Autor: KultPlus

Pikëllimi ka efektin e jashtëzakonshëm të pastrimit të vetvetes

Posted on by KultPlus

Liridon Mulaj

Do te kete dite kur mendon se jeta nuk ka kurrfare kuptimi. Do te duhet te punosh fort per t’ia dale ne nji shoqni e cila sa ma shume zhvillohet aq me shume i mpaket landa brenda saj.

E pra shoqnia perbahet nga qenie humane e cila ne tanesi ka shpirt, ka ndergjegje, ka empati dhe solidarizim. Por keto elemente qe perbajne landen, do te zhduken ne perditshmerine masive prej se ciles , secili prej nesh merr vetem tepricat e panevojshme.

Do te kete nete pa gjume, shume nete pagjume te mbushuna me ankth , me frike, me vuajtje. Se e panjohuna asht aty, e ngulitun ne asgjane plot terr qe mbush dhomen, qenien tone, jeten tone. Po ashtu do kete sfida te cilat ke me i humb, po dhe ke me u shkaterru e ke me kja deri sa te pyesh veten me deshperim, sa uje ka njeriu brenda vetes, nji liqen? Nji det? A nji oqean?

Nga ana tjeter ke me kuptu qe pikellimi ka efektin e jashtezakonshem te pastrimit te vetvetes dhe ridimensionimit drejt te qenit i forte, se paku ma i forte se dje.

Tana dyert qe do te mbyllen do te jene nji dritare ma shume e hapun ne mendjen tande, e krejt fjalet perbuzese do te jene nji dhome e hapun ne shpirtin tand.

Nuk ka deshperim aspak. Dil ne rruge e mundohu te veshtrosh paksa mbrenda syve te kalimtareve. Ato nuk mundem me e fsheh ate cka gezofi i trashe i palltos fsheh, apo fjalet e daluna me kujdes. Keshtu pra edhe ne netet me shi e furtune, edhe ne ditet kur diellin nuk e sheh, ka diku thelle ne qosh te universit nji pike prej se ciles formesohet rrugedalja, shpresa e vullneti per me ece perpara. Ke me ia dale e me i thane vedit, si asht e mundun?

Po asht e mundun, ka me qene gjithmone e mundun , mjaft qe drita e vockel e dashunise brenda shpirtit tand me mbete gjithmone ndezun, ne te mire a ne te keq. Ke me ia dale e ke me çudite sa i forte je! Njatehere ke me i kuptu keto fjale te cilat jane gdhend e farketu ne dite sprovash. Ne ato dite te cilat nuk don me i jetu, po perpos kesaj duhet me i jetu . Pa keto dite as fundi i jone s’ka me pase kuptim./ KultPlus.com

Sonte hapet ekspozita personale e Dren Maliqit “Dren Maliqi – SPÄTWERK“

Posted on by KultPlus

Në Galerinë Kombëtare të Kosovës, sonte do të hapet ekspozita personale e Dren Maliqit “Dren Maliqi – SPÄTWERK“ e cila është e kuruar nga Catherine Nichols.

Kjo ekspozitë prezanton punë nga viti 2003 deri në vitin 2023. Duke përfshirë fotografi, video, piktura, instalacione, postera, pjesë të bazuara në tekste si dhe forma të ndryshme të praktikave pjesëmarrëse shoqërore, punët dëshmojnë vazhdimësitë dhe shkëputjet, periudhat e pjesëmarrjes dhe tërheqjes dhe mbi të gjitha tensionin ndërmjet mendimit dhe veprimit që e karakterizon punën e Maliqit. 

Parapremiera për media dhe gazetarë mbahet nga ora 18:00 deri në 19:00./ KultPlus.com

Shtatë çmime për shfaqjet nga Kosova, Shqipëria dhe Maqedonia e Veriut në  “Summer Cult XI”

Posted on by KultPlus

Festivali “Summer Cult XI” është përmbyllur të mërkurën në mbrëmje në Prishtinë, me sukses, me ndarjen e çmimeve.

Shfaqja më e mirë e Festivalit është shpallur “Pacienti i Dr. Frojdit”, e Teatrit të Tetovës.  Aktori më i mirë në rol kryesor luan në këtë shfaqje, Adrian Aziri. Çmimin “Regjia më e mirë” e mori regjisorja e re, Erletë Rexhepi për shfaqjen “ Katër Trëndafilat”.  Ndërsa aktorja me e mirë në rol kryesor është vlerësuar Fitore Jashari.  Aktori më i mirë në rol dytësor fitoi Blendi Arifi, ndërsa aktorja më e mirë në rol dytësor, Linda Shabani. Ndërsa Çmimi Special iu nda shfaqjes nga Shqipëria, “Impromptu”.  

Festivali “Summer Cult” , nga ky vit do të japë disa çmime për shfaqjet dhe artistët më të dalluar. “Summer Cult XI” u është dedikuar regjisorëve të rinj dhe kontributit që po japin ata në skenën teatrore. Gjashtë shfaqje nga Shqipëria, Maqedonia e Veriut dhe Kosova, janë mirëpritur nga publiku në skenën e Teatrit “Dodona” me 16,17 dhe 18 shtator.

Në natën e fundit, është dhënë shfaqja nga Teatri i Gjilanit, “Një dorëzim në Spokan” . Regjia: Blendi Arifi , Aktorë: Alban Shahiqi, Florent Salihu, Djellza Dema, Blendi Arifi.

Ndërsa prej orës 20:00 u shfaq “Impromptu” nga Shqipëria. Autor: Tad Mosel, Regjia: Artemis Beluli. Luajnë: Erina Lazi, Klodian Çelmeta, Eva Gjika, Ronaldo Kolgjokaj, Shandi Ismailaj.

Programin e ka përmbyllur  premiera e leximit skenik “Anija nuk kthehet më”, që trajton dramën e emigracionit. Autore, regjisore: Eli Nura. Interpretuan me plot emocion: Hazir Haziri dhe Anisa Ismajli.  

Drejtoresha e Cult Club dhe e Festivalit, regjisorja Eli Nura ka thënë se ky ishte edicioni më i suksesshëm i “Summer Cult”. Sipas saj, vitin e ardhshëm, do të ketë risi të tjera që do ta pasurojnë edhe më tej këtë ngjarja tradicionale.

Gjatë netëve të tjera u dhanë disa shfaqje të tjera. Katër trëndafilat” , shfaqje nga Kosova. Autore: Julia Cameron, Regjia: Erleta Rexhepi. Luajnë: Donikë Zeqiri, Gresë Gashi, Uratë Shabani, Albana Gashi, Fitore Jashari, Erza Sejdiu.  “ Në të njëjtën kohë, vitin tjetër” nga Kosova. Autor: Bernard Slade, Regjia: Blerta Cakaj. Luajnë: Blerta Cakaj & Elton Tahiri. Shfaqja “Shërbëtoret” nga Shqipëria. Autor: Jane Genet, Regjia: Klajdi Malollari. Interpretojnë:  Xhoana Karaj. Erina Lazi. Fabiana Proi. Pushteti, është lajtmotivi i veprës. Solange dhe Claire janë dy motra që janë shërbyese shtëpie.  “Pacienti i doktor Frojdit” nga Maqedonia e Veriut. Autor: Miro Gavran,Regjisor: Gent M. Çajani. Interpretojnë: Muzafer Etemi, Adrian Aziri dhe Linda Shabani. Publikun e ka argëtuar në fund grupin muzikor “Third Stream”.

Në jurinë e Festivalit sivjet ishin : Besar Zahiti, aktor dhe producent, Profesor në Fakultetin e Arteve – Kosovë, Suela Konjari, aktore -Shqipëri, Ylber Nuredini, aktor, regjisor-Maqedonia e Veriut.

Në Programin e Festivalit, si edhe vitet e kaluara, nuk munguan as aktivitetet e tjera interesante. Dy punëtori me emra të njohur të koreografisë dhe pikturës, do të mbahen me 16 dhe 17 shtator në CNP, në Prishtinë (Center for Narratives Practices). Dhjetëra të rinj, kanë shprehur interesimin e tyre për të mësuar më tepër rreth këtyre zhanreve të artit.  Arjan Syknej, profesor universitar dhe koreograf i njohur si dhe Adriana Sedaj, piktore e shpërblyer me çmime për veprat e saj, kanë ndarë me pjesëmarrësit përvojën e tyre të gjatë.

Ndërkohë u mbajt edhe Konferenca Teatrore-Edicioni VI. Tema e konferencës sivjet ishte – Orientimi në të Ardhmen: Sfidat dhe Mundësitë për Gjeneratën e Re të Regjisorëve të Teatrit. Në dy sesione, profesorë të Fakultetit të Arteve, artistë të njohur të teatrit, regjisorë të rinj, aktivistë nga shoqëria civile, diskutuan dhe nxorën disa rekomandime për mbështetjen e qëndrueshme të regjisorëve dhe krijuesve të rinj.

Festivali “Summer Cult”, është  pjesë e Programit Vjetor të organizatës kulturore Cult Club, që mbështetet nga MKRS dhe komuna e Prishtinës./ KultPlus.com

Posta e Kosovës nderon periudhën e artë të pop-rokut kosovar të viteve ’80-ta

Posted on by KultPlus

Posta e Kosovës, përmes Filatelisë së saj, ka lëshuar sot në qarkullim një emision të ri të pullave postare kushtuar periudhës së artë të muzikës pop-rok në Kosovë gjatë viteve të ’80-ta, për të nderuar grupet dhe artistët që kanë kontribuar në formimin e skenës muzikore të asaj periudhe.

