“Ju jetoni kështu, i strehuar, në një botë delikate, dhe besoni se jeni duke jetuar. Pastaj e lexoni një libër… ose shkoni në një udhëtim… dhe e zbuloni se ju nuk jeni duke jetuar. Ju vetëm po preheni.

Simptomat e prehjes janë lehtësisht të dallueshme; fillimisht, nervoza. Simptoma e dytë (kur prehja bëhet e rrezikshme dhe mund të degjenerojë në vdekje) është mungesa e kënaqësisë. Kjo është e gjitha. Ajo shfaqet si një sëmundje e padëmshme.

Monotonia, mërzitja, vdekja. Miliona njerëz jetojnë kështu (ose vdesin kështu) pa e ditur këtë. Ata punojnë nëpër zyre. Vozisin vetura. Ata shkojnë në piknik me familjet e tyre. I rrisin fëmijët e tyre.

Dhe pastaj diçka i godet, një libër, një person, një këngë, i zgjon dhe i shpëton ata nga vdekja. Disa nuk zgjohen kurrë.”

– Anaïs Nin, “The Diary of Anaïs Nin, Vol. 1”