Kushtuar të gjitha grave që japin jetën e tyre për mirëqenien e familjes së tyre.

(Një bisedë mes një burri dhe një psikologu)

P: Me çfarë merreni, zotëri?

B: Punoj llogaritar në një bankë.

P: Po gruaja juaj?

B: Ajo nuk punon. Është shtëpiake.

P: Kush e përgatit mëngjesin për familjen tuaj?

B: Gruaja ime, sepse ajo nuk punon.

P: Kur zgjohet nga gjumi zakonisht gruaja juaj?

B: Ajo zgjohet herët sepse duhet t’I përgatisë gjërat para se unë të ulem për të ngrënë mëngjes: shtron tavolinën, përgatit drekën për fëmijët që do të shkojnë në shkollë, sigurohet nëse ata janë veshur mirë dhe janë krehur, nëse kanë ngrënë mëngjes dhe kanë larë dhëmbët dhe që kanë marrë mjetet e shkollës me vete.

P: Kush i dërgon fëmijët tuaj në shkollë?

B: Gruaja ime, sepse ajo nuk punon.

P: Pasi i ka dërguar ata në shkollë, çfarë bën ajo?

B: Zakonisht, paguan ndonjë faturë ose ndalon në ndonjë supermarket. Sapo të arrijë në shtëpi, i duhet të bëjë drekën. Bën gati tavolinën, rregullon kuzhinën dhe pastaj merret me larjen e rrobave dhe me pastrimin e shtëpisë. Gjëra të tilla pak a shumë.

P: Në mbrëmje, pasi ktheheni në shtëpi nga puna, çfarë bëni ju?

B: Pushoj, sigurisht. Epo, jam i lodhur pasi punoj gjithë ditën në bankë.

P: Çfarë bën gruaja juaj gjatë mbrëmjes?

B: Ajo bën darkën, na e shërben mua dhe fëmijëve, lan enët, vë në rregull edhe një herë shtëpinë. Pasi i ndihmon fëmijët të përgatiten për gjumë, u jep atyre një gotë qumësht të ngrohtë që ata e kanë shumë qejf, u thotë të lajnë dhëmbët… Kjo është rutina e përditshme e shumë grave në të gjithë botën, nis në mëngjes dhe vazhdon deri në disa orë të natës…

Dhe thonë: “Ajo Nuk punon!”

Të qenit shtëpiake nuk të jep ndonjë diplomë, por të jep një rol kyç në jetën familjare!

Vlerësojeni gruan, nënën, gjyshen, tezen, hallën, motrën , vajzën tuaj sepse sakrifica e tyre është e paçmueshme!

Dikush e pyeti atë: “A je një grua që punon apo thjesht një “shtëpiake”?”

Ajo iu përgjigj: “Unë punoj si gruaja e shtëpisë, 24 orë në ditë. Jam një nënë, jam gruaja, jam vajza. Jam ora me zile, jam kuzhinierja, jam shërbëtorja, jam zonja e shtëpisë, jam banakierja, jam dadoja, jam infermierja. Jam punëtorja udhëzuese, jam oficierja e sigurisë, jam këshëlltarja, jam ngushëlluesja. Nuk kam pushime, madje nuk kam as leje në rast sëmundjeje. Nuk kam asnjë ditë pushim, punoj ditë e natë, jam në krye të detyrës në çdo kohë, nuk marr rrogë. Megjithatë, shpesh dëgjoj frazën: “Por çfarë bën ti gjithë ditën?”

“Gruaja është si kripa: Prezenca e saj nuk vihet re, por mungesa e saj e bën gjithçka pa shije.”