Nga Jusuf Buxhovi

Lam Mula , ishte gjithë pezm e vnerë. Tha se në kohën kur po kryejnë gërrithjën, në disa mëhallë, kanë filluar fesate gjoja për me u mbrojtë nga sëmundja, por që kanë për qëllim vendosjen e mbikëqyrjes mbi to dhe krijimin e hallakamës së përgjithshme ku qeni nuk njeh të zotin…
“O zot, ofshana, pushtet mëhallësh në kohë murtaje!.. Kjo mund të jetë më e rrezikshme se mikrobi i muratjes!…”
Në ato fjalë, erdhi Sheh Alia. Dukej i qetë edhe kur tregoi se i dinte ato që po ndodhnin. Por, tha se kishte folë me Sheh Himën e teqesë së rufainjve dhe Sheh Danin e teqesë së vahabive, që t’i pengojnë çallmat e myhibëve të tyre nëpër mëhallë.
“U thashë se nuk është koha për karshilleqe mesveti, sepse këtë e do ai që po na kërcënon me murtajë, por është kohë për luftimin e saj ashtu si po veprojmë bashkërisht. Sheh Dani sikur pranoi se ditëve të fundit kishte hetuar disa të panjohur në teqenë e tij që flisnin për njëfarë kryeneçësie, por nuk i kishte shkuar mendja se kjo mund të ishte një kurth për fesate, që mundtë çojë redhete gjakderdhjet..”
Në fund, Sheh Alia, tha se ishte koha që i madh e i vogël t’i bëjmë ballë përçarjes, dhe se për këtë, nuk do të kursehet asgjë…

(Shkëputje nga romani “Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit”) / KultPlus.com