Nga Ivo Alexandrov

Kohët e fundit kam punuar me një fëmijë tre vjeçar, i cili nuk ndërvepronte në asnjë mënyrë me njerëzit përreth tij dhe nuk i përgjigjej askujt. Kur e sollën atë dhe patëm bisedën tonë të parë, prindërit e shqetësuar nuk më njoftuan për specifikat e rritjes. Pas përfundimit të të gjitha testeve të nevojshme mjekësore, u bë e qartë se fëmija nuk kishte probleme fiziologjike, dhe neurologu rekomandoi që të bënim edhe një test autizmi. Po mendoja t’i drejtoja edhe tek psikiatri.

Pastaj ndodhi një mrekulli – në njërën nga sesionet e ardhshme në dhomën pranë nesh, fëmija dëgjoi tingujt e parë të një kënge për fëmijë në gjuhën angleze. Ai u ringjall, filloi të përplasë duart dhe të shprehë gëzimin. Fillova të flas me të në anglisht dhe doli që fëmija më kuptoi në mënyrë të përsosur. Por ai nuk e dinte gjuhën e tij amtare!

Pastaj u bë e qartë – fëmija u rrit nga Baby TV çdo ditë. Prindërit e tij nuk e kishin kuptuar se ishte e rëndësishme të më tregonin se që fëmija kalon shumë orë para televizorit. Kur u thashë se duhej t’i fiknin të gjitha pajisjet, ata më vështruan me tmerr dhe thanë: “Por atëherë ai zemërohet dhe qan për një kohë të gjatë!”

Në vitin e parë të jetës, ajo që fëmija sheh është më e rëndësishme se sa çfarë dëgjon. Nëse i ofroni atij “fotografi lëvizëse” gjatë kësaj periudhe shumë të ndjeshme, duhet të keni parasysh që ato janë një stimul i shkëlqyeshëm për trurin e tij, për fat të keq, stimul negativ.

24 fotografi për sekondë. Kjo do të thotë 24 rrahje në sekondë. Për një video dhjetë-minutëshe, kjo është 14,400 ndezje. Nëse e lini fëmijën të shikojë për gjysmë ore, 43,200 pulsime.

Truri i një fëmije nuk mund të përpunojë aq shumë informacion.

Studiuesit e sindromës së skanimit të trurit zbulojnë anomali serioze në strukturën dhe aktivitetin e tij tek fëmijët e ekspozuar ndaj efekteve të ekraneve: atrofia gri e trurit, dëmtimi i integritetit të lëndës së bardhë, ulja e aftësisë së trashësisë kortikale cerebrale. Këto të dhëna do të thotë që vendosja e fëmijëve përpara ekraneve, përfshirë televizorin, lojërat, videot muzikore, shkel të gjitha aspektet e zhvillimit të fëmijëve. Dhe kjo është një çmim shumë i lartë për gjysmë ore paqe prindërore.

Fëmijët lindin me aftësinë për të njohur emocionet. Dhe kur një fëmijë dy vjeçar sheh Tom-in duke goditur Jerry-in, kur sheh që Masha ka prishur shtëpinë e Ariut, mendon se është mirë, është normale. Ne u dërgojmë fëmijëve tanë vendime agresive në vend të njerëzimit, komunikimit, ndarjes, bashkësisë./supergrate.net/KultPlus.com