime reale politike dhe sociale në vendin e tyre, ata gjejnë ngushëllim dhe forcë në optimizmin e tyre të përbashkët për të ardhmen.
“Rrugës” është shkruar nga Samir Karahoda dhe djali i tij Mironi, duke integruar tregime personale dhe elemente autobiografike, që pasqyrojnë shqetësimet e tyre për të ardhmen e vendit. Gjatë këtij udhëtimi të shkurtër, udhëtimi i tyre bëhet një eksplorim i lidhjes së tyre mes sfidave shoqërore dhe pasigurisë që ata kanë në atdheun e tyre.
Në rolet kryesore paraqiten Ylber Mehmeti dhe Miron Karahoda. Samir Karahoda përveç regjisë dhe skenarit, gjithashtu ishte edhe drejtor i fotografisë. Filmin e montoi me mjeshtëri Enis Saraçi.
Filmi është produksion i ‘SK Pictures’ me producentë Eroll Bilibani dhe Samir Karahoda.
“Rrugës” është mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosoves, Televizioni Kulturor Europian ‘ARTE’ dhe Televizioni Finlandez ‘Yle’./ KultPlus.com
Nënat e Srebrenicës kanë falënderuar sot Presidenten e Kosovës, Vjosa Osmani për fjalimin që ka mbajtur mbrëmë në seancën e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara.
Presidentja e Kosovës dje me një fjalim të fuqishëm foli për vuajtjet e shqiptarëve dhe popullit të Bosnjes nga regjimi i Millosheviçit. Në këtë seancë pas presidentes Osmani ishin të ulura edhe 4 gra nga Kosova viktima të torturave dhe përdhunimit heroinat: Fahrije Hoti, Vasfije Krasniqi, Elhame Muçolli e Shyhrete Tahiri për të cilat Presidentja Osmani i tha në sy Vuçiqit se duhet të kërkoi falje i cili ishte i pranishëm në seancë.
Në Nju Jork, Osmani ftoi zyrtarët ndërkombëtar që ta vizitojnë Kosovën dhe të shohin vetë progresin e vendit, duke shtuar se do të preferonte të fliste vetëm për të ardhmen e saj e cila nuk është plotësisht e mundur nga mungesa e drejtësisë.
Më pas Osmani iu drejtua Vuçiqit, i cili përfaqësonte Serbinë se në vend që të përballej me të kaluarën, zgjodhi propagandën dhe mohimin, shkruan KosovaNews
Nuk ka falje, por nga Srebrenica kanë mbërritur shprehje falënderimi nga Nënat e Srebrenicës.
“I jemi mirënjohës Presidentes Osmani, fjalimi i saj për viktimat e gjenocidit në Srebrenicë, viktimat e gjenocidit ndaj shqiptarëve u dëgjua nga e gjithë bota. Ky lloj fjalimi do të mbahet mend nga brezat. Faleminderit!”, thanë nënat e Srebrenicës përmes një publikimi në Twitter.
Kujtojmë se në Kombet e Bashkuara në fillim të majit pritet miratimi i Rezolutës për gjenocidin në Srebrenicë.
Vuçiq nuk ndalet së lobuari kundër këtij akti, ndaj dje gjatë qëndrimit të tij në Nju Jork, ai kërkoi nga të gjithë anëtarët e OKB-së që të mos e lejojnë këtë, duke thënë se në misionin e Serbisë në OKB është duke punuar një staf special i ngarkuar për monitorimin dhe parandalimin e kësaj rezolute.
Artistja shqiptare me famë botërore, Dua Lipa, ka folur shpeshherë haptazi për Kosovën si dhe prejardhjen e saj në ceremoni botërore, emisione të njohura e po ashtu edhe në revistat globale.
Një artiste që shpreh haptazi pikëpamjet e saj lidhur me çështjet e shumta edhe politike, ka folur së fundmi për ndikimin që ka pasur lufta në Kosovë tek ajo dhe gjithashtu komunikimi me njerëzit që e kanë përjetuar luftën dhe kalimin e tyre drejt një “bote krejtësisht të re”, raporton Malvern Gazette.
