Te premtën e kaluar u interepretua vepra madhore e kompozitorit Joseph Haydn “Missa in Tempore Belli” – Meshë në kohën e luftës, nga institucioni më i lartë në vend – Filharmoina Opera e Kosovës.

Kjo vepër sic dihet është shkruar për kor profesional, orkestër dhe solist. U pretendua si realizim i suksesshëm, por në fakt ishte një realizim tejet i dobët në cdo aspekt. Me këtë dua të them se për të realizuar një vepër kaq komplekse në cdo aspekt profesional, ne na duhet së pari një edukim shumë cilësor, të cilin ende nuk e kemi dhe nuk do ta kemi edhe për një kohë shumë të gjatë, thënë më shkurt edhe pak shekuj.

Nëse nisemi nga fakti se ne po e mbajmë gjallë kulturën sic po pretendojnë disa përgjegjës të këtij institucioni, atëherë e kemi shumë gabim, sepse vec sa e dëmtojmë shumë institucionin dhe performuesit e këtij institucioni, duke i arritur koncertet komplet me një dhunë sistematike, psiqike, gjë që arti nuk e duron në asnjë moment këtë sistem.

Arti është kulturë, edukim, realizim dhe profesionalizëm i mirëfillt. Kjo që e thashë më lart, po i ndodhë tash e sa vite, sidomos korit të këtj institucioni. Nëse nisemi nga interesi personal, atëherë lë për të besuar shumë se e gjithë kjo ambicie për të realizuar vepra të këtij formati, shumë kompleks sic është kjo meshë, bëhet kryekput për interesa personale.

Kjo u vërtetua shumë qartë të premtën e kaluar, se për të realizuar një vepër të tillë, të paktën duhet të udhëhiqet nga dirigjent super profesional , në të kundërtën vepra nuk duron dirigjent total amator, sic e kishte kjo vepër të premtën e kaluar, duhet të paktën të ketë solistë shumë të mirë, gjë që rezultoi me solistë shumë të dobët, pervec basit tashmë të dëshmuar Frano Lufi ( në këtë rast u sigmatizuan solistët shumë të mire që i ka ky institucion i yni ). Dhe krejt në fund, vepra u realizua si u realizua falë atyre pak muzicientëve të rinjë shumë të mirë dhe me përvoja edukimi dhe ekperiencë jashtë vendit./KultPlus.com