Marisa dhe Marco kanë 80 vite që po jetojnë dashurinë e tyre. Ajo është 101 vjeç, ai 102 dhe historia e tyre ka zgjatur 80 vjeç. Tani janë duke imagjinuar për puthjen e parë që do t’i japin njëri-tjetrit sapo virusi të largohet.

“Dashuri e madhe, e madhe,” thotë Marco.

Marisa dhe Marco janë martuar në pranverën e vitit 1941.

“Unë e përsëris për të miliontën herë që ka qenë një mrekulli. Momenti më i bukur ka qenë kur e përqafova,” thotë Marco.

“Marisa më pyeti ‘A më do’?”

“Shumë, shumë, shumë.”

Marisa thotë se dashuria e tyre ishte gjëja më e bukur që kishte ëndërruar.

Marco gjatë luftës së dytë Botërore, mori pjesë në anën e Rusisë. Marisa nuk mori asnjë lajm nga ai për tre vite rresht.

“A mund ta imagjinoni ankthin e tri viteve duke pyetur veten nëse është gjallë apo jo,” thotë Marco.

“Unë një ditë mora lajmin më të bukur që Marco ishte gjallë, larg por gjallë, ” emocionohet Marisa.

Marisa për tre vite e gjysmë shkonte në stacionin qendror ku vinin lajme me emrat e ushtarëve të vdekur. Emri i Marcos për fat të mirë, nuk arriti kurrë.

“Çdo javë vinte një listë e gjatë e personave që nuk jetonin më,” thotë Marisa.

“Marco u kthye i fortë dhe është këtu, ” thotë ai duke qeshur.

Marko u kthye nga Rusia në vitin 1946.

Ai dhe Marisa u martuan në vitin 1941. Kanë pasur dhe kanë akoma një jetë të lumtur, me tre fëmijë, 6 nipër dhe 3 stërnipër.

“Janë të pakëta historitë si e jona,” thotë Marisa. /konica.al/ KultPlus.com