Duke folur për rrugëtimin e saj muzikor për Elle US, Dua Lipa foli gjithashtu edhe për luftën në Kosovë.
“Kam dëgjuar përjetime nga miqtë (në Kosovë) që kanë humbur anëtarë të familjes. Shtëpitë e djegura”, deklaroi artistja shqiptare, fituese e tre çmimeve Grammy.
“I pashë ata. Kur ke komunikim të drejtpërdrejt me njerëz që e kanë përjetuar luftën, kjo hap një botë krejtësisht të re dhe kjo ndodhi ngjashëm edhe për mua”.
“Ndihem shumë afër (për ata që vuajnë) ndaj padrejtësive në botë, apo ndaj pabarazive”.
“Qoftë luftë, [apo diçka tjetër], të gjithë kanë eksperienca të ndryshme. Ka të bëjë me mbështetjen dhe të mësuarit së bashku”, theksoi artistja e hitit “New Rules” dhe themeluesja e festivalit në Kosovë, Sunny Hill.
Familja e Dua Lipës u kthye nga Britania në Kosovë kur ajo ishte 11 vjeçe. Ajo u zhvendos përsëri në Londër kur i mbushi 15 vjet, për të ndjekur siç ka potencuar ajo gjithmonë “ëndrrën e saj”./ KultPlus.com
Gratë e Trojës, e shkruar nga Euripidi 2400 vjet më parë, përshkruan ngjarjet pas luftës 10-vjeçare mes grekëve dhe trojanëve dhe shpesh konsiderohet si një nga dramat më të mira të shkruara kundër luftës ndonjëherë.
Drama flet se si gratë e mbijetuara pas luftës së Trojës, pasi qyteti i tyre ishte plaçkitur dhe burrat e tyre ishin vrarë, u ndanë në mes pushtuesve duke u zënë robër nga ta.
Përvojat, vuajtjet dhe situatat e grave Trojane janë të shtjelluar në këtë tragjedi, ashtu siç shtjellohet fati i Hekubës, Andromakës, Helenës, Kasandrës dhe grave të tjera të Trojës në shfaqjen “Gratë e Trojës” ku u trajtuan temat e luftës, feminizmit, dhunës dhe dinjitetit njerëzor.
Një prezantim skenik i bazuar në dramën e Euripidit, u shfaq në Kino Lumbardhi në Prizren, me 15 prill, si një shfaqje bashkëpunuese mes trupës së Artpolis me regjisore Zana Hoxhën dhe me regjisoren Maja Mitic dhe aktorë të tjerë nga Serbia.
E veçanta e kësaj shfaqjeje është se ajo është e punuar në shqip dhe serbisht, nuk ka titra, por që fjalët e thëna nga aktorët në secilën gjuhë, në njëfarë forme të mjaftojnë për ta kuptuar esencën e shfaqjes. Ky diversitet që drama e promovon shihet edhe në pjesëmarrjen e publikut.
Kjo shfaqje feministe na e tregon luftën prej shumë perspektivash dhe prej shumë kohësh. Në zemër të saj është dhimbja e më të pafuqishmëve dhe më të pambrojturave në shoqëri gjatë kohërave të luftës, ata dhe ato të cilët bartin më së shumti pasoja.
Elementet skenike, sado të pakta, si dhe ndriçimi adekuat, të kombinuara me pamjet e çrregullta të aktoreve dhe me një koreografi mbështetëse jehojnë vazhdimisht me mesazhin e shfaqjes.
Një skenë e fuqishme kur gratë kapërthehen në mes me litarë nga figurat meshkuj të shfaqjes, tregon vizuelisht izolimin total fizik dhe emocional të tyre. Njëherit kjo skenë dinamike përcjell edhe emocione të forta te publiku. Në një moment shfaqja nxjerr në pah para audiencës arsyen qesharake të grekëve për fillimin e luftës së Trojës.
