Për më shumë se një dekadë, autori legjendar Mark Twain dhe shkrimtarja e verbër Helen Keller krijuan një shoqëri me vlerësime të ndërsjella, që as distanca dhe të metat fizike nuk e zbehën atë.

Twain e konsideronte Keller një Çudi të tetë të botës, i cili e lartësonte me Cezarin, Aleksandrin, Napoleonin, Homerin, Shekspirin dhe pjesën tjetër të të pavdekshmëve. Keller e konsideronte Twain, babain e letërsisë amerikane, si një mik dhe mentor “Mark Twain ka mënyrën e tij të të menduarit, duke thënë dhe duke bërë gjithçka” shprehej Helen Keller. “Unë mund ta ndjej atë në shtrëngimin e tij të duarve, sikurse ti ndjej sytë e tij, madje ai shpreh mençurinë me një zë të papërshkrueshëm, ai më bënë të ndjejë se zemra e tij është një Iliadë e butë e simpatisë njerëzore”.

Për herë të parë u takuan në vitin 1895, kur Keller ishte vetëm 14 vjeç, në një gosti të mbajtur në nder të saj nga redaktori Laurence Hutton në New York City. “Pa prekur asgjë, dhe pa parë asgjë, pa dyshim, dhe pa dëgjuar ndonjë gjë, ajo dukej se mjaft mirë e njihte karakterin e ambientit dhe tha:” Oh, libra, libra, kaq shumë libra, sa bukur! ‘”Twain kujtoi në autobiografinë e tij. Dhe që në takimin e parë mes tyre, Twain dhe Keller u tërhoqen menjëherë nga njëri-tjetri.

Twain duke e bërë për vetë Helen Keller, i mëson asaj një dashuri të përbashkët për të mësuar dhe për të qeshur “I tregova asaj një histori të gjatë, të cilen ajo e ndërpreu gjatë gjithë kohës dhe në vendet e duhura, me kacafytje, lëvizjet dhe të qeshurat pa kujdes”, kujton Twain.

Për Keller, qëndrimi i lehtë dhe i çiltër i Twain ndaj saj ishte një frymë me ajër të pastër “Ai nuk me trajton si fanatik, por si një grua me të meta, duke kërkuar një mënyrë për të shmangur vështirësitë e jashtëzakonshme”. Pafajësia e Helen Keller e ndryshoi thellësisht Mark Twain-in cinik dhe të sofistikuar “Kur e njihja fillimisht Helenen, ajo ishte katërmbëdhjetë vjeçe dhe deri në atë kohë  të gjitha gjërat e ndotura dhe të dëshpëruara dhe të pakëndshme ishin mbajtur me kujdes nga ajo”, kujton Twain. “Fjala vdekje nuk ishte në fjalorin e saj, as si fjalë e rëndë madje. Ajo ishte më të vërtetë shpirti më i bardhë në tokë” Helen Adams Keller ka lindur më 27 qershor 1880 në Tuscumbia, Alabama. Në vitin 1882, ajo u godit nga një sëmundje që e la të verbër dhe të shurdhër. Duke filluar nga viti 1887, mësuesja e Keller, Anne Sullivan, e ndihmoi atë të bënte përparim të jashtëzakonshëm me aftësinë e saj për të komunikuar. Keller vazhdoi studimet në kolegj, duke u diplomuar në vitin 1904./KultPlus.com