Gjatë viteve të ’80-ta, në Kosovë u formuan disa grupe muzikore të njohura, si: “Gjurmët”, “Ilirët”, “403”, “Telex”, “Minatori”, “Fisnikët”, “Seleksioni 039”, “Menkis” dhe “Babilon”. Këto grupe krijuan këngë që vazhdojnë të jenë të dashura për publikun. Disa prej tyre përmes këngës kanë shprehur revoltin ndaj gjendjes sociale, censurës dhe situatës politike të kohës.

Përveç ritmeve të muzikës folklorike dhe këngës së vjetër qytetare që ishin frymëzim për këto grupe, periudha e viteve të ’80-ta është e njohur edhe për baladat e paharrueshme të muzikës rok. Këto ritme dhe ndikime kanë kontribuar në krijimin e një trashëgimie të pasur muzikore në rajon.

Posta e Kosovës është e nderuar të përjetësojë këtë periudhë të artë të pop-rokut kosovar me imazhin e dy pullave postare, duke ofruar edhe një mundësi të shkëlqyer për koleksionistët, bizneset dhe adhuruesit e muzikës për të ruajtur këtë trashëgimi të çmuar./ KultPlus.com

Gruaja me lule, murali në Shkollën “Xhevdet Doda” i realizuar nga Argjenda Azemi

Posted on by KultPlus

Është realizuar një mural në shkollën “Xhevdet Doda” në Prishtinë, i cili është punuar nga Argjenda Azemi e që ka paraqitë një grua me lule, shkruan KultPlus.

Për këtë prurje artistike ka njoftuar drejtoresha e Drejtorisë për Kulturë në Komunën e Prishtinës, Sibel Halimi.

“Poetja e piktorja e jashtëzakonshme Frida Kahlo e shihte artin si një mjet për të ndryshuar botën dhe për të mbjellë shpresën.

Në Ditën Ndërkombëtare të Paqes, shkolla “Xhevdet Doda” është pasuruar me muralin e mrekullueshëm të një gruaje me lule në duar si simbol i forcës dhe shpresës.

Artistja Argjenda Azemi ka krijuar këtë vepër frymëzuese, për të dhënë një mesazh të fuqishëm: për t’i thënë ndal, femicidit!

Garantimi i barazisë gjinore është domosdoshmëri për një shoqëri të lirë e të drejtë”, ka shkruar Halimi./ KultPlus.com

Udhëtim artistik në skutat e errëta njerëzore

Posted on by KultPlus

Albana Beqiri

Shfaqja e tretë që u shfaq në teatrin “Dodona” në kuadër të “Summer Cult XI” ishte “Shërbëtoret” e Jane Genetit, produksion nga Tirana. Regjisori i ri Klajdi Malollari kishte guxuar të zgjidhte për të inskenuar një nga kryeveprat e francezit Jane Genet, dramë kjo e cila ka në spikamë sjelljen e deformuar të të rinjve, të cilët e gjejnë veten bash në kulmin e krizës së modernitetit, krizë e cila u krijon njerëzve probleme me identitetin e tyre dhe lëkund raportin e tyre me vlerat që bart moderniteti e që lë gjurmë edhe në (de)formimin e karaktereve njerëzorë.

Në leximin që regjisori i kishte bërë tekstit të Genetit e trajton dhe e shpërfaq atë si një metaforë të deformimeve psikologjike, mentale e emocionale të njerëzve modernë, çka edhe funksionoi mirë në skenë.

Një dramë psikologjike, e cila ka në epiqendër dy shërbëtoret motra Solange dhe Claire, të cilat kur zonja e tyre, Madame nuk është në shtëpi “luajnë” me njëra- tjetrën duke alternuar imitimin që i bëjnë zonjës së tyre ndaj së cilës kanë ndjenja të përziera ku dallohet qartë urrejtja, lakmia e mbase mbase edhe dashuria (e sëmurë) për të. Ato performojnë para njëra tjetrës sjellje e rituale gati sadomazokiste, të cilat para së gjithash tregojnë gjendjen e tyre mentale e psikologjike që korrespondon me atë të njerëzve që jetojnë në ambiente të mbyllura e ndaj të cilëve ushtrohet dhunë veçmas psikologjike, imponim, arrogancë e pse jo edhe poshtërim. Gjithçka duket si një eksperiment social: dy shërbëtoret që fillojnë të luajnë rolin e zonjës së tyre, të cilës i shërbejnë prej vitesh (veshin rrobat e saj, imitojnë sjelljet e qëndrimin e saj, fyejnë si ajo, flasin si ajo, bërtasin si ajo) përmes kësaj loje që vetëm e pafajshme nuk është, shfryjnë gjithë urrejtjen e tyre të akumuluar prej vitesh e kur e fitojnë këtë lloj “lirie” sadomazokiste iu shpërthejnë instiktet vrasëse, çoroditjet seksuale apo edhe çfarëdo lloj tërbimi i dhunshëm.

Zonja shfaqet shumë pak në shfaqje, por ajo është e pranishme gjatë gjithë kohës, ndoshta edhe më shumë se dy shërbëtoret, pasi ajo grua ka pushtuar mendimet, sjelljet dhe jetën e dy shërbëtoreve të veta. Duket sikur ato janë në kërkim të vetes tjetër, të vetes së munguar dhe e cila me shumë mundësi është jeta e zonjës së tyre. Prandaj e duan dhe e urrejnë me të njëjtën forcë, e mbi të gjitha kanë frikë prej saj, frikë e cila kur kombinohet me urrejtjen që pjell kjo frikë i bën bashkë rreth një qëllimi final: ta vrasin zonjën e tyre që në sytë dhe mendjen e tyre është shndërruar në fatkeqësinë më të madhe të jetës së tyre.

Në jetën reale janë dy shërbëtore të shkreta që jeta u ka shkuar më papafingo dhe duke larë enët e duke pastruar, e vetmja jetë të themi dashurore e tyre është joshja e shitësit të qumështit, por ato duan më shumë, duan jetën që nuk e kanë, duan jetën e zonjës së tyre. Prandaj kthehen në dy personazhe që luajnë perfekt shndërrimin e vetvetes, shprishjen morale e emocionale të vetvetes, njëra prej tyre kthehet në personazhin e zonjës e tjetra në atë të shërbëtores, këto role i realizojnë me alternim e veçmas kur fshihen nën petkun e futen në botën e zonjës së tyre ato e bëjnë këtë në perfeksion. Është vështirë të besosh se nuk janë zonja e vërtetë. Zonja të cilën nuk e vranë dot me atë çajin prej bliri që ia përgatitën enkas, ato vazhdojnë atë lojën e tyre sadomazohiste e cila duket se është revolta e tyre e madhe. E duan këtë revoltë ndoshta ngaqë kështu ndodh me rastet e çrregullimit të personalitetit apo personalitetit të shumëfishtë. Por asgjë nuk ndodh, ato nuk arrijnë ta realizojnë dot vrasjen e zonjës, madje as me imagjinatë. Intrigat e tyre nuk japin rezultat, zotëria kundër të cilit kishin shkruar letra doli nga burgu për mungesë provash, zonja duke vrapuar për të pirë shampanjën e fitores nuk e piu çajin e helmuar të blirit dhe në këto rrethana ato nuk do të mund të kenë më as papafingon e ndyrë e as dashurinë e shitësit të qumështit. Prandaj…

Loja e aktoreve ( Xhoana Karaj, Erina Lazi dhe Fabiana Proi) ishte e arrirë, shquhej për plastikë komunikimi, gjithçka ishte shprehëse në lojën e tyre, urrejtjen mund t’ua dalloje së pari në mimikë e gjeste. Edhe dashurinë, edhe dyzimin e endjen e pavetëdijshme brenda atij personaliteti të shumëfishtë që shpërfaqnin.

Kostumografia që mbante firmën e Bora Demajt ishte në funksion të plotë të shfaqjes e cila ishte ndërtuar mbi një skenografi të kursyer.

Parë në secilin komponent të vetin shfaqja erdhi si një udhëtim teatror në skutat më të errëta të shpirtit dhe mendjes njerëzore, ku mungesa e kufijve moralë çon deri te shprishja e individit./ KultPlus.com

Pacienti i doktor Frojdit ose pacienti që nuk pranonte të shërohej

Posted on by KultPlus

Albana Beqiri

Një burrë i fshehur poshtë një tavoline duke kërkuar mes librave dhe dosjeve të shumta, të cilat bien nga tavolina kur troket dera. Pas trokitjes në dhomë hyn një burrë i ri, i cili ende pa folur asnjë fjalë vërehet se ka probleme, të cilat reflektohen deri te gjestet dhe pamja e tij. Shpejt publiku e kupton se ambienti ku ndodhin këto është zyra e psikoanalistit të famshëm Zigmund Frojdit, ndërsa burri i ri që ngulmon që Frojdi ta dëgjojë, është Adolf Hitleri…, po po bëhet fjalë pikërisht për diktatorin e Gjermanisë, një nga njerëzit më famëkeq të njerëzimit. Ai ngul këmbë që psikoanalisti i famshëm të cilin duket se e adhuron, ta trajtojë si paciente Kristinën, vejushën Kristinë pas të cilës është dashuruar fort e me të cilën pret të martohet. Këmbëngulja mbresëlënëse e Adolfit të ri që mjeku i famshëm i cili nuk ka termine të lira për një kohë të gjatë, ta trajtojë medoemos të dashurën e tij me probleme, është fillesa e një grotesku teatror që e mban mbërthyer publikun deri në fund të shfaqjes.

