Gërshetimi i formave të ndryshme artistike përherë mbetet i veçantë, andaj nuk janë të pakta rastet kur poezitë kthehen në këngë, shkruan KultPlus.

E tillë është poezia “Në parkun që mbuluan fletët” nga Ismail Kadare, kompozimin e së cilës e bëri Gjergj Leka, për t’ia sjellur publikut një version të mrekullueshëm të Elona Priftit, kënduar në finale e ciklit televiziv “Koha në pentagramin tim”.

Në datën e lindjes së Ismail Kadares, KultPlus ua sjell tekstin dhe interpretimin e “Në parkun që mbuluan fletët”.

Në parkun që mbuluan fletët
Të dy ne ecim qetësisht,
Pas shijes saj ka shtruar vjeshta
Qilim të verdhë natyrisht.

Dhe ndoshta si një ëndërr e zbehtë
Ju fanit një muzg i vonë
Ky park që kan’ mbuluar fletët
Ku pas kaq shekujsh ti po shkon.

Nga vagabondët me cigare
Ti mos u tremb e dashur kot
Imazhin tënd as dinosaurët
Shekuj më parë s’e shtypën dot.

Që ti të vije kaq e bukur
Me këta flokë, me këtë hap
Toka të egrën klimë e zbuti
Dhe akullnajat ktheu mbrapsht.

Dhe s’kish se si të ndodhte ndryshe
Të ndodhte ndryshe s’kish se si.
U desh të zhdukeshin përbindshat
Që te kjo botë të vije ti… / KultPlus.com