Aleksadner Wurz dhe Franz Wurz të mërkurën do të jenë në Kosovë, të cilët do të bëjnë prezantimin e projektit ideor të “Qendrës Automobilistike Rajonale për Trajnimin, Sigurinë dhe Edukimin e Shoferëve”, qendër për të cilën do të investon familja Krasniqi, shkruan KultPlus.
Prezantimi i projektit që do të investohet në Studime të Komunës së Vushtrrisë do të bëhet në hotel Sirius prej orës 09:00, prezantim që po bëhet në bashkëpunim me Ambasadën e Austrisë në Kosovë.
Kjo qendër ka për qëllim aftësimin e ngasësve të motoçikletave dhe makinave me një orë shtesë, trajnim që ka të bëj evitimin e rreziqeve në rrugë, e me qëllim kryesor uljes së aksidenteve me fatalitet.
Nexhat Krasniqi përfaqësues i familjes Krasniqi ka thënë për KultPlus se këtë qendër e ka në planet e veta që nga viti 2003, dhe se sipas tij, ai tek në vitin 2021 ka arrit që ta sjell në Kosovë, Aleksadner Wurz, i cili edhe e ka realizuar tashmë projektin, e që për projekte të tilla është lider në botë, pasi që qendra të ngjashme i ka realizuar pothuajse në gjithë botën.
Aleksadner Wurz dhe Franz Wurz janë të njohur edhe për ngasjen në Formula 1, të cilët të dy në periudha të ndryshme kanë pas suksese të mëdha.
Për realizimin e kësaj qendre duhet të ketë edhe mbështetje institucionale, e që pas prezantimit të projektit ideor pritet që të ketë edhe hapa të mëtutjeshëm deri në realizimin e këtij projekti që synon të jetë më i madhi në rajon dhe më inovativi nga të gjitha qendrat ekzistuese./ KultPlus.com
Zëvendësministrja e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, Liza Gashi u prit sot nga U.d. Kryeshefi i Agjencisë së Statistikave të Kosovës (ASK), Avni Kastrati, për të marrë pjesë në konferencën për media të organizuar nga ASK në kuadër të takimeve të rregullta javore sa i përket ecurisë së procesit të regjistrimit të popullsisë.
Ministria e Punëve të Jashtme dhe Diasporës (MPJD), në mbështetje të plotë procesit të Regjistrimit të Popullsisë, Ekonomive Familjare dhe Banesave – ReKos 2024, dhe në mbështetje të Agjencisë së Statistikave të Kosovës që udhëheq më këtë proces, ka lansuar procesin e regjistrimin online të pjesëtarëve të Diasporës. Regjistrimi online i mërgatës sonë, po ndodh për herë të parë, dhe është proces i integruar në platformën e-Diaspora, që është iniciativë e MPJD-së për të mbështetur bashkatdhetarët tanë me shërbime të digjitalizuar, dhe njëherë për t’i afruar me vendin amë.
Zëvendësministrja Gashi derisa ka folur për rëndësinë e regjistrimit online të mërgatës, theksoi se pjesëmarrja e bashkatdhetarëve tanë në procesin e regjistrimit të popullsisë është jashtëzakonisht e rëndësishme ngase na ofron një pasqyrë të qartë të shpërndarjes së qytetarëve tanë nëpër botë, dhe përmes kësaj një mundësi më të madhe që të përfshijmë ata, përmes të dhënave që ofrojnë, në proceset e hartimit të politikave, strategjive e shërbimeve më të mira dhe përkitazi me nevojat e tyre.
“Përmes platformës eDiaspora, qytetarët tanë mund të regjistrohen nga cilido vend i botës, duke dëshmuar përmes këtij regjistrimi se ata janë pjesë e barabartë e shoqërisë tonë. Pjesëmarrja e mërgatës tonë në këtë proces është jashtëzakonisht e rëndësishme si për MPJD ashtu edhe për Republikën e Kosovës, ngase për herë të parë na ofron një pasqyrë të qartë për vendndodhjen e bashkatdhetarëve tanë si dhe kërkesa e tyre” tha zëvendësministrja Gashi.
Gashi theksoi se procesi i regjistrimit të popullsisë së Kosovës, është dhe mbetet një ndër proceset më të rëndësishme për vendin. Ajo bëri thirrje që të gjithë qytetarët dhe pjesëtarët e Diasporës sonë që të bëhen pjesë e këtij procesi dhe njëherit të adresojnë të gjitha paqartësitë që kanë në kuadër të kësaj platforme. Gashi bëri të ditur se deri tani janë regjistruar 180 mijë pjesëtarë të diasporës, nga të cilët afër 50 mijë janë regjistruar në kuadër të platformës eDiaspora.
Zëvendësministrja Gashi tha se nga ana e MPJD do të ketë aktivitetet të shtuara në kuadër të misioneve diplomatike dhe konsullore sa i përket informimit të drejtë dhe të saktë për procesin dhe mënyrën e regjistrimit përmes platformës eDiaspora, përfshirë numrat kontaktues dhe email adresën ku bashkatdhetarët tanë mund t’i drejtohen institucioneve tona për ndonjë paqartësi./ KultPlus.com
Sa e sa burra kam dëgjuar të thonë se duan një grua inteligjente përkrah. Do t’iu thoja ta mendonin mirë.
Gratë inteligjente i marrin vendimet vetë, kanë dëshirat e tyre dhe vendosin kufinjë.
Ti nuk do të jesh kurrë në qendër të jetës së saj, sepse ajo merret më shumë me veten e vet, sesa me ty!
Një grua inteligjente nuk lejon të manipulohet, as të shantazhohet. Ajo nuk i gëlltit fajet dhe poashtu merr përsipër përgjegjësitë e saj.
Gratë inteligjente, diskutojnë, analizojnë, grinden, nuk kënaqen me gjithçka dhe kështu përparojnë.
Ajo grua që ka pasur një jetë para teje, e din se do të vazhdojë ta ketë edhe kur ti të largohesh.
Ajo të informon dhe nuk kërkon leje.
Këto gra, në çift, nuk kërkojnë një lider për ta ndjekur pas. Nuk duan të ndjekin askend, e as t’i tregojnë rrugën askujt, duan të ecin përkrahë jush.
Ato e dinë mirë se jeta pa dhunë është një e drejtë themelore, e jo luks apo privilegj.
Një grua inteligjente është e lirë sepse ka luftuar për lirinë e saj. Nëse përpiqesh ta prangosësh ajo do të dijë se si të largohet.
Mos harro se e ka bërë dhe më parë.
Gruaja inteligjente e di se vlera e saj nuk është trupi i saj e as ajo që ti bën me të.
Mendoje dy herë para se ta gjykosh për moshën, gjatësinë, “trashësinë” apo sjelljen e saj seksuale, sepse gjykimi i tillë është dhunë emocionale, dhe ajo e di këtë.
Prandaj, para se të hapni gojën për të thënë se dëshironi një grua inteligjente përkrah jush, pyeteni veten nëse jeni vërtet në standardin e duhur për të hyrë në jetën e saj.
11-vjeçarja nga Lezha, Kiara Ibraj, është një ndër 24 finalistët e këtij edicioni të Sanremo Junior që mbahet në Itali. Ajo është ngjitur në skenën e “Sanremos” dhe ka performuar këngën “Never Enough” nga Loren duke i mahnitur të gjithë.
E veshur me një kostum të bardhë, Kiara Ibraj u ngjit në skenë me një performancë të jashtëzakonshme duke impresionuar të pranishmit me zërin e saj në këtë konkurs për grup moshat 6 deri në 15 vjeç, e duke bërë krenarë të gjithë shqiptarët. Pjesë e spektatorit ishin dhe përfaqësues të Bashkisë Lezhë dhe shumë emigrant shqiptar në Itali të cilët ndoqën përformancen e 11-vjeçares.
Kjara Ibraj, talentja nga Lezha, ka nisur të këndojë që në moshen 4 vjeçare duke ndjekur dhe kurse kantoje. Puna dhe lodhja që në moshë të vogël duket që është shpërblyer, pasi 11-vjeçarja ka “çuar” Shqipërinë në “Sanermo Junior”.
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, mbrëmë mori pjesë në programin solemn “Dita e Ulqinit – Folklori i Ulqinit”, organizuar nga Ambasada e Malit të Zi në Kosovë, me këtë rast ai ka shprehur kënaqësinë që ishte bashkë me të pranishmit në Ditën e Ulqinit, për të rikonfirmuar lidhjet e veçanta mes Kosovës dhe Ulqinit.
“Ulqini është më shumë se sa një qytet bregdetar. Ai është një shembull i rezistencës dhe vullnetit për të ruajtur identitetin dhe kulturën për mijëra vjet. Monumentet e tij, si Kalaja dhe qyteti i vjetër i Shasit, janë dëshmi të jetës dhe kulturës së shkëlqyeshme të këtij qyteti ndër shekuj’’, u shpreh kryeministri.