Kështu nis shfaqja “Pacienti i doktor Frojdit produkt i teatrit të Tetovës, që u shfaq në kuadër të festivalit të XI “Summer cult 2024”.

Ndonëse takimi mes Frojdit të famshëm dhe Hitlerit të ri është imagjinar, i sjellë në teatër nga regjisori Gent M. Çajani tingëllon si një histori tejet intriguese. Sendërtimi teatror i një teksti të tillë si ai i kroatit Miro Gavran para së gjithash dëshmoi vizionin dhe kreativitetin e regjisorit Çajani.

Ajo çka mund të themi më tej për shfaqjen “Pacienti i doktor Frojdit” është se ajo ishte një shfaqje e aktorëve, të cilët përmes dialogëve të gjallë e situatave në pamje të parë komike, por që në thellësinë e tyre përkundrazi tingëllonin tejet dramatike e interpretuan veprën në mënyrë shterruese duke eksploruar deri në qelizë tema që kishin të bënin me vetëdijen dhe nënvetëdijen, me ndërgjegjen, me ëndrrat, me pasiguritë, me traumat e bartura nga fëmijëria si dhe me konfliktet e brendshme e luhatjet emocionale. Adrian Aziri që interpretonte rolin e Hitlerit, Muzafer Etemi atë të doktor Frojdit dhe Linda Shabani atë të Kristinës me ekspresivitetin, kreativitetin dhe energjinë që përcollën te publiku e dominuan skenën, e eklipsuan atë në mënyrë dhe formë të tillë saqë edhe sikur skena të ishte bosh pa kurrfarë skenografie, pa dekor e rekuizita, sërish publiku nuk do e vërente këtë, por do e përjetonte shfaqjen sikur vërtetë ngjarjet të zhvilloheshin në zyrën e psikoanalistit të famshëm apo edhe në një dhomë hoteli.

Shfaqja është një dramë psikologjike e veshur me tone apo elemente grotesku e humori që e mbajnë të ngërthyer publikun që nga sekonda e parë deri në të fundit.

Një farë Adolf Hitleri që siç thotë kishte udhëtuar gjatë nga Hamburgu për në Vjenë kërkon ndihmë nga psikoanalisti i famshëm për të dashurën e tij Kristinën, për siç thotë ai ta shëruar nga lidhja e saj me babain që e determinon edhe lidhjen e tyre dhe ndikon në jetën e tyre seksuale të pakonsumuar ende. Kristina e cila e di se nuk ka kurrfarë problemi te ajo, në fillim kundërshton të trajtohet nga psikoanalisti, por në fund bindet dhe pranon. Ngjarjet që zhvillohen më pas, kahja që marrin e zhyt publikun në përjetimin e një drame të thellë psikologjike e cila eksploron natyrën njerëzore dhe sekretet e mendjes.

I shtrirë në divanin e doktor Frojdit, veçmas kur i nënshtrohet hipnozës, Hitleri 30 vjeçar do të zhytet thellë e do humbasë në honet e thella të psikikës, seksualitetit, frikërave dhe zhgënjimeve të tij, të cilat do t’ia determinojnë jetën dhe psikologjinë, duke e shpënë drejt deformimit të karakterit që do dëshmohet te aftësia e tij për të hipnotizuar një popull të tërë me dogmat e tij e për të nisur një nga luftërat më të mëdha botërore.

Por lufta është larg, në shfaqje ai lufton vetëm me frustrimet e veta seksuale të cilat e çojnë në shpërthime emocionale, kriza inati dhe gënjeshtra qesharake me të cilat mundohet të mbulojë impotencën. Në të vërtetë ai është pacienti që nuk do të shërohet.

Gjetja e autorit të veprës që një dramë të tillë psikologjike ta “zbusë” me nuanca grotesku e humori e bënte atë më të lehtë për t’u perceptuar nga publiku, pavarësisht ngarkesës negative që mbarte në vete emri i personazhit kryesor. Dhe publiku e mirëpriti dhe duartrokiti gjatë./ KultPlus.com

GjakovART Festival prej 22 deri më 27 shtator, prezanton gjashtë shfaqje

Posted on by KultPlus

GjakovART Festival po shënon edicionin e parë, dhe pikërisht më 22 shtator të ketë ceremoninë e hapjes me shfaqjen “Dredhit’ e Patukut” për të vazhduar me shfaqje të tjera deri më 27 shtator, shkruan KultPlus.

Ky festoval do të mbahet në Pallatin e Kulturës “Asim Vokshi” në Gjakovë, dhe të gjitha shfaqjet do të jepen prej orës 19:00.

KultPlus ju sjell programin e plotë të këtij festivali.

1. Dredhit’ e Patukut (22 Shtator)

2. Babai dhe Babai (23 Shtator)

3. Audienca (24 Shtator)

4. Fluturimi mbi Folenë e Qyqes (25 Shtator)

5. Na Ishte Njëherë (26 Shtator)

6. Togeri nga Inishmori (27 Shtator)/ KultPlus.com

“Pafajësia” artistike e një tradhtie bashkëshortore

Posted on by KultPlus

Albana Beqiri

Një skenografi e thjeshtë, mbushur me rekuizita, një pjesë e mirë e të cilave njëherazi ishin edhe kostumet e shfaqjes dhe vetëm dy aktorë, të cilët janë një çift që u njohën rastësisht dhe për vite me radhë kalonin një fundjavë së bashku në të njëjtin hotel ku u takuan për herë të parë, në të njëjtën datë të secilit vit- mbi këto elementë shenjues ishte ndërtuar krejt shfaqja “Në të njëjtën kohë, vitin tjetër”, e cila u shfaq në teatrin “Dodona” në kuadër të edicionit të XI të festivalit të teatrove Sammer cult.

Shfaqja u inskenua nën regjinë e Blerta Cakaj e cila duhet thënë se me një lloj protagonizmi fin regjisorial e solli në skenë komedinë e amerikanit Bernard Slade me një tingëllimë të këndshëm bashkëkohor, ndonëse teksti dramatik është shkruar dekada më parë (premiera e parë më 1975).

Një shtrat në mes të skenës i cili ndërronte varësisht takimeve të dy protagonistëve Xhorxhit dhe Dorisit, ishte skenografia e vërtetë e shfaqjes, ndërkohë që kostumet ishin shndërruar në rekuizita që aktorët i përdornin në përputhje me takimet e tyre, një herë në vit. Telefoni ishte gjithashtu një rekuizitë shumë e rëndësishme e shfaqjes, pasi hera herës gjatë takimeve të dy dashnorëve i lidhte ata me botën jashtë. Ta zëmë në një nga takimet që vazhduan për 25 vjet me radhë Xhorxhi mori një telefonatë nga e bija e cila kishte humbur dhëmbin që duhet t’ia merrnin zanat, një herë tjetër po përmes atij telefoni Xhorxhi tentonte të gjente doktorin më të afërt pasi Dorisit i plasën ujrat e i filluan dhembjet e lindjes, ndërkaq vite më vonë Xhorxhi po ashtu u përball përmes telefonit me bashkëshortin e Dorisit…

Rastësia që thonë se është mbreti i botës i lidhi dy të panjohurit, Xhorxhin një kontabilist nga Nju Xhersi dhe amvisën nga Oakland, Doris të cilët u takuan në një bujtinë të Kalifornisë Veriore. Ndërsa patën një lidhje për një natë ata u morën vesh që të takohen një herë në vit, pavarësisht se të dy janë të martuar me të tjerë dhe kanë edhe fëmijë.

E pavarësisht gjithçkaje që ndodhte në jetën e tyre, gjatë 25 viteve të ardhshme ata nuk munguan kurrë në takimin e përvitshëm, i cili dalëngadalë u shndërrua më shumë se në një ritual të rëndomtë, sepse përtej asaj që mund të pritet nga një takim i fshehtë jashtëmartesor një herë në vit, ata zhvillojnë një intimitet emocional tepër të thellë për ato rrethana të takimit. Gjatë kohës së shkurtër që kalojnë me njëri-tjetrin, ata ndajnë mes tyre intimitete që vështirë se mund t’i ndash me miq edhe më të afërt sesa me një njeri që takohesh vetëm një herë në vit, pa kontakte të tjera qoftë edhe telefonike. Në atë shtrat që ndërron vendin (ndërrim që simbolizon ndryshimet kohore dhe ato sociale të Xhorxhit dhe Dorisit) ata ndajnë mes vete informacione mbi ato që ndodh në jetët e tyre gjatë vitit që nuk janë takuar si psh lindjet, vdekjet dhe problemet martesore që secili prej tyre po përjeton në shtëpinë e vet.

