Shkrimtari Ag Apolloni, së fundmi ka vizituar panairin më të madh të librit në botë, i cili po mbahet në Frankfurt, nga ku ka mbetur i zhgënjyer me formën e përfaqësimit të shtetit të Kosovës në atë panair, në të cilin nuk pati as edhe një libër të shkrimtarit në fjalë, shkruan KultPlus.

Përmes një postimi në facebook, shkrimtari Apolloni pjesëmarrjen e shtetit të Kosovës në këtë panair e ka cilësuar të mjerueshme, ngaqë Ministria e Kulturës nuk kishte ndarë mjete të mjaftueshme për një përfaqësim më dinjitoz.

Postimi i plotë i Ag Apollonit në facebook:

“Falë mbështetjes së Ministrisë së Kulturës, erdha në Panairin e Librit në Frankfurt, ku stenda e Kosovës ishte më e pasura. Të gjithë librat e mi ishin aty. Asnjë nga të pranishmit nuk mbeti pa marrë një kopje me nënshkrim. Pastaj, më akomoduan në një hotel me pesë yje”. Kjo ishte ajo çfarë do të donte një gazetar i RTK-së t’i thosha në Frankfurt. Nuk e kuptoj pse atë ditë nuk isha në disponim për të gënjyer, dhe ia prisha disponimin edhe gazetarit.

E vërteta është se në Panairin e Frankfurtit nuk shkova me mbështetje të Ministrisë së Kulturës, as me ftesë të ndonjë botuesi a shoqate kosovare. Stenda e Kosovës dukej më shumë si një shpajz i panairit, e pajisur me karrige, pjata, gota, mjete teknike të zërimit, por jo edhe me libra. Ishte mjerim i vërtetë, dhe, siç më thanë, krejt kjo për shkak se Ministria s’kishte ndarë mjete mjaftueshëm. Asnjë libër imi nuk ishte aty, përveç atyre që i kisha në xhepa të setrës (se Isa pa kobure, dhe unë pa libër, s’dimë të ecim, s’jemi vetvetja). Pra, të pranishmit kot kërkuan librat e mi. Nënshkrimet mund t’ua jepja vetëm nëpër peceta.

Pavarësisht se s’kisha asnjë mbështetje nga Ministria e Kulturës, pranova të merrja pjesë në një, meqë ai që drejtonte stendën kishte qenë student imi, ndërsa ato që prezantoheshin atë ditë ishin kolege dhe mikesha të mia. Pas mbarimit të prezantimit, një gazetar me kamerë m’ua frua dhe m’u lut t’ia thosha nja dy-tri fjalë për RTK-në. Pranova. Ndërkohë që flisja, e ndërpreu xhirimin, duke më thënë të prononcohesha edhe njëherë, por duke më mësuar që s’duhej ta përmendja se aty më kishte sjellë dikush tjetër dhe jo ministria jonë. Pranova të prononcohem prapë, por pa ndryshuar qëndrimin. Nuk u ankova për veten, por për kulturën tonë.

Gazetarit i mbeti hatri. Derisa po e mbyllte kamerën, më tha që Kosova kurrë s’ka pasë ministër më të mirë. Ministri mund të ishte më i miri, por stenda jonë e (mos)përkrahur nga ministri ishte më e keqja.

Tash, duke e shikuar linkun që ma dërguan, shoh se prononcimi im për RTK-në është cenzuruar. Pra, hiqet pikërisht pjesa, të cilën gazetari më tha ta hiqja.

(Linku në koment)

Unë e kuptoj që një gazetar mund të ketë simpati për një parti, ose për një person. Mirëpo, etika profesionale nuk do të duhej t’ia lejonte të ma cënonte lirinë e shprehjes.

Unë nuk kritikoj për t’i hyrë në qejf një partie, apo një klani, as për të marrë poste, por për t’i përmirësuar njerëzit që i kanë marrë ato poste. Madje, po ta shohësh mirë e mirë, më shumë se kritikues, isha këshillues, por, natyrisht, jo lavdërues. Më duken hipokritë ata që ia lavdërojnë kostumin mbretit, kur ai është lakuriq.

Ministri duhet këshilluar e kritikuar, sepse është në një post për një afat të caktuar, gjatë të cilit e ka për detyrë t’i përmirësojë kushtet tona, ndërsa mua më kanë gjetur në kulturë edhe shumë ministra para tij dhe, nëse jam shëndosh, do të më gjejnë edhe të tjerë pas tij. Nuk jam shkrimtar me mandat katërvjeçar.

Prandaj, i dashur gazetar, e kuptoj që ti mund ta duash ministrin, por jo sa unë kulturën. Mos e mbroj ministrin e kulturës nga njeriu i kulturës! Ministrat nuk punojnë për kulturë pa u paguar (nganjëherë as kur paguhen). Ndërsa unë, me ose pa pagesë, s’mund të rri pa punuar.

Një dekadë kam qenë “idhnueshëm” me RTK-në, për shkak të qasjes censuruese e mosduruese që kishin disa “miq” dhe kolegë (që e drejtonin televizionin ose emisionet e librit) ndaj meje. Nga fundi i vitit të kaluar, pranova të jepja intervistën e parë me rastin e promovimit të romanit tim të fundit. E, tash, ja ku del një rast si ky që më bën ta rimendoj ‘pajtimin’ tim./KultPlus.com