Nga The Listverse

Çdo ditë shijojmë një shumëllojshmëri të gjerë kafesh dhe çajrash, pasta të shijshme me gjalpë, por edhe ëmbëlsira me çokollatë. Bota në të cilën jetojmë na jep akses në një bollëk zgjedhjesh, gjë që e bën të lehtë të harrojmë se ka qenë një kohë kur këto gjëra nuk ekzistonin.

Si erdhën? Kush i shpiku apo i krijoi ato? Disa nga produktet tona të preferuara vijnë nga vende të papritura dhe në listën e mëposhtme do të mësojmë rrënjët e tyre.

Kosi nuk është grek

Jashtë vendit, jogurti karakterizohet shumë shpesh si “grek”. Megjithatë, produkti nuk i ka rrënjët në Greqi. Origjina e tij gjendet në Mesopotami dhe daton rreth vitit 5000 para Krishtit. Megjithatë, deri në fillim të shekullit të 20-të, një student bullgar i mjekësisë, Stamen Grigorov, izoloi bakteret që shkaktojnë procesin e fermentimit të qumështit që i jep kosit shijen e tij karakteristike të thartë. Duke nderuar rrënjët e tij, bakteri u emërua Lactobacillus bulgarius. Emri “kos grek” është rezultat i një fushate marketingu në Shtetet e Bashkuara, e cila rezultoi shumë e suksesshme.

Kafeja nuk vjen nga Brazili

Studimet tregojnë se, në mbarë botën, mbi 1 miliard njerëz pinë kafe çdo ditë. Edhe në Britaninë e Madhe, raportet e industrisë zbulojnë se kafenetë shesin rreth 98 milionë filxhanë kafe në ditë. Edhe pse shumë reklama theksojnë aromën dhe shijen e kafesë braziliane, pija nuk e ka origjinën atje. Vetëm Brazili është prodhuesi më i madh i kafesë në botë. Pija e dashur u zbulua për herë të parë në Etiopi. Historia thotë se një bari vuri re dhitë e tij duke ngrënë kokërrat e bimëve të kafesë dhe më pas tregonin vitalitet dhe energji të madhe. Pasi ua përmendi këtë murgjve të tjerë, ata vendosën t’i shijojnë vetë frutat. Fama e tyre udhëtoi në mbarë botën dhe arabët ishin të parët që futën kafenë në jetën e tyre të përditshme.

Kroasantët nuk janë francezë

Kur dëgjojmë fjalën “croissant”, zakonisht vendi që na vjen menjëherë në mendje është Franca, vendi i ëmbëlsirave. Por e vërteta është se brioshët vijnë nga Austria, konkretisht nga Vjena, dhe fillimisht njiheshin si kipfel, një fjalë që do të thotë gjysmëhënë në gjermanisht. Kipfel përmendet për herë të parë në një poemë të shekullit të 13-të dhe teksti sugjeron që pasta i është shërbyer Mbretit Leopold për Krishtlindje. Megjithatë, kjo nuk është historia më e njohur e origjinës së ëmbëlsirës së famshme në formë hëne. Një nga legjendat e famshme austriake zbulon se e kishte origjinën si një pjatë festimi për fitoren austriake mbi Perandorinë Osmane në 1683. Ishte e mbushur me bajame dhe gjalpë dhe forma e gjysmëhënës kishte për qëllim të imitonte gjysmëhënën në flamurin turk.

Çokollata nuk vjen nga Zvicra

Ndoshta të gjithë e dimë se çokollata është bërë nga kokrrat e kakaos që rriten në pemët e kakaos. Njerëzit e parë që mblodhën frutat e këtyre pemëve besohet të jenë fiset Olmec nga Meksika Jugore. Megjithatë, Majat ishin të parët që përdorën çokollatën në një mënyrë të ngjashme me ne sot. Ata bënin një pije të shijshme, duke shtuar djegës dhe ndonjëherë miell misri për t’u trashur ose mjaltë për t’u ëmbëlsuar. Pija besohet se është konsumuar çdo ditë dhe është shijuar po aq për shijen e saj të shijshme sa për kafeinën e saj. Më vonë, spanjollët sollën çokollatën në Europë dhe ajo u përhap shpejt në të gjithë kontinentin. Me kalimin e kohës, u shpikën më shumë përdorime të produktit dhe çuan në një mori pijesh dhe ëmbëlsirash.

