4 Maj, 2020 - 1:27 pm
Disa prej urtësive më të thella prej kulturës dhe trashëgimisë së një populli që i ka rrënjët e thella në shekujt e historisë.
Për ju, thëniet më të bukura indokineze:
Sikurse rrobat e rënda që pengojnë lëvizjen e trupit, po ashtu edhe pasuria në para pengon lëvizjen e shpirtit.
Tullaci s’ka nevojë për krehër.
Ulet i verbëri mbas grumbullit të gurëve e mendon se nuk e sheh askush.
U rrëzua, tha po i falem Zotit, u fry, tha jam duke u shëndoshur.
Ushqehu – nën mundësitë tua, vishu – sipas mundësive të tua, por për gruan dhe për fëmijët përkujdesu – mbi mundësitë e tua.
Vagabondët nuk i dëgjojnë bisedat mbi ndershmërinë.
Vallë do të shoh dot me vetulla po të nxjerr sytë?
Vartësia nga një tjetër është zhgënjimi i përjetshëm.
Vlerën e pasurisë e kuptojmë kur e fitojmë, ndërsa të shoqërisë, kur e humbasim.
Yjet nuk druajnë se mund të duken si xixëllonja.
Zakonet e vjetra janë këmisha hekuri.
Martesa nuk është e lidhur nyje e shtrënguar, por rrëshqitëse.
Akoma pa vënë leqet, nis të ndajë mishin.
Bima kacavjerrëse harliset falë pemës.
Bleta e bën mjaltin, por nuk ha vetë.
Iku vapa me gushtin.
I pëlqen orizi, por nuk di si t’i mbajë shkopinjtë.
Kapi peshk një ditë, e thau rrjetën për një muaj.
Kovaçi nuk e ka pasur ndonjëherë thikën e mirë.
Kush është i veshur keq pret me padurim të vijë vera.
Kush ka jetur gjatë, di shumë.
Me ujin e trupit nxirret uji i pusit.
Mos pyet të verbërin në cilën rrugë do të shkosh.
Nëntë herë më shumë durim e nëntë herë më shumë këmbëngulje do të na sjellin kallëpet e floririt.
Nëse do ta shohësh festën, duhet ta mbash frymën në tempull.
Nuk do të arrish kurrë t’a mbledhësh orizin e derdhur deri në kokërrën e fundit.
Njëqind këshilla nuk i zëvendësojnë dot një palë duar të stërvitura.
Orizi i gjatë është kokërrbosh. (Ekuivalenti në shqip: Kalliri bosh e mban kokën lart)
Pa kaluar mirë mbi urë, nis t’i merren mendtë.
Për të pasur një filxhan oriz, duhet të kesh mbushur një filxhan me djersë.
Po qe i turbullt burimi, i turbullt do të jetë lumi.
Po s’punove, nuk do të këndosh. (Nuk do të shijosh frytet.)
U nis të vizatojë dragoin dhe i doli një krimb. (Ekuivalenti në shqip: U mbars malli e polli një mi).
Vetëm në udhën e gjatë arrin të kuptosh durimin e kalit.
Prifti do të celbrojë martesën, por nuk do të kollondrisë shtëpinë.
Qeni edhe sikur të ketë lindur në mëhallën e dijetarëve (brahmanët) nuk do t’i njohë ndonjëherë.
Sado i vogël gjarpri, godite me shkop të madh.
Sado lart të fluturojë zogu s’bëhet falkua.
Sado të shumta gjarpërimet e një lumi të gjitha derdhen në det.
Sado ujë t’i hedhësh grurit, prapë grurë mbetet.
Sa e ke trupin e shëndoshë, derisa e ke pleqërinë larg, lakmo kah përsosja.
Sa individë aq karaktere.
Secili është mbrojtës i nderit të vet.
S’e sheh kallamin në syrin e vet, por sheh fijen e kashtës në syrin e tjetrit.
S’ia vlen të fyhesh nga shigjetat por nga shigjetari.
Sikur njerëzit ta njihnin imtësisht sendin që lakmojnë, do ta lakmonin më pak.
Si mundet një mi të nuhasë aromën e myshkut? Si mundet, një njeri që fle të zgjojë një tjetër? Si të jetë mësusesi do të jetë nxënësi?
S’ka hundë as vesh e megjithatrë do vathë e unaza.
S’ka nevojë t’i shtohet acid limonit.
S’ndahet uji sado ta godasësh me shkop.
S’mund të marrësh qumësht nga bualli, po as nga dybeku po i hodhe ujë.
Shpifja mbijeton tej vdekjes.
Shtëpia e mendjemadhit zakonisht është bosh.
Shtëpi do të thotë grua.
Shtëpisë së përfunduar nuk i shtohet simetria.
Tenxherja që thyhet nga vjehrra ishte e plasur, ajo që thyhet nga nusja eshte e re.
Të diturit edhe pse mund t’i kenë të gjitha, duhet të bëjnë miq.
Të flasësh me të marrin është si të hedhësh ujë në broken e përmbysur.
Të hash dhe të mos lëvizësh, shëndoshesh, kurse të hash dhe të lëvizësh, forcohesh dhe kalitesh.
Të gjithë janë gati të ndajnë sukseset e dikujt, asnjeri fatkeqësitë e të tjerëve.
Të paditurit blejnë libra, të diturit i lexojnë; të pasurit blejnë kuaj, të mençurit i kalërojnë.
Trishtimi që dikush ndjen për padijen e vet është si një gëzim prej qielli. / KultPlus.com