Duke e përkujtuar historinë tonë të përbashkët, Kurti tha se nuk mund të shpërfillim rolin e jashtëzakonshëm që Ulqini ka luajtur për qytetarët e Kosovës gjatë periudhës së luftës në Kosovë.
“Mirënjohja ime shkon përtej fjalëve drejt Malit të Zi për mikpritjen dhe ndihmën e jashtëzakonshme që iu ofrua shqiptarëve të Kosovës në momente të vështira historike’’, shkruan bota sot, tha ai.
Ndërsa, për bashkëpunimin e ngushtë me Malin e Zi, kryeministri tha se kjo është dëshmi e përpjekjeve tona për të ndërtuar një rajon e një të ardhme më të mirë për të gjithë qytetarët pa dallim, teksa theksoi se duke shtuar investimet dhe bashkëpunimin në fusha të ndryshme, si politika, ekonomia dhe kultura, synojmë të thellojmë marrëdhëniet tona.
Mes tjerash, ai tregoi se me Ulqinin ka edhe një raport të ngushtë personal e familjar.
“Për mua Ulqini ishte deti i fëmijërisë dhe i rinisë, deri kur jam bërë gati 30 vjeç, unë s’kam shkuar për pushime verore në ndonjë bregdet tjetër. Nga Plazhi i Vogël te Plazhi i Madh, nga Galebi i Albatrosit te Otranti e Lidoja, nga Kalaja mahnitëse te Kriporja e deri te lumi Buna, e sidomos nga lagjja Gjerana kam kujtime aq të bukura për gjatë rritjes dhe formimit tim sa edhe të panumërta”, kujtoi ai./ KultPlus.com
“Enciklopedia imagjinare” me autor Bajram Kosumi është prezantuar në Qendrën Kombëtare të Librit në Tiranë, prezantim që u përcoll nga shkrimtarë, studentë e nxënës, shkruan KultPlus.
Për këtë prezantim ka njoftuar edhe Qendra Kombëtare e Librit në Tiranë, njoftim që e sjellim të plotë për lexuesit e KultPlus.
”Enciklopedia imagjinare”, është eksperiment i madh me letërsinë: me zhanrin letrar, me tematikën dhe me tipin e ligjërimit. Ndryshimi shfaqet që në titull: ai përmban një element shkencor (enciklopedia) dhe një element artistik (imagjinata).
Ish-kryeministri i Kosovës dhe shkrimtari Bajram Kosumi ishte në një takim me lexuesit e tij në Shqipëri në hapësirat e Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit mbi botimin e tij më të fundit “Enciklopedia imagjinare”.
Të pranishëm në aktivitet ishin edhe shkrimtari Besnik Mustafaj, përkthyesi Erion Kristo, studiuesi Behar Gjoka dhe botuesja Irena Toçi, të cilët ndanë idetë e tyre mbi librin e Bajram Kosumit.
Ndër të tjera, ai u rrëfeu nxënësve të gjimnazit “Luan Hajdaraga” dhe studentëve të Letërsisë që ishin të pranishëm në aktivitet, shumëçka mbi krijimtarinë e tij, përfshirjen në politikë dhe studimet mbi letërsinë e burgut./ KultPlus.com
Instalacioni skulpturor “Heshtjet Kumbuese të Metalit dhe Lëkurës”, i artistes Doruntina Kastrati, adreson çështjen e punës së feminizuar brenda kontekstit të ekonomive të parregulluara. Kuruar nga Erëmirë Krasniqi, instalacioni prezanton katër objekte skulpturore: dy prej tyre të modeluara sipas lëvozhgave të llojeve të ndryshme të arrave, të përdorura në prodhimin e llokumeve, dhe dy të tjerat sipas formës së protezave të përdorura për implantet kirurgjike në gjunjë. Instalacioni përcillet nga një projekt tingullor kompozuar nga Paul Hauptmeier dhe Martin Recker.
Për shkak të natyrës së përsëritur dhe performimit të punës në këmbë në një fabrikë llokumesh në Prizren, pothuajse një e treta e grave i nënshtrohen operacionit të zëvendësimit të gjurit me proteza metalike. Metali që iu futet në trup mbetet gjurmë e orareve të gjata të punës, me pagesë të ulët, të grave në industritë e lehta, në Kosovë dhe botë.
Me rastin e inaugurimit të Pavijonit të Kosovës në Bienalën e Venecias, para qindra mysafirëve nga mbarë bota, komisionerja Hana Halilaj tha:
“Falemnderit që keni ardhur në inaugurimin e Pavijonit të Republikës së Kosovës në edicionin e 60-të të ekspozitës ndërkombëtare të artit i cili prezanton projektin Heshtjet Kumbuese të Metalit dhe Lëkurës, një instalacion skulpturor nga artistja Doruntina Kastrati, i kuruar nga Erëmirë Krasniqi. Edicioni i gjashtë i përfaqësimit të Kosovës në La Biennale, i vendosur në oborrin e Museo Storico Navale, i spikatë hapësirat e punës dhe problemet që ato paraqesin në shoqëritë bashkëkohore, duke theksuar dinamikën e pushtetit, hierarkinë, çështjet e pëlqimit dhe përjashtimit. Kjo përpjekje nuk do të ishte e mundur pa kontributin e pakompromis dhe punën e palodhur të një ekipi dhe bashkëpunëtorësh të mrekullueshëm.”
Ambasadorja e Republikës së Kosovës në Itali, Lendita Haxhitasim, në fjalën e saj hyrëse u shpreh: “Si ambasadore e Republikës së Kosovës në Itali, më lejoni t’ju them se jam thellësisht e nderuar dhe krenare që ju mirëpres në këtë ambient të cilin e konsideroj kulmin e diplomacisë sonë kulturore, inaugurimin e pavijonit tonë ‘Heshtjet kumbuese të Metali dhe Lëkurës.’ Ky instalacion i jashtëzakonshëm skulpturor, i krijuar nga artistja Doruntina Kastrati dhe kuruar nga vizionarja Erëmirë Krasniqi, nxjerr në dritë pabarazitë dhe sfidat me të cilat përballen gratë në ekonomitë e parregulluara, ku puna e tyre është kapitali i vetëm social dhe ekonomik që e zotërojnë.”
“Brezi ynë po identifikon se çfarë është strukturore në pabarazitë që përjetoi brezi i grave para nesh, dhe përmes punës sonë po përpiqemi ta bëjmë këtë botë pak më të jetueshme dhe më të përshtatshme për to dhe veten tonë. Duke u nisur nga përvojat e grave që punojnë në fabrikë, historitë e tyre që vijnë nga periferia e lëkurës sonë kolektive, jehojnë dhe ndërhyjnë në narrativën më të gjerë të Kosovës së sotme. Rrëfimet e tyre në vetën e parë i sjellim në botimin që e ndajmë sot me ju” – është shprehur kuratorja Erëmirë Krasniqi.
“Tregimet na bashkojnë, historitë e patreguara na mbajnë larg. Ne jemi krijuar nga histori – ato që kanë ndodhur, ato që po ndodhin në këtë moment dhe ato që formohen thjeshtë në imagjinatën tonë përmes fjalëve, imazheve, ëndrrave, dhe një ndjenjë të pafund habie për botën përreth nesh dhe si funksionon ajo. ..Të mos jesh në gjendje të tregosh historinë tënde, të heshtësh dhe të mbyllesh, do të thotë të dehumanizosh” me këtë citat nga shkimtarja Elif Shafak ka filluar fjalën e saj të hapjes artistja Doruntina Kastrati e cila vazhdoi: “Jam e lumtur që jam këtu sot dhe ndajë pjesë të një historie që është gjithmonë e pranishme në përvojën tonë lokale dhe globale, duke filluar nga nëna ime Fitnete, ish-koleget e saj Shaije dhe Mimoza, dhe shumë zëra të tjerë nga margjina, të paarritshëm, të padëgjuar”- ka thënë ajo.
Me këtë rast u promovua dhe u shpërnda edhe një botim i bazuar në hulumtim, ku prezentohen tri histori gojore me ish-punonjëset e fabrikës së llokumeve. Intervista, që artistja Kastrati ka realizuar me nënën e saj, Fitnete Veselaj Kastratin është pikënisje e këtij botimi. Artistja dhe nëna e saj, së bashku kujtojnë kohën kur ajo punonte në fabrikë. Intervistat kanë një strukturë biografike, duke reflektuar mbi mënyrën se si gratë menaxhuan përgjegjësitë dhe presionet në vendin e punës, si dhe marrëdhëniet e tyre si bashkëshorte dhe nëna, dhe se si kjo ka ndikuar në vetëvlerësimin e tyre. Intervistat shoqërohen me dokumentim fotografik nga Majlinda Hoxha. Publikimi është redaktuar nga Erëmirë Krasniqi dhe dizajnuar nga Nita Salihu Hoxha—Studio Permanent.
