Ashtu siç është arti i të folurit në publik, një aftësi e cila mund të mësohet dhe zotërohet nëpërmjet praktikës, e njëjta vlen edhe për të kundërtin e tij, artin e heshtjes pra – dëgjuesit e mirë nuk posedojnë ndonjë dhunti speciale, apo aftësie të pamundur për të tjerët – dëgjimi i kujdesshëm është një aftësi që mund ta mësosh.

Shkolla e Suksesit dëshiron të ndajë me ndjekësit e saj këtë informacion të rëndësishëm për skalitjen e aftësive dëgjues që do t’ju ndihmojnë në shumë situata të rëndësishme të jetës tuaj. Si të veproni kur të tjerët nuk po të dëgjojnë ty, si ta hiqni vesin e ndërprerjes së tjetrit ndërsa ata flasin, dhe si ta dëgjoni atë që nuk thuhet…

Dëgjimi i kujdesshëm është një aftësi e padukshme. Nuk preket. Nuk shihet. Nuk e shpall vetveten, por mund të jetë arma sekrete më e fuqishme në dispozicionin tënd.

Pse? Gjëja e parë për t’u bërë një dëgjues më i mirë është të kuptosh pse është kaq e vështirë?

Ja disa gjëra për t’i mbajtur në mend. Një fajtor i zakonshëm në botën tonë moderne është thjesht se ne jemi të hutuar. Studimet kanë treguar në mënyrë të përsëritur se nuk janë aq të shumta gjërat që truri i njeriut mund të përqëndrohet në në të njëjtën kohë. Nëse po luan me celularin tënd dhe merr një njoftim që duhet ta kontrollosh, ose po përpiqesh të bësh 10 gjëra në të njëjtën kohë, diçka do të të shpëtojë..

Një arsye madhore tjetër pse njerëzit dështojnë të dëgjojnë është, në një nivel shumë themelor, se ata janë shumë të zënë duke i ndërprerë të tjerët ndërsa flasin.

Tani, pse e bëjmë këtë sjellje? Ndonjëherë me të vërtetë që i ndërpresim të tjerët për arsye të mira. Dikush thotë diçka që ju ngacmon kujtesën dhe ju ngarkon emocionalisht e që ju bën menjëherë të doni të thoni dhe të kontribuoni.

Je nga Parisi? E dua Parisin! Unë shkova në Paris në muajin e mjaltit tim! Aty është dyqani më i lezetshëm i djathit. Por ky emocionim zakonisht keqkuptohet dhe merret si fyerje, sepse në veshët e tjetrit shkon ky mesazh: nuk po vijoj të dëgjoj atë që po thoje dhe tani dua vetëm të dëgjoj veten të flas.

Një arsye tjetër pse njerëzit nuk dëgjojnë plotësisht ësht se ndihen nervozë! Dhe kështu kur personi tjetër po flet, ata nuk po dëgjojnë por thjesht po mendojnë përgjigjen që do japin.

Së fundi, një tjetër skenar i zakonshëm është se dikush po përpiqet t’ju japë përgjigje. Përgjigjet që ju nuk dëshironi domosdoshmërisht ose bini dakord. Pra, i ndërprisni ata, nuk i lini ata të përfundojnë, dhe ju debatoni për çdo pikë. Natyrisht, ata nuk do të ndjehen të dëgjuar.

Si ta kuptoni kur nuk po e dëgjoni tjetrin?

Është në fakt pak e ndërlikuar, sepse meqenëse mendja juaj është diku tjetër, nuk po e çoni vëmendjen aty ku duhet të jetë, dmth. duke dëgjuar personin që flet me ju. Pra, duhet të mësojmë të vëzhgojmë veten tonë dhe të bëhemi të vetëdijshëm për këtë, kështu që ne mund të ndalemi para se të ofendojmë dikë.

Kur e kapni veten duke ndërprerë personin tjetër, ndaloni. Ti nuk po u jep atyre hapësirë të mjaftueshme biseduese. Duhet t’i lini të përfundojnë.

Së dyti, drejtimi i bisedës në një temë tjetër. Tani, kjo ndodh gjatë gjithë kohës në mënyrë organike dhe nuk është problem. Nëse po bisedoni me një mik, diçka që ai mund të thotë, ju kujton diçka tjetër dhe ju largoheni në tema pa lidhje me të parën. Por sidomos nëse personi tjetër po përpiqet të flasë me ju për diçka që ata mendojnë se është e rëndësishme, ata do të shqetësohen dhe nuk do të ndjehen të dëgjueshëm, nëse po komandoni diskutimin dhe injoroni atë që po përpiqen të thonë.

Së treti, kundërshtimi i një ideje të papërfunduar.

Së katërti, duke luajtur me pajisje elektronike. Nëse e gjen veten duke bërë këtë, është një shenjë e keqe, sepse personi tjetër po vë në dukje shumë. Krijo një sjellje për ta mbajtur telefonin tuaj celular në çantën tënde, ose të paktën të përmbysur në tryezë kur përpiqesh të kesh një bisedë me dikë. Ju nuk keni nevojë për ndezje të dritave dhe zhurma t’ju tërheqin vëmendjen.

