Poezi nga Brikenë Ceraja.

Në udhëtimin e një dekade po zbavitëm me heshtjen
Pse po shkelim me dashni n’lagështi të kohës
Po eshtnat që ja falem fundit të tokës
Për t’na lulëzu një herë një gurë
Aktrojmë një dekadë nën mjegullën pa pëlhurë
Po pse e frikësuam edhe diellin e atë gjysmëhanë
Me ta rritë shtatin ty dhjetëvjeçar
Po ta trishtuam andrrën që në gjumin e thellë
U ringjalle veç me puthë po atë diell
E shkërdhyem një dekadë pa e dashtë dashninë.