Poezi nga Ndriçim Ademaj

Eja, të bëjmë një copë udhë

nga rrudha ime e parë

tek rrudha jote e fundit…

Mjaft ke pritur trenat

që nuk kaluan kurrë nga shtëpia e vjetër

ngritur mbi fotografitë tua të fëmijërisë,

para shtëpisë nuk ka më as binarë

njerëzit tanë i kanë vjedhur, i kanë shitur për hekur…

Është fillimi i muajit

dhe nuk më bëhet vonë për nesër,

në të s’ëmës borxhet që na e zinin frymën

në fund të secilit muaj…

Ti nuk shkove në luftë

e unë mendoja se i frigoheshe vdekjes,

shumë nga ata nuk u kthyen më kurrë,

disa nuk e zunë më kurrë luftën në gojë,

të tjerët na e gërditën luftën,

më mirë që nuk shkove, plaku im,

ti ishe një fëmijë i vrarë në trupin e një burri

që mbështolli me krahët e tij gjithë fjalët e botës…

Kjo ështe një letër për ty

që s’po i shihet fundi, si lisave të prerë në mjegull

klithmë e pafundme

si gjithçka që kam nisur në jetë

dhe s’e kam çuar deri në fund,

edhe unë do të doja të isha doktor, më beso

por ja që jam i sëmurë

dhe ti këtë nuk do ta dish kurrë…

Nuk mbaj mend përqafimin tënd të parë,

vrapin tonë të parë,

as herën e parë kur t’i kam lagur farmerkat

shuplakën e parë, jo se jo

krejt çka më kujtohet janë sytë e tu fëmijërorë

që fshiheshin mbas vetullave të trasha

të një burri,

sytë e mbushur që iknin skutave të dhomës,

shikime që kacavirren për murin e shtrembër të shtëpisë

si fotografi të varura keq…

Eja, plaku im,

të bëjmë një copë udhë

nga vaji im i parë

tek dënesa jote e fundit…

Ty po të lënë sytë

dhe unë nuk të dukem më si njeri

që nuk bën për asgjë,

gjithë fjalët e rënda, nxjerrë pa dashur

ti m’i ke blerë shtrenjtë

me monedhat e fundit

të rrogës tënde të vogël…

Edhe po të takohemi një mijë herë

në korridoret e kësaj bote të rreme

ti kurrë s’do të jesh fëmijë në sytë e tu

e unë kurrë s’do të jem burrë në sytë e mi…

Eja i dashuri im,

të bëjmë një copë udhë

nga rrudha ime e parë tek rrudha jote e fundit,

nëna do të jetë duke na pritur

me kokën mbështetur në kolltukun e vjetër

dhe ne të dy do të zihemi prapë

nëse gjella ka sa duhet kripë,

fytas do të shkojmë

në këto pak ditë që na kanë mbetur

pse kaq pak dallojmë nga njëri-tjetri…/ KultPlus.com