Poezi e shkruar nga Erenestina Gjergji Halili.

Ti burrë,
qi rrin mendueshëm,
mes zânit, qi s’b’zân ndër njer’z,
Grue,
qi kqyr thonjtë e f’mijën karshi,
mes heshtimit, qi vend kâ bâ n’ju,
e vuejtjes s’po dini m’i vânë emën,
as ikjes,
as ardhjes,
as ikjes prore,
harrimit,
zgjimit,
nd’rrimit,
ând’rrimit…
Ngoni:
Kush frigon vùejtjen,
vùen tânë jetën frigën… / KultPlus.com