Poezi nga Shpëtim Selmani

Vjen dhe shtrihet

Prane meje

E dorezuar

Teresisht e imja

Si mijera here

Teresisht i saj

Ne mes fragmenteve 

Tona gjithe ajo pasiguri 

Ai zemerim

Dhe perseri duke 

Shpetuar permes 

Organeve te njeri tjetrit

Ne mes nesh

Gjithe ai ankth

Ato ulerima

Dhe perseri

Duke e care gojen

E njeri tjetrit

Ate goje te saj

Qe mijera here 

Me tha gjera

Te papelqyeshme

Gojen time qe mijera 

Here e beri te heshtur

Ne mes nesh kaq fjale

Te hedhura shkujdesshem

Qe shperthenin ne cast

Dhe perseri duke u

Perpelitur ne krevat

Pa te kaluara

Pa frike

Pa medyshje

Me gjithe ate egersi

Une ajo dhe bryan ferry

Duke lyer lekuren e

Henes

Me lengun e luleshtrydheve

Te hershme

Pranverore. / KultPlus.com