30 Shtator, 2018 - 11:00 pm
Nga Silvana Dhori Xhelaj
Eh!
Mesa duket nuk u zgjova me qejf te madh sot…
Vapa e madhe dhe unë në autostradë me dritaret e makinës hapur. Por vetëm fresk që nuk sillnin, veç diellit që përvëlonte si diku në Saharë. Prisja ndonjë hije peme ose pallati në semafor, si eremiti një oazē…
Shenjat e jastëkut i kam akoma në faqe,
flokët nga dje akoma pa krehur…
Nuk mund të postoj ndonjë foto (të bukur),
trembem për ju, se do tmerroheni nga kjo pamje…
E keqja me mua ēshtë, se nuk kam dhe ndonjë telefon të prokopis… Është pa filtra të më rregulloj sado pak. Kështu e anulova se kam frikë mos nuk më bëni ‘like’ por vetëm ‘dislik’…
Dhe lodhja pasqyrohet në sytë e mi..
Ah !
Edhe një rrudhë. Nuk I trembem e pres..
Nuk është e thënë të jemi gjithmonë të rinjë, të bukur. .
E rëndësishme është të kemi mendime të bukura..
Ndoshta ndonjëherë nuk gjej as postimet tuaja interesante dhe më vjen për të qeshur me ndonjë postim…
Shikoj ‘like’ që bëjnë miqtë e mi, pa lidhje ose ndonjë zemër që shtypin kot..
Qesh…
Sot nuk jam e bukur e di…
Nuk dua ‘like’ ,kam pak dhimbje koke që më shton monotoninë…
Rrathët e zinj poshtë syve i anashkaloj, një rutinë e lodhjes së përditshme…
Nuk e di. .
Por unë dua të jem unë…
Me këta flokë të shpupuritur me këtë shenjën e jastëkut në faqe. Të shkruaj atë që ndjej, ta postoj. .
Jo foto diku në një breg deti, ,me një gotë vere. .
Sepse e rëndësishme nuk është të postojmë foto të filtruara me” buzëqeshje,
diku në paradises në zhurmën e dallgëve…
E rëndësishme është ajo që fshehim mbas asaj… / KultPlus.com