Së katërti, po u kërkoni që të përsërisin gjërat shpesh? Është një gjë nëse jeni në një mjedis të zhurmshëm dhe thjesht nuk mund të dëgjoni. Por nëse është vend i qetë dhe duhet t’i kërkoni që ta thonë diçka përsëri, është ndoshta sepse mendja juaj po endet. Kur dikush ju thotë, “A po dëgjon”, apo edhe më keq, “Nuk po më dëgjon,” është tepër vonë. Ata ka të ngjarë të lëndohen ose ofendohen, sepse ata po përpiqeshin të përcjellnin diçka dhe nuk treguat interes. Mos lejoni që të bini aq poshtë. Duke vrojtuar veten dhe duke monitoruar këto shenja, ju mund të frenoni veten dhe të ingranoni mendjen përsëri në temë.

Struktura e të dëgjuarit me vëmendje

Gabimi themelor që bëjmë dhe për të cilin nuk jemi për t’u fajësuar ka lidhje pikërisht me termin “dëgjim” dhe kështu prej tij ne marrin si sinjal subkonsh për të aktivizuar vetëm shqisën e dëgjimit kur duhet të dëgjojmë dikë, kujto këtu shprehjen “hapi veshët mirë!”.
Le të flasim pak për strukturën e dëgjuarit me vëmendje. Cilët janë përbërësit kyç që na garantojnë se me të vërtetë po e bëjmë siç duhet?

Këto janë 4 principet themelore për t’i ndjekur për të dëgjuar në mënyrë efektive.

E para, ka të bëjë me përdorimin e hapësirës dhe heshtjes. Sigurisht, kjo ka kuptim. Të dëgjosh do të thotë të lejosh tjetrin të flasë. Ata nuk flasin dot nëse nuk ka një heshtje ose një ndalesë në bisedë në të cilën mund të shprehen. Po ua jepni të tjerëve hapësirën e nevojshme për t’u shprehur?

Së dyti, në një këndvështrim sipërfaqësor mund të mendosh se kjo nuk ka lidhje me të dëgjuarit, por është e vërtetë njerëzit dëgjojnë edhe me sy jo vetëm me veshë. Mbajtja e kontaktit me sy tregon se jeni online me bisedën dhe të angazhuar në të. Është një mënyrë për të përcjellë empati dhe ta bësh tjetrit të ndjehet i kuptuar. Pa këtë, njerëzit nuk do të ndjehen aspak komod të shprehen lirshëm.

E treta, vëreni me kujdes gjuhën e trupit. Fillimisht tuajën, sigurisht. Ju nuk duhet të keni gjuhën e mbyllur të trupit, çka do të thotë njëra këmbë mbi tjetrën, krahët e kryqëzuar apo në rastin më ekstrem të kthyer gjysëm-shpinë nga tjetri, sepse nëse i bën njërën nga këto, gjuha jote e trupit po i ulëret tjetrit, “s’ta kam ngenë”, “po më mërzit!”

E katërta: Sigurohuni se po bëni pyetje që kërkojnë përgjigje të gjërë. Nuk i jep edhe aq shumë hapësirë dikujt që dëshiron të relacionohet me ju nëse u drejtoni atyre vetëm pyetje që marrin një Po ose një Jo si përgjigje shteruese.

E pesta: Të dëgjosh atë që nuk thuhet. Të dëgjuarit mirë sigurisht që ka lidhje me kapjen e kuptimit të fjalëve të tjetrit, por kjo është vetëm gjysma e punës, gjuha trupore e tyre flet shumë e thotë gjëra super të sakta. Ndaj, si një dëgjues i mirë është detyra jote gjithashtu që të dëgjosh atë nuk po thuhet me zë, por me trup.

Ja si bëhet kjo: Në fillim përpiqu të bësh të një vlerësim të gjendjes emocionale të tjetrit pastaj kontrollo nëse kjo gjendje emocionale përputhet me gjuhën e tyre trupore. Pra këtu është fjala të bëhesh gjuetar papërputhshmërish!

Një trup i kërrusur me shpatulla të mbledhura përpara qafën poshtë është e kotë që të ndërtojë biseda të gëzueshme, ky është një kontrast i madh dhe ata ose po shtiren ose po bëjnë sforco të mëdha të duken të qetë, të relaksuar ose të gëzuar thjesht për të mos prishur komfortin tuaj.

Një tjetër element i rëndësishëm janë ato që quhen mikroshprehitë. Një fushë e sjelljes mbi të cilën studiesi Paul Ekman ka dhënë kontributin e tij fillestar, dhe ja çfarë janë ato:

Zakonisht njerëzit përpara se ta thonë diçka me zë, ata e përsërin në fillim me vete duke e dëgjuar brenda kokës së tyre, dhe kur e bëjnë këtë mund të ndodhë ndonjë shtrëmbërim buzësh, thartim fytyre, ngritje vetulle. Këto janë shenjat e para të asaj që po përpunohet të thuhet pastaj në mënyrë së zëshme.

Pra si të t’ja bëjmë që të mos i ndërpresim të tjerët kur flasin?

T’i dëgjosh. Kur ndërpresim tjetrin po i themi se nuk na intereson ta dëgjojmë, dhe një dëgjues i mirë është ai që përdor jo vetëm veshët por edhe sytë, dhe një person që dëgjon në këtë mënyrë, e ka të pamundur ta ndëpresë tjetrin ndërsa shprehet. / KultPlus.com