Më 22 mars të vitit 1832, u nda nga jeta shkrimtari gjenial gjerman Johan Wolfgang Goethe.

Gëte ishte jo vetëm një penë e zjarrtë e poezisë gjermane, por dhe një dramaturg e publicist i disa veprave letrare me tematikë shkencore. Pas vitit 1776 Gëte mori përsiper edhe detyra politike dhe organizative në oborrin e Weimarit.

Krijimtaria letrare e Gëtes përmban një numër të konsiderueshëm me poezi, drama, tregime e novela. Perveç tyre ai ka publikuar dhe një numër të shumtë dorëshkrimesh autobiografike, estetike, artistiko-letrare, si dhe shkrime me përmbajtje nga fusha e shkencave natyrore. Një rëndësi të konsiderueshme për letërsinë kanë dhe korespondencat apo shkëmbimet e letrave, gjë të cilën ai e bënte me shumë pasion. Ne krijimtaritë fillestare letrare spikasin idetë e tij demokratike të iluminizmit.

Vlerat e tij si shkrimtar i talentuar u thelluan tek romani i shumëlexuar “Stuhi e vrull”, për shkrimin e të cilit Gëte dha kontributin kryesor. Kurse si talent i romantizmit ai u bë gjerësisht i njohur në mbarë Evropën në vitin 1774 me romanin “Vuajtjet e djaloshit Verter”. Më vonë Gëte ndryshoi stilin e shkrimeve të tij duke ju referuar idealeve të antikes. Pas viteve 1790 së bashku me Friedrich Schiller ata u bënë përfaqsuesit më të denjë të epokës klasike të ëeimarit. Gëte njihet edhe sot si një nga figurat më të shquara të letërsisë gjermane dhe asaj botërore.

Në vijim KultPlus ju sjell disa nga thëniet e tij më të njohura:

“Karakteri i një njeriu njihet nga mënyra se si ai sillet me ata që nuk mund të bëjnë asgjë për të”

“Gjëja më e mirë që mund të bëjë një burrë për fëmijët e tij është të dojë nënën e tyre”

“Nëse Zoti do të më dëshironte ndryshe, ai do të më krijonte ndryshe”

“Nuk ka asgjë më të frikshme sesa injoranca në veprim”

“Njerëzit e rëndomtë nuk e kuptojnë sa kohë dhe ç’përpjekje duhen për të mësuar leximin. Kam shtatëdhjetë vjet që lexoj dhe ende nuk e kam mësuar”

“Një person dëgjon vetëm atë që kupton” /KultPlus.com