Të njohura janë rastet e të famshëve nga skena e muzikës apo filmit që kanë zakone të këqija në jetën e tyre e që përfolen për to.

Mirëpo kur bëhet fjalë për shkrimtarë për ndonjë arsye nuk pranohen lehtë që edhe ata të kenë të njëjtat zakone.

Bright Side vendosi të kërkonte shkrimtarët të cilët i shkruanin librat e tyre derisa ishin të varur nga droga.

Le të hedhim një vështrim të ndryshëm në disa klasike.

Stephen King as nuk përpiqet të fshehë faktin se shumë nga veprat e tij janë shkruar derisa ishte nën ndikimin e kokainës.

Stephen King dhe vitet e tij të 80-ta

Përveç kësaj, ai as nuk mban mend t’i shkruante. Në një intervistë për Rolling Stone, ai tha se ai kishte përdorur kokainë nga viti 1978 deri në vitin 1986 dhe shkroi rreth 10 novela. Disa prej tyre janë: It, The Dark Toëer, Pet Sematary, and The Stand.

Ken Kesey dhe klubi i tij LSD

Në vitin 1959, Kesey punoi si një asistent psikiatër në një spital (kujtimet e asaj eksperience u përdorën pjesërisht në One Fleë Over the Cuckoo’s Nest), ku ai mori pjesë në disa eksperimente.

Ata ishin pjesë e hulumtimit mbi ndikimin e LSD në trupin e njeriut. Në vitin 1964, ai krijoi një revolucion të vërtetë psikodelik në SHBA, kur krijoi komunitetin “Merry Pranksters”, i cili edhe popullarizoi LSD.

Ata krijuan ‘testet acidike’ që ishin më të mëdha se ato të projektit X.

Jean-Paul Sartre dhe dieta e tij

Sipas Annie Cohen-Solal, që shkruante biografinë e ekzistencialistit të madh (Jean-Paul Sartre), dieta e tij e përditshme ishte: 2 pako cigare, 1/4 shishe pije alkoolike, 200 miligramë amfetamine, 15 gram aspirina, një paketë barbiturate, dhe rreth 20 kordran (një përzierje e amfetaminë dhe aspirina).

Shkrimtari vdiq në moshën 74 vjeçare.

Shkrimtarët në vitet e NEP (Rend i Ri Ekonomik në Rusi)

Fakti interesant: Kur Rusia ishte në post revolucion, kokaina ishte më e lehtë për t’u gjetur se një shishe vodka.

Nuk kishte rregulla apo ligje që ndalonin atë. Ajo u shit në tregje dhe në dyqanet e cigareve. Kjo është ndoshta origjina e mitit që romani më i gjatë që Vladimir Mayakovsky ndonjëherë kishte ishte me kokainë.

Ky informacion nuk është konfirmuar nga të gjitha burimet.

Ne nuk besojmë me të vërtetë, por kush e di?

Charles Dickens dhe koha viktoriane

Dikensi jetoi në kohën viktoriane (1837-1901) kur përdorimi i drogës ishte I popullarizuar dhe nuk ndalohej nga mjekët.

Ndonjëherë drogat u përdorën si antidepresantë. Duke marrë për bazë kujtimet e njerëzve që e njihnin për vizionet që Dikens kishte dhe sjelljen e tij të çuditshme, novela ‘A Christmas Carol ‘ na jep të drithura.

Carol po ashtu jetoin në kohën e Viktorias (mbretëreshës së Mbretërisë së Bashkuar). Ai ëprdori laudanum (opium dhe alkool) si një formë trajtimi.

Shumë njerëz mendojnë seriozisht se vepra e tij ‘Alice in Ëonderland’ është gjeniale për shkak të laundanumit.

Ka teori që thonë se libri ishte menduar të jetë një përshkrim i udhëtimi të drogës.

Sigmund Freud dhe studimet e tij

Në 1884, Sigmund Freud ishte i interesuar për një analgjezik të ri: kokainën.

Gjatë 3 viteve të ardhshme, ai botoi disa vepra shkencore ku u habit nga ajo që mund të bënte kokaina.

Ai filloi ta përshkruante atë tek gruaja e tij dhe e rekomandoi atë tek miqtë e tij.

Por në fillim të vitit 1887, shkencëtarët kuptuan se kokaina nuk ishte aq e padëmshme sa ç’do mendonte më parë, dhe Frojdi u gjykua për propagandën e drogës. Ai pendohet për atë që bëri dhe u përpoq të heqë qafe varësinë nga droga deri në vitin 1900.

Nga 1844 deri në 1848, poeti mori pjesë në “The Club des Hashishins”. Sipas asaj që anëtarët e tjerë të klubit thanë, “Baudelaire u përpoq dyfish për një eksperiment”.

Kjo “lumturi” ishte e neveritshme për të. Baudelaire më vonë kishte një varësi të shkurtër të opiumit, por ai arriti ta kapërcejë shpejt dhe krijoi një përshkrim të madh për ndikimin e drogave në trupin e njeriut, i cili pati një emër simbolik: Artificial Paradises.

Shkrimtarët e BBC-së për fëmijë

Mis Graham, një ish-punonjëse e BBC-së për fëmijë, tha se pas episodit të parë të shfaqjes së saj, prodhuesi dhe organizatori i shfaqjes i ofruan asaj kokainë.

Siç doli më vonë, përdorimi i drogës në mesin e ekipit krijues të BBC-së për Fëmijët nuk u dënua, por, përkundrazi, u vlerësua. Drejtuesit menduan se kokaina i ndihmoi shkrimtarët të gjenin ide të reja dhe krijuese.

Sa mirë ju kujtohet Teletubbies?

Mikhail Bulgakov goditi mitin

Kur njerëzit flasin për sa ishin romanet e fuqishme të Bulgakov, ata shpesh kujtojnë morfinën që shkrimtari e përdori.

Në vitet 1916-1917, Bulgakov punoi si mjek i vendit dhe për herë të parë ai përdorte morfinë për të shuar dhimbjet e tmerrshme të shkaktuara nga difteria.

Kjo ia mori shkrimtarit 5 vjet për ta trajtuar veten nga varësia e drogës në fshehtësi dhe ai arriti në vitin 1921.

Të gjitha kujtimet për këtë periudhë përshkruhen në veprën e tij ‘Morphine’, e cila u shkrua më 1927.

Shkrimtari ishte i varur nga droga, por kurrë nuk shkroi romane nën ndikimin e drogës, transmeton Klan Kosova. /KultPlus.com