Edhe nëse në fillim publiku i paragjykon për tradhtinë po aq sa e paragjykojnë ata veten përmes vrasjes së ndërgjegjes apo dilemave që shfaqin, takim pas takimi ata shndërrohen në personazhe të dashura dhe shumë simpatikë e tradhtia e tyre bashkëshortore shndërrohet në një element gjithmonë e më periferik e po të mos e përmendin ata vetë (duke përmendur bashkëshortët apo fëmijët) harrohet fare. E kështu vit pas viti, takimet e tyre të një fundjave në vit, shndërrohen në sagë të një lidhjeje jashtëmartesore e cila në shfaqje “ndërpritet” çerek shekulli më pas, kur protagonistët simpatikë e kapin veten në të gjashtëdhjetat e tyre, ku si gjithçka tjetër pashmangshmërisht ndajnë edhe problematikat e plakjes së tyre, janë bërë edhe gjyshër e më në fund tentojnë ta ripërcaktojnë dashurinë që kanë për njëri- tjetrin jashtë takimit të tyre një herë në vit dhe romancës që bart kjo dashuri.

Blerta Caka në rolin e Dorisit dhe Elton Tahiri në rolin e Xhorxhit arritën të sjellin te publiku plotninë e personazheve të tyre, ani pse hera herës vërehej një tejngarkesë emocionale e tyre e cila reflektohej në vështirësinë e shqiptimit të tekstit.

Edhe pse në përgjithësi në tekstin e shfaqjes nuk kishte prerje të mëdha dramaturgjike duke i mbetur besnik tekstit të autorit Bernard Slade, regjisorja e re Blerta Caka e cila luante edhe rolin e Dorisit, kishte zgjedhur të mos e trajtonte shfaqjen si një komedi klasike. Ndonëse “ Në të njëjtën kohë, vitin tjetër” përmban të njëjtin lloj dialogu komik që ka teksti autorial, në leximin regjisorial të Cakës i është dhënë më shumë rëndësi shpërfaqjes së momenteve të krijimit të një miqësie të thellë mes dy protagonistëve, arritur kjo mes butësisë dhe romantizmit të raportit të tyre. Për fund mund të themi se “guximi” regjisorial i regjisores së re Blerta Caka u shpërblye pasi edhe zhveshja nga petku i komedisë klasike i qëndronte mirë shfaqjes./ KultPlus.com

Lumnije Berisha sjell librin “Zëra Hibrid”, promovimi më 24 shtator

Posted on by KultPlus

Të martën, më 24 shtator, nga ora 18.00, në ambientet e KultPlus Caffe Gallery do të përurohet libri i autores Lumnije Berisha, me titull “Zëra Hibrid”.

Ky libër sjell në kujtesën e lexuesve personazhe nga sfera të ndryshme jetësore.

Libri “Zëra Hibrid”, i autores Lumnije Berisha, i përket një zhanri shumë të veçantë të gazetarisë. Mbase profesioni i autores, si gazetare, e ka nxitur atë që t’i botojë në një libër intervistat e realizuara me personalitete të rëndësishme shqiptare që jetojnë në Kosovë, Shqipëri si dhe në Diasporë.

Libri “Zëra Hibrid”, ofron një perspektivë të pasur të identitetit kombëtar dhe shoqëror të Kosovës dhe Shqipërisë, duke sjell një panoramë të pasur të krijimtarisë dhe kontributit të personaliteteve të shquara shqiptare në fushat e kulturës, letërsisë, politikës dhe gazetarisë.

BIOGRAFIA Lumnije Berisha u lind në Dardanë (ish Kamenicë). Studimet për gazetari i mbaroi në Fakultetin e Filologjisë të Universitetit të Prishtinës “Hasan Prishtina”, kurse studimet Master në drejtimin “Komunikim Masiv dhe Gazetari”, i përfundoi në Kolegjin AAB, ku mori titullin MA me temën “Qasja e Institucioneve dhe e Mediave ndaj Personave me Aftësi të Kufizuara në Kosovë”, e cila në vitin 2018 u bë libri i saj i parë. Që nga viti 2013 Berisha është autore e emisionit “Për një Botë më të Mirë” në Radio Kosovë, ku trajton tema sociale. Gjithashtu, një periudhë kohore e ka drejtuar edhe emisionin “Kaleidoskop”, po në Radio Kosovë, në të cilin ka trajtuar tema të ndryshme me personalitete të shquara shqiptare. Lumnije Berisha ka ndjekur edhe trajnime të ndryshme nga të cilat ka marrë licenca kombëtare dhe ndërkombëtare. Në vitin 2021 ka botuar librin “Pikturë me fjalë”, i ribotuar në po të njëjtin vit. “Zëra Hibrid”, është libri i saj i tretë, në të cilin shpalosë rrëfime të thella dhe të pasura nëpërmjet intervistave me një gamë të gjerë personalitetesh shqiptare. Në këtë libër lexuesit njihen me një panoramë të gjallë të botës së tyre./ KultPlus.com

“Pikë uji” ku luan Gresa Pallaska në garën për Oscar

Posted on by KultPlus

Filmi i metrazhit të gjatë “Pikë uji” tashmë është propozuar për garën e Oscar, garë në të cilën do të merr pjesë Shqipëria, shkruan KultPlus.

Filmi me skenar dhe regji të Robert Budinës e me prouducemte Sabina Kodra sjell një histori të Aidës (Gresa Pallska), e cila është një grua në karrierë, por që jeta e përplasë  me një problem familjar, problem pastaj që shpërfaqë fuqinë e politikës, drejtësisë…

Në këtë film, përpos Gresa Pallaskës me role të tyre janë përfshirë edhe aktorët: Arben Bajraktaraj, Adem Karaga, Gerhard Koloneci, Kodjana Keco, Paolo Iancu,  Henri Topi…

Se janë propozuar për të garuar për Oscar, është bërë e ditur nga EraFilm Production, njoftim që e sjellim të plotë në vijim.

Jemi jashtëzakonisht të lumtur të njoftojmë se filmi “Pikë Uji” është përzgjedhur për të përfaqësuar Shqipërinë në garën për Oscar! Për ne, ky është vlerësimi më i madh që mund të marrësh nga vendi yt.

Falënderojmë me mirënjohje të thellë:

– Aktorët dhe ekipin tonë të dedikuar që punuan me pasion dhe përkushtim – falë jush ky moment është bërë realitet!

– QKK-në për mbështetjen e vazhdueshme dhe besimin!

– Komisionin përzgjedhës për përgjegjësinë e jashtëzakonshme që na kanë dhënë.

Është hera e tretë që një film nga ERAFILM do të përfaqësojë Shqipërinë në këtë skenë të madhe ndërkombëtare! Kjo arritje na mbush me krenari të thellë dhe na motivon të japim gjithçka për të çuar përpara kinemanë shqiptare në nivel ndërkombëtar. Robert Budina Sabina Kodra Gresa Pallaska Gresa Pallaska Official Gerhard Koloneci Adem Karaga Klodjana Keco

#PikëUji #WaterDrop #Premiere

#PikeUjiPremiere #WaterDropFilm/ KultPlus.com

Majlinda Kelmendi me “Ura Kulture: Dialog Artistik” me 30 artistë me ekspozitë në Selanik të Greqisë

Posted on by KultPlus

30 artistë do të jenë pjesë e ekspozitës “Ura Kulture: Dialog Artistik” që do të prezantohet në Selanik të Greqisë, qe për drejtoreshë artistike ka Majlinda Kelmendin, shkruan KultPlus.

Kjo ekspozitë synon të adresojë njohjen dhe prezantimin e artit dhe kulturës në një kontekst ndërkombëtar,  këtë rrallë në Selanik Greqi.

Në një botë gjithnjë e më të ndërlidhur, dialogu ndërkulturor është esencial për ndërtimin e urave dhe përmirësimin e marrëdhënieve ndërmjet kombeve. Kjo ekspozitë synon të nxisë këtë dialog përmes bashkëpunimit artistik.

Koncepti i “metaxí” rrjedh nga fjala greke që do të thotë “në mes” ose “ndërmjet”. Ky term i referohet një hapësire të përkohshme ndërmjet dy gjendjeve ose realiteteve të ndryshme. Në kontekstin e filozofisë dhe artit, “metaxí” simbolizon një hapësirë tranzitore ku ndodh dialogu, shkëmbimi dhe ndërveprimi. Kjo hapësirë ndërmjet kulturave është një terren i pasur për krijimin artistik dhe kuptimin e ndërsjellë. “Metaxí” përfaqëson hapësirën ku kulturat takohen dhe ndërveprojnë.. Kjo nxit kuptimin dhe respektin e ndërsjellë. Ky projekt është një mundësi unike për të prezantuar dhe për të promovuar artin dhe kulturën, ku nëpermjet dialogut synojmë të nxisim një kuptim dhe respekt të ndërsjellë, duke krijuar një platformë për artistët e rinj për të prezantuar dhe për të promovuar veprat e tyre.

Artistët pjesmarrës: Argjira Pukaj,Blerina Xhelili, Emir Mehani, Enisa Abiti, Sadije Hoti, Fana Hasanaj, Majlind Stollaj, Fatjona Hajdari, Emine Dajaku,Teutë Bilalli, Besarta Cocaj, Valentina Bakija, Elvira Staiki, Blerina Xhelili, Dhurata Begolli, Elmedina Rrahmani, Daorsa Hyseni, Leona Hyseni, Bleranda Fejza, Algeta Shurdhaj, Ardit Berisha, Albin Shala, Endrita Ibishi, Donieta Haziri, Erion Kllokoqi, Besarta Hoxha, Gresa Gashi, Antika Veseli, Erleta Matoshi, Jon Rexhaj./ KultPlus.com

Ms. Indefinite prezantoi premierën e “Vitruvian Woman”, Halimi: Mjeshtëri e rrallë

Posted on by KultPlus

Ms. Indefinite  së fundi ka prezantuar video-performancën e “Vitruvian Woman”, ku në këtë prezantim ka marr pjesë edhe drejtoresha e Drejtorisë për Kulturë në Komunën e Prishtinës, Sibel Halimi.