Republika e Kosovës merr pjesë në Ekspozitën Ndërkombëtare të Artit — La Biennale di Venezia me pavijon kombëtar që nga viti 2013. Përfaqësimet e mëhershme kanë qenë paraqitje solo të veprave nga Petrit Halilaj (2013), Flaka Haliti (2015), Sislej Xhafa (2017), Alban Muja (2019) dhe Jakup Ferri (2022). Brenda dhjetë vitesh, Kosova është përfaqësuar me sukses përmes projekteve që janë marrë me politikat e identitetit, Luftën e Kosovës, personat e zhdukur dhe me mënyrën se si këto përvoja janë mediatizuar. Të gjitha këto projekte kanë rezonuar me njëra-tjetrën dhe vazhdojnë të kenë rëndësi të madhe për thurjen e narracioneve kolektive. Duke vijuar krahas kësaj pëvoje, projekti i Doruntina Kastratit adreson gjendjen e tëhuajtjes përmes hetimit të kundërhistorive, narracioneve në vetën e parë dhe përvojave të grupeve të margjinalizuara.
Pavijoni i Kosovës në edicionin e 60-të të Ekspozitës Ndërkombëtare të Artit — La Biennale di Venezia është komisionuar nga Hana Halilaj, kuratore pranë Galerisë Kombëtare të Kosovës dhe organizuar nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit.
Pavijoni i Kosovës si dhe Ekspozita Ndërkombëtare e Artit — La Biennale di Venezia mbesin të hapura deri më 24 nëntor, 2024./ KultPlus.com
Xhudisti i famshëm Akil Gjakova është duke u kërkuar nga Policia e Kosovës dhe për këtë çështje ka kërkuar edhe bashkëpunimin e qytetarëve, shkruan KultPlus.
Në faqen zyrtare të Policisë së Kosovës është publikuar fotografia e tij, duke dhënë shpjegime se Akil Gjakova po kërkohet për veprën penale: dhunë në familje.
Më poshtë po ju sjellim njoftimin e plotë të Policisë së Kosovës.
Kërkesë për bashkëpunim – Akil Gjakova
Pejë, 16 prill 2024
Policia e Kosovës – Drejtoria Rajonale e Policisë në Pejë, bazuar në ligj për publikimin e fotos me shënime tjera të personit të kërkuar më autorizimin e Prokurorisë themelore nё Pejё, me qëllim lokalizimin dhe rrjedhimisht arrestimin e tij, lëshon: Kërkesë për bashkëpunim me qytetarët.
Personi i kërkuar është:
• AKIL (Luan) GJAKOVA i lindur me 04.01.1996 nё Pejë.
I pandehuri është i kërkuar për veprën penale:
– “Dhunё nё familje”
Policia e Kosovës kërkon nga qytetarët e Republikës së Kosovës që kushdo që ka informacion për vendndodhjen e personit të dyshuar në foton e bashkangjitur, të lajmërojë Policinë e Kosovës apo të lajmërohet në stacionin më të afërt policor.
Numrat e telefonit dhe adresat elektronike kontaktuese për të kontaktuar Policinë e Kosovës:
Ambasadori i Republikës së Kosovës në Mbretërinë e Bashkuar, Ilir Kapiti ka pritë artistin Akil Dashevcin, i cili ka dërguar një pikturë dhuratë për princeshën Kate Middleton, shkruan KultPlus.
“Vetë Akil Dashevci përballet me sfida, pasi i njëjti është i prekur nga disleksia dhe disgrafia, dhe pikturën “Cornwal” ka vendosë që ta bëjë dhuratë për princeshën Kate, pas deklaratës së saj se është prekur nga kanceri, dhe piktura e përzgjedhur nga Akili është e punuar pikërisht me kauzë për personat me nevoja të veçanta”, ka thënë për KultPlus, nëna e Akilit, Safa Boja Dashevci.
Piktura është dhuruar fillimisht në Ambasadën e Kosovës në Londër, ku ishte i pranishëm edhe Akili, me shpresë që kjo vepër artistike të shkojë deri në vendin për ku edhe është dedikuar.
Akil Dashevci është artist autodidakt dhe deri më tash është prezantuar me gjashtë ekspozita personale, duke përfshirë edhe atë të fundit që është mbajtë në KultPlus Caffe Gallery. Deri më tash ka realizuar mbi 40 vepra artistike./ KultPlus.com
Me rastin e 140-të vjetorit të botimit të parë të librit të Carlo Collodi “Aventurat e Pinokut- historia e një kukulle prej druri” do të prezantohet në Kosovë nëpërmjet një ekspozite me 62 prezantime që i dedikohen kësaj figure, e që janë realizuar nga 31 dizajnerë dhe 31 grafistë, shkruan KultPlus.
Kjo ekspozitë do të prezantohet në Prishtina Mall, më 6 prill, në ora 19:00, ekspozitë kjo që vjen e kuruar nga Giulio Lacchetti, me dizajn të Matteo Vercelloni dhe me dizajn grafik nga Federica Marziale Ladevaia.
Kjo ekspozitë që do të prezantohet në Kosovë deri më 29 prill është rezultat i bashkëpunimit mes Ambasadës së Italisë në Prishtinë, Institutit Italian të Kulturës (IIC) dhe Agjencisë ICE/ITA në Tiranë, përgjegjëse edhe për Kosovën, si dhe “Prishtina Mall”.
“140-vjetori i librit të Collodi është një mundësi për të festuar dhe përkujtuar një kryevepër të letërsisë italiane, por edhe për të theksuar natyrën multidisiplinare të dizajnit që frymëzoi figurën e Pinokut, një dizajn që është trashëgimi e një pasurie kulturore të aftë për të bërë pyetje për t’iu përgjigjur nevojave të përditshme”, shpjegon Ambasadori italian në Kosovë Antonello De Riu.
“Ne jemi veçanërisht krenarë për këtë bashkëpunim kulturor me Ambasadën Italiane dhe aktorë të tjerë të Sistema Italia në Kosovë, i cili filloi me ‘Javën e Kuzhinës Italiane në Botë’. Gjurmë të dizajnit italian dhe produkte të shumta ‘Made in Italy’ janë shpërndarë në të gjithë qendrën tonë tregtare, e cila me hapësirat dhe ofertën e saj të larmishme synon të jetë një urë mes kulturave”, shton Alvaro Costa nga “Prishtina Mall”.
PINOKU DHE EKSPOZITA
“Aventurat e Pinokut. Historia e një kukulle prej druri” është një roman fantastik për fëmijë, i shkruar nga Carlo Collodi, pseudonimi i gazetarit dhe shkrimtarit Carlo Lorenzini, botuar për herë të parë në Firence në shkurt 1883. Rrëfen përvojat tragjikomike të Pinokut, një kukull prej druri që nga zdrukthëtari Xhepeto konsiderohet sikur të ishte i biri, i cili, falë ndihmës së Zanës me flokë të kaltër, arrin të piqet moralisht derisa bëhet një fëmijë i vërtetë. Versioni i parë shqip i librit u botua nga Cuk Simoni në vitin 1935.
Ekspozita “Pinoku shumë i dashur” u ekspozua në “ADI Design Museum” në Milano nga fundi i vitit 2023 deri në fillim të vitit 2024, duke tërhequr mbi 20 mijë vizitorë. Falë bashkëpunimit me Ministrinë e Punëve të Jashtme të Italisë, ekspozita filloi një turne ndërkombëtar dyvjeçar, i cili tashmë ka prekur San Franciskon dhe Shkupin. Pas ndalesës në Prishtinë, ekspozita do të ndalet në Tiranë dhe më pas në Beograd. Më pas, do të vazhdojë udhëtimin e saj në pjesën tjetër të Evropës, Azisë dhe Amerikës. Në fund të turneut udhëtues, 62 Pinokët të realizuar posaçërisht do të shiten në një ankand bamirësie./ KultPlus.com
Nisur nga sot, më 3 prill hyn në fuqi Ligji i ri për trafikun rrugor, ligj ky që parasheh masa dhe gjoba të ashpra për shkelësit e rregullave në komunikacion.
Gjobat që parashihen me ligjin e ri janë nga 20 euro deri në 6 mijë euro, gjersa ligji parasheh gjobat të ashpra për ata që tejkalojnë shpejtësinë e lejuar, nuk respektojnë semaforin, nuk vendosin rripin e sigurisë.
Gjoba janë paraparë edhe për këmbësorët që nuk kalojnë në vendkalimin e dedikuar për ta, ndërkaq me ligj është rregulluar edhe çështja e përdorimit të trotinetëve elektrikë.
