KultPlus ju sjell disa thënie të njohura që trajtojnë mënyrën e zhvillimit të politikës dhe të kombit.

Vendi më i lumtur është ai ku ndihet sa më pak dora e qeverisë.

Një popull që s’ka opinion publik, nuk mund të numërohet për komb.

Njerëzit që u pëlqen sallami dhe ligjet, është mirë të mos i shohin kurrë se si këto të dyja përgatiten.

Është e sigurtë zhdukja e një vendi ku njerëzit mposhtin ligjin dhe forca mposht të drejtën.

Kombi është themeli i godinës së shtetit, sa më i fortë të jetë themeli, aq më shumë qëndron godina.

Shumica e politikanëve ngjajnë me shpërgejtë; duhen ndërruar shpesh se zënë erë shpejt.

Nuk ka zotërinj më të mëdhenj se të vetëquajturit shërbëtorë të popullit.

Inisiativa private që mbështet në shfrytëzimin tinëzar e të pamëshirshëm të natyrës është edhe më e keqe se socializmi i dështuar.

Sistemi i sotëm ekonomiko-shoqëror do të bjerë shpekt nëse nuk do të rishikojë urgjentisht raportet e tij me mjedisin dhe natyrën.

Transparenca është syri i demokracisë.

Politika është arti i brishtë i marrjes së votave nga të skamurit me financimin e të kamurve duke u premtuar mbrojtje nga njëri-tjetri.

Pushteti është shumë i madh, por është shumë i vlefshëm për t’ua lënë në dorë politikanëve.

Zgjedhjet fitohen kryesisht për hir të faktit që pjesa më e madhe e njerëzve votojnë kundër dikujt sesa për dikë.

Demokracia plus injoranca e popullit është rruga më e shkurtër drejt despotizmit nëpërmjet demagogjisë.

Kur flet sovrani, të tjerët duhet të heshtin.

Kemi mësuar të fluturojmë si zogjtë e të notojmë si peshqit, por nuk e mësuam dot kurrë artin e bashkëjetesës si vëllezër.

Koha mbërrin vetë në udhëkryqin e pashmangshëm. Heshtja mbërrin vetë në pikën e ngopjes. Dufi arrin vetë pikën e shpërthimit. Maskat arrijnë vetë çastin e rënies.

Politika ngec në vepra, nuk ngec në fjalë. Ky është kurthi i saj. Demagogët besojnë se nëpërmjet spërdredhjes së guhës mund të justifikojnë gjithçka, madje t’i paraqesin, sipas rastit dhe interesit, në të njëjtën dritë të shkëlqyer zgjidhjet e ndryshme apo të kundërta.

Është e rrezikshme të kesh të drejtë kur qeveria e ka gabim.

Në demokraci forca e arsyes është dhe duhet të jetë më e fuqishme se arsyeja e forcës.

Hajdutët e mëdhenj çojnë në burg të voglin.

Durimi i popujve është grazhdi i tiranëve.

Të qeverisësh do të thotë të parashikosh.

Demokraci shumë e mirë është ajo në të cilën, ndëra në të gjitha të tjerat ka barazi, epërsia përcaktohet nga virtyti, kurse inferioriteti nga ligësia.

Demokracia e skajshme është më e keqe se tirania.

Shoqëria më e përsosur është ajo në të cilën mbizotëron një klasë e mesme , e cila numerikisht është më e lartë se të gjitha klasat e tjea shoqërore.

Varfëria është prind i revulucionit.

Ëshët e padurueshme të qeverisësh nga një njeri më i keq se vetja.

Një qeveri, sado e pandershme të jetë, nuk është aq e keqe sa anarkia.

Në ndryshimet e situatatve edhe më të fuqishmit ua kanë nevojën më të dobtëve.

Demokracia është forma më e keqe e qeverisjes me përjashtim të atyre që njerëzimi ka provuar deri sot.

Partitë i ndërroj për parimet, por parimet nuk i ndërroj për partitë.

Shtet i përkryer është ai që dëgjon së tepërmi ligjet dhe shumë pak oratorët.

Ata që veçojnë politikën nga etika nuk do ta kuptojnë kurrë as njërën as tje
tjetrën.

Pa harmoni as shteti nuk mund të drejtohet siç duhet, as familja.