Halimi e ka vlerësuar këtë projekt që është edhe angazhim për temat e barazisë gjinore, po nëpërmjet artit.

KultPlus ju sjell të plotë njoftimin e Halimit.

Në premierën e video-performancës “Vitruvian Woman” të artistes Ms. Indefinite është një vlerësim i veçantë për angazhimin e saj të thellë ndaj temave të barazisë gjinore përmes artit.

Me mjeshtri të rrallë, ajo sfidon dhe riformulon një nga figurat më ikonike të historisë së artit, “Vitruvian Man” të Leonardo da Vincit, duke e dekonstruktuar atë përmes një qasjeje feministe.

Në histori, “Vitruvian Man” përfaqëson idealin e njeriut dhe përsosmërinë fizike, një imazh që ka dominuar shekuj të tërë në artin perëndimor.

Megjithatë, Ms. Indefinite e zhvendos këtë balancë të përsosur në një kontekst të ri “Vitruvian Woman”, ku lëvizja bëhet një metaforë për sfidat dhe pabarazitë me të cilat gratë përballen çdo ditë. Një pasqyrim i dinamikës së pabalancuar që përcakton përvojën e grave në shtëpi dhe shoqëri.

Në këtë performancë, artistja përdor gjuhën vizuale për të ngritur zërin kundër normave gjinore që kufizojnë dhe përcaktojnë rolet e grave dhe burrave.

“Vitruvian Woman” nuk është vetëm një riinterpretim i artit klasik, por një thirrje për drejtësi dhe barazi, një akt proteste që flet për të drejtat e grave, përmes lenteve të një arti me qëllim të fuqishëm transformues./ KultPlus.com

Katër trëndafilat e kuq apo “lufta” artistike me varësinë

Posted on by KultPlus

Albana Beqiri

“Katër trëndafilat” ishte shfaqja e parë e edicionit të XI të festivalit tradicional “Summer cult” i cili i kushtohet regjisorëve të rinj dhe punës së tyre.

Me tekst të dramaturges dhe shkrimtares së njohur amerikane Julia Cameron regjisorja e re kosovare Erleta Rexhepi solli një lexim interesant regjisorial të këtij teksti të luajtur në skena botërore.

Me një skenografi pothuaj minimaliste të bazuar në tre konstruksione luhajash (me nga dy sosh në secilin konstruksion) që lëviznin nga vetë aktoret duke ndërruar hapësirat skenike (herë ambient i përbashkët në një qendër rehabilitimi, herë dhoma private të pacienteve, herë dhoma e mjekes etj) shfaqja mëton të sjellë te publiku dramën e katër femrave të cilat kanë probleme të pranuara ose jo prej tyre me varësinë ndaj alkoolit, barnave dhe drogës.

Asgjë nuk është ashtu si duket. As jeta e katër femrave që luftojnë me varësinë e tyre, ndonëse fillimisht nuk e pranojnë këtë varësi. Shfaqja fillon kur aktorja e njohur Mara, një yll i dikurshëm, hyn në Qendrën e Rehabilitimit “Katër trëndafilat” dhe fillon të trajtojë problemin e saj të fshehur gjatë gjithë jetës me alkoolin. Aty gjen edhe tre paciente të tjera, të cilat fillimisht reflektojnë psikologjinë e rënduar të të burgosurave. Ndonëse luhajat si të vetmet rekuizita me të cilat ato shërbehen deri në fund të shfaqjes (ndonjë rekuizitë tjetër si valixhet, lapsat e fletët e vizatimit, trëndafilat etj përdoren aty për aty) ta krijojnë përshtypjen e një lirie të rrejshme për shkak të luhatjes në ajër, ndërkaq njëherazi reflektojnë një atmosferë të rënduar burgu.

Nuk janë vetëm katër femra të zakonshme që ndajnë hapësirat e një qendre rehabilitimi, por më shumë se aq, janë katër femra që në një mënyrë apo në një tjetër luftojnë me demonët e tyre, fillimisht duke mos i pranuar, pastaj duke i fshehur, duke i ikur kokës së problemeve e vetëm krejt në fund fare duke u ballafaquar me to. Krejt ky udhëtim i tyre i vështirë brenda thellomave të shpirtit, vetëdijes dhe nënvetëdijes së tyre mbushur përplot trauma, pasiguri dhe frustrime të shumta bëhet nën monitorimin skrupuloz të një mjekeje, ende të dashuruar me të shoqin e vdekur nga përdorimi enorm i alkoolit. Dr. Rose, edhe ajo vetë një ish alkooliste nxit “shpërthimin” emocional të pacienteve të vetëndrydhura nga mohimi i sëmundjes. Po, sipas dr. Rose abuzimi me alkoolin, substancat narkotike apo barnat e paautorizuara është sëmundje, një sëmundje reale shërimi i së cilës kërkon fuqi të madhe psikologjike e emocionale.

Një aktore e njohur pas qëndrimit prej Dive të së cilës maskohet bukur një personalitet i shkatërruar është një alkooliste; Lili, një bionde e bukur- lodër seksi e fiksuar pas seksit dhe alkooliste; Sheila një shtëpiake në dukje e butë, e cila mohon varësinë e saj ndaj barnave me recetë e të cilën ka qenë i shoqi ai që e ka detyruar të trajtohet dhe Dawne një adoleshente vetë-shkatërruese me një familje që nuk tregon kujdes për të, me probleme shumë serioze inati e varësi nga heroina, e cila po ashtu ka probleme me vetëvlerësimin ndonëse ka talent në vizatim. Katër femrat e mësipërme përmes dialogjeve të ngjeshura shpërfaqin problemet e tyre të shumta. Nga ana tjetër, dialogjet në vetvete më shumë i ngjasojnë një serie rrëfimesh që zbulojnë anën e errët të jetëve të atyre femrave. Abuzuesit (bashkëshortët jobesnikë, prindërit indiferentë e të painteresuar) ndonëse janë pjesë e dramës që zhvillohet brenda mureve ku u janë “burgosur” të afërmet e tyre, ata gjithsesi mbeten personazhe abstraktë që japin e marrin me personazhet realë vetëm përmes sjelljeve të tyre abuzive.

Dr. Rose dhe ndihmësja e përkushtuar, infermierja Curry (kjo e fundit kishte pasur nënën alkooliste) janë aty, pjesë e rëndësishme e asaj drame ku të gjithë personazhet kishin një emërues të përbashkët: historikun e varësisë nga alkooli, barnat apo drogat. Fati i bashkon në qendrën rehabilituese për t’ i vënë para sprovave të reja: përballjen me problemin dhe sfidat e shumta të shërimit.

Aktoret Donikë Zeqiri, Gresë Gashi, Uratë Shabani, Albana Gashi, Fitore Jashari dhe Erza Sejdiu të cilat mbartën peshën e krejt shfaqjes realizuan role që i folën publikut, i rrëfyen pasiguritë e traumat e bartura nga jetët përtej atyre mureve (imagjinarë) të asaj qendre rehabilituese.

Trëndafilat e kuq, ishin rekuizita interesante që i rrinin mirë skenografisë minimaliste të realizuar nga Bekim Korça, në duart e personazheve ata shndërroheshin në simbol të shërimit. Katër paciente me probleme varësie- katër trëndafilat e kuq! Edhe kostumografia që mbante firmën e Njomëza Lucit ishte ideuar e realizuar në frymën e atmosferës së shfaqjes.

Për fund mund të themi se, në tërësinë e saj, shfaqja “Katër trëndafilat” i ka të gjitha premisat ta sfidojë indiferencën e publikut të teatrit./ KultPlus.com

Harta e botës në Fakultetin Filologjik, mungon Kosova dhe Shqipëria

Posted on by KultPlus

Florim Isufi ka reaguar për një hartë të botës që është e vendosur brenda hapësirës së Fakultetit Filologjik, hartë në të cilën mungon Kosova dhe Shqipëria, shkruan KultPlus.

Isufi ka reaguar nëpërmjet rrjeteve sociale duke bërë thirrje që kjo hartë ose duhet të përmirësohet, ose duhet të largohet nga hapësira e Fakultetit Filologjik.

Më poshtë po ju sjellim reagimin e plotë të profesorit Isufi.

Sot vrejta se në ambientet e mbrendshme të Fakultetit Filologjikë, ku frekuentojnë edhe stafi e studentët e FSHMN-së dhe të Departamentit të Gjeografisë, ishte vendosur një hartë e botës ku prezantohen shtetet e saj.

Ajo çka bije në sy është se Kosova dhe Shqipëria nuk janë paraqitur në këtë hartë, ndërsa përkundër paraqitjes së shteteve të ndara nga ish BRSS, në territorin e Ballkanit është paraqitur ish-Jugosllavia me Shqipërinë në të.