Hekuba shfaqet e tmerruar dhe e tërbuar nga vuajtjet që gratë durojnë nga lufta e burrave. Kasandra hakmarrëse pret të bëhet konkubinë e Agamemnonit sepse ashtu ka urdhëruar ai. Dashuria e nënës dhe humbja e fëmijës paraqitet më tej nga Andromaka gjersa ajo zbaton urdhrin e tmerrshëm që ta dorëzojë djalin e saj për t’u therur nga grekët.
Shfaqja gjithashtu është një thirrje për shoqërinë që të flasim për traumat, frikën dhe përjetimet tona ngase siç tha edhe regjisorja Mitic “Duke folur për to ne zgjedhim mënyrën më të mirë që ta kuptojmë njëri-tjetrin”. Mbi të gjitha shfaqja mbetet një thirrje e qartë për tolerancë, empati dhe paqe.
I njohur për aktivizëm të vazhdueshëm shoqëror përmes artit, sidomos prej një këndi feminist, Organizata Artpolis përmes kësaj shfaqjeje sjell revolucion në teatrin kosovar, duke përfshirë edhe pjesëmarrjen e publikut në komentim dhe ide-dhënie.
“Teatri është një laborator që të ofron shumë mundësi. Kisha dashur që ne si shoqëri të flasim më shumë se si të ecim përpara, dhe të mendojmë realisht si është me e ndërtu paqen, pa harru të kaluarën dhe pa e harru drejtësinë,” tha regjisorja Zana Hoxha, në një diskutim me publikun pas shfaqjes.
Edhe pse e shkruar fillimisht nga Euripidi si një protestë e zjarrtë kundër mënyrës se si Athina atëbotë i trajtoi të drejtat e grave në rrethana të tilla, shfaqja e sjellur në skenë nga Artpolis, pavarësisht origjinës së saj të lashtë, rezonon edhe në ditët e sotme.
Shfaqja gjithashtu flet edhe për politikanët e sotëm dhe qëndron si metaforë për arrogancën e pushtetit.
Në shfaqje shihet që regjisoret kanë ndërthurur elemente moderne, sidomos në një skenë proteste ku aktoret përmendin emrat e shteteve të përfshira në luftë.
Të braktisuar nga zotrat, që do të përkthehej nga mekanizmat e tjerë vendimmarrës e paqe-rregullues në kohën e sotme, gratë, madje edhe popujt, fatkeqësisht vazhdojnë të vuajnë e të vriten padrejtësisht.
Kështu shfaqja kalon nga tema e luftës, në promovimin universal të paqes, jo vetëm për gratë, por për gjithë njerëzimin.
Një ekperiment i tillë teatral me temën e Grave të Trojës në qendër, me regjisorë dhe aktorë të ndryshëm nga dy shtete me histori konflikti, por edhe me përfshirjen e audiencës në komentim të shfaqjes, duket të jetë bashkëpunim mjaft premtues, plotësinë e të cilit do ta shohim atëherë kur shfaqja do ta prezantojë edhe premierën e vet./ KultPlus.com
Ai përtonte të mendonte për lodhjen, thuaj se këpucët i ecnin vet. Madje, fjalën lodhje, rrallë e kishte stisur në poezi, vetëm atëherë kur nuk gjente fjalë tjetër. Të jetuarit e poezisë për pesë dekada e pesë vjet, të jetuarit shtatë dekada i ishte bërë baraz me të jetuarit e vdekjes për çdo ditë.
Kishte shkruar për vdekjen shumë, shumë, por nuk do ta mendonte se rrymimi mortor, do ta përballte të fundit herë në një cep të një kodrinë në Francë, pak orë pas leximit të poezisë.
