Të gjithë e njohim Leon Tolstoin si një shkrimtar dhe filozof rus, një mjeshtër i letërsisë realiste dhe një prej shkrimtarëve më të mëdhenj të botës. Por pak prej nesh e dinë se ai qe një prej të parëve mbështetës të idesë që veprat e artit nuk duhet të jenë pronë private, por duhet t’i përkasin gjithë njerëzimit.

Refuzimi që i bënte kishës dhe shtetit e bënin atë një anarshist të veçantë kristian, që urrente pronën private, dënonte fort vanitetin dhe ishte një prej të parëve që refuzoi Çmimin Nobel në Letërsi.

Më poshtë një koleksion i thënieve të tij shumë të thjeshta e njëkohësisht tejet të mençura mbi jetën, dashurinë, besimin e lumturinë…

-S’është hajdut ai që merr ç’i nevojitet, por ai që mban e s’ju jep të tjerëve, diçka që atij s’i duhet patjetër, por që të tjerëve u duhet shumë.

– Nuk është bukuria që zgjat, është dashuria që na bën neve të dukemi të bukur.

– Respekti u shpik për të zënë vendin bosh, aty ku duhej të ishte dashuria.

– Nëse kërkon përsosmërinë, nuk do të jesh asnjëherë i kënaqur.

– E habitshme se sa i madh është iluzioni, që bukuria është mirësi.

– Dy luftëtarët më të fuqishëm janë durimi dhe koha.

– Pa e ditur se çfarë jam dhe përse jam këtu, jeta është e pamundur.

– Që të heqësh qafe një armik, duhet që ta duash atë.

– Të gjithë mendojnë për të ndryshuar botën, por askush nuk mendon për të ndryshuar vetveten.

– Mund të dimë vetëm që nuk dimë asgjë. Dhe kjo është shkalla më e lartë e urtësisë njerëzore.

– Kuptimi i vetëm i jetës është që t’i shërbejë njerëzimit.

– A është vërtetë e mundur që t’i thuash dikujt tjetër atë që ndien?

– Në emër të Zotit, ndalu një moment, lëre punën, shih përreth teje.

– Muzika është gjuha e shkruar e emocionit.

– Nuk ka madhështi atje ku nuk ka thjeshtësi, mirësi dhe të vërtetë.

– Lumturia nuk varet nga gjërat e jashtme, por nga mënyra se si ne i shohim ato.

– E vërteta, ashtu si floriri, duhet ruajtur jo nga madhësia e saj, por duke hequr prej saj të gjithë ato që nuk janë flori.

– Mërzia: Dëshira për të patur dëshira.

– Njeriu mund të jetojë dhe të ketë shëndet pa i vrarë kafshët për ushqim; kështu që, nëse ai ha mish, ai merr pjesë në mbytjen e kafshës për hir të urisë së tij.

– Jeta e vërtetë jetohet kur ndodhin ndryshime të vockla.

– Një nga kushtet e para të lumturisë është që lidhja midis Njeriut dhe Natyrës të mos prishet.

– Ne humbëm sepse i thamë vetes sonë se humbëm.

– Dhe të gjithë njerëzit jetojnë, jo nga arsyeja e ndonjë kujdesi ndaj vetes së tyre, por nga dashuria që të tjerët kanë për ta.

– Lumturia nuk varet nga gjërat e jashtme, por në mënyrën se si ne i shikojmë ato.

– Kape momentin e lumturisë, dashuro dhe dashurohu. Ky është realiteti i vetëm në botë, gjithçka tjetër është marrëzi.

– Të gjitha ato që kuptoj, i kuptoj prej dashurisë. / KultPlus.com