Duke mos hyrë në atë se kush është autori, qëllimin e prezantimit të kësaj harte në këtë kohë, mesazhin, kohëzgjatjen e shfaqjes në publikë, ambientin e përzgjedhur, strukturën e frekuentuesve etj, konsideroj që kjo dukuri e shfaqjes së hartave gjithandej edhe në libra shkollorë pa prezencën e Kosovës është e dëmshme dhe jo reale. Harta të tilla edhe nëse nuk konsiderohen me peshë, ato mbesin në historinë hartografike dhe pas një kohe të gjatë shërbejnë për devijimin e historisë.

Besoj që dekani i Fakultetit Filologjik dhe ai i FSHMN-së së bashku me rektorin e UP “Hasan Prishtina” ta largojnë këtë hartë nga këto ambiente ose ta përmirësojnë duke i shtuar edhe dy shtetet shqiptare./ KultPlus.com

Album dhe ekspozitë nga Vita dhe Vesa Guhelli

Posted on by KultPlus

Sopranoja Vita Guhelli do të sjell albumin e saj më të ri “Nana”, ndërkaq Vesa Guhelli do të hapë ekspozitën e saj, ngjarje kjo që do të mbahet më 22 shtator, shkruan KultPlus.

Kjo ngjarje do të mbahet në Shkollën e Muzikës “Amadeus” dhe do të fillojë në orën 18:00.

Ky event kulturor është mbështetë nga Ministria për Kulturë, Rini dhe Sporte./ KultPlus.com       

              

Shoqata Sinidikale e Artistëve të TKK-së paralajmëron përshkallëzim të grevës

Posted on by KultPlus

Shoqata Sindikale e Artistëve të TKK-së, nga sot ka filluar vonesën e provave prej dhjetë minutave, dhe ky hap është paralajmërim i përshkallëzimit të grevës, deri në realizimin e kërkesave të aktorëve të këtij institucioni, sipas të cilëve është përmirësimi i koeficienteve të pagave për aktorët dhe punëtorët e Teatrit Kombëtar të Kosovës.

KultPlus më poshtë ju sjell të plotë njoftimin e Sindikatës.

Bazuar në nenin 44 paragrafi 2 të Kushtetutës së Republikës së Kosovss (për lirinë dhe organizimin sindikal), Nenit 89 të ligjit të punës, nenit 27 të ligjit për organizim sindikal, ligjit për greva nr.03/L-200;  Shoqata Sindikale e Artistëve të TKK-së, në takimin e radhës të mbajtur më 04.09.2024, ka analizuar të gjitha proceset e deritashme që lidhen me përmirësimin e koeficientëve të pagave për aktorët e trupës rezidente dhe të punëtorëve të TKK-së, dhe ka marrë vendim që përmes kësaj letre t’ua ua rikujtoj mospërfilljen dhe mospërmbushjen e obligimeve nga ana e MKRS për hartimin dhe miratimin e rregullores për organizimin e brendshëm të pozitave në TKK, as pas 18 muajve.

Vendimi për ndërmarrjen e masave sindikale nga anëtarët e shoqatës vije pas mospërfilljes 18 mujore të kërkesave tona dhe mosrealizimit të premtimeve nga ana e MKRS-së, duke konsideruar se janë shtjerrur të gjitha format e tjera për realizimin e kërkesave tona, andaj ju njoftojmë me vendimin e marrë:

Njoftim

Ju njoftojmë se Shoqata Sindikale e Artistëve te Teatrit Kombëtar te Kosovës në përputhje me të gjitha rregulloret dhe ligjet përkatëse, ka marrë vendim që sot, me datë 16.09.2024, të filloj zyrtarisht zbatimin e hapave sindikal me: Fillimi i provave me 10 minuta vonesë.

Ky hap është vetëm fillimi i hapave që do të ndërmarrim ashtu siq kemi paralajmëruar në letrën e dërguar ministrit të kulturës të datës 09.09.2024. Hapat sindikal do të përshkallëzohen javë pas jave deri në realizimin e kërkesës tonë:  Permiresimin e koeficienteve të pagave për aktorët dhe punëtorët e Teatrit Kombëtar të Kosovës.

Kërkesën tonë e bazojmë në përgatitjen profesionale të trupës sonë; shkallën e përgjegjësisë; specifikat e vendit të punës; volumin e madh të punës; punës pa orar e cila arrinë edhe deri në 16 orë punë në ditë;  punës gjatë vikendeve dhe festave zyrtare për shkak të kërkesave specifike të  punës;  kalendarit të ngjeshur të aktiviteteve brenda dhe jashtë vendit; numrit të reprizave (rreth 150 repriza gjatë një stinori artistik); numrit të shikuesve që është trefishuar duke qene institucioni i kulturës me më së shumti vizitorë, dhe mbi të gjitha, rëndësisë së institucionit të TKK-së duke qenë institucioni më i lartë kulturor në vend.

Përvec këtyre, sot aktori i TKK-së, pavarësisht kualifikimit superior, ka pagë të barabart edhe me punëtorët teknik teatrove të qyteteve.

Aktorët e TKK- së janë e vetmja kategori jo që nuk ka përfituar, por janë diskriminuar me Ligjin për paga dhe kanë të ardhurat më të vogla në rajon. Nëse e marrim vetëm Shqipërinë, aktorët e të cilit shtet na kishin lakmi dje, sot të njejtin në Teatrin Kombëtar të Tiranës gëzojnë dyfishin duke arritur pagë deri në 1500 euro. Pagë kjo në nivel universitar ashtu sic e kanë edhe Teatrot Kombëtare në vendet tjera të e rajonit dhe njashtu sic kemi kërkuar edhe ne që prej themelimit.

SHSATKK, është e bindur se kërkesat e parashtruara janë plotësisht ligjore dhe legjitime, lehtë të korigjueshme sikur të ketë vullnet nga ana e MKRS-së.

Në të ardhmen, SHSATKK do të angazhohet dhe do të jetë partner i institucioneve të Republikës së Kosovës, veçanërisht i MKRS-së, duke luajtur rol aktiv në përmirësimin e kushteve për performuesit e artit deri në hartimin e Ligjit të veçantë për performuesit e artit në Republikën e Kosovës.

Me respekt,

Sheqerije Bucaj,

Ksryetare e SHSATKK,

Prishtinë, 16.09.2024/ KultPlus.com

“This is not a love song”, një film me një kastë minimaliste dhe me shumë dramë brenda tij

Posted on by KultPlus

“This is not a love song” ishte shkas që ekipi i po këtij filmi të vinte nga Kroacia në Prishtinë dhe për të marr pjesë në garën kryesore të PriFest, e që këtë vit po e shënon edicionin e 16-të.

Filmi po garon në këtë kategori me një kastë minimaliste në film, por që ka mbërthyer audiencën për afro 70 minuta para ekranit të madh, ku patën rastin të shohin uljet dhe ngritjet e një çifti, të cilët me lojën e tyre artistike krijuan ndjesinë që të gjithë ishim përreth tyre, mu afër tavolinës, shtratit, korridoreve dhe skenave të tjera poashtu minimaliste në film.

Filmi ishte xhiruar përgjatë kohës së Covidit, dhe në konferencën për shtyp që është mbajtë gjatë ditës së sotme, ekipi realizues i filmit ka potencuar se ky film o do të bëhej në atë kohë, o kurrë.

Andaj edhe e realizuan filmin “This is not a love song” me skenar të Navio Marasovic, Janko Popovic Volaric e Lana Baric, me regji të Nevio Marasovic, kurse në krejt filmin kanë luajtur vetëm dy aktorët, në të njëjtën kohë edhe skenaristë: Lana Baric e Janko Popovic Volaric.

Boshti i këtij filmi ishte marrëdhënia e një çifti kineastësh, të cilët ishin ndarë më herët, po për zhvillimin e një skenari, po për marrëdhënien e tyre kishte bashkuar këtë çift, të cilët shpërfaqnin krizat, dashurinë, mallin, xhelozinë, tentativën për marrjen e meritave, vuajtjet për fëmiun e abortuar, dilemat se nëse do të duhej të rrinin bashkë, tradhtinë dhe shumë elemente të tjera që mund ti kenë edhe çiftet në jetën reale.

Sara dhe Niko sollën krejt këtë dramë të marrëdhënies në çift, që nga ekrani erdhi më shumë se sa natyrshëm.

Duke qenë se ky film është realizuar nga një ekip i vogël, të tre në konferencën e sotme për shtyp kanë shpjeguar se edhe përgjatë shkrimit të skenarit, ata kanë realizuara herë pas here edhe prova, dhe ndoshta sipas tyre, pikërisht kjo metodë e punës ka bërë që të ju ofrojë audiencës atë afrinë me krejt rrëfimin e filmit.

Janë vetëm tre persona rreth bërjes së filmit, por që të tre kanë marrë përgjegjësi shtesë deri te realizimi, dhe aktori Janko Popovic, që për këtë film ka pas edhe rolin e producentit ka thënë se është hera e fundit që ka bërë punën e producentit, pasi që, sipas tij, nuk është punë për të, edhe pse, ai e përshkruan si një përvojë të jashtëzakonshme.  

