“Të gënjesh, të bësh dashuri, të vdesësh. Sapo u ndalua të bëhej tjetër gjë. Gënjenin me tërbim përtej imagjinares, përtej qesharakes dhe absurdes, në gazeta, në afishe, në këmbë, në kalë, në makinë. Të gjithë ishin pjesë e saj. Po shtyheshin se kush do gënjente më shumë se tjetri. Shpejt, në qytet s’kishte më ‘të vërtetë’.”
– Louis Ferdinand Céline

Si shqiptarë, gjendemi në një gënjeshtër gjigante dhe po mësohemi me të.
Asgjë e vërtetë. Kohën e kalojmë pa e shenjuar qoftë edhe simbolikisht. Më në rrezik jemi tash kur jemi të lirë, në rrezik nga vetvetja. Popujt që nuk mendojnë dhe që nuk lëjnë gjurmë nuk meritojnë as liri as ekzistencë. Sepse nuk ua dinë vlerën.
Urgjentisht duhet ta dëshmojmë ekzistencën tonë! Deri tash kemi qenë të padukshëm.

Nejse…
Nezir Kraki / Facebook