“Meshari” është një tekst fetar i shkruar në shekullin e 15-të nga Gjon Buzuku, një prift katolik romak nga Kosova. Ai konsiderohet të jetë dokumenti i parë i shkruar në gjuhën shqipe dhe është një artefakt i rëndësishëm kulturor dhe gjuhësor, shkruan KultPlus.

Meshari është një tekst liturgjik që përmban lutjet dhe ceremonitë e përdorura në kremtimin e meshës në Kishën Katolike Romake. Buzuku e përktheu tekstin nga latinishtja në shqip, duke përdorur alfabetin cirilik, i cili përdorej zakonisht për të shkruar shqip në atë kohë.

Ai është një dokument i rëndësishëm historik jo vetëm për përmbajtjen e tij fetare, por edhe për rëndësinë e tij gjuhësore dhe kulturore. Ai konsiderohet të jetë dokumenti më i vjetër i mbijetuar i shkruar në shqip dhe ofron një vështrim unik në gjuhën dhe kulturën e popullit shqiptar gjatë periudhës mesjetare.

Krahas tekstit të Mesharit, libri përmban edhe shënime të Buzukut, si ilustrime e dekorime. Këto elemente ofrojnë një pasqyrë të mëtejshme në kontekstin kulturor dhe historik në të cilin është prodhuar teksti.

Pavarësisht rëndësisë së tij, Meshari nuk ka qenë gjithmonë gjerësisht i disponueshëm. Ai u ndalua nga Perandoria Osmane, e cila sundonte mbi pjesën më të madhe të rajonit shqipfolës në atë kohë, dhe kopjet e tekstit ishin të vështira për t’u gjetur. Megjithatë, sot ai është gjerësisht i disponueshëm në shtyp dhe në internet dhe konsiderohet si një gur themeli i trashëgimisë kulturore shqiptare.

Si përfundim, Meshari, është një dokument i rëndësishëm fetar, gjuhësor dhe kulturor që ka luajtur një rol qendror në historinë e popullit shqiptar.

Rëndësia e tij vazhdon të njihet dhe festohet edhe sot e kësaj dite. /KultPlus.com