“This is not a love song” premierën botërore e ka pas në Festivalin e Pulës dhe pjesëmarrjen në PriFest po e konsiderojnë shumë të kënaqshme, edhe pse, Lena Baric ka thënë se tashmë është në një pjekuri kinematografike, dhe se në këtë pikë, ajo shijon momentet duke parë reagimin e njerëzve me mënyrën se si e kanë realizuar filmin. / KultPlus.com

Tri ditë me “Summer Cult XI”, këtë vit do të shpërblehen artistët e rinj të teatrit

Posted on by KultPlus

Edicioni i sivjetëm i Festivalit “Summer Cult” vjen me risi. Pjesëmarrësit do të garojnë nga ky vit, për disa çmime, që do të jepen për shfaqjet dhe artistët më të dalluar. “Summer Cult XI” u dedikohet regjisorëve të rinj dhe kontributit që po japin ata në skenën teatrore.

Shfaqje nga Shqipëria, Maqedonia e Veriut dhe Kosova, vijnë në skenën e Teatrit “Dodona” me 16,17 dhe 18 shtator. Në Programin e Festivalit, si edhe vitet e kaluara, nuk mungojnë as aktivitetet e tjera interesante. Dy punëtori me emra të njohur të koreografisë dhe pikturës, do të mbahen me 16 dhe 17 shtatore në CNP, në Prishtinë (Center for Narratives Practices). Dhjetëra të rinj, kanë shprehur interesimin e tyre për të mësuar më tepër rreth këtyre zhanreve të artit.  Arjan Syknej, profesor universitar dhe koreograf i njohur si dhe Adriana Sedaj, piktore e shpërblyer me çmime për veprat e saj, do të ndajnë me pjesëmarrësit përvojën e tyre të gjatë. Ndërkohë në ditën e fundit të Festivalit do të mbahet në Institutin Albanologjik, Konferenca Teatrore-Edicioni VI. Tema e konferencës sivjet është – Orientimi në të Ardhmen: Sfidat dhe Mundësitë për Gjeneratën e Re të Regjisorëve të Teatrit. Në dy sesione, profesorë të Fakultetit të Arteve, artistë të njohur të teatrit, regjisorë të rinj, përfaqësues nga institucionet, do të diskutojnë dhe nxjerrin rekomandime.

Programi me 16 shtator

Shfaqja e parë që do të jepet, është “Katër trëndafilat” nga Kosova, në orën 17:00. Autore: Julia Cameron, Regjia: Erleta Rexhepi. Luajnë: Donikë Zeqiri, Gresë Gashi, Uratë Shabani, Albana Gashi, Fitore Jashari, Erza Sejdiu. Subjekti i shfaqjes është intrigues për publikun. Në një udhëtim tundues mes varësisë dhe shërimit, vihet në sfidë forca e shpirtit njerëzor dhe i rimëkëmbjes së gjashtë grave, të cilat i gjejnë rrugët e tyre që kryqëzohen në një qendër rehabilitimi, teksa ato përballen me demonët e tyre të brendshëm, traumat dhe pasiguritë…

Po të njëjtën mbrëmje, në Teatrin “Dodona: jepet shfaqja “ Në të njëjtën kohë, vitin tjetër” nga Kosova. Autor: Bernard Slade, Regjia: Blerta Cakaj. Luajnë: Blerta Cakaj & Elton Tahiri. Në qendër të rrëfimit është një histori komplekse dashurie. Doris dhe George, dy të huaj që takohen rastësisht në një hotel krijojnë një lidhje të veçantë që i bashkon çdo vit në të njëjtën kohë dhe në të njëjtin vend. Edhe pse të martuar dhe të përkushtuar ndaj familjeve të tyre, ata e vazhdojnë këtë marrëdhënie për 25 vite, të shtyrë nga ndjenja të pavetëdijshme që i ndihmojnë të kërkojnë vetveten dhe të plotësojnë boshllëqet në jetët e tyre të zakonshme.

Programi me 17 shtator

Të martën me 17 shtator, do të jepet prej orës 17:00 shfaqja “Shërbëtoret” nga Shqipëria. Autor: Jane Genet, Regjia: Klajdi Malollari. Interpretojnë:  Xhoana Karaj. Erina Lazi. Fabiana Proi. Pushteti, është lajtmotivi i veprës. Solange dhe Claire janë dy motra që janë shërbyese shtëpie. Kur zonja e tyre (Madame) është larg, ata me radhë luajnë rolin e Zonjës, ndërsa tjetra luan rolin e shërbëtores së saj. Në këtë mënyrë, ata portretizojnë të dyja anët e ndarjes së pushtetit. Qëllimi përfundimtar i lojës së tyre me role është kryerja e vrasjes së vërtetë të Zonjës si e vetmja mënyrë për të çliruar veten nga nënshtrimi.

Po në këtë mbrëmje, në orën 20:00, jepet shfaqja “Pacienti i doktor Frojdit” nga Maqedonia e Veriut. Autor: Miro Gavran,Regjisor: Gent M. Çajani. Interpretojnë: Muzafer Etemi, Adrian Aziri dhe Linda Shabani. Ngjarja groteske zhvillohet në Vjenë në zyrën e Zigmund Frojdit. Tridhjet vjeçari Adolf Hitler vjen në zyrën e Frojdit për të kërkuar ndihmë, jeta e tyre seksuale nuk po fuksionon siç duhet me të dashurën e tij Kristinën dhe si do dëshironte ai. Personazhet e diktatorit të ri të ardhshëm dhe psikiatrit më të famshëm në botë përshkruhen me shumë humor.

Programi me 18 shtator

Të mërkurën me 18 shtator nga ora 17:00 jepet shfaqja nga Kosova, “Një dorëzim në Spokan” . Regjia: Blendi Arifi , Aktorë: Alban Shahiqi, Florent Salihu, Djellza Dema, Blendi Arifi. Një njeri misterioz kërkon dorën e tij që prej 27 vitesh në një qytet fiktiv- Tarlington, Amerikë. Një çift të dashuruarish kuptojnë se ka një njeri në qytet që kërkon një dorë dhe është i gatshëm të paguaj për të. Ngjarja zhvillohet në një hotel ku pritet të ndodhë “dorëzimi” dhe aty ndodhet edhe një sportelist i cili prish planet e dy palëve.

Ndërsa prej orës 20:00 është shfaqja “Impromptu” nga Shqipëria. Autor: Tad Mosel, Regjia: Artemis Beluli. Luajnë: Erina Lazi, Klodian Çelmeta, Eva Gjika, Ronaldo Kolgjokaj, Shandi Ismailaj.  Nje kast aktoresh te rinj jane te detyruar te improvizojnë një pjesë për të argëtuar publikun por jo vetëm. “Impromptu” është një shfaqje brenda shfaqjes ku asgjë nuk shkon ashtu si duhet.

Në ditën e fundit të festivalit, prej orës 21:30 jepet edhe premiera e leximit skenik “Anija nuk kthehet më”. Autore, regjisore: Elmaze Nura. Interpretojnë: Hazir Haziri, Anisa Ismajli. Në qendër është drama e emigracionit. Dy prindër rrezikojnë gjithçka për t’u bashkuar me fëmijët e mbetur në atdheun e përfshirë nga lufta. Sakrificat e babait dhe nënës janë të paimagjinueshme. Fati i tyre, është i rëndë, si dallgët që trazojnë anijen me emigrantë.

Ndarja e çmimeve të festivalit, bëhet pas leximit skenik. Me grupin muzikor “Third Stream”, mbyllet edicioni i njëmbëdhjetë i Festivalit “Summer Cult”.

Në jurinë e Festivalit janë : Besar Zahiti, aktor dhe producent, Profesor në Fakultetin e Arteve – Kosovë, Suela Konjari, aktore -Shqipëri, Ylber Nuredini, aktor, regjisor-Maqedonia e Veriut.

Festivali “Summer Cult”, është  pjesë e Programit Vjetor të organizatës kulturore Cult Club, që mbështetet nga MKRS dhe komuna e Prishtinës. / KultPlus.com

Sibel Halimi: Nga sot Teatri “Dodona” do të udhëhiqet nga aktorja e mirënjohur Arta Muçaj

Posted on by KultPlus

Teatri Dodona tashmë ka drejtoreshën e re, e cila është zgjedhur nga Komuna e Prishtinës, dhe për këtë emërim ka njoftuar drejtoresha e Drejtorisë së Kulturës në Komunën e Prishtinës, Sibel Halimi.

Me poshtë mund të lexoni njoftimin e plotë të Halimit.

Njihuni me Drejtoren e Re të “Teatrit Dodona”

Teatri Dodona është themeluar më 12 nëntor 1986 me angazhimin e pashoq të Rabije Bajramit dhe Ismajl Ymerit dhe që nga atëherë nuk është drejtuar nga një grua.

Nga sot Teatri “Dodona” do të udhëhiqet nga aktorja e mirënjohur Arta Mucaj.

Arta Muçaj studioi në Akademinë e Arteve në Tiranë, në degën Artet Skenike, ku edhe diplomoi në vitin 1997 me titullin Aktore.

Në Teatrin Kombëtar të Tiranës si dhe atë Kosovës Arta ka qenë e angazhuar në shumë projekte teatrore regjionale dhe ndërkombëtare.

Arta ka shumë çmime si aktorja më e mirë në shfaqje të ndryshme duke na përfaqësuar me dinjitet brenda e jashtë vendit.

Artë, punë të mbarë në rrugëtimin tënd të ri!