Sot kanë filluar gjoba të shumta, ku qytetarët thonë se janë shumë të larta dënimet, përkundër pagave që marrin.
Sipas Ligjit të ri, i cili është publikuar në Gazetën Zyrtare më 19.03.2024 dënimi me gjobë për personat që nuk vënë rripin e sigurisë do të jetë 150 euro. Mosvënia e rripit të sigurisë me Ligjin e kaluar dënohej me 40 euro gjobë.
Gjatë vozitjes nuk lejohet përdorimi i telefonit. Këtë e ka paraparë Ligji për rregullat e trafikut rrugor. Nëse një person përdor telefonin gjatë vozitjes i njëjti do të dënohet me 100 euro gjobë dhe do t’i shqiptohet një pikë negative.
Nëse veprimi i njëjt i përdorimit të telefonit përsëritet për herë të dytë, ngasësi i veturës do të dënohet me 200 euro gjobë dhe me shqiptimin e dy pikëve negative dhe do t’i ndalohet ngasja për tre muaj.
Ndërsa nëse për më shumë se dy herë vozitësi ka përdorur telefonin do të dënohet me gjobë në shumën 500 euro, do t’i shqiptohen tri pikë negative dhe do t’i ndalohet ngasja e veturës në kohëzgjatje prej 6 muajsh.
Ligji i vjetër, parashihte 40 euro dënim me gjobë për këtë shkelje.
Ligjvënësi ka paraparë që të ashpërsojë dënimin edhe ndaj këmbësorëve që në vendkalimin për këmbësorë përdorin telefonin apo dëgjuese me të cilat do të mund të humbnin koncentrimin.
Ligji i ri ka paraparë dënimin deri në 50 euro gjobë kurse Ligji i vjetër këtë veprim të këmbësorit e kishte konsideruar si kundërvajtje, e cila dënohej me 40 euro gjobë.
Tutje, Ligji i ri parasheh dënime me të ashpra për vozitësit të cilët nuk e respektojnë shpejtësinë e rekomanduar.
Kështu nëse një vozitës jashtë zonës së banimit- pra në autostradë magjistrale, vozitë me mbi 100km/h më shumë se shpejtësia e lejuar, ai do të dënohet me 500 euro gjobë, shqiptimin e 5 pikëve negative dhe 6 muaj do t’i ndalohet vozitja e automjetit.
Ndërsa Ligji i vjetër, për tejkalimin e shpejtësisë jashtë zonës urbane kishte paraparë dënimin prej 200-600 euro gjobë, nëse tejkalimi i shpejtësisë ka qenë 50 km/h më shumë se shpejtësia e lejuar. Krahas gjobës, nëse është tejkaluar shpejtësia ishte paraparë shqiptimi i 3 pikëve negative dhe 3 muaj do t’i ndalohej vozitja e automjetit.
Dënime më të ashpra janë paraparë edhe për vozitësit që bëjnë gara jashtë vendbanimeve apo brenda vendbanimeve.
Kushdo që bën gara jashtë vendbanimit do të dënohet me 400 euro gjobë, shqiptimin e katër pikëve negative dhe 10 muaj do t’i ndalohet vozitja e automjetit. Kurse nëse garat bëhen brenda vendit ku ka banim, dënimi do të jetë më i ashpër, prej 500 eurove dënim me gjobë, shqiptimin e pesë pikëve negative dhe 12 muaj do t’i ndalohet personit që të vozitë automjetin.
Tutje, Ligji i ri ia ndalon vozitësit të automjetit të mbajë në prehër dikë tjetër, duke përfshirë këtu edhe fëmijët, gjë të cilën nuk e kishte specifikuar Ligji i vjetër.
Ligji i ri ka paraparë dënimin me gjobë prej 400 euro, shqiptimin e 5 pikëve negative dhe ndalim të vozitjes së automjetit për 6 muaj nëse mban në prehër dikë tjetër.
Kushdo që ka pasur të vendosur folie apo ndonjë material tjetër me të cilin do t’i ndihmonte në errësimin e xhamave të veturës me Ligjin e vjetër ishte dënuar me 60 euro dënim me gjobë. Ligji i ri nuk ka specifikuar asnjë nen apo paragraf me të cilën do ta rregullonte këtë veprim të shoferit.
Kryeministri, Albin Kurti, mbrëmë, mori pjesë në shfaqjen e dokumentarit ‘’Rikard” në Kino Armata, në Prishtinë, dokumentar ky që ri-jetësoi aktorin Rikard Ljarja, njërin nga aktorët më të mëdhenj shqiptar.
“Çdo dokumentar i konceptuar për artistin, është dyfish i tillë. Dokument i krijimit të njërit me krijimin që e sjell tjetri. Sonte do të shohim dokumentarin e dy të mëdhenjve. Miq të artit e të mendimit’’, tha në krye të herës së fjalës së tij kryeministri Kurti, para shumë artistëve e të pranishmëve në Kino Armata.
Rikardi, sipas kryeministrit, i dhuroi kinemasë një nga ikonat më simbolike.
“Teksa fliste për aktorin e madh shqiptar, ai veçoi se kur arti bën punën e vet përtej kodeve dhe direktivave, nis e zë fill një betejë sa e heshtur aq edhe fatale mes dhuntisë së artit dhe dhunës së propagandës, sepse një talent si i Rikardit vendos teprinë e talentit mbi kufizimet e lirisë|, thuhet në njoftimin e e Qeverisë.
“Mos t’i harrojmë filmat si ‘Komisari i dritës’ dhe ‘Dueli i heshtur’. Sepse në këta filma, brenda propagandës lëvrin apo regëtin talenti specifik i fushës dramatike. Arti shqiptar kishte nevojë për zë e për portret. Arti kinematografik kishte nevojë edhe për figurat e veta emblematike. Rikard Ljarja, Ndrekë Luca, Dhimitër Furxhiu, Agim Qirjaqi, Jani Riza, Kadri Roshi, apo dhe Mevlan Shanaj, sot dhe këtu si regjisor, ia dhuruan karakteret kinemasë”, citohet të ketë thënë kryeministri.
E mes tisit të propagandës, në mënyrë alternative, shtoi ai, Rikardi i dhuronte skenës, sa herë që i jepej mundësia, edhe fjalimin e Mark Antonit nga Shekspiri.
Në fund, kryeministri Kurti tha se nuk ka dyshim që do të donim ta shihnim këtë dokumentar këtu në Prishtinë bashkë me Rikardin, të dëgjonim zërin e tij tek kumbonte në sallë pasi të mbyllej ekrani.
Presidentja e Republikës së Kosovës Vjosa Osmani ka ndarë mirënjohje për studentët e Fakultetit Juridik, të cilët u renditën në vendin e tretë në garën prestigjioze ku morën pjesë afër 400 universitete të botës, shkruan KultPlus.
Për këtë ceremoni, KultPlus ju sjell të plotë njoftimin e presidentes Osmani.
Mirënjohje Presidenciale për ekipin e fakultetit juridik që dolën të tretët në garën më prestigjioze të drejtësisë në botë.
Ata janë personifikimi më i mirë i rinisë sonë – të talentuar, të motivuar e të përkushtuar për ta arritur çdo sukses e për ta ngritur lart e më lart shtetin tonë.
Prandaj sot në prezencë të disa prej ish pjesëmarrësve të garës VIS moot, shumë prej të cilëve edhe kisha nderin t’i trajnoja për rreth 15 vite, si dhe të ekipeve më të reja të Universitetit tonë, të udhëhequr nga Donikë Qerimi, e mbi të gjitha në prezencë të prindërve të këtyre të studentëve të jashtëzakonshëm, shprehëm sërish mbështetjen e krenarinë tonë për studentët tanë./ KultPlus.com
Është e ulur në ulësen e nënkryetares së Kuvendit të Kosovës, ka vetëm 36 vjet, me 7 vjet e ka përjetuar ndjenjën e të qenit nga vendet e treta, duke u strehuar si azilante në Suedi, me 13 vjet, trupin e saj e shpuan 16 plumba, me sy pa vdekjen familjarëve, po me 13 vjet e përjetoi statusin e refugjates në Angli, ka gjashtë operacione, krahun e majtë nuk e ka plotësisht funksional, deri sa mbërthen kopsat e një këmishe apo të një fustani i merr më shumë kohë se sa grave të tjera, i rekomandohet edhe një operacion i radhës, dhe përderisa udhëheqë seancat e Kuvendit të Kosovës, fshehtas merr një jastëk me vete, që të pushojë dorën, sepse nëse nuk e praktikon një metodë të tillë, trupi i saj nuk e përballon një lodhje nga dhimbja që ia shkakton krahu, dhimbje që ia kujton luftën, serbet, vdekjet e më të dashurve dhe sfidat që ia sollën po ata serb, që i gjuajtën me mitralozë në shtëpinë ku ishte rritur Saranda Bogujevci, shtëpi që e kishte si një idil të fëmijërisë, e që tenton ta ruaj me atë dashuri, sikurse para luftës.
