Kalush Orchestra
Shqipëroi: Ridvan Bunjaku

Stefania, nânë, nânë, Stefania
Fusha lulëzon, por ajo po thinjet
Knoma nji ninullë, nânë
Po du m’e ta ni fjalën amtare

Ajo m’përkundi;
m’dha ritëm dhe me siguri edhe fuqinë e vullnetit;
nuk mori, po dha
Me siguri dinte edhe ma shumë se Solomoni
Gjithmonë kâm me ecë kah ti nëpër rrugë t’prishta
Ajo s’ka m’u çu, s’çohët, unë n’stuhi t’forta
Ajo s’ka m’i marrë dy sheja t’fikut nga gjyshja,
si t’ishin pluma
M’njihte shumë mirë; nuk mashtrohej,
si t’ishte shumë e lodhur; m’përkundte n’kohë
Nina-nâna, nina-nâna…

Stefania, nânë, nânë, Stefania
Fusha lulëzon, por ajo po thinjet
Knoma nji ninullë, nânë
Po du m’e ta ni fjalën amtare

Nuk jâm n’pelena por nânë por nanë,
boll, sikur s’jâm rritë m’u rritë me pagu për gjana
Nuk jâm fëmijë i vogël, ajo ende e humb durimin, eca,
“t’godittë lavirja!” [mallkim ukrainas]
Je krejt e re oh nânë në majë,
nëse nuk e çmoj kujdestarinë në majën e lavdisë
jam në qorrsokak
Vrite majën atë majë, kisha këndu me dashurinë time
Nina-nâna, nina-nâna…

Stefania, nânë, nânë, Stefania
Fusha lulëzon, por ajo po thinjet
Knoma nji ninullë, nânë
Po du m’e ta ni fjalën amtare

Stefania, nânë, nânë, Stefania
Fusha lulëzon, por ajo po thinjet
Knoma nji ninullë, nânë
Po du m’e ta ni fjalën amtare./ KultPlus.com