Poezia e Podrimjes në milienumin e ri nuk e përfshinte vdekjen, madje as nuk e përmendtte. Ai ishte shoqëruar gjatë me të. E kishte projektuar në dhjetëra mënyra, edhe në biseda e sidomos në poezi; ishte bërë kronikan i saj; vdekja i ishte bërë bashkëudhëtare dhe krah, prandaj nuk e kishte pasur frikë. Ajo ishte bërë edhe thumb i thembrave të tij gjatë tërë jetës. Por çuditërisht, ato gungëza thembrash, kur poeti kishte nisur ta jetonte moshën e tretë, kishin zënë të zbuteshin.
Së fundi, as që dëshironte të shkruante poezi për vdekjen. Ose, ose duke iu afruar asaj moshe kur të gjithë jemi më afër të qenët vdekatar, poeti, zuri ta përjashtonte si ngjarje, si përfundim, si nocion. Vetëm në disa raste pothuaj shakaje kur miqëve u drejtohej me cepin e buzës në gaz: mixhë, po du me vdekë. E dinte që tjetri do të reagonte duke ia përmendur shekullin. Sapo e dëgjonte këtë fjalë, vinte kasketën mbi kokë. E ecte. Ecte shumë, thuase donte ta mbyste nocionin vdekje.
E një pasdite 18 korriku, ai i zbathi këpucët verore, sikur donte ta përjashtonte ditëlindjen e 70-të që do të shenohej pas pesë javësh. Çuditërisht, këpucët zunë t’i binin ngushtë. Jo që mund t’i vidhte dikush në atë qytet turistik ku mund të vidheshin vetëm gjësendet me vlerë monetare e artistike, por i bëri nënkrese të pushonte një copë herë.
Kush e di çka mund ta kishte habitur gjumin e asaj pasdite dhe dëshirën të mbështetej pak në bankën e drunjtë të asaj kodrine. Iu duk pak si Gërmia, pak si Çabrati e pak si parku i vogël i Prishtinës kur një mike, poete, relativisht më e re se ai i kishte thënë me gjysëm shaka: një pllakē me gravim vargjet tua, mixhë, do t’i rrinin bukur pas një shekulli parkut të qytetit.
Do të donte t’i harronte nga e ecura të gjitha këto. Vetja iu duk përngjasim i pasditeve kur kthehej i lodhur nga shkolla nga e cila pas pak do ta përjashtonin; ndoshta pasmesnateve në spitalet e Parisit kur bënte një sy gjum të lehtë pas gjumit medicinal të Lumit.
Atdheu i Podrimjes ishte çliruar. Gungat në thembra nuk ja rëndonin hapin, por të dyjat po i binin ngusht. Aq ngusht, sa këpucët e buta i bëri nënkrese të fundit herë. Aso këpucësh kishte ëndërruar në fëmijërinë e varfër e në rininë e ikur.
U zbath së fundit herë dhe shputat i morën qetësi. Edhe telefonin e la në qetësi. Edhe të gjitha dhimbjet. Vetëm miqëve e familjarëve ua hapi dryrin e shqetësimit pa e ditur as vet. Edhe armatës së mijëra lexuesve.
Gjumi e zuri pa i dhënë udhë mendimeve. Ato mendime nisën të vlonin të nesërmën e ditës kur ai nuk mund të dëgjonte më.
Veshët iu kishin mbyllur përgjithmonë mbi këpucët e blera në Prishtinë./ KultPlus.com
Sot është Dita Botërore e Librit, një ditë, për mua e shenjtë, në kuptimin më të epërm të fjalës, në të cilën, me pietet e nderim, mendoj për këtë pasuri të madhe njerëzore, mendoj për sa e sa shkrimtarë, që më kanë magjeps e formuar, mendoj për pasurinë më sublime njerëzore, pa të cilën, qytetërimi, as që do të mund të imagjinohej.
Prandaj, në këtë ditë, dua ta sjell në vëmendje një mendim shumë me vlerë, të shkrimtarit Mario Vargas Llosa, laureat i Çmimit Nobel për Letërsi, autor i shumë veprave mahnitëse letrare, i cili në një rast ka thënë: “nëse ne si qytetarë nuk duam të jemi thjesht zombi, qenie që pranojnë gjithçka që u imponohet nga lart, duhet ta ngopim shoqërinë me letërsi.”