Oratori dinak i rrëzon ligjet.

Situatat kritike i shkatërrojnë regjimet tirane.

Tiranët kanë një ves të keq: nuk u zënë besë miqve.

Kur qytetarët janë disiplinuar para ligjeve atëherë shtetet bëhen të fuqishme e të lumtura.

Gjatë viteve të nazizmit xhelatin e duartrokisnin xhelatët, ndërsa në të gjitha llojet e komunizmit xhelatin e duartrokasin viktimat.

Demokracia nuk është ligji i shumicës, por mbrojtje e pakicës.

Ai njeri që në moshën 19 vjeçare nuk është revulucionar, nuk ka zemër. Njeriu që në moshën 40-vjeçare mbetet revolucionare, nuk ka mend!

Ka një sekret që burrat e mençur udhëheqës e dinë dhe e pranojnë: femrat janë arkitektet e fshehura të shoqërisë.

Në politikë është si në matematikë: ajo që nuk ëshët krejtësisht e saktë, është e gabuar!

Për fat të mirë ne amerikanët nuk jemi një qeveri që ka një komb, por një komb që ka një qeveri.

Shpesh shikojmë nga qeveria për të zgjidhur problemet tona. Kjo është e gabuar atëherë kur qeveria është vetë problemi.

Të gjithë ne nuk kemi talente të barabarta, por të gjithë duhet të kemi një mundësi të barabartë për t’i zhvilluar ato.

Në politikë është nganjëherë si në gramatikë. Një gabim që e bëjnë të gjithë, më në fund pranohet si rregull.

Të gjitha krimet i lind tirania, e cila është më i madhi krim.

Të kuptosh ç’është mizoria, të mos e mohosh ekzistencën e saj, ta përballosh realitetin pa paragjykime.

E vetmja gjë që na shpëton nga burokracia është joefikasiteti i saj. Një burokraci efikase është kërcënimi më i madh i lirisë.

Ka raste kur të votuarit nuk është demokraci. Ama të numëruarit – po!

S’ka rrezik më të madh për një komb, se kur njerëz dinakë shkojnë për të urtë.

Pak opozitë i bën shumë mirë njerëzimit. Balonat ngrihen dhe fluturojnë lart vetëm duke shkuar kundër erës dhe jo duke e ndjekur atë.

Ne nuk mund të ndërtojmë të ardhmen tonë pa ndihmuar të tjerët që të ndërtojnë të tyren.

Pothuaj të gjithë mund t’u bëjnë ballë vështirësive por nëse doni të testoni karakterin e një njeriu, jepini pushtetin.

Një burrë shteti është ai që mendon për gjeneratat e ardhshme , kurse një politikan është ai që mendon për zgjedhjet e ardhshme.

Urrejtja dhe fuqia nuk mund të jenë në një pjesë të botës, papatur efekt mbi pjesën tjetër të saj.

Në politikë asgjë nuk ndodh aksidentalisht. Dhe nëse ndodh, mund të vini bast se ka qenë planifikuar të ndodhë.

Edhe në fronin më të lartë të botës, për t’u ulur do të përdorësh… prapanicën.

Politikani i mirë ka një ideal në zemër dhe një program në kokë.

Partia nuk është “putanë” që, kujt i ngrhet mund t’ia hipi, por një komunitet njerëzish bashkaur për një ideal dhe disiplinuar me statut e kushteturë.

Liria pa socializëm është padrejtësi. Socializmi pa lirinë është skllavëri.

Me shumë mundësi kemi të gjemë një bordello me gra të virgjëra se një qeveri me njerëz të ndershëm.

Një lider di ç ‘është mirë të bëhet, një menaxher di vetëm si ta bëjë mirë.

Mjerimi ka këtë të mirë, që e zë për fyti miletin dhe ia sjell mendtë në kokë me pahir, në qoftë se nuk ia ka nxjerrë shpirtin.

Nuk është vështirë të bësh kurorë, po është vështirë të gjesh kokë të mirë.

Çdokush ka katër dhurata: Vetëdijen, Ndërgjegjgjen, Dëshirën për pavarësi dhe Imagjinatën. Këto na japin lirinë themelore; të drejtën për të zgjedhur, për t’u përgjigjur dhe për të ndryshuar. / KultPlus.com