Flutura Açka

Më ka prekur shumë ky interpretim i shkëlqyer i poezisë sime “Roja i dritës” i aktores Arjola Demiri, e cila hapi homazhin ndaj viktimava të tërmetit të 26 nëntorit me thirrjen “Jemi një” të trupës së Portokallisë mbrëmjen e djeshme. Ndjehem e nderuar që kjo trupë e zgjodhi këtë poezi, nuk do të kisha gjetur mënyrën më të mirë kushtimi për të gjithë jetët e humbura, për Dijenën dhe vajzën e saj 8-vjeçare, historia e së cilës më ka tronditur, të djalit 17-vjeçar që fjalën e parë që tha kur doli nga rrënojat, ishte klithma “Dua mamin!”, për familien gati të shkuar Lala, për buzëqeshjen e fundit të të riut që rezistoi 16 orë nën rrënoja, hijeshi që më kujton buzëqeshjen e fundit të tim Biri. Megjithë ndjesën e Xhemit dhe Salsanos për përdorimin pa lejë të saj, ajo poezi nuk është më e imja. Nëse shëron sado pak, ajo është ectë gjithëve.

Faleminderit Portokalli dhe Top Channel që më bëri pjesë të këtij homazhi njerëzor të dhimshëm, por ende me dritë e shpresë.
Faleminderit Arjola Demiri, të jam tejet mirënjohëse, edhe pse kjo poezi është kripë mbi plagën time, mbi plagët tona./KultPlus.com