…
Libri ka forcë magjepse, edukuese, njohëse, çliruese, një libër i mirë është si një krua gurgullues e i pashtershme, që të freskon, të mëson, të bën t’i kuptosh limitet dhe njëkohësisht të jep forcë t’i thyesh ato, që të luftosh t’i thyesh muret që të rrethojnë e të guxosh të sfidosh përherë të keqen, tiranitë, frikën që të mbërthen e pasigurinë që të trazon. Prandaj, i mbështjellë me shenjtërinë e librit, lexuesi bëhet më imun kundrejt forcave shtypëse, nuk pranon lehtësisht nënshtrimin dhe kërkon përherë lartësi e vlera sublime. Sepse, libri i jep njeriut flatra dhe e bënë të fluturojë nëpër kohë e hapësirë, të sheh me sytë e të tjerëve dhe të formojë sensin e të bukurës.
Po, libri është shuajta prej së cilës njeriu duhet të ushqehet përditë, sepse kjo shujtë mund ta bëjë jetën e tij më të shëndetshme e më të bukur, dhe njëherësh, lexuesit ta edukojë që t’i përballojnë më lehtë tërmetet shpirtërore.
Libri i letërsisë, arti, duke qenë një botë paralele, më e vërtetë se të gjitha të vërtetat tjera, e thërret lexuesin t’i thyej muret e izolimit, ngaqë, siç thoshte Franz Kafka, “një libër duhet të jetë sëpata për detin e ngrirë brenda nesh.”
Dhe njeriu shpeshherë ndodhet në këtë det të ngrirë, të izolimit, frikës, shtypjes, dhimbjes, e libri, mund të jetë sëpatë për ta thyer këtë det e për të udhëtuar me të nëpër ujëra të ëmbla, në një botë ku të vërtetat janë të amshueshme, të pacunsurueshme, sepse janë të lidhura me temat esenciale të ekzistencës njerëzore.
Letërsia i edukon njerëzit me ndjenjat e lirisë, i bënë empatik, i bënë më human, më kërkues e më refuzues, prandaj letërsia ka treguar përherë ç’rëndësie ka liria, ajo e njëmenda.
Po, libri i mirë, lexuesin e merr nën flatrat e veta të ëmbla të bukurisë së gjuhës dhe të imagjinatës, e shetit, dhe lexuesi ngjitet në lartësi, prej ku i mahnitur sheh botën, gëzohet, vuan, udhëton nëpër kohë e hapësirë, qytete e vende, ballafaqohet me doke e zakone, tiranë të egër e dashuri përvëluese, për jetën dhe lirinë.
Por, një libër, po ashtu ka forcë që të futë në ferr, si Dante apo Zef Pllumi ynë, ku sheh të keqen njerëzore dhe përmasën tmerruese të saj, dhe të ndihmon të gjakosh që të kalosh në epërsi të lumtura, në botën e lirisë, në parajsën e lumtur.
Ka shumë mendime domethënëse e me peshë për librin, por mua pëlqen të kujtoj Hessen, i cili thoshte se librat janë shpikja ma e vlefshme e njeriut, kurse erudit tjetër, Borgesi, fliste për lumturinë e librit e për parajsën si një bibliotekë, ku jetojnë shpirtrat e shenjtë dhe veprat e tyre madhështore.
Sot është Dita e Librit, pra ditë nderimi e falënderimi, në të cilën duhet t’i kujtojmë me pietet dhe nderime, të gjitha ata shkrimtarë që shkruan vepra të mëdha dhe na ushqyen mendjen e shpirtin me rrëfime madhështore.
Dhe kjo botë është e madhe, një univers infinit.