Pancakes nuk janë franceze apo amerikane

Pancakes janë një pjatë e njohur në shumë vende: ka petullat e trasha amerikane me shurup panje dhe proshutë, ose ndryshe, krepat e bukura të holla franceze. Në Angli, nga ana tjetër, është Dita e Pancakes në shkurt, e quajtur zyrtarisht “E marta e shëndoshë” ose Mardi Gras. Pancakes megjithatë nuk vijnë nga asnjë nga vendet e mësipërme. Referenca e parë e regjistruar për petullat është në shkrimet e një poeti grek, që daton në 600 para Krishtit, megjithëse historianët besojnë se ato kanë ekzistuar shumë më herët se kaq.

Byreku me mollë nuk vjen nga Amerika

Një nga pjatat më të njohura amerikane është në fakt me origjinë britanike. Ëmbëlsirat e kanë origjinën në Angli, por receta besohet të jetë ndikuar nga kuzhina franceze, holandeze dhe otomane. Një nga recetat më të hershme të shkruara gjendet në librin e gatimit Forme of Curry nga Samuel Pegge dhe teksti daton në shekullin e 14-të. Ëmbëlsirë shkoi në Shtetet e Bashkuara dhe u shfaq në librin e parë amerikan të gatimit, American Cookery nga Amelia Simmons, botuar në 1796.

Alfabeti cirilik nuk është rus

Alfabeti cirilik është i lidhur fort me kulturën ruse, gjë që nuk është për t’u habitur pasi Bashkimi Sovjetik pushtoi pjesën më të madhe të Evropës Lindore dhe shumë nga vendet moderne në rajon flasin gjuhë shumë të lidhura me rusishten dhe përdorin të njëjtat, ose të paktën një shumë i ngjashëm, alfabet. Megjithatë, krijuesit e saj janë dy vëllezër, Cirili dhe Metodi, të cilët kanë lindur në Perandorinë e Parë Bullgare. Shkrimi u përhap nga dishepujt dhe ndjekësit e tyre.

Makaronat nuk vijnë nga Italia

Makaronat janë bërë thuajse sinonim i ushqimit italian. Sidoqoftë, produkti në të vërtetë nuk vjen nga atje. Sipas një teorie, Marco Polo solli një version të hershëm të makaronave në Itali nga Kina. Megjithatë, raportet tregojnë se produkti që solli Marco Polo nuk ishte pikërisht makarona, por një pjatë e ndryshme kineze. Duket se makaronat u futën në Itali nga arabët. Ekziston një shënim i shkruar i prodhimit dhe tharjes së tyre në zonën përreth Libisë rreth shekullit të 5-të.

Biskota e fatit nuk vjen nga Kina

Biskotat e vogla janë në fakt nga Japonia. Një e diplomuar në folklor dhe histori nga Universiteti Kanagawa ishte e vendosur të zbulonte origjinën e ushqimit të dashur dhe në vitet 1990 ajo gjeti një furrë buke në pronësi të familjes jashtë Kiotos që shiste një gatim të lehtë që ishte jashtëzakonisht i ngjashëm me biskotën e fatit. Atje ajo zbuloi fotot e ushqimit të vitit 1870. Biskota u quajt “tsujiura senbei”, ose “prishëse e fatit” dhe u soll në Shtetet e Bashkuara nga emigrantët japonezë në fillim të shekullit të 19-të. Megjithatë, në vend të brumit me shije vanilje, biskota origjinale japoneze e pasurisë u bë me susam të zi dhe miso. Forma e saj, megjithatë, mbeti e njëjtë, ashtu si mesazhi që gjejmë brenda.

Gajdi nuk e ka origjinën në Skoci

Instrumenti muzikor kombëtar i Skocisë i ka rrënjët në Egjiptin e Lashtë. Versionet e para të gajdes ishin mjaft të ngjashme me atë që ne njohim sot. Megjithatë, dukej se instrumenti ishte pak më… i bezdisshëm. Ishte bërë kryesisht nga lëkura e qenit dhe jo e lëkurës së deleve dhe tubat ishin prej kocke dhe jo prej druri. Të dhënat e përdorimit të instrumentit në Egjipt datojnë që nga viti 400 para Krishtit, nga gypat e Tebës. Më vonë, gajdet ishin të njohura në Romën e Lashtë dhe kështu me siguri arritën në Evropë, megjithatë, Skocia themeloi instrumentin muzikor dhe e bëri atë që ne njohim sot. Gajdja është gjithashtu instrumenti kombëtar i një vendi tjetër evropian, Bullgarisë./abcnews.al/ KultPlus.com