Një dyshe franceze ka mbushur sallën në natën tjetër të radhës, në kuadër të festivalit “Kosova KamerFest”, duke mbledhur kështu rreth vetes artdashës e fytyra të reja që pasionin për muzikën klasike e kishin të shprehur në fytyrën e tyre. Ata patën rastin të shijojnë nga afër interpretimin e rrallë e të fuqishëm, të violinistes Celine Lesage dhe pianistit Eric Lesage, me ç’rast loja e tyre ka dhënë emocione të shumta mbrëmë, shkruan KultPlus.

Si në të shumtën e rasteve, salla e Amfiteatrit të Bibliotekës Qendrore të Universitetit të Prishtinës nuk ka ndërruar pamje, por ishin lulet e vendosura mu në mes të skenës, ato që i dhanë një hijeshi kësaj mbrëmjeje. Në anën tjetër, pianoja bardh e zi qëndronte e vetme në skenë, teksa priste që pianisti francez t’ia nisë magjisë së tij nëpërmjet gishtërinjve. Në anën tjetër, violinistja franceze qe ajo që violinën e shndërroj në trup të dytë të saj, krah saj.

Perdet e zeza në prapavijë vinin në pah këndshëm, kur edhe veshja e dyshes franceze ishte po në të njëjtën ngjyrë. Ndriçimi po ashtu qe elementi kryesor që e afroi këtë mbrëmje në nivel tjetër, me të pranishmit.

Mbrëmë, çelësat e pianos u pushtuan nga melodi e tinguj që preknin skajshmërinë perfekte. Notat e sakta dilnin përtej kontrollit, me precizitetin e pianistit Lesage, ndërsa harku i violinës që manovrohej nga violinistja Lesage lëvizte pa mëshirë, për të krijuar një vijë melodike hyjnore. Vepra e kompozitorëve të njohur si: Jeno Hybay, Cesar Frank, Fritz Kreisler/Antonin Dvorak, u interpretuan në mënyrë të mahnitshme. Mrekullia e tyre dallohej në secilën notë.

Veprat si: “Fantasie Briliante Carmen”, “Sonata in a-major”, “Slavonic fantasy”, “Scenë nga çardash”, “Yarou Yarou”, “Chanson de Tania”, “Sarba Staccoato”, “Csardas Rhapsodie”, erdhën me një frymë krejtësisht ndryshe nga koncertet e herëve të kaluara. Talenti i dyshes franceze kaloi përtej prishtmërive. Përgjatë plot dy orëve, ata dëshmuan për një dashuri ndaj artit klasik, e në veçanti atij francez. Ritmi i tyre në çdo moment ka krijuar një harmoni të paparë.

Lëvizja trupore e pianistit, në ndërveprim me atë të violinistes, ka qenë e bukur për tu vëzhguar. E gjithë energjia e tyre kaplonte instrumentin para tyre, dhe bashkë me to, edhe zemrat në publik. I gjithë fokusi i të pranishmëve binte direkt në skenë, aty ku po shkrihej dhuntia e dyshes franceze, krejt lirshëm, por me një pasion të vërtetë. Qe një punë mjeshtërore e tyre e interpretimit dhe kjo u dallua nga duartrokitjet e zjarrta që merrnin, pas secilës vepër, shumica e së cilave zgjasnin një kohë të gjatë.

Kështu krejt në fund, brohoritjet për këtë dyshe fantastike qenë të jashtëzakonshme. Admirimi për ta dallohej në sytë e secilit, teksa dëshira për t’i falënderuar ata për këtë natë, qe e madhe. Ishte me të vërtetë mahnitëse teknika e tyre e interpretimit dhe kjo veçmas dallohej nga mënyra e tyre unike në ndërveprim me instrumentet.

Ndërsa, për të treguar më shumë rreth koncertit dhe përshtypjeve të tyre, për KultPlus folën pianisti Eric Lesage dhe violinistja Celine Lesage.

“Jemi shumë të lumtur që jemi këtu sepse ishte ëndrra jonë të interpretonim këto pjesë të Transilvanisë, muzikë tradicionale. Për ne në Francë është një ëndërr, sepse ne e duam shumë muzikën tradicionale të Transilvanisë, folklorin, vallet dhe meloditë popullore. Është hera e parë që jemi këtu në Kosovë, publiku ishte shumë i ngrohtë dhe mikpritës, po ashtu ata ishin shumë të fokusuar”, thotë dyshja.

Sipas tyre, pjesa e preferuar ishte e fundit sepse ishte një kompozitor francez, i cili shkroi dhe kompozoi muzikë të shkëlqyer.

“Sonatat kishin një teknikë shumë të vështirë, sidomos për shkak të muzikalitetit të tyre. Ne patjetër do të kthehemi për të performuar këtu. Ne me të vërtetë do të dëshironim të vinim përsëri herën tjetër”, përfundon dyshja. / KultPlus.com