Në këtë ditë të veçantë të shenjtërisë së librit, duhet të kujtojmë librin e shkruar në gjuhën e bukur shqipe, pa forcën e së cilit nuk kuptohet kombi ynë. Të kujtojmë sot Gjon Buzukun, themeluesin e kulturës dhe shkrimit shqip, njeriun që shkroi për dashni ndaj popullit dhe gjuhës. Pastaj atë çetën e profetëve letrarë shqiptarë, Budin, Bogdanin, Bardhin e Varibobën, De Radën, Frashërlinjtë, Mjedën, Fishtën, Konicën, Kutelin, Koliqin, Camajn, Reshpjen, Shkrelin, Pashkun, Pllumin, Podrimjën, Markon, Rugovën, Kadarenë, dhe po ashtu, t’i lexojmë dishepujt e sotëm të gjallë, që shkruajnë bukur e me devocion letërsi të mirë shqipe. Dhe këta, janë të shumtë./ KultPlus.com
Pianisti i njohur Agron Shujaku do të paraqitet me prezantimin e projektit “Teknika e Koordinuar Pianistike”, prezantim që do të bëhet në KultPlus Caffe Gallery, të mërkurën prej orës 20:00, shkruan KultPlus.
Objektiv kryesor i këtij projekti është realizimi i mësimeve , video incizimeve të cilat janë të ndara në lëndë ku secila video në mënyrë të veçantë e adreson një problem të veçantë të teknikës pianistike dhe synon që të ofrojë sugjerime për zgjidhjen e problemeve përmes këshillave praktike se si adresohen.
Nxënësit e pianos të gjitha shkollave muzikore në Kosovë, përmes video materialeve të përpunuara të publikuara në Youtube do të kenë mundësi të arrijnë njohuri të reja rreth teknikës pianistike. Përveç studentëve të pianos po ashtu mësimdhënësit dhe të gjithë entuziastët do të përfitojnë nga mësimet e pianos në këtë metodë pasi njohuritë praktike mund të zbatohen menjëherë në praktikë si ergonometria e qëndrimit në piano, përdorimi i gishtërinjve, parakrahut, nyjës dhe pjesëve tejra të aparatit pianistik me qëllim të integrimit të lëvizjeve lehtësuese.
Ky projekt përpiqet të ndihmojë pianistët e rinj që të luajnë piano me lehtësi dhe të ndihmojnë mësuesit e pianos në zhvillimin e metodologjisë për lehtësimin e punës pedagogjike. Ky projekt ka për qëllim prezantimin dhe njohjen e pianistëve me metodën e teknikës së koordinuar të pianos e cila ka për bazë teknikën Taubman me qëllim të arritjes së teknikës së konsoliduar për pianistët e cilido zhanri të cilët kanë vështirësi teknike në interpretimin e pianos. Ky projekt është mbështetë nga Ministria për Kulturë, Rini dhe Sporte. / KultPlus.com
Fahrije Hoti, Vasfije Krasniqi, Elhame Muçolli dhe Shyrete Tairi ishin të pranishme në mbledhjen e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara për Kosovën, të cilat në këtë mbledhje ishin prezentë me ftesë të presidentes së Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, shkruan KultPlus.
KultPlus merr vesh se edhe pse emrat e grave të lartpërmendura janë regjistruar më herët, ashtu sikur edhe është kërkuar me protokol, pak para fillimit të mbledhjes është tentuar nga administrata e OKB-së që katër gratë nga Kosova mos të lejohen të futen në sallë.
Poashtu KultPlus merr vesh se presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani ishte ajo që ka refuzuar të futet në sallë pa prezencën e grave, gra të cilat janë dëshmi e gjallë për vuajtjet dhe tmerret që i kanë përjetuar nga ushtria serbe, pikërisht 25 vjet më parë.
Ndryshe, prezencën e grave në sallën e OKB-së nuk e ka pritur mirë as presidenti i Serbisë, Aleksander Vuciq, i cili ka thënë se për këtë pjesëmarrje ata nuk ishin të paralajmëruar./ KultPlus.com