Ardianë Pajaziti
Përderisa më pret në takim, sytë e saj janë plot buzëqeshje, qëndrimi i saj është plot forcë, dhe mënyra se si ulet tregon shumë për këtë grua, një mënyrë e uljes sikurse forcon kontaktin me tokën, me rrënjët, tokë në të cilin prehet nëna, dy vëllezërit e saj, gjyshja e familjarë të tjerë, por që nëpërmjet këtij kontakti, ajo sikur lëvizë edhe njëherë prej karriges, për të treguar se sa e gatshme është që të punojë për këtë vend.
Më lutë që ta kursejë me pyetjet, është kohë e fundvitit, dhe sipas saj nuk dëshiron që të ngarkohet edhe më shumë. I premtova që do të jem e kujdesshme, por më pas e kuptova se nuk më duheshin edhe aq shumë pyetjet. Saranda nuk po ndalej, sikur kishte pas nevojë që këtë rrëfim me shumë dhimbje, ta tregojë edhe një herë, edhe dhjetë herë, edhe 1000 herë, edhe… Është rrëfim që edhe nëse nuk e flet, e ka brenda saj, brenda takimeve me miq, brenda takimeve të punës, brenda ëndrrave.
Fëmijërinë e vlerëson si pjesën më të bukur të jetës së saj, periudhë që kur flet, i shkëlqejnë edhe sytë. Kur flet për atë periudhë, sikurse ngjallet shpirti fëmijëror brenda saj, dhe energjia e saj është dukshëm më e theksuar.
“Si fëmijë kam qenë shumë e lumtur. Jam rritë në bashkësi familjare, unë si fëmijë mbaj mend që ka jetuar me ne edhe stërgjyshi, gjyshi, gjyshja, babi, mami, unë me dy vëllezërit e mi, axha me gruan dhe fëmijët e tyre, dhe një axhë tjetër që ishte më i ri. Ishte një familje që na ofronin shumë dashuri, dhe na plotësonin kushtet me aq sa mundin për atë kohë”, tregon Saranda, e cila për të treguar se sa ishin të lidhur si familje, tregon edhe detajin se vetëm për të qenë me një klasë me vajzën e axhës, vajzën e dajës, djalin e hallës, ajo kishte hyrë në shkollë një vit më herët, dhe klasën e parë e kishte nisur me vetëm gjashtë vjet.
Por lumturia e shkollës për këta fëmijë, sikurse për shumë nxënës të asaj periudhe sikur po zbehej. Saranda bashkë me nxënësit e tjerë, qysh në klasën e parë patën fatin që hyrjen në objekt shkollor ta përjetojnë vetëm sa për tu njoftuar me njëri tjetrin, por më pas, ata u detyruan të vazhdojnë shkollimin në një kopsht të fëmijëve, që Saranda edhe sot e quan foshnjore, për shkak se serbet në atë kohë nxorën nga objektet shkollore të gjithë fëmijët shqiptarë.
Saranda Bogujevci dhe një pjesë e familjes Bogujevci, foto nga fëmijëria
Si fëmijë shkuam të jetonim në Suedi, ishim pa fat, nuk na dhanë leje qëndrimin
E vogël fare, menjëherë pas gjysmëvjetorit të parë, babai i saj i nxjerrë nga puna, në atë kohë inxhinier në Obiliq, kishte marrë vendim që bashkë me familjen të migronin në Suedi.
Saranda Bogujevci, si e vogël nuk e kishte të qartë se pse po i bënin ato lëvizje, veç mban mend se atje qëndruan një vit e gjysmë, dhe përgjatë kësaj kohe kishte shkuar edhe në shkollë.
“Nuk e kam kuptuar pse jemi në Suedi, nuk e kam kuptuar as pse u kthyem prapë në Kosovë. Isha e vogël dhe nuk i kuptoja këto lëvizje”, rrëfen Saranda për KultPlus, por se ajo dhe familja e saj janë trajtuar si një familje nga vendet e treta, e ka të freskët edhe sot.
“Shkonim në shkollë, por në fakt nuk ishte shkollë e rregullt. Na mësonin në kampin e azilantëve, dhe më kujtohet se si na patën dërguar njëherë në një shkollë të rregullt, na dërguan që të shohim se si funksionon një shkollë e rregullt”, kujton Saranda atë periudhë, ku krejt familja ishte e izoluar brenda një kampi të azilantëve, prindërit pa të drejtë pune, dhe pas një viti e gjysmë, kujton Saranda që i kthyen sërish në Kosovë, duke mos ia dhënë lejen e qëndrimit.
“Fatkeqësisht ishim të pa fat” fshan Saranda, e cila me këtë fshamë, sikur e thotë me zë, se gjithçka do të ishte ndryshe, nëse shteti suedez do ti lejonte qëndrimin.
Saranda më pas tregon se si janë kthyer sërish në Podujevë, se si ka vazhduar shkollën po në të njëjtën klasë, dhe për përpjekjet e familjes që ta bënin sa më të lehtë situatën e vështirë që po krijohej në Kosovë, përpjekje që e vlerëson edhe sot kjo grua, që përgjatë karrierës politike ka udhëheqë me Drejtorinë e Kulturës në Komunën e Prishtinës, për një mandat ka qenë deputete, dhe tash ka pozitën e nënkryetares së Kuvendit të Kosovës.
Dhe përderisa biseda shkonte e ofrohej në datën 28 mars të vitit 1989, datë që edhe ka ndryshuar gjithçka brenda kësaj familje, Saranda sikur e ndjen se po vjen një moment më i vështirë për të mbledhë forcat për këtë pjesë të rrëfimit. Përvjelë mëngët e këmishës, një këmishë ngjyrë hiri, e ku zbulohen shenjat e plagëve të luftës, që i ka mjaftë të dukshme në dorën e majtë.
Ishte vetëm 13 vjeçe, dhe në shtëpinë e Bogujevcëve nuk ishte vetëm familja e saj, por edhe familje të tjera që kishin ardhë për tu strehuar, me idenë se janë më të sigurte brenda qytetit.
Bombardimet kishin filluar më datën 24 mars, dhe pas asaj date edhe lëvizjet e policëve dhe ushtarëve serb ishin më të shpeshta dhe më agresive.
“Pas fillimit të bombardimeve, situata kishte fillu me ndryshu, ishte shumë më e tensionuar. Edhe pse, në ishim shumë të entuziazmuar që kishin filluar bombardimet”, kujton Saranda.
Përpos entuziazmit të fillimit të bombardimeve, Saranda e kujton edhe periudhën e vështirë të asaj kohe, ku kujdesi duhej të ishte shumë më i shtuar.
Kujton kohën se si kanë fjete me tesha, në tokë, ku nuk ka pas drita, ku nuk kanë guxuar të lëshonin ujin, dhe se kur ka pas rrymë, me një shpejtësi të madhe kanë përgatitë ushqim për krejt ata anëtarë, për të vazhduar drejt një të nesërme enigmë.
Ndalesa e një autoblinde para dyerve të shtëpisë së familjes Bogujevci, ku ishte strehuar edhe familja Duriqi, por edhe të tjerë, kishte vënë në alarm gratë dhe fëmijët, dhe nga shtëpia që ishte buzë rrugës, ishin tërheqë në shtëpinë që gjendej në fund të oborrit të kësaj familje. Saranda thotë se lëvizjet e serbeve i shihnin edhe në shtëpitë e fqinjëve, pasi që oborret nuk kishin mure, dhe se mund të shihnin se si policët nxirrnin familjet shqiptare nga shtëpitë e tyre.
E plagosur me gjashtëmbëdhjetë plumba
Jam shtirë si e vdekur, po trupat që kam pas përpara, i kam pa krejt, bashkë me Gencin, djalin e axhës
“Ushtria hyri në shtëpi, na gjetën në shtëpinë e fundit. Ata nuk patën hy prej derës kryesore, po prej oborreve të kojshive. Po nëpër oborre na kanë nxjerrë në rrugë, dhe prej aty na kanë dërgu në drejtim të stacionit të policisë. Na kanë lëvizë ashtu si turmë, përderisa lëviznim, herë e kam pas afër mamin, e herë gjyshen, dhe ashtu duke na lëvizë prapë na kanë kthy në shtëpi, aty ka ndodhë”, tregon Saranda, e cila për një moment heshtë.
Me 16 plumba në trup, dhe me vetëm 13 vjet, Saranda Bogujevci pa gjithçka nga afër. Gjyshen dhe njërin nga vëllezërit e kishte parë se janë të vrarë, e mamin dhe vëllain tjetër i kishte pas prapa, dhe nuk e kishte kuptuar menjëherë se çfarë kishte ndodhë me ta. Bashkë me djalin e axhës, Gencin, që në atë kohë ishte vetëm gjashtë vjeç, kishin parë gjithçka.
“Jam shtirë si e vdekur, po trupat që kam pas përpara, i kam pa krejt, bashkë me Gencin, djalin e axhës. E kemi pa gjyshen, e kam pa vëllain e vogël, vajzën e axhës, renë e hallës së babit, djalin e madh të Enver Duriqit, kurse mami dhe vëllai i madh kanë qenë prapa meje, për ata nuk e kam ditë nëse kanë vdekë, apo kanë shpëtu. Pasi ka përfundu lufta e kam mësu që edhe mami edhe vëllai i madh nuk kanë shpëtu” tregon Saranda Bogujevci, e cila përderisa kujton këto pamje, shtrëngon duart me njëra tjetrën dhe vazhdon rrëfimin se tek në korrik të vitit 1999, kanë arrite me e gjete varrin se ku ishte varrosur nëna dhe vëllai i madh. Në mbrëmjen e 28 marsit, në shtëpinë e familjes Bogujevci u vranë 16 persona, prej foshnjave e deri në 70 vjeç, po vuajtja fizike dhe shpirtërore për të mbijetuarit veç sa kishte filluar.
Vetëm vajza e axhës Liria ishte dërguar për shërim në Beograd, kurse të tjerët në Prishtinë. Përgjatë krejt periudhës së bombardimeve, fëmijët e mbijetuar të familjes Bogujevci: Saranda, Fatosi, Jehona dhe Genci po trajtoheshin në spitalin me personel serb, me ndonjë infermiere të paktë shqiptare, e me ndonjë rom, ku këta të fundit shërbenin në sanitari.
Përderisa e kujton qëndrimin në spital të Prishtinës, Saranda rrëfen për një porosi të një infermiereje shqiptare, që më vonë e ka kuptuar mesazhin e saj. Ajo i kishte thënë që mos të fliste asgjë, sepse të gjithë e kuptojnë gjuhën shqipe.
“Ishim të rrezikuar, sepse si personel, para medieve na paraqitnin si fëmijë që kemi pësuar nga bombardimet e NATO-s, është edhe një video ndërkombëtare se si na raportojnë se jemi fëmijë të lënduar nga bombardimet e NATO-s. Por duke refuzuar që të deklarojmë ashtu, por në anën tjetër ishim shumë në rrezik, ne zgjodhëm të thoshim se, ‘kemi dëgjuar një zhurmë, dhe më nuk mbajmë në mend asgjë’”, tregon Saranda.
Fëmijët e mbijetuar të familjes Bogujevci, të gjithë me plagë të rënda, deri në përfundim të luftës kanë qëndruar në spitalin e Prishtinës, në shumicën e kohës me kujdes jo adekuat, e ku sipas Sarandës, ka pas një numër të vogël të personelit që kanë pas kujdes profesional.
Dhe pas përfundimit të luftës, këta fëmijë, jo të kuruar dhe me shumë probleme fizike, kthehen në shtëpinë e tyre në Podujevë, pikërisht në shtëpinë ku ndodhi edhe tmerri i 28 marsit. Saranda kujton se para se të shkojnë në shtëpi, familjarët e tyre nga rrethi i gjerë, kanë shkuar dhe e kanë ambientuar shtëpinë, sikurse që janë kujdes për këta fëmijë, për ti ushqyer e larë.
“Në familjen tonë, shkuan gratë dhe fëmijët, ne që mbijetuam mbetëm me baballarët, dhe në gjendjen që ishim, me shumë plagë, na duhej kujdes intensiv, por që nuk na mungoi, sepse na ndihmoi familja”, thotë Saranda, e cila kujton se si pasojë e plumbave të shumtë, me vite të tëra nuk ka qenë e aftë që të pastrohet, e edhe kur ka filluar, pastrimin mund ta bënte vetëm me një dorë.
“Më është dashtë shumë kohë se si të mësohem që të pastrohem me një dorë, si të mësohem të funksionoj me një dorë. Por me kohë e kam kriju pavarësinë, dhe shumë punë jam mësuar ti kryej vetëm me dorën e djathtë”, vazhdon rrëfimin Saranda, e cila është falënderuese për shtetin anglez, shtet që e strehoi në shtator të vitit 1999.
Nuk mund të mbërthej kopsat dhe nuk mund të pastrohem me dorën e majtë
“Në shtator të vitit 1999 kemi shku në Angli, unë me babin dhe axha me fëmijët. Mua dhe Jehonën, vajzën e axhës, na kanë dërgu drejt në spital, dy muaj nuk kemi dalë hiq nga spitali, sepse gjendja jonë nuk ishte e mirë. Deri më tani i kam gjashtë operacione në pjesën e dorës, ku operacioni i parë ka zgjatë për 13 orë”, vazhdon rrëfimin Saranda, e cila kujton se edhe pse kanë dalë prej spitalit, jeta e tyre ishte bërë imune me personel mjekësor. Kishin filluar shkollimin, po orari i tyre i shkollës ishte i përshtatur edhe me disa orë fizioterapi, e kthim të herëpashershëm të intervenimeve.
“Deri në vitin 2003 ka vazhduar kjo rutinë e intervenimeve, pastaj edhe në vitin 2008 e kam pas një operim, kemi takime me mjekët në baza vjetore, dhe së fundi më është propozuar edhe një operim tjetër, por jam duke e mendu, proces shumë i mundimshëm, dhe nuk di a ti nënshtrohem apo jo”, thotë Saranda, e cila nga të gjithë fëmijët e familjes Bogujevci, ajo e specifikon Lirinë, si më të lënduarën. E plagosur në fyt, për tetë muaj është dashur të ushqehej direkt prej stomakut, por që sipas Sarandës, tashmë e ka kaluar. Kurse ato që vuajnë edhe më tej problemet shëndetësore, janë Saranda me Jehonën, dhe që të dyja nuk i kanë në funksion të plotë duart e majta.
“Ka plot gjëra që nuk mund ti bëj, po nuk e kam kufizuar vetën për këtë shkak, nuk hezitoj as të kërkoj ndihmë”, thotë Saranda, e cila kujton edhe për vonesat që i shkaktojnë kopsat e kamishave dhe fustaneve, por edhe udhëheqja e seancës, e që ka gjetë një metodë, ajo merr me vete një jastëk, që ta çlodhë dorën, përderisa seancat e Kuvendit të Kosovës janë të gjata.
Ekspozita e fëmijëve të familjes Bogujevci në Beograd, ishte i pranishëm edhe kryeministri i atëhershëm Ivica Daciq
Nuk jemi aty ku kemi pas mundësi me qenë, por unë luftoj për fuqizimin e këtij vendi
Dhe fëmijët e familjes Bogujevci, që panë vdekjen me sy, përpos që u përballën në gjykatë me vrasësit, edhe pse të vegjël në moshë, ata, mbi supet e tyre morën edhe një mision tjetër. Masakrën në shtëpinë e familjes Bogujevci vendosën ta prezantojnë edhe nëpërmjet një ekspozite, ekspozitë që fillimisht ishte hapë në Prishtinë, e më pas është prezantuar në Tiranë dhe në Beograd.
Saranda thotë se kjo ide ishte e krejt familjes, po ka rastisë që vetë Saranda të prezantohet në emër të familjes.
Në vitin 2011, fëmijët e familjes Bogujevci këtë ekspozitë e kanë prezantuar në Prishtinë, në vitin 2012 në Tiranë, në vitin 2013 në Beograd, ku ishte i pranishëm edhe kryeministri i atëhershëm Ivica Daciq. “Bogujevci – historia vizuale, homazh për të gjitha familjet dhe viktimat e luftës”, është ekspozitë që i ka katër pjesë: dhomën e ndejës, trungun familjar, spitalin dhe gjykimin.
“Është një tregim për ne, se si kemi jetu si familje, çka ka ndodhë gjatë luftës, përjetimet që i kemi pas në spital, dhe pjesëmarrja jonë nëpër disa gjykime”, thotë Saranda Bogujevci, e cila këtë ekspozitë e ka bërë sa ishte duke jetuar në Angli, dhe kjo ekspozitë kishte bërë që vizitat ti bënte më të shpeshta dhe më të gjata në Kosovë.
“Për shkak të ekspozitës, më shpesh vija në Kosovë, edhe pse, edhe para ekspozitës, bashkë me familjen kemi ardhë çdo verë. Por pas këtyre qëndrimeve më të gjata, pata fillu me mendu, se nëse është e mundshme me u rikthy në Kosovë. Megjithatë u ktheva pa plan, në fund të vitit 2013, i kisha disa projekte që edhe ishin arsye pse isha në Kosovë. Lëviza Vetëvendosje i fitoi zgjedhjet lokale në Prishtinë, dhe në atë kohë, Blerta Zeqiri u pat emru drejtoreshë e Drejtorisë për Kulturë, më pyeti nëse mund ta ndihmoj, dhe pranova me idenë se do të rri prej katër deri në gjashtë muaj, e në fakt, në maj të këtij viti që po hyjmë, më bëhen tetë vjet”, tregon Saranda Bogujevci, e cila prej atëherë është aktive në shoqërinë kosovare, por edhe me një mision më të veçantë, që ta bëj Kosovën ashtu si do të dëshironin të rënët e familjes së saj, por edhe të gjithë të rënët e Kosovës.
“Nuk jemi aty ku kemi pas mundësi me qenë, por unë luftoj për fuqizimin e këtij vendi, për një shëndetësi më të mirë, arsim më të mirë, drejtësi, sepse, ne si popull më së miri e dimë se si është të bëhet e padrejtë”, porositë Saranda.
Sot udhëheqëse e seancave të Kuvendit të Kosovës, e dje viktimë e luftës e me shumë vdekje brenda familjes, për të kujtuar më të dashurit e tyre, ajo shpesh vesh rrobet e mamit të saj, sidomos në raste më solemne.
Kandidate për deputetet në vitin 2017, me vathët e mamit dhe këmishën e saj
“Kam vathët dhe unazën e mamit, që i ka pas në trup po atë ditë kur e kanë vra. Vathët dhe këmishën e mamit, i kam edhe në fotografinë kur jam kandidu për herë të parë si deputete, në vitin 2017, edhe në seancën e fundit e pata një shall të mamit. I përdori gjësendet e mamit, sepse më ka inkuraju shumë. Për të, shkollimi ka qenë me shumë prioritet, sepse e ka ditë se çfarë do me thënë vajzë në shoqërinë tonë, dhe jo rastësisht unë sot e kuptoj dhe mundohem me avoku për çështje të barazisë gjinore, për shkak se unë jam rritë me një familje, ku roli i vajzave dhe grave ka qenë shumë i rëndësishëm”, përfundon Saranda Bogujevci, e cila insiston që krejt kjo cka ka ndodhë me shqiptarët, asesi nuk duhet harruar, por insiston edhe në faktin tjetër se duhet të punohet shumë, për të ardhmen ë të rinjve të këtij vendi.
Gjatë seancës në Kuvendin e Kosovës
Duke e bërë jetën e vetme në Prishtinë, përderisa pjesa tjetër e familjes vazhdon të jetoj në Angli, Saranda Bogujevci vazhdon punën e saj si nënkryetare e Kuvendit të Kosovës, por e njëjta është edhe shumë aktive në shumë organizime kulturore në vend. Historinë e familjes së saj e mban vath në vesh, dhe përpos medieve vendore, përjetimin e saj shumë shpesh e dërgon edhe në mediet më prestigjioze. Saranda Bogujevci vazhdon të jetë zëri i vuajtjeve të popullit shqiptar, por më shumë zëri i të sotmes, ashtu sikurse janë edhe dy duart e saj, e majta me të shkuarën, dhe e djathta me të sotmen. / KultPlus.com
Presidentja e Republikës së Kosovës Vjosa Osmani ka kujtuar masakrën ndaj familjeve Bogujevci e Duriqi, e cila mes tjerash ka thënë se strategjia e regjimit gjenocidal të Serbisë kundrejt shqiptarëve pa dallim moshe ishte shfarosja dhe spastrimi etnik.
“25-vjet më parë, forcat kriminale vranë në mënyrë mizore 14 anëtarë të familjeve Bogujevci e Duriqi, në mesin e të cilëve 7-fëmijë të moshës 2 deri 15 vjeç dhe 7 gra.
Saranda, Fatosi, Jehona, Liria dhe Genc Bogujevci janë dëshmitarë të aktit makabër, ndaj këto dëshmi janë në funksion të kujtesës dhe të sjelljes se autorëve para drejtësisë.
Liria dhe paqja kanë kuptim vetëm kur drejtësia të vihet në vend!
Qoftë i përhershëm kujtimi për martirët e familjeve Bogujevci dhe Duriqi!”, ka shkruar Osmani. / KultPlus.com
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, përmes një njoftimi në faqen zyrtare ka bërë të ditur se është hapur thirrja për mbështetje financiare studimore në fushën e kulturës, trashëgimisë kulturore dhe sportit, shkruan KultPlus.
Në njoftim thuhet se përmes kësaj thirrje do të mbështeten studimet jashtë vendit në nivelin Bachelor, programe të specializuara në Master, Doktoraturë dhe Pos-doktoraturë.
Poashtu, ministria ka publikuar edhe linkun e thirrjes me detajet tjera të aplikimit./ KultPlus.com
Ambasada e Republikës së Shqipërisë në Kosovë dhe Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve e Republikës së Kosovës dhe Qendra Kinematografike e Kosovës do të shfaqin dokumentarin “Rikard”, prezantim ky që do të bëhet në Kino Armata më 1 prill, me fillim në ora 19:00, shkruan KultPlus.
Dokumentari “Rikard”, është një dokumentar për artistin Rikard Ljarja e që është punuar me regji të Mevlan Shanaj. Ky dokumentar është shfaqë deri më tash edhe në vende të tjera, e që ka sjell pasionin dhe dashurinë e Rikard Ljarjës për artin, dashuri kjo në shumë dimensione./ KultPlus.com
Në moshën 80-vjeçare ka ndërruar jetë doajeni i gazetarisë kosovare Hasan Bunjaku. Ai për një kohë të gjatë ka punuar në Radio Gjilan, gazetën Rilindja e më pas edhe në institucionet e kulturës në Gjilan.
Lajmin e kanë bërë të ditur familjarët e tij. / KultPlus.com
21 marsi ka një domethënie të veçantë në zemrat e shumë njerëzve në të gjithë botën. Është një ditë që ngrihet për të nderuar dhe festuar fuqinë e fjalës, fuqinë që merr jetë nëpërmjet poezisë. Nga momenti kur UNESCO e shpalli këtë ditë si Dita Botërore e Poezisë në vitin 1999, çdo vit ky eveniment ka bërë bashkë njerëz nga kultura, gjuhë dhe tradita të ndryshme për të festuar gjuhën universale të shpirtit – poezinë. Dita e sotme u shënua edhe në Prishtinë, ishte PEN Qendra e Kosovës e cila sot shënoi këtë ditë në ambientin e KultPlus Caffe Gallery.
Në këtë oazë të artit dhe shpirtit, poezia u ngrit në piedestalin e merituar, duke sjellë në qendër të vëmendjes emocionet, mendimet dhe shpirtin e njeriut. PEN Qendra e Kosovës, një entitet që promovon lirinë e shprehjes së mendimit dhe respekton diversitetin e kulturave, nuk mund të mos bashkohej me këtë feste të shenjtë të fjalës. Në një atmosferë të ngrohtë e të mbushur me emocion, anëtarët e PEN Qendrës u mblodhën për të shpërndarë dhe për të dëgjuar zërin e tyre të brendshëm nëpërmjet poezisë.
Ata nuk ishin thjesht shkrimtarë dhe poetë, por ishin udhëheqës të ndritur të një lëvizjeje që vlerëson shpirtin dhe fuqinë e fjalës. Në këtë takim letrar të veçantë, çdo fjalë që u dëgjua ishte si një melodi e bukur që kapte zemrën dhe mendjen. Anëtarët e PEN Qendrës lexuan poezitë e tyre me pasion dhe intensitet, duke shpërndarë shpirtin e tyre kreativ me të pranishmit. Nuk munguan as lotët. Kur i thuren vargje Rozafës së Shkodrës, shpirtit të nënës, dashurisë e bukurisë, emocionet padyshim arrijnë kulmin. Kjo ngjarje kishte një domethënie edhe më të thellë. Në një botë ku liria e shprehjes së mendimit është nën presion, PEN Qendra e Kosovës dha një mesazh të fortë solidariteti me shkrimtarët dhe poetët e persekutuar kudo në botë. Ata u shprehën se fuqia e fjalës është një nga armët më të rëndësishme për të luftuar për lirinë dhe drejtësinë.
Nën moderimin e Dije Demiri – Frangu dhe Sali Bashotës, takimi letrar ka filluar me një fjalë hyrëse nga kryetari i PEN Qendrës, Binak Kelmendi, duke falënderuar të gjithë poetët. Leximin e poezive e ka filluar poeti Ibrahim Berisha, duke lexuar dy nga poezitë e tij, e më pas ka vazhduar Lulzim Tafa me dy poezi, të titulluara “SMS” dhe tjetrën ku tregon për një ëndërr të tij.
Pas tyre, Naime Beqiraj, gjithashtu anëtare e PEN, ka lexuar dy poezi të tjera, që njëra ishte e shkrimtarit Azem Shkreli dhe një poezi tjetër të shkruara nga vetë ajo, duka vazhduar më pas poetja Xhevahire Izmaku e cila u shpreh e emocionuar që po lexon para profesorëve të saj.
Ajo ka lexuar poezinë që është shkruar për një ngjarje që ka ndodhur gjatë luftës në qytetin e Vushtrrisë ku ishin djegur të gjitha shtëpitë, duke treguar se një profesor i saj i ka treguar se ka punuar në të gjitha ato shtëpi që po digjen, për të blerë aq shumë libra, dhe ka vazhduar me një poezi tjetër për dashurinë.
Pas tyre, poetja Dije Demiri Frangu, mes lotësh që nuk e linin të përfundojë vargjet, ka lexuar poezinë për Shkodrën, duke e përshkruar si një grua të gurit e me shtat të lartë. “Pasha Ernestin e pasha Martinin”, shprehet ajo gjatë poezisë, duke thënë se krejt janë të dashuruar me Shkodrën.
Dr.Aziz Mustafa, duke filluar me shaka se mos ka ngatërruar letrën e poezisë, ka lexuar “Kur të kam”, duke vazhduar më pas Nagjije Kastrati me dy poezitë “Evropës” dhe “A të vij veç pak”. Kryetari i PEN Qendrës, Binak Kelmendi, ka emocionuar të gjithë pjesëmarrësit me poezinë e tij, që në fillim u shpreh se është treguar “egoist” me këtë poezi, pasi ia ka kushtuar vëllait të tij. “Ushtar i panjohur” ka filluar poezia e tij, që nën emocione e ka përshkruar si person të gjatë pothuajse dy metra.
Sali Bashota ka lexuar poezinë “Orari i ri i ëndrrave” dhe më pas Dije Frangu ka vazhduar me një tjetër poezi të saj duke u shprehur se janë vargje që duhet të dëgjohen disa herë. Duke vazhduar të na mbajë nën lot, shkrimtari Lulzim Tafa i vuri vulën emocioneve me poezinë e tij, për atë që të gjithë jemi të dobët, për nënën. “Sa shpejt më harroj nana, nana sot e ka ditëlindjen e u bë 4 vjeçe”, fillon poezinë ai, duke treguar se e ka shkruar kur nëna e tij kishte katër vjetorin e vdekjes.
E në fund, u bw e ditur se PEN Qendrws sw Kosovws nga sot i janw shtuar tre emra tw rinj, sikurse: Xhevahire Izmaku, Aziz Mustafa dhe Isa Sulqevci./ KultPlus.com
Më 25 mars do të mbahet Dita Evropiane e Autorëve, që është një iniciativë e nisur në vitin 2023 nga Komisioni Evropian, ku do të marrin pjesë 120 autorë në shkolla të ndryshme dhe përkthyes nga 40 vende të ndryshme të Evropës, në mesin e të cilëve janë pesë shqiptarë.
Turneu i shkrimtarëve dhe përkthyesve evropianë, është organizuar bashkë me Komisionin Evropian dhe organizatat anëtare, bashkë me EUPL, në mënyrë që brezat e rinj të lidhen më shumë me leximin.
Sipas njoftimit në faqen zyrtare të Këshillit të Shkrimtarëve Evropianë, në mesin e shkrimtarëve pjesëmarrës do të jenë pesë shqiptarë, tre prej të cilëve janë nga Kosova dhe dy të tjerë nga Shqipëria.
Shkrimtari Ag Apolloni do të mbajë prezantimin e tij në gjimnazin “Xhevdet Doda” në Prishtinë, me librin e tij “Kësulëkuqja, përrallë për të rritur”.
Autorja tjetër, Vlora Konushevci, do të jetë e pranishme në gjimnazin “Aleksandër Xhuvani” në Podujevë, me librin e saj “Lavdi Vetës”.
Kurse, autori Shpëtim Selmani, do të jetë në shkollën “Ali Asllani” në Doganaj të Kosovës, me librin e tij me poezi “Në kohën e gjakut dhe zhgënjimit”.
Ndërkaq, autori nga Shqipëria, Arian Leka, do të marrë pjesë në gjimnazin “Sami Frashëri” në Tiranë me librin “Hartë Memece për të mbyturit”, dhe Entela Kasi do të paraqitet në bibliotekën “Thimi Mitko” në Korçë me veprën e saj “Rikthimi”./ KultPlus.com
Vera në Shqipëri është e mahnitshme. Edhe pse nuk është një vend i festave latine, ka plazhe, klube ditore, laguna me rërë, pyje me pisha, rrënoja të lashta dhe male, shkruan James Booth në të përditshmen australiane “Escape”.
Shqipëria, me nje vije bregdetare 450 kilometra, në jug të Kroacisë dhe në veriperëndim të Malit të Zi në detet Adriatik dhe Jon, po kthehet në një destinacion të ri turistik në Evropë.
Jo vetëm që është më relaksuese se Ibiza por është edhe më lirë.
Në Shqipëri, ju mund të porosisni një vakt me tre pjata në një restorant mesatar, për dy persona për vetëm 35 euro.
Gjithashtu, për një qëndrim katërditor për dy persona në korrik, mund të rezervoni një hotel për rreth 60 euro në natë.
Shijoni vendpushimin si Pema e Thatë, e cila duket sikur ndodheni në Maldive me shezllonet mbi ujë.
Shumë video në Instagram dhe TikTok u dedikohen udhëtarëve që promovojnë bukuritë e Shqipërisë.
Tani udhëtarët kanë zbuluar këtë vizion të parajsës, i cili shumë shpejt do të bëhet më i shtrenjtë dhe i mbipopulluar. Ne ju rekomandojmë ta vizitoni tani ndërsa është ende nën radar.
Porta kryesore për në Rivierën Shqiptare është nëpërmjet aeroportit Ndërkombëtar të Tiranës, i cili është dy orë me makinë nga Vlora, fillimi i kësaj shtrirje mahnitëse të vijës bregdetare.
Gjithashtu, plazhi i Ksamilit ofron ishuj të mahnitshëm me ujëra të kristalta.
Vendet që duhet të vizitoni me patjetër në Shqipëri;
1. Vizitoni Liqenin e Komanit
2. Notoni në Lumin e Shalës
3. Bëni banjo dielli në Gjirin e Gramës
4. Vizitoni Plazhin e Dhërmiut
5. Bëni ecje në itinerarin Valbonë-Theth 28,3 kilometra, një nga shtigjet më spektakolare të ecjes në Shqipëri
6. Vizitoni Plazhin e Akuariumit
7. Eksploroni plazhin e Himarës
8. Vizitoni ‘Hotel Palase’
9. Notoni në ‘Syrin e Kaltër’
10. Relaksohuni në plazhin Pema e Thatë, një vendpushim privat./ KultPlus.com
Është lansuar kënga “Ndër Yje” nga Ermal Demiri, projekt ky i realizuar nën ombrellën e Beko & Friends, shkruan KultPlus.
Kjo këngë me tekst të Aida Jaminit e me muzikë të Bekim Këpuskës vjen si pjesë e projektit të Bekim Këpuska që ka lansuar tash së fundi disa këngë më artistë të rinj.
Ky projekt po realizohet me mbështetje të Ministrisë së Kulturës./ KultPlus.com
Qindra fishekzjarre dhe skulptura të ngjashme me kukullat “Fallas” që digjeshin mbyllën të martën në mbrëmje festivalin spanjoll në qytetin e Valencias.
Një trashëgimi jomateriale e njerëzimit nga UNESCO, kjo festë simbolizon largimin e dimrit dhe përshëndet ardhjen e pranverës me monumente të mëdha që përfaqësojnë qenie reale dhe joreale, që qëndrojnë për disa ditë në rrugë përpara se të digjen në fund të festivalit.
Gjatë këtyre ditëve, lagjet gjallërohen nga muzika, fishekzjarrët dhe po, ka me shumicë alkool.
Festivali mendohet të ketë origjinën në shekullin e 19-të, kur marangozët e qytetit grumbullonin drutë e mbetur nga punishtet për t’i djegur në ditën e Shën Jozefit, shenjtit të tyre mbrojtës.
Me kalimin e kohës, këto ndërtime morën forma më komplekse, derisa u bënë një shfaqje e madhe e artit të rrugës. Artistët vendas u shfaqën me krijime bazuar në tema specifike, shpesh duke komentuar çështjet aktuale sociale dhe politike. Nëse shëtisni në rrugët e Valencias gjatë ditëve të festivalit, do të haseni statuja me mesazhe për çështje të diskutueshme ose që parodizojnë politikanë të njohur./ top channel/ KultPlus.com
.jpg)