Faleminderit ushtruesit të detyrës së drejtorit, Valdet Ramës për angazhimin dhe përkushtimin e tij./ KultPlus.com

Ministri Çeku ka emëruar Këshillin e ri të Librit

Posted on by KultPlus

Ministri Çeku ka emëruar Këshillin e ri të Librit, i cili përbëhet nga 11 anëtarë, përfaqësues të institucioneve të rëndësishme kulturore dhe arsimore të vendit, si dhe ekspertë të fushës.

Këshilli drejtues i cili ka mandat 4 vjeçar ka këtë përbërje: Jehona Shyti, Bekim Sarnadraxha, Faton Berisha, Nysret Krasnigi, Adem Zejnullahu, Eronida Ismajli, Arber Rrahmani, Leontina Gega Musa, Agim Vinca, Nerimane Kamberi dhe Qerim Ondozi.

Sot u zhvillua takimi i parë njoftues me ta, ndërsa ministri Çeku u shprehu mbështetjen e plotë të MKRS për punën e tyre të rëndësishme në vitet e ardhshme.

Ekspertiza dhe përkushtimi i këtij Këshilli do të kontribuojë në zhvillimin e mëtejmë të kulturës së librit në Kosovë./ KultPlus.com

Ag Apolloni në Tuz e Podgoricë, do të promovohen dy libra të autorit

Posted on by KultPlus

Shkrimtari Ag Apolloni do të prezantojë krijimtarinë e tij letrare edhe për audiencën e Malit të Zi, shkruan KultPlus.

Sipas një njoftimi bëhet e ditur se Ag Apolloni do të bëj promovimin e romanit “Kësulëkuqja, përrallë për të rritur” në Tuz, përkatësisht në Panairin e Pestë të Libri, takim që do të mbahet më 12 shtator prej orës 20:00.

Kurse në Podgoricë do të bëhet promovimi i romanit tjetër të Apollonit “Një fije shprese, një fije shkrepëse”, dhe ky promovim do të mbahet më 13 shtator në ora 21:00, ngjarje kjo që do të mbahet në kuadër të Festivalit të Librit Bashkëkohor./ KultPlus.com

Një jetë me muzikën, Sami Piraj prezanton librin për periudhën 1990-1999

Posted on by KultPlus

Pas përvojës së gjatë me gazetarinë e kulturës e me theks të veçantë atë të muzikologjisë jo vetëm shqiptare, por edhe të huaj, kompozitori Sami Piraj ka mbledhur disa nga shkrimet e tij me ndikim dhe i ka botuar ditë më parë në librin “Jeta muzikore në Kosovë 1990 – 1999, periudha e deinstitucionalizimit” të cilën Biblioteka e Prishtinës “Hivzi Sulejmani” e kishte zgjedhur për ta paraqitur para publikut të kryeqytetit.

Përveç këtij libri, po kështu, ditë më parë u publikua edhe vepra tjetër e Pirajt “Imazhe Muzikore”.

Publikimi i këtyre librave kishte mbledhur auditor të zgjedhur të cilët përcollën një video të punuar enkas për këtë ngjarje me disa nga punimet e shquara të publicist Piraj.

Drejtoresha e bibliotekës “Hivzi Sulejmani” Naime Beqiraj e cilësoi Pirajn si kronikan dhe zë kritik i cili për rreth 40 vite, përveç si kompozitor është shquar në qenësinë kulturore shqiptare me shkrimet e tij analitike në fushat e të gjitha zhanreve të muzikës.

Samiu u zhvillua si publicist në Rilindjen e viteve ’80, asokohe kur mediumi i vetëm ditor i Kosovës pasurohej çdo dite me vlerësime kritike e shkrime të përzgjedhura të pjesëtareve të saj, emra te shquar të letërsisë dhe kulturës shqipe si: Musa Ramadani, Ymer Shkreli, Mehmet Kraja, Binak Kelmendi, Ramadan Musliu, Ibrahim Berisha, Xhemail Mustafa, Abdullah Konushevci, Gani Mehmetaj, Jusuf Buxhovi, etj.

Për veprat refruan edhe figura të njohura të fushës së muzikës, duke e cilësuar si kontribut në fushën informimit të kësaj periudhe dhe literaturës së gjinisë së këngës përcjellë me piano.

Periudha e viteve 1990- 1999, cilësohet si periudhë e errët në të gjitha sferat e jetës për shqiptarët në Kosovë. Pas aplikimit të masave të dhunshme në institucionet kulturore, arsimore, informative dhe përgjithësisht në të gjitha fushat e jetës te ne, u krijuan rrethana dhe kushte të vështira për shqiptarët. Shuarja e institucioneve dhe dëbimi masiv i shqiptarëve nga vendet e punës, rezultojë me vështirësi shumë të theksuara në jetën e përgjithshme. Informimi u vështirësua shumë, pas mbylljes së Radiotelevizionit të Prishtinës, gazetës “Rilindja”, duke u mbyllur një dritare e rëndësishme kulturore e informative.

Kjo ishte temë e trajtimit të panelistëve: Ahmet Bella muzikolog nga Malmo e Suedisë, Elife Podvorica – Jashari – profesoreshë e solokëndimit, Kushtrim Jakupi – etnomuzikolog dhe Visar Munishi – etnomuzikolog, duke iu referuar shkrimeve të botuara në gazetën e atëhershme “Bujku”.

Trajtimi i deinstitucionalizimit të jetës muzikore, që rrodhi nga shkrimet e botuara në gazetën “Bujku” të autorit Sami Piraj, gazetar i rubrikës dhe kulturës në të përditshmen “Rilindja”, u cilësua si kontribut relevant në informimin e asaj periudhe dhe dokumentimin e ngjarjeve në librin “Jeta Muzikore 1990-1999..”.

Kurse libri tjetër “Imazhe Muzikore” paraqet poashtu një kontribut në sferën e pjesëve të kompozuara në periudhat e ndryshme kohore e që gjithsesi e pasurojnë literaturën muzikore të formave kamertale./ KultPlus.com

Gati për edicionin e 23-të të KamerFest, më 12 shtator hapja solemne

Posted on by KultPlus

Përgatitjet për edicionin e 23-të të KamerFest tashmë janë në përfundim e sipër dhe hapja solemne e këtij festivali do të bëhet më 12 shtator, në amfiteatrin e Bibliotekës Universitare në Prishtinë, ceremoni që do të nisë prej orës 20:00, shkruan KultPlus.

Organizatorët kanë bërë të ditur se në këtë edicion do të ketë pjesëmarrës prej shumë shteteve të ndryshme, sikurse: Franca, Gjermania, Italia, Argjentina, Kroacia, Turqia, sikurse edhe pjesëmarrës nga Shqipëria, Kosova…

Koncertet për këtë edicion përpos në Bibliotekën Universitare, do të mbahen edhe në Kishën Katolike “Shën Ndou” dhe në Atelienë e Pallatit të Rinisë

KultPlus si sponsor medial i këtij festivali ju sjell më poshtë programin e këtij festivali.

SHTATOR 

12 SHTATOR 2024 

HAPJA SOLEMNE E FESTIVALIT

Amfiteatri Biblotekës së UP ,

ora 20.00

“Violin sound journey”

Solist : 

VADIM TCHIJIK,violi

Mysafiré:

NITA GRUBI ,piano

MAQEDONI E VERIUT 

SIHANA BADIVUKU,vl

ORKESTRA HARKORE E FESTIVALIT KAMERFEST

(Beethoven,Sarasate,Bach )

14 SHTATOR 2024

Kisha Katolike”Shën Ndou”Prishtinë

Ora 20.00 

“Passioni delle anime popolari”.

GIUSY MIRIAM POMPILIO,soprano

LUCIANO POMPILIO,kitarë 

ITALI 

(Giuliani,Almeida,A.B.Mangorre,F.G.Lorca,F.P.Tosti,U.Calise)

TETOR

03.TETOR 2024

Amfiteatri i Biblot.UP 

20.00 

“Future virtuoso” 

SIBORA RESYLI,violinë

(Laueratja e Çmimit “Grand Prix ArsKoskva 2024 “& “Akil Koci Prize”

Bashkëpunëtor në piano:

MELOS BUZA 

(Bach,Massnet,Mendelssohn,Vivaldi)

06.TETOR 2024

Amfiteateatri i Biblot UP 

20.00

“Chamber Masterpieces in KamerFest”

JOSE GALLARDO,piano ARGJENTINË

XHAFER XHAFERI,violinë 

GJERMANI 

JELENA OČIĊ,vcllo KROACI 

Mysafirë:

ALTIN TAFILAJ,violë FRANCË

SIHANA BADIVUKU,KOSOVË

(Rahmaninoff,Tchaikovsky,Franck)

08.TETOR 2024 

Kisha Katolike”Shën Ndou”Prishtinë

Ora 20.00

“Viola d’amore”

Solist :

ALTIN TAFILAJ,violë FRANCË

ANSAMBLI HARKOR KAMERFEST 

Mysafirë:

SIHANA BADIVUKU,vl

RRON BAKALLI ,vl

(Vieuxtemps,Handel-Halvorsen, Dvorak ,Schubert)

26.TETOR 2024

Salla e Ateljesë-karshi salles se kuqe /Pallati i Rinisë,iora 20.00

“Mendelssohn & Friends – A Peaceful Message”

Orkestra WBYO-West Balkan Youth orchestra 

DESAR SULEJMANI,dirigjent GJERMANI

ONDER BALOGLU,violinë TURQI 

(Bruckner, Mendelssohn-Batholdy, Schönberg)./ KultPlus.com