(Ballina: Qamile Stema)

Libri “Le Courage qu’il faut aux rivières” me autore Emmanuelle Favier është në mesin e tetë librave që janë nominuar për çmimin letrar francez Régine Deforges.

Le Prix Régine Deforges është cmim letrar që jepet në Francë dhe është ndër më prestigjiozët.

E veçuam librin e Favier pasi ai flet për burrneshat shqiptare.

Romani i parë i shkrimtares merret me Manushen, gruan e cila vendosë të jetojë si mashkull, përgjithmonë, për shkak të rrethanave familjare dhe mentalitetit patriarkal shqiptar. Manushja pi sikur një mashkull, tymos si një mashkull, jeton si një mashkull. Fshati e çmon sakrificën e saj, ndërsa ajo gëzon respekt të veçantë.

45 vjeçarja Manushe jeton në monotoni derisa paraqitet në jetën e saj Adriani, një i huaj për fshat.
Pos këtij libri, janë edhe shtatë të tjerë nga shtëpi të ndryshme botuese franceze, me autorë francezë, që janë në listën e ngushtë për çmimin në fjalë.

Fituesi i çmimit do të dihet me datë 3 prill.

Pjesa e parë e librit ‘Le courage qu’il faut aux rivières’ shkruar nga francezja Emmanuelle Favier.

«Porta u mbyll pas burrit të fundit. Nata e zezë mbeti jashtë, ku asnjë yll nuk mbijetonte më në atë errësirë akulli. Manushaqe u shtriq rëndë-rëndë mbi sofa. Me kurajën e dehjes, ajo u përkul mbi shishen, duke dashur t’i hiqte tapën, por duke e shtypur tapën shumë fort, shishja rrëshqiti mbi kanape. Punë e madhe… Nuk do shkonte tani gjer në hyrjen e dhomës, pranë atyre tri shisheve të pira gjatë asaj nate. Avujt e alkoolit më së fundi u daravitën në ajrin e dhomës.
Manushe u ngrit me këmbët që i merreshin duke shkuar gjer në shtratin e saj. Iu hap goja dhe kruajti vithen e majtë. Hoqi nallanet, po kështu dhe pantallonat e gjera dhe pulovrin e leshtë e të ashpër dhe ashtu me të mbathura e kanatiere u shtri në çarçafët e freskët që të drithëronin disi, duke hedhur pastaj mbi vete jorganin e trashë. Dora i rrëshqiti pastaj mbi seksin e saj, i lëvizi mbi pubisin leshtor, duke luajtur me anët e vaginës me gishtin e saj. Gjumi e pushtoi para se seksi më së fundi të mos lëngështonte më.
U ngrit pak para agut. Nxori një cigare, mori çakmakun mbi komodinën pranë shtrati dhe e thithi ngadalë pa i hapur sytë